Alle kind'ren uitgezworven, soms heel ver bij je vandaan. Op een avond zoals deze, grijpt de weemoed je dan aan en je vouwt je handen samen, noemt aan God heel zacht hun namen.
O. zij zullen het best voelen, dat 't gebed hen nog omgeeft. Ook als zij Gods naam niet noemen, die geen inhoud voor hen heeft, zullen zij toch stil beamen, twee paar handen gaan nu samen.
Alle kind'ren uitgezworven en je weet niet goed waarheen, maar je blijft wel voor hen bidden, want je weet dat God alleen nog hun levens kan bewaren, voor de eeuwigheid kan sparen.
O, zij zullen het best voelen, dat 't gebed hen nog omringt. Op een avond zoals deze, als 't verleden door hen zingt, weten zij dat jullie samen God herinnert aan hun namen.
Kerstnacht - het woord is als een lafenis, een koele sneeuw, glanzend onder het zachte stralen der sterren - op de landen is het weerloos stil, een ongerept verwachten.
Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachten rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken verlangen naar het helder zingen in de nacht en het opgaan van de ster, een lichtend teken.
Kerstnacht - het sneeuwt op uw geschonden aard', dun en verstuivend dekt een huivering van ijle val, een lichte zuivering het vragen, dat wij ongestild bewaarden.
Ida Gerhardt (zie ook: 16-04-'06; 02-05-'06; 20-05-07)
We ontsteken een kaars om onze wanhoop te verdrijven als teken dat we durven geloven dat de duisternis niet zal overheersen en dat er licht zal zijn voor iedereen.
We ontsteken een kaars om onze twijfel te verdrijven als teken dat we durven geloven dat er een wereld zal komen waarin toekomst zal zijn voor iedereen.
We ontsteken een kaars om onze angst te verdrijven als teken dat we durven geloven dat de dromen van de profeten werkelijkheid zullen worden in onze dagen.
We ontsteken een kaars om onze moedeloosheid te verdrijven als teken dat we durven geloven dat wij nieuwe mensen zullen zijn die metterdaad werken aan Gods Koninkrijk. (dichter onbekend)
Volgens de overlevering wordt Sint Nicolaas, wiens naam volksoverwinnaar betekent, geboren aan het einde van de 3e eeuw in het Kleinaziatische stadje Patara. Zijn ouders zijn welgestelde, gelovige christenen. Als Nicolaas volwassen is, wordt hij bisschop van het nabij gelegen Myra. Hij wordt gevangen genomen tijdens de christen-vervolging onder keizer Diocletianus, maar als keizer Constantijn aan de macht komt, wordt hij weer bevrijd. Hij neemt deel aan het concilie van Nicea in 325. Op dit concilie is een heftige discussie gaande over de leer van Arius, diede goddelijkheid van Christus ontkent. Om uitdrukking te geven aan zijn afkeer van deze leer, slaat bisschop Nicolaas Arius in het gezicht. Hierom wordt hem voor korte tijd zijn bisschoppelijke waardigheid ontnomen. Tijdens zij ambtstijd te Myra is hij ook een heftig bestrijder van de daar nog bloeidende, heidense Artemiscultus. Sint Nicolas sterft te Myra op 6 december, vermoedelijk in het jaar 342. Aangezien de sterfdag van een heilige door de kerk wordt gezien als de dag van intrede in de hemel, een vreugdevolle gebeurtenis, vier men deze dag. Zijn graf wordt een belangrijk bedevaartsoord voor pelgrims. (Edukatieve dienst - Rijksmuseum het Catharijneconvent in Utrecht)
Ik heb reeds lang met je gesproken aan de telefoon. Hier krijg je nu je vitaminen op papier. Ik weet heel goed dat men niet altijd helpen kan met een paar mooie worden.
Toch ga ik voort, omdat je erom gevraagd hebt, bijna om gebedeld. Eigenlijk zal ik altijd hetzelfde zeggen tegen onbekende, onzichtbare mensen, als een dwaze profeet, die zaait in de wind, niet wetend waar de akker ligt, altijd met hetzelfde zaad dat hij ook maar van elders ontvangen heeft.
Eigenlijk ben ik maar een vreemde kleine kabouter, die in het huis van je dwaasheid tegen moderne afgoden schopt en bij je welgevulde tafel, achter de krant en je teevee, bij je werken en je zaken doen en bij elk gesprek je achtervolgt met die stomme vraag naar het hart.
Maar ik weet één ding. Een woord dat het hart raakt, verandert het hart.
Als je moe bent en je weet niet van wat, kan een woord een gebeurtenis zijn, een stuk brood voor een nieuwe start, een ster die uit de hemel valt.
Een rebbe raakte in gesprek met zijn buurman. De buurman zei tegen de rebbe: "Je krijgt duizend kopeken van me als je me kunt laten zien waar God is". De rebbe keek rond, zweeg enige tijd en antwoordde: Ik geef je tweeduizend kopeken als je me kunt aanwijzen waar God niet is".
------------
Een chassied klaagde erover, dat de wereld zo slecht was en dat het hem moeilijk viel te midden van al die slechtheid te leven. De rebbe antwoordde: "U bent niet zo goed als u zich voorstelt, noch is de wereld zo slecht als u zich voorstelt. Denk iets minder goed over uzelf, dan zult u de wereld beter begrijpen".
Zie ook :6 sept. 2006; 6 januari 2007 en 6 april 2007
Javastraat 13
Immigranten,niet meer uit Wolvega of Drenthe,maar uit Spanje, Afrika, Klein- of Groot-Azië. In de Atjehstraat zijn moslims bij t gebouwtje aan de praat dat nu moskee is en dat vroeger wat met dHeiligen der laatste dagen had. Ook in mijn oude school woont de islam, maar Shakespeare zei al: Wat beduidt een naam?
Allah of God, Jezus of Mohammed,
men bidt hetzelfde angstige gebed:
Spaar ons voor ziekte, schade aan de ziel, en Heer, ook voor een tweede Tsjernobyl, blijf met de mensheid, Heer, blijf onze Vriend, al is een tweede zondvloed dik verdiend.
Waar men ook nieuwe mensen niet verdroeg, hier wel. Want deze stad is ruim genoeg.
Molukker, Surinamer, Vietnamees, hun kinderen praten t zelfde Enschedees.
---------------
k Heb in andere straten
en steden verkeerd,
ik heb veel ondervonden en best wat geleerd.
Ben al ver op mijn weg
van de wieg naar de kist en wat ik bijleer lijkt steeds meer
op wat ik al wist
Willem Wilmink
(uit zijn bundel: In de Javastraat)
Van 4 t/m 7 juni 2009 wordt in Enschede, de stad in Twente van Willlem Wilmink,
het Willem Wilmink Festival gehouden.
Er zal een vijfstemmig koor optreden, dat maximaal uit dertig mensen bestaat.
Het is een projectkoor dat hierna weer wordt ontbonden.
Hoe en van welke kant we de wereld ook leren kennen,
Ze zal altijd een dag- en een nachtzijde behouden.
Johann Wolfgang Goethe, 28 aug. 1749
De geniale Duitse dichter, schrijver, wetenschapper, filosoof en staatsman Johann Wolfgang Goethe werd op 28 augustus 1749 in Frankfurt am Main geboren en overleed op 22 maart 1832 in Weimar. Toen hij 13 jaar was, deed hij zijn vader al een bundeltje met zijn eigen gedichten cadeau. Zijn hoofdwerk is Faust, maar wie kent niet het bekende gedicht en lied der Erlkönig?
De Spaanse heilige, dichter en kerkleraar Johannes van het Kruis, werd geboren als Juan de Yepes in Fontiveros, op 24 juni 1542 en stierf op 14 december 1591 in Úbeda. Hij is de heilige van de dichters. Zijn bekendste gedicht is Het geestelijk Hooglied.
Acties zijn woorden in beweging. Woorden zijn gedachten die tot uitdrukking zijn gebracht. Gedachten zijn gevormde ideeën. Ideeën zijn samengekomen energieën. Energieën zijn losgelaten krachten. Krachten zijn bestaande elementen. Elementen zijn deeltjes van God, porties van het Al, de grondstof van alles.
---------------
Luister naar je gevoelens. Luister naar je hoogste gedachten. Luister naar je ervaring. wanneer een van deze afwijkt van wat je leraren je vertellen of van wat je leest in boeken, vergeet dan de woorden. Woorden zijn de minst betrouwbare verspreiders van waarheid.
(uit: Een ongewoon gesprek met God van Neale D.Walsch)
Het dorp heeft een carillon gekregen. Naar aanleiding van deze gewichtige gebeurtenis laat de onderwijzer zijn leerlingen een opstel schrijven. Jantje schrijft het volgende: "Op zondag werden onze nieuwe klokken gewijd. Meneer pastoor en meneer de burgemeester hielden een prachtige toespraak. Daarna werden ze opgehangen. Sindsdien is het een stuk gezelliger in ons dorp." (bron onbekend)
George Eliot was het pseudoniem van de Engelse schrijfster Mary Ann Evans, die leefde van 22 november 1819 tot 22 december 1880. Zij schreef onder een mannennaam om de kansen op publicatie te vergroten.
Men moet doodarm zijn geweest om te weten, hoe heerlijk het kan zijn iets weg te geven. George Eliot
Het heelal is vol van wonderlijke ideeën; waar ideeën zijn, moet ook een denker leven. Albert Roderich
Wie van verdriet de haren uit zijn hoofd trekt, ervaart dat de smart van kaalhoofdigen er niet minder om is. Cicero
Begrafenisplechtigheden dienen om de levenden reden te geven zichzelf geluk te wensen. Thomas Wilson
Tolerantie is een vorm van egoïsme om aan te tonen hoe ruimdenkend je wel bent. Gerrit Komrij
Logisch denken leidt tot onberispelijk taalgebruik. Goed taalgebruik dwingt tot logisch denken. Multatuli
Een boer liet de dorpspastoor zijn korenveld zien, vol wuivend goudgeel graan. "Wat vindt u ervan ? Dat heb ik toch maar mooi gedaan, dat alles er zo goed bij staat", zei de boer. "Dat is niet jouw verdienste, maar alleen te danken aan Gods genade", antwoordde de pastoor. Bij het aardappelveld aangekomen, zei de boer: "Maar wat dan te denken van dit veld; u zult toch moeten erkennen dat ik hier mooi werk heb verricht!" Maar opnieuw antwoordde de pastoor: "Zonder God zou dit alles niet mogelijk zijn. Dank Hem daarom te allen tijde!" Tenslotte kwamen ze aan bij een derde veld. Dit veld lag braak en stond vol onkruid. "Kijk nu toch eens naar dat veld", zei de boer tegen de pastoor, "daar heeft God het werk alleen gedaan!" Bron onbekend
Uit:Verhalen van levenskunst van Stephan de Jong. ISBN 90 435 0980 9 (Zie ook: 1-7-'08)
soms heel even breekt eeuwigheid heen door de tijd
het kan zomaar gebeuren
het licht in de morgen de zon op een bloem de lach van een kind een hand op je schouder een merel die zingt
het kan zomaar gebeuren dit zien
soms plots heel even grensoverstijgend
dit zien van de ziel
Oeke Kruythof
Oeke Kruythof (1938) treedt sinds 1991 met haar gedichten naar buiten bij diverse gelegenheden. Ook schrijft zij haar gedichten in tijdschriften en dichtbundels. Deze 'woordvensters op mijn innerlijke werkelijkheid', zoals ze haar gedichten noemt gaan meestal over intermenselijke relaties, religie, natuur of kinderen.
van Theo Krabbe met Wim-Jan Bouman, sjamanistisch healer en teacher.
Geloof je in God?
Niet in God die boven ons staat, ons beoordeelt als goed of slecht en ons naar de hemel of de hel stuurt. Ik geloof wel dat er een energie is, die door iedereen en alles heen stroomt. Een wijsheid die we niet kunnen bevatten. In het sjamanisme noemen we die wijsheid of energie Grote Geest of Spirit. Een wijsheid die overzicht heeft over de kosmos, die inzicht heeft in wat er met ons allemaal gebeurt en die dat alles op de een of andere manier stuurt. Een wijsheid die ook weet heeft wat vanuit onze essentie het beste voor ons is in dit leven.
*********************
Sjamanisme is al meer dan 40.000 jaar oud en de oudste spiritualiteit op aarde. Het is gebaseerd op universele en natuurlijke waarheden en wetten Het is afgeleid van het Siberische woord Toengoezisch, en betekent: hij, of zij, die weet.Het gaat er van uit dat mensen, dieren, stenen, kristallen, rivieren, Moeder Aarde enz. bezield zijn en met onzichtbare krachten ons leven beïnvloeden en leert ons hoe wij in goede harmonie daarmee kunnen omgaan. Wij vinden het o.a. bij de indianen in Noord Amerika, de Aboriginals en de oude boeddhistische Tibetanen.
Huub Oosterhuis werd op 1 november 1933 geboren in Amsterdam. Hij is priester, theoloog en dichter en vooral bekend door zijn theologische boeken en liederen. Hij is de vader van de zangeres Trijntje Oosterhuis en de muzikant Tjeerd Oosterhuis.
Naar Prediker 3
Tijd van vloek en tijd van zegen tijd van droogte tijd van regen dag van oogsten, tijd van nood tijd van stenen, tijd van brood. Tijd van liefde, nacht van waken uur der waarheid, dag der dagen toekomst die gekomen is woord dat vol van stilte is.
Tijd van troosten, tijd van tranen tijd van mooi zijn, tijd van schamen tijd van jagen nu of nooit tijd van hopen dat nog ooit Tijd van zwijgen, zin vergeten nergens blijven, niemand weten. Tijd van kruipen, angst en spijt zee van tijd en eenzaamheid.
Wie aan dit bestaan verloren nieuw begin heeft afgezworen wie het houdt bij wat hij heeft sterven zal hij ongeleefd. Tijd van leven om met velen brood en ademtocht te delen. Wie niet geeft om zelfbehoud leven vindt hij honderdvoud.
Wij staan aan de kust en zien een schip met volle zeilen dat uitvaart naar de blauwe oceaan. Hij is schitterend en vol kracht. Wij slaan hem gade, tot er uiteindelijk niets meer is dan een wit wolkje, daar waar de zee en de lucht samenkomen en in elkaar overgaan. Dan zegt iemand naast ons, "Kijk ! Hij is weg!" Hij is niet meer te zien. Zijn mast, romp en rondhout zijn nog net zo groot als toen hij bij ons weg ging, en hij is nog net zo goed in staat zijn levende lading naar zijn haven van bestemming te varen. Zijn kleiner geworden formaat zit in ons, niet in hem. En op precies hetzelfde moment waarop iemand naast ons zegt: "Kijk! Hij is weg!", zijn er aan de andere kant ogen die hem zien komen, andere stemmen die de blijde roep overnemen: "Kijk! Daar komt hij!"
En dat is sterven....... (Uit: De Nienduur - zomer 2007)
