De Hermetische schakel

Op donderdag 26 oktober jl. kwam drs. Jacob Slavenburg naar Rijssen om een lezing te houden over het onderwerp: De Hermetische schakel.
Drs. Slavenburg is cultuurhistoricus en auteur van vele gnostische en spirituele boeken.
Hier een verslagje van deze avond.

Hermes Trismegistus (trismegistus betekent 3x groot), was waarschijnlijk een wijze mythische figuur uit het oude Egypte.
Hij wordt wel gezien als drie verschijningsvormen van de god Hermes.
Men denkt hierbij aan de Egyptische god Thot , de Griekse Hermes, en ook aan Mozes.
Hermes is eigenlijk een eretitel voor wereldhervormers, wijze mannen op het gebied van de alchemie, magie, astrologie, heelkunde en botanica.(Vroeger studeerde je voor heelmeester (heel maken, één maken) nu studeer je geneeskunde.)De eerste hermetische geschriften dateren van ongeveer 300 jr. v.C.

Wat is de hermetische traditie?
Het grondthema van deze traditie is:
alles is met alles verbonden, alles is één.
Het doet denken aan de New Age van tegenwoordig. Voor deze opvatting is nu weer veel belangstelling en er is dus eigenlijk een opleving van de hermetische traditie. Deze houdt in dat gebeden en hymnen worden gebruikt bij het zaaien en oogsten van gewassen en dat er wordt gekeken naar de juiste samenstand van de planeten e.d. Ziekten zouden kunnen ontstaan door bepaalde constellaties van planeten en daarom oogst men ter bestrijding daarvan, de planten die dan groeien. Er is een zeer grote verbondenheid met alles wat leeft. Alles moet in harmonie zijn. God de éne is de uitstraling van de kosmos. Dit idee is tegengesteld aan het leer van de orthodoxe kerk. In de hermetische gedachtewereld is God in alles aanwezig, daarom is er grote zorgvuldigheid en eerbied voor alles. De eerste christenen leefden nog in dit principe van eenheid, maar later kwam de tweedeling: God tegenover de mens. Voor elke godsdienst werd een eigen god bedacht.
Zo zijn er, zegt dhr. Slavenburg, verschillende godsdiensten naast elkaar ontstaan. Maar er is iets in elke godsdienst, iets wat het menselijk begrip te boven gaat en dat kun je verschillende namen geven ,zoals God, Allah of Brahman.
De oudste hermetische traditie werd eerst weergegeven in korte uitspraken, waarvan later leringen werden gemaakt. Dit gebeurde ook met de bijbel. Eerst zijn de woorden van Jezus harde, kernachtige uitspraken. Later werden hier verhalen omheen gemaakt.
Het Thomasevangelie bijvoorbeeld, dat gevonden werd in Nag-Hammadi in Egypte, in 1945, bevat 114 uitspraken die je later ook weer in verhalen in de bijbel tegenkomt. Deze korte, krachtige uitspraken spreken vaak veel meer aan dan de verhalen er omheen, want je kunt ze onthouden en ze worden voor de mens wegwijzers en handvaten. De hermetische traditie was zo algemeen dat ze samenvloeide met de Griekse en ook de joodse en christelijke leer. Er waren scholen in Alexandrië waar je kon worden ingewijd in magie, alchemie enz. Dat waren leringen en hulpmiddelen om tot de innerlijke weg te komen. De grondstelling was: Zo binnen, zo buiten; zo boven, zo beneden. Alles komt van binnen uit. We zijn allen één. De ziel doet in dit leven bewustzijn op. Bij het sterven voegt de ziel weer iets toe aan het grote geheel. Zelfkennis is geen oppervlakkige kennis van jezelf, maar graven in je ziel. Het doel is het onbewuste, bewust te maken. Het is weinigen gegeven om in één mensleven dit te realiseren zegt de heer Slavenburg. Het principe van reïncarnatie en karma was in die tijd dan ook gemeen goed.
Als Alexandrië in ongeveer 400 n.C., mede door de invloed van het christendom, ophoudt het cultureel centrum te zijn, gaan er veel geschriften verloren, veel werd verbrand, maar niet alles. Een deel bleef bewaard in Arabië, waar men bijzonder geïnteresseerd was in magie, botanica, alchemie en zelfkennis. In 1453 kwam, via de Turken, het zg. Corpus Hermeticum in Italië terecht. In Florence kwam, vooral door invloed van het geslacht De Medici, die naast bestuurders en militairen grote culturele minnaars waren en geïnteresseerd in Plato, een Hermetische academie. Anderhalve eeuw is het de leidende culturele stroming geweest. Hermes werd gezien als de leermeester van Plato en ook als de bron van het christendom. Het hermetisme werd niet als een gevaar voor het christendom gezien. Het gaf een positieve kijk op mens en wereld. De mens mag de beeltenis van de Éne dragen en naar buiten uitstralen. Het mannelijke en vrouwelijke zijn één. De vrouw is de gelijke van de man. God is van beiderlei kunne. Twee zullen één zijn. Ook Jezus zegt dat in het N.T. De goddelijke wet is, dat de twee de eenheid presenteert. In de tijd van de renaissance maakte dat diepe indruk op de mensen die daar gevoelig voor waren. Dit duurde tot de tijd van Descartes en Newton toen de wetenschap opgesplitst werd in een groot aantal stukjes. Hermes werd tot ketter verklaard.
Toch verdween het hermetisme niet. Het bleef leven in verschillende stromingen, zoals de rozenkruisers, de theosofie en de vrijmetselarij.

Jacob Slavenburg eindigde deze interessante lezing met: Hermes is weer terug van weggeweest. We beleven een hermetische renaissance welke ook zichtbaar wordt in de fysica, waar men ontdekte dat de instelling van de onderzoeker van invloed is op de uitkomst van het onderzoek. Het kleinste deel bleek zowel energie als materie te kunnen zijn. Alles is gevuld met energie, daardoor sterft nooit iets echt in de kosmos.