Dank je wel geleende schouder
dat ik even binnen mocht
dat ik even klein mocht wezen
dat een hand de mijne zocht.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dank je wel troost zonder woorden
voor het simpele stille zijn
voor het trachten mee te dragen
van dezelfde zielepijn.

Dank je wel geleende oren
open voor mijn jammerklacht
open voor mijn diepste wanhoop
luisterend naar de halve nacht.

Dank je wel dat toen ik woedend
vroeg: heb ik dit nu verdiend

Jij alleen mijn haren streelde.
Dan je wel, jij bent een vriend.

Dichter onbekend

Uit: ‘Weekbericht ‘,

informatie over de kerkdienst/viering
in ziekenhuis Twenteborg in Almelo 14-6-‘09