Marcus Aurelius Antoninus werd geboren als Marcus Annius Verus, zoon van een Romeins edelman.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zijn ouders stierven jong en zijn grootvader gaf hem een opvoeding naar de richtlijnen van de Stoïcijnse filosofie, waarin hij zich voornamelijk bezig hield met de ethica.

Hij was een neef van Keizer Aurelius en een van zijn geadopteerde zonen.

Keizer Aurelius benoemde Marcus tot zijn opvolger en veranderde zijn naam in Marcus Aurelius Antoninus. Marcus Aurelius Antoninus  was de laatste van de  z.g. adoptiefkeizers.

Hij stond  bekend als vredelievend, maar hij zag zich genoodzaakt het commando van zijn troepen op zich te nemen. Tijdens zijn laatste veldtochten zette Marcus Aurelius Antoninus zijn gedachten op papier. Hij was keizer van 161 –180 en stierf op 17 maart 180, waarschijnlijk aan de pest.

Hier volgen een paar van zijn gedachten uit ’Overpeinzingen van Marcus Aurelius Antoninus’.

Waarom zouden we bang zijn voor verandering? Zonder verandering kan immers niets tot bestaan komen. Wat is de natuur van het universum dierbaarder en wat staat haar nader? Kunt gij een warm bad nemen zonder dat de brandstof een verandering ondergaat?  Kunt gij u voeden als het voedsel niet wordt omgezet? In welke levensbehoefte kan eigenlijk worden voorzien zonder dat daarvoor een verandering nodig is? Ziet ge dan niet in dat dit ook voor uzelf geldt, evenals het noodzakelijk is voor de natuur van het universum?

Overweeg dikwijls hoe alles in het universum met elkaar in verband staat en van elkaar afhankelijk is. Alle dingen vormen met elkaar een soort vlechtwerk en daarom is ook alles aan elkaar verwant. De volgorde waarin het ene na het andere komt, wordt veroorzaakt door de uitgaande en terugkerende bewegingen in de schepping en doordat de substantie één geest ademt.

                                                                   Uit  Overpeinzingen van Marcus Aurelius Antoninus