Paus Franciscus had zaterdag een ontmoeting met ca. 10.000 Hongaarse jongeren en moedigde hen aan hun leven in handen te nemen en vrede te stichten.
Paus Franciscus heeft zaterdag in de vooravond in de sportarena László Papp in Boedapest ruim tienduizend enthousiaste jongeren ontmoet. Het werd een soort generale repetitie in het vooruitzicht van de Wereldjongerendagen (WJD) begin augustus in Lissabon. De jongeren waren uit alle Hongaarse bisdommen met het openbaar vervoer naar de Hongaarse hoofdstad gereisd. Vier van hen, onder meer een student en een Grieks-katholieke jongere, getuigden van hun geloof. Vooraf keken ze naar o.a. filmfragmenten uit het leven van paus Franciscus en baden en zongen ze samen, onder meer het lied Camino - Christ Our Future, dat speciaal voor dit pausbezoek is geschreven.
Wees niet bang om tegen de stroom in te gaan en elke dag een moment van stilte te vinden om tot rust te komen en te bidden. Paus Franciscus
De paus benadrukte het belang van het persoonlijke geloofsgetuigenis en de overdracht van het geloof. Hij drukte hen op het hart geen genoegen te nemen met een mobiele telefoon en een handvol vrienden. Het leven speelt zich niet af op een virtueel scherm, maar in de wereld. Hij moedigde hen aan het af en toe stil te maken om de batterijen op te laden. Wees tijdens het bidden niet bang om je innerlijke wereld aan Jezus toe te vertrouwen: genegenheid, angsten, problemen, verwachtingen, herinneringen, hoop, zelfs zonden. Wie op eigen kunnen vertrouwt en de schijn ophoudt om OK te lijken, houdt God uit zijn hart, want hij zorgt alleen voor zichzelf.
Laten wij ons afvragen: wat doe ik voor anderen, voor de Kerk, voor de samenleving ... voor mijn vijanden? Durf ik mezelf op het spel zetten voor iemand, zonder mijn belangen te berekenen?, vroeg de paus zich luidop af. De Heer wil ons zoals we zijn. Onthou dat niemand jouw plaats in de geschiedenis van de Kerk en de wereld kan innemen: niemand kan doen wat alleen jij kunt. Laten we elkaar dus helpen te geloven dat we geliefd zijn en de moeite waard zijn. Dat we gemaakt zijn voor grote dingen!
Hongaarse jongeren, die overigens op persoonlijke vraag van de paus veel aandacht krijgen tijdens dit bezoek, hebben zondagmiddag nog een tweede kans om hem te ontmoeten, voor hij terugkeert naar Rome.
Bron:VIS/SIR
01-05-2023 om 11:07
geschreven door Gust A.
27-04-2023
WAAR MEN GAAT LANGS POSTELSE WEGEN, KOMT MEN U, MARIA, TEGEN … Fietstocht langs Postelse Mariakapelletjes en merkwaardige plaatsen
De Meimaand - Mariamaand is in aantocht … Daarom graag dit nog te onbekende initiatief in de kijker gezet!
In 2021 werd er samen met Marcel en Madeleine Hannes een fietsbedevaart ontwikkeld in Postel. Op deze fietsroute ontmoet je 10 Mariakapellen, de ene al wat groter dan de andere ... over een afstand van 26 km. Tussen de kapelletjes ontdek je nog vele andere bezienswaardigheden in Postel.
De meeste van deze Mariakapelletjes werden geplaatst en ingewijd in de tijd dat pater Nicolaas pastoor was in Postel (2008-2021), met de medewerking van de toenmalige Parochiegroep van Postel. De boomkapelletjes werden gemaakt door de Postelnaren Marcel Herman en Roger Schoonis en de Retienaar Herman Wijgerde. Er werd een brochure over deze fietsbedevaart uitgegeven, die voor 1 euro te verkrijgen is in het VVV-kantoor Huyze Colibrant (aan de wittepoort van de abdij). Bij elk van de 10 Mariakapellen is een kort gebed tot Maria voorzien, 10 Weesgegroeten in totaal. De brochure wordt ingeleid door een mooi gebed in dichtvorm van de hand van Pastoorke van den Bergh dat je hieronder vindt…
AAN HET KRUISPUNT VAN DE WEGEN
Aan het kruispunt van de wegen hangt een beeld van Onze-Lieve-Vrouw, en het straalt mij sterkend tegen in gevaren,angst en rouw. Scepter, sterren, krans en kroon, roemenhaar gezag en macht, en haar Kind,Gods eigen Zoon, die wakend op haar wensen wacht.
Veilig spreidt ze haar mantel open voor het achtervolgde lam, om de rover te ontlopen, die het overvallen kwam. Laat mij,Moeder, bij U schuilen spreid uw mantel over mij: laat de helse wolven huilen, als ik worstel aan uw zij.
(Evermodus van den Bergh o.praem., pastoor van Postel 1939-1962)
Pater Nicolaas
27-04-2023 om 17:32
geschreven door Gust A.
26-04-2023
Bisschoppen over verregaande verruiming toegang tot abortus
Bisschoppen over verregaande verruiming toegang tot abortus
In het federale parlement wordt voorgesteld de termijn voor abortus op te trekken van twaalf tot minstens achttien weken na de conceptie. Ook wordt geadviseerd niet alleen ernstige medische aandoeningen als reden te kunnen inroepen, maar ook mentale problemen. Eveneens wordt gepleit voor de afschaffing van de zesdaagse wachttermijn en voor de schrapping van de informatieplicht over alternatieven.
Wat met ‘mentale problemen’ wordt bedoeld, wordt niet omschreven. Die kunnen van gelijk welke aard zijn. Het leven van een levensvatbaar kind kan dan beëindigd worden, ook als het geen acute bedreiging is voor het leven of de gezondheid van de moeder. Kan het dat daarbij geen verdere vragen worden gesteld?
Bovendien is de zwangerschapsonderbreking na twaalf weken een veel zwaardere en veel ingrijpendere handeling. Het is belangrijk dat we dit terdege beseffen. Voor velen die ze zullen moeten uitvoeren, zal dat niet evident zijn. Ook voor de moeder zelf roept de psychische verwerking ervan vele vragen op.
Niet verwonderlijk dat velen over de ideologische grenzen heen verwachten dat hier grote voorzichtigheid aan de dag wordt gelegd. Al in 2019 hebben artsen, vroedkundigen, verpleegkundigen en andere zorgverleners openlijk hun bezorgdheid geuit bij het voorstel van een verlenging van de termijn. Het raakt hen in hun professionele roeping en taak. Te meer omdat ook wordt geadviseerd om abortus, nu al uit het strafrecht verwijderd, expliciet onder de wetgeving inzake gezondheidszorg te situeren. En dus zonder meer te beschouwen als een medische handeling.
Zeker, omstandigheden kunnen mensen radeloos en uitzichtloos maken. Maar dan stellen dat het om een medische ingreep gaat, doet geen recht aan wat de betrokkenen zelf ervaren en beleven. Waarom dan nog raad en hulp vragen? Te meer omdat zelfs mogelijke alternatieven beter niet ter sprake komen, zoals eveneens wordt voorgesteld. Een luisterend oor en begeleiding zijn toch kostbaar?
Tot hiertoe was de wetgever bekommerd om een juiste balans te vinden tussen de bescherming van het ongeboren leven en de zelfbeschikking van de zwangere vrouw. Dat is in de nieuwe voorstellen niet meer het geval. Nochtans is de bescherming van het ongeboren leven, ook en in het bijzonder in een rechtsstaat, op zich al uiterst belangrijk. Ze is dat des te meer wanneer vandaag verder onderzoek wordt gedaan naar de pijnperceptie van foetussen.
Onze samenleving heeft het steeds moeilijker met alles wat onze plannen doorkruist en onze levenswijze verstoort. Het geldt voor wie oud of ziek is, voor armen en vreemdelingen, voor mensen op de vlucht. Dat geldt ook voor het ongeboren leven. Dat is het wat paus Franciscus in zijn encycliek Laudato Sí schrijft: Wanneer de persoonlijke en maatschappelijke gevoeligheid voor het erkennen van nieuw leven verloren gaat, verdwijnen ook andere vormen van openheid die waardevol zijn voor de samenleving.
Kardinaal Jozef De Kesel en de bisschoppen van België
IPID - Brussel, woensdag 26 april 2023
26-04-2023 om 12:35
geschreven door Gust A.
25-04-2023
Dreigende crash voor ouderenzorg? ‘De demografische tijdbom tikt’
Op sociaal.net verscheen volgend artikel, dat grote weerklank vond in de media.
-----------------
Dreigende crash voor ouderenzorg? ‘De demografische tijdbom tikt’
Over het personeelstekort in zorg en welzijn is al veel geschreven. Jan Steyaert van het Expertisecentrum Dementie zet de puntjes op de i: “Tegen 2040 zijn er 25 procent meer ouderen dan nu. Dat is een demografische tijdbom. De kloof tussen zorgvraag en zorgaanbod wordt alleen maar groter.” Kortom: we dreigen af te stevenen op een ethisch fiasco, alleen ontbreekt de sense of urgency.
Tijdbom
Ik wil je als lezer niet op het verkeerde been zetten, daarom meteen deze bekentenis: ik ben geen demograaf.
Ik werk wel bijna tien jaar in de Vlaamse dementiezorg. Niet als ‘handen aan het bed’, maar als wetenschappelijk medewerker van hetExpertisecentrum Dementie Vlaanderen. Samen met onze regionale collega’s werken we aan goede zorg voor wie nu dementie heeft en hun naasten. We hebben ook een preventieve opdracht.
‘De demografische tijdbom die op ons afkomt zal veel impact hebben.’
Met dat jubileum van tien jaar in het vooruitzicht wil ik graag terugkijken op het verleden, stilstaan bij het heden en kijken in de wazige kristallen bol van de toekomst. Vooral omdat ik verontrust werd dooreen Nederlands rapport over zorg en welzijn. Alvast bij onze noorderburen staat de houdbaarheid van de zorg onder druk door vergrijzing, de opkomst van nieuwe zorgtechnologie en de toename van het aantal chronisch zieken. Cruciale vraag: gaat dit ook op voor Vlaanderen?
Ik schrijf dit artikel vanuit het perspectief van dementiezorg, maar de conclusies gelden voor de hele ouderenzorg en eigenlijk voor heel zorg en welzijn. En ja, zelfs voor de hele Vlaamse arbeidsmarkt in zijn geheel. De demografische tijdbom die op ons afkomt zal veel impact hebben.
Wind in de zeilen voor dementiezorg
Afgelopen jaren had de Vlaamse dementiezorg de wind in de zeilen. Er werd veel vooruitgang gemaakt. Zo ontstond de opleiding tot referentiepersoon dementie. Ondertussen zijn er zo’n 2.500 zorgprofessionals met dat getuigschrift. Ze werken niet alleen aan goede dementiezorg, maar vooral als ‘change agent’ in hun organisatie.
En omdat mantelzorgers een belangrijk fundament zijn van goede zorg, werd de psycho-educatie ‘Dementie en nu’ ontwikkeld. Honderden mantelzorgers namen er al aan deel. Zo bleven veel personen met dementie langer thuis, met behoud van kwaliteit van leven. Mooie resultaten!
Sinds 2012 wordt ook hard gewerkt aangenuanceerde beeldvormingrond dementie, om te vermijden dat stigma de aandoening nog zwaarder maakt. Als expertisecentrum ontwikkelden we ook een in de ouderenzorg veel gebruiktreferentiekader voor dementiezorg. Samen met Cera en de Vlaamse overheid organiseren we hierover ook studiemomenten en coachingstrajecten voor zorgorganisaties.
Leven we dan in de ideale wereld? Nee, er ligt nog werk op de plank. Er staan een aantal nieuwe grote projecten op stapel waarbij we focussen op huisartsen en de thuiszorg. We werken ook aan een tool om kwaliteit van leven vanuit het perspectief van de persoon met dementie in beeld te brengen. Het is allemaal onderdeel van het huidigeVlaams dementieplan.
Woonzorgcentra worden onbetaalbaar
Maar er is ook tegenwind. Soms vallen de kaarten niet goed en komen ideeën waar we als expertisecentra sterk achter staan niet van de grond. Die tegenwind zien we vandaag de dag vooral bij de woonzorgcentra.
‘Wie geen kinderen heeft die meebetalen, moet noodgedwongen langer thuis blijven of aankloppen bij het OCMW.’
De woonzorgcentra worden onbetaalbaar. Vrijwel niemands pensioen is voldoende om de eigen bijdrage te betalen. “Meer dan 80 procent van de gepensioneerden kan een verblijf in een woonzorgcentrum niet betalen met zijn wettelijk pensioen”, titeldeKNACKvorig jaar.Seniorenvereniging OKRAberekende de gemiddelde prijs van een éénpersoonskamer in een woonzorgcentrum en kwam uit op 2.096 euro per maand. Terecht luidde de Vlaamse Ouderenraad begin dit jaar op Sociaal.Netde alarmbel: “De gemiddelde factuur lag eind 2022 zo’n 830 euro boven het gemiddeld werknemerspensioen.”
Wie onvoldoende financiële reserves of geen kinderen heeft die meebetalen, moet noodgedwongen langer thuis blijven of aankloppen bij het OCMW. Een bittere pil voor veel bewoners en families.
“De federale pensioendienst moet openingstijden reduceren door gebrek aan personeel. Symbolisch voor wat de ouderenzorg te wachten staat?”
Daarnaast blijft de beeldvorming over woonzorgcentra belabberd. Keer op keer halen wanpraktijken en schrijnende toestanden onze nieuwsmedia. Als je het een paar maanden bijhoudt, krijg je een collectie knipsels en reportages die een erg negatief beeld vormen. Zelfs als je een woonzorgcentrum vlot kan betalen, zou je er niet naar willen verhuizen.
Ook hier is dringend behoefteaan betere beeldvorming, want die schrijnende toestanden zijn gelukkig niet representatief voor de hele ouderenzorg. En voor veel mensen is een woonzorgcentrum nog steeds de enige garantie voor kwaliteit van leven.
Personeelstekort
Een derde en misschien belangrijkste tegenwind zit in het tekort aan zorgpersoneel. Begin november 2022 berichtteDe Standaardover meerdere woonzorgcentra die een bewonersstop instelden omdat ze geen zorgpersoneel meer vinden. Andere woonzorgcentra gaan zelfs over tot sluiting van afdelingen.
Dat personeelstekort is niet nieuw en zien we ook elders in de samenleving. Scholen vinden geen leerkrachten meer. Huisartsen en tandartsen stellen een patiëntenstop in. Restaurants sluiten op weekdagen omwille van te weinig medewerkers. Zelfs de federale pensioendienstmoet openingstijden reducerendoor gebrek aan personeel en een toenemend aantal dossiers. Symbolisch voor wat de ouderenzorg te wachten staat?
Op zoek naar oplossingen
Langs verschillende kanten worden voor deze arbeidstekorten oplossingen uitgewerkt.
‘Als het imago van de ziekenhuizen beter wordt, gaat zorgpersoneel daar werken en verliezen woonzorgcentra en thuiszorg.’
Om het tekort in zorg en welzijn aan te pakken, wordt elk jaar de Week van de Zorg georganiseerd, met als hoogtepunt de jaarlijkseopendeurdagbij honderden Vlaamse zorgvoorzieningen. Ook de Vlaamsezorgambassadeurzet al jaren in op het aantrekkelijker maken van werken in zorg en welzijn. Zo startte begin dit jaar nog de nieuwe campagne‘Career’.BlijfaanZprobeerde dan weer personeel dat al in de zorg werkt, daar te houden.
Het is een manier om de bekendheid en aantrekkelijkheid van werken in de zorgsector te verhogen. Nodig, maar anderen trekken natuurlijk dezelfde kaart. Dat zorgt voor concurrentie en communicerende vaten… Als het imago van de ziekenhuizen beter wordt, gaat zorgpersoneel daar werken en verliezen woonzorgcentra en thuiszorg. Als het imago van het onderwijs beter wordt, verliest zorg…
Vlaanderen zet daarnaast ook in op onder meer het aantrekken van zij-instromers, arbeidsmigratie,zorgwonenenzorgzame buurten. Maar echt significante impact hebben deze acties (nog?) niet. Het blijven lokale initiatieven. Het zijn vaak projecten die lopen zolang er financiering is en die zelfs als ze succesvol zijn geen substantiële opschaling krijgen.
Langer werken
De overheid zet ook in op niet-sectorspecifieke maatregelen. De bekendste daarvan is de verhoging van de pensioenleeftijd tot 67 jaar. Langer werken, is meer volk op de arbeidsmarkt.
De werkgelegenheidsgraad is in Vlaanderen momenteel76,7 procent. Tegen 2030 streeft de overheid naar een werkgelegenheidsgraad van 80 procent. Dat betekent dat tegen dan vier op vijf volwassenen actief zijn op de arbeidsmarkt. De werkgelegenheidsgraad nog verder verhogen, wordt echter pittig. In die laatste 20 procent zitten immers studenten hoger onderwijs, mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt en mensen met een langdurige of chronische ziekte.
“Ik dacht dat we de bodem bereikt hadden.” Zo citeerde De Morgen Vlaams parlementslid Celia Groothedde (Groen) eerder dit jaar overhet recordaantal open vacaturesin de kinderopvang. Het is een kenmerkende uitspraak voor de gedachte dat de krapte op de arbeidsmarkt binnenkort voorbij zal gaan. Helaas is de realiteit anders.
‘Tegen 2040 stijgt de beroepsbevolking met amper 3 procent terwijl de oudere bevolking met meer dan 25 procent toeneemt.’
We staan immers nog maar aan het begin van een grijze golf. Mensen worden steeds ouder en het aantal kinderen dat geboren wordt is doorheen de jaren blijven dalen. Die combinatie zet de samenleving onder druk. De al lang aangekondigde ‘zilveren tsunami’ staat aan de voordeur. Slechts heel langzaam sijpelt de maatschappelijke urgentie hiervan door.
Vlaanderen
Laten we focussen op het Vlaamse Gewest.Statbel geeft bevolkingsprognoses tot 2070.Die stellen ons in staat demografische ontwikkelingen in beeld te brengen. Natuurlijk steeds met de voetnoot dat onverwachte gebeurtenissen zoals oversterfte door corona of extra vluchtelingen door een oorlog in Oekraïne zich ook in de toekomst kunnen voordoen.
Maar laten we toch in die wazige glazen bol kijken met paar eenvoudige cijfers. Conclusie? Tegen 2040 stijgt de beroepsbevolking (rekening houdend met stijging pensioenleeftijd) met amper 3 procent terwijl de oudere bevolking met meer dan 25 procent toeneemt. Tegen 2060 is dat respectievelijk een groei van 5 en 35 procent.
Een zeer beperkte groei van de beroepsbevolking en een kwart meer ouderen, dat is een demografische tijdbom, niet alleen om de pensioenen betaalbaar te houden maar ook voor de organisatie van onze zorg. Ondanks de eerder genoemde maatregelen zal de krapte aan zorgpersoneel immers stevig toenemen, niet alleen in woonzorgcentra, maar ook in de thuiszorg, elders in zorg en welzijn, en op de totale arbeidsmarkt.
Kloof tussen zorgvraag en zorgaanbod
Anders gezegd: we evolueren naar een steeds zwaarder onevenwicht tussen de actieve beroepsbevolking en het aantal ouderen. Hierdoor ontstaat er een steeds grotere kloof tussen zorgaanbod en zorgvraag.
‘Gaan we 25 procent woonzorgcentra bijbouwen? Wellicht niet, we hebben er het geld en de mensen niet voor.’
Een toename van 25 procent ouderen wil immers ook zeggen 25 procent meer mensen met een zorgbehoefte. Misschien leven de aanstormende ouderen wat gezonder en wordt het ‘maar’ 20 procent. Maar gaan we 20 of 25 procent woonzorgcentra bijbouwen? Gaan we de thuiszorg met dit percentage laten groeien? Wellicht niet, we hebben er het geld en de mensen niet voor. Dat was ook wat de Nederlandse Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid schreef in hun rapport‘Kiezen voor houdbare zorg. Mensen, middelen en maatschappelijk draagvlak’.
De druk op de ouderenzorg zal zonder grondige en snelle aanpassingen alleen maar toenemen. Behoud van kwaliteit wordt lastig, ruimte voor innovatie en verbetering wordt kleiner. Wachtlijsten inperken of daar zelfs maar de ambitie toe hebben, zal iets van het verleden worden. De zorgbehoefte van bewoners van woonzorgcentra wordt al jaren groter en zal alleen maar groter worden.
Anno 2023 verblijft naar schatting 70 procent van de personen met dementie thuis. Hun aantal zal toenemen. Niet alleen uit eigen keuze, maar omdat er gewoon te weinig residentiële ouderenzorg zal zijn. Links en rechts zullen kleine privé-initiatieven ontstaan, zoalsco-housingof koopkrachtige gezinnen die eigen zorgpersoneel aanwerven. Maar voor de overgrote meerderheid van ouderen is de toekomst zorgwekkend.
Geen hartoperatie meer boven de 85 jaar?
Het Nederlandse rapport geeft ook een aanzet tot oplossingen. Behoud en uitbreiding van zorgpersoneel wordt een lastige en zal onvoldoende zijn.
‘We staan voor ingrijpende ethische keuzes.’
Daarom moeten we inzetten op begrenzing van de groei in de zorg en dat kan door het trekken van de preventiekaart. Alleen is net dat een deel van zorg en welzijn waarin onder meer Vlaanderen weinig investeert.Leefstijlgeneeskundestaat bij ons nog maar in de kinderschoenen. Toch kent iedereen de uitspraak “voorkomen is beter dan genezen”, zeker als genezen (nog) niet kan of er straks personeel noch middelen voor zorg zijn.
De Nederlandse auteurs geven ook aan dat we als samenleving zullen moeten kiezen. Als individu kunnen we nu dankzij de wet op patiëntenrechten al zorg weigeren als we die te complex of te risicovol vinden, maar als samenleving dergelijke keuzes maken is nog wat anders.
Want hoe zou dat er dan gaan uitzien? Geen hartoperatie meer als je ouder bent dan 85? Geen nieuwe heup boven de 90 jaar? We staan voor dit soort ingrijpende ethische keuzes, alleen wordt het debat niet gevoerd. Alleen tijdens de eerste coronagolf stak het even de kop op.
"Ik mis in Vlaanderen het perspectief op langere termijn. We zijn niet klaar om de snelheid en omvang van deze demografische transitie op te vangen. Daarvan wegkijken lijkt me geen verstandige optie."
En wat met nieuwe technologie?
In ons dagelijks leven merken we hoe technologische innovaties alles veel efficiënter laten verlopen. Maar geldt dit ook voor de zorg?
‘Ik mis in Vlaanderen het perspectief op lange termijn. We kijken vaak niet verder dan de volgende verkiezingen.’
Het al genoemdeNederlandse rapport is pessimistisch: “Vooral in de ziekenhuiszorg heeft er in tijden van beperkte middelen soms een behoorlijke productiviteitsverbetering plaatsgevonden doordat mensenwerk werd vervangen door technologie. Maar voor de ouderenzorg geldt dit veel minder.”
Zelf denk ik dat het beter benutten van eenvoudige hulpmiddelen wel wat zorgruimte kan creëren. Maar dan moeten mensen sneller hulpmiddelen aanvaarden. Een personenalarm of gps-tracking pas gebruiken als er al eens een valpartij of verdwaling geweest is, zijn vaak voorkomende maar ook te vermijden situaties. Daartoe moet het stigma rond gebruik van hulpmiddelen omlaag en advies van ergotherapeuten ruimer beschikbaar zijn. Check daarom zeker eens de website‘Hulpmiddelen bij dementie’.
Ik ben ongerust
Zoals bij aanvang al geschreven, ik ben geen demograaf. Dus kijk ik uit naar nuancering van dit redelijk eenvoudig rekenwerk op Vlaamse bevolkingsprognoses. Of vooral naar ontkenning en tegenspraak.
Want de tendens tussen 2020 en 2040 maakt me behoorlijk ongerust. Tegen 2040 ben ik 78 jaar oud. Misschien nog fris van lijf en geest, misschien overleden, maar anders wellicht met een zorgnood. En dan is het nu negeren van deze analyse niet handig. Je zou kunnen zeggen dat deze tekst een vorm van persoonlijke vroegtijdige zorgplanning is, puur uit eigenbelang.
Ik mis in Vlaanderen het perspectief op langere termijn. We kijken vaak niet verder dan de volgende verkiezingen. We hebben geen equivalent van deNederlandse Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleidof hetSociaal Cultureel Planbureauom vanuit het perspectief van de samenleving een problematiek te benaderen. Wij blijven morrelen in de marge en voeren het debat niet over structurele oplossingen.
We zijn niet klaar om de snelheid en omvang van deze demografische transitie op te vangen. Daarvan wegkijken lijkt me geen verstandige optie. Je kan me een pessimist noemen, of mee uitgaan van “hope for the best, but prepare for the worst”
25-04-2023 om 08:31
geschreven door Gust A.
20-04-2023
Infomoment Week van de Bij
Infomoment Week van de Bij op donderdag 1 juni
Wil jij alles weten over de bloemetjes en de bijtjes? De Retiese imkers vertellen je er graag alles over tijdens het infomoment op donderdag 1 juni in het teken van Week van de Bij 2023!
Infomoment Week van de Bij: 'Over de bloemetjes en de bijtjes'
Van 28 mei tot 4 juni 2023 zetten we tijdens de Week van de Bij de bijtjes en het belang van de biodiversiteit in de kijker. Als 'bijvriendelijke gemeente' wil ook Retie streven naar een betere leefomgeving voor zowel honingbijen als wilde bijen. En wie anders dan de Retiese imkers kunnen ons daarover de juiste tips en info meegeven? Daarom organiseren de Retiese imkersgilde Sint-Ambrosius en de bib op donderdag 1 juni het infomoment ‘Over de bloemetjes en de bijtjes’ aan hun imkerslokaal aan de Oude Beemden in Retie. Wil jij er ook graagbijzijn? Schrijf je dan in via hetinschrijvingsformuliervan de bib!
Info
Donderdag 1 juni, van 19.00 u. tot 20.00 u. Lokaal imkersgilde Sint-Ambrosius aan de Oude Beemden (z/n), 2470 Retie Deelname is gratis Vooraf inschrijven viadeze link
20-04-2023 om 19:07
geschreven door Gust A.
17-04-2023
Een boeiende ontmoetingsdag in het verschiet
Na een lange coronaonderbreking heeft op zaterdag 20 mei de lenteontmoeting van de abdijkring van Postel plaats.
Het wordt een goedgevulde dag waarop we mekaar ontmoeten, samen bidden, samen eten en samen kunnen luisteren naar twee lezingen.
Abt-generaal van de norbertijnen, Jos Wouters, spreekt in de voormiddag over 'Norbertijnen over de hele wereld'.
's Namiddags komt Jurgen Deckx, recent gewijd tot diaken, aan het woord. 'Diaken zijn in deze tijd', is het onderwerp van zijn lezing.
Belangstelling? Neem contact op met pater Nicolaas Gorts, Abdijlaan 16, 2400 Mol, nicolaasgorts@hotmail.com, 0495524654.
17-04-2023 om 11:00
geschreven door Gust A.
14-04-2023
Martinus I een heilige paus
Gisteren 13 april was het de gedachtenisviering van paus Martinus I.
Verwar deze Martinus niet met Martinus van Tours, de patroonheilige van de Sint-Martinusparochie van Retie.
Vroeger was de feestdag van Martinus I, op 12 november, de dag na de feestdag van Martinus van Tours. Een vermelding vanr die Martinus I vinden we nog in het aloude Sintemèttelied: Vandaog is 't Sinte-Mètten, en mèrgen is 't de Kruk, waarbij Kruk verwijst naar de bisschopsstaf.
--------------------
De heilige paus Martinus I stierf in het jaar 655 als martelaar voor de vrijheid van de Kerk. Zijn gedachtenis op de huidige Romeinse liturgiekalender is 13 april.
Umbriër Martinus, zoon van edelman Fabricius, werd geboren bij Tudertum (Todi) in Umbrië. Hij genoot een hoge opleiding tot theoloog, retor en diplomaat. Paus Theodorus I had hem als apocrisiarius (nuntius) naar de Byzantijnse hoofdstad gestuurd om de keizer over te halen patriarch Pyrrhus van Constantinopel af te zetten, omdat die niet orthodox zou zijn.
Byzantijnse heerschappij In juli 649 werd Martinus door de clerus van Rome tot bisschop gekozen. In deze tijd viel Rome onder het gezag van het Byzantijnse Rijk. Keizer Justinianus I had na de verovering van Rome bepaald dat een gekozen paus pas tot bisschop mocht worden gewijd als hij en zijn opvolgers er toestemming voor gaven. Martinus I lapte deze wet aan zijn laars en gebood de wijding en inhuldiging.
Concilie Spoedig na zijn inauguratie riep Martinus een concilie in het Lateraan bijeen vanwege het monotheletisme, de Christologische dwaalleer die steeds invloedrijkere aanhangers kreeg. In oktober 649 werden er vijf sessies gehouden. De meer dan honderd deelnemende concilievaders excommuniceerden een vijftal heterodoxe bisschoppen en stelden twintig canons op waarin de katholieke leer over de twee willen in Christus werd bevestigd. De documenten werden door de paus en alle concilievaders ondertekend en gezonden naar keizer Constans II en andere bisschoppen.
Bestraffing Zijn ongemandateerde bisschopswijding en het door hem bijeengeroepen Lateraans concilie kwamen Martinus duur te staan. Constans II stuurde Olympius als zijn exarch naar Rome om onder de concilievaders verdeeldheid te zaaien. Olympius kon zijn missie echter niet afmaken, omdat hij naar Sicilië werd gestuurd voor een oorlog tegen de Saracenen. Nadat de keizer het bericht had ontvangen dat Olympius was gesneuveld, zond hij Theodorus Calliopas als exarch naar Rome. Op 17 juni 653 betrad Calliopas de basiliek van Lateranen en gaf hij de clerus te kennen dat de paus was afgezet en naar Constantinopel moest worden afgevoerd.
Verbannen Martinus bood geen weerstand, omdat hij een afkeer van geweld had. In Constantinopel werd Martinus beschuldigd van ketterij, insubordinatie en hoogverraad. De paus werd vernederd, gefolterd en ter dood veroordeeld. Door tussenkomst van de patriarch zou zijn doodstraf zijn omgezet in ballingschap. In maart 654 of 655 werd hij verscheept naar Chersonesos (Cherson) aan de noordkust van de Zwarte Zee, waar in die tijd hongersnood heerste. In erbarmelijke omstandigheden stierf de paus op 16 september 655.
Relieken Meteen na zijn dood deed het verhaal de ronde dat Martinus een heilige was geweest. Zijn stoffelijk overschot werd begraven in de Mariakerk van Blachernæ, nabij Chersonesos. Later is een gedeelte van zijn relieken in Rome terechtgekomen, waar ze worden bewaard in de kerk San Martino ai Monti.
Opvolger Tijdens zijn pontificaat, dat iets meer dan 6 jaar had geduurd, wijdde Martinus 33 bisschoppen, 11 priesters en 5 diakens. Tijdens zijn ballingschap werd een nieuwe bisschop van Rome aangesteld, paus Eugenius I.
Sint Martinus Confessor De Rooms-Katholieke Kerk herdacht Sint Martinus op 12 november, daags na het feest van Sint Martinus van Tours. Tegenwoordig is zijn katholieke gedachtenis op 13 april, dezelfde dag waarop de Grieks-Orthodoxe Kerk hem gedenkt. In de Russisch-Orthodoxe Kerk wordt hij herdacht op 14 april van de Juliaanse kalender (27 april Gregoriaanse kalender). In de Byzantijnse Kerken wordt hij niet vereerd als martelaar maar als belijder, vandaar dat men spreekt van Sint Martinus Confessor (?γιος Μαρτ?νος ? ?μολογητ?ς).
14-04-2023 om 08:04
geschreven door Gust A.
10-04-2023
Bezoek aan Luik
DAVIDSFONDS-Retie organiseert op zaterdag 6 mei een dagtrip naar Luik en fort Eben-Emael.
We vertrekken aan de sporthal om 7.30 u. Om 10 u. bezoeken we het fort van Eben-Emael, een voormalig Belgisch militair verdedigingsfort dat deel uitmaakt van de fortengordel rond Luik, gebouwd tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.
Omstreeks 13.00 u. stappen wij af aan de Place Saint Lambert voor een vrij middagmaal of shopping in Luik.
Rond 15.30 u. bezoeken we het station Guillemins en zijn wijk.
We sluiten af met een koffietafel in Gasthof ‘Delicia’ om 18.50 u. en komen weer thuis rond 20u.
Prijs: 48 euro, te storten op DF rekening: BE34 7330 1297 4990 ten laatste 15 april. Opgelet: Er zijn maximum 50 plaatsen voorzien.
10-04-2023 om 00:00
geschreven door Gust A.
09-04-2023
De abdijkring van Postel
De abdijkring van Postel bestaat uit mensen die verbonden willen leven met de abdijgemeenschap van Postel.
De kring voorziet in de toekomst een dubbele werking : de gewone werking met de 2 ontmoetingsdagen en een werking voor hen die nog verder willen gaan met zich te verdiepen in de Augustijnse-Norbertijnse spiritualiteit, die meer willen deelnemen aan de abdijliturgie en ook eventueel een vrijwillige inzet in de abdij.
Meer informatie? Interesse? Neem contact op met prior Nicolaas Gorts (zie hieronder)
09-04-2023 om 14:45
geschreven door Gust A.
08-04-2023
Stille zaterdag in Postel
In de abdijkerk van Postel, hebben vandaag, zaterdag 8 april, volgende liturgische vieringen plaats:
-12 uur: Middaggebed
-17.30 uur: Avondgebed
-20.30 uur: Paaswake.
Iedereen van harte welkom.
-
08-04-2023 om 10:46
geschreven door Gust A.
Een hemelse moeder
In zijn homilie tijdens de herdenkingsdienst van Goede Vrijdag, zei abt Testaert van de norbertijnenabdij van Postel, dat in het sterven van Jezus Christus, ook de overwinning op de dood besloten ligt.
Een voorbereiding van de overwinning op de lichamelijke dood, in het verrijzenisfeest van Pasen, maar vooral ook een overwinning op de geestelijke dood, door de instandhouding van de eenheid met de Vader, ondanks beproevingen, lijden en sterven. Want, aldus de abt, een 'geestelijke dood' betekent 'helemaal loskomen van, zich verwijderen van God'.
Een ander hoopgevend element in 'het lijden en sterven van de Heer', zijn de woorden waarmee de stervende Christus, zijn moeder en Johannes aan elkaar toevertrouwt. Zo schonk Hij ons allemaal ook een hemelse moeder, maar krijgen we ook de opdracht om Maria in ons leven een plaats te geven.
08-04-2023 om 10:42
geschreven door Gust A.
07-04-2023
De nederigheid van Witte Donderdag
Heel wat christenen woonden de wittedonderdagviering in de abdijkerk van Postel bij. Opvallend was de aanwezigheid van veel jonge mensen en kinderen.
Het was een rustgevende, verstilde viering met vele betekenisvolle, eeuwenoude rituelen.
In zijn homilie weidde abt Testaert uit over een van de kernwaarden van het christendom: nederigheid. Dat in het Westen het aantal (pratikerende) christenen sterk vermindert, vindt zijn oorzaak wellicht in het gebrek aan nederigheid, aldus de prelaat.
Op Witte Donderdag wordt die nederigheid, die dienstbaarheid ook ritueel in de praktijk gebracht. De abt waste de voeten van een aantal gelovigen, jongere en oudere. Zo deed Jezus Christus de generaties en de wereld voor toen Hij bij het Laatste Avondmaal, de voeten van zijn leerlingen waste.
Het blijft een ontroerend, tot bezinning stemmend ritueel.
07-04-2023 om 09:54
geschreven door Gust A.
Goede Vrijdag in de abdijkerk
-12 uur: Middaggebed
-15 uur: Kruisweg
-19.30 uur: Herdenking van het lijden en sterven van de Heer.
Iedereen van harte uitgenodigd!
07-04-2023 om 09:25
geschreven door Gust A.
De Passie in Sint-Niklaas: bekijk hier de film!
De Passie in Sint-Niklaas: bekijk hier de film!
De Passie is een moderne vertolking van Jezus’ lijdensverhaal. Deze film werd in de Goede Week van 2023 gelanceerd door de parochie in Sint-Niklaas.
Op 4 april 2020 had op de grootste markt van het land een live spektakel moeten plaatsvinden – voor de vierde keer in Vlaanderen – waarbij bekende en minder bekende acteurs het lijdensverhaal van Jezus op een moderne manier vertolkten voor een breed publiek. De parochie in Sint-Niklaas was er helemaal klaar voor… en toen kwam de pandemie roet in het eten gooien. Een paar coronagolven verder besloot de parochie de oorspronkelijke formule om te zetten naar een film. Die film kun je op kerknet.be hier vanaf Goede Vrijdag 7 april gedurende twee weken gratis bekijken.
