Het is opvallend dat De Standaard de Wereldjongerendagen zo goed als helemaal doodzwijgt.
Als je googelt naar De Standaard en Wereldjongerendagen, levert dat 1 berichtje op, en dan nog een afstandelijk, gortdroog Belgabericht. De oogst bij De Standaard en Jamboree is daarentegen overvloedig: meer dan 10 artikels.
In beide gevallen gaat het om mondiale, erg sympathieke en zinvolle jongerenmanifestaties, met dien verstande dat alleen al wat de deelnemers betreft, de Wereldjongerendagen in Lissabon 40 keer meer jonge mensen bijeenbrachten dan de Jamboree.
De vraag die rijst is onvermijdelijk: hoe is die opvallende desinteresse voor de Wereldjongerendagen te verklaren en redactioneel te verantwoorden?
Van een krantenredactie, zeker van een kwaliteitskrant als De Standaard, mag verwacht worden dat ze aandacht heeft voor een wereldomvattende manifestatie, met bovendien een gevarieerde en bijzonder krachtige inhoud, waaraan ook meer den 1000 Belgische jongeren deelnamen. Redactioneel is het onvermeld laten van de Wereldjongerendagen op geen enkele manier te verantwoorden.
Moet een verklaring voor die opvallende desinteresse, de WJD als een non-event laten passeren, dan gezocht worden in een soort van ideologische kramp of een emotionele aversie?Zijn redacties en journalisten nog altijd behept met een achterhaalde antireligieuze, antikerkelijke obsessie? Denken zij zich progressief te profileren door het christendom dood te zwijgen of alleen maar de negatieve gebeurtenissen in de verf te zetten? Generen ze zich voor hun eigen, meestal christelijke afkomst en opvoeding?
Hoe dan ook, het doodzwijgen van de Wereldjongerendagen is een onprofessionele, geborneerde en anti-intellectuele opstelling.
|