|
Het centrum voor collectieve autodialyse
Op 1 april 2008 zal het low care dialysecentrum in het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem functioneel zijn en zullen patiënten met zowel acute en chronische nierinsuffi ciëntie kunnen worden opgevangen op spoedgevallen/IZ, in het low care dialysecentrum of voor een raadpleging bij de nefroloog.
 Als je nieren falen
Jaarlijks krijgen ±1.200 Belgen, waarvan meer dan de helft jonger dan 60 jaar, te horen dat hun nieren niet meer functioneren. Zij sluiten aan bij de totale groep van om en bij de 7.000 patiënten die met dialyse of niertransplantatie behandeld worden. Het totaal aantal nierpatiënten dat gedialyseerd wordt, bedraagt momenteel 4.500.
Nierfalen is een sluipende ziekte: de evolutie verloopt vaak zonder al te veel symptomen. Herkenbaar is wel dat - als de nieren niet meer werken - de patiënt moe en zwak wordt en zijn eetlust verliest. Giftige stoffen hopen zich op in het bloed en er wordt vocht vastgehouden waardoor weefsels opzwellen, wat zich dan eventueel uit onder de vorm van misselijkheid en overgeven, jeukende huid, gezwollen handen en enkels en verstoorde slaap. Indien vroegtijdig vastgesteld, kan het verloop van de ziekte gestabiliseerd of vertraagd worden. In een aantal gevallen kan nierfalen zelf vermeden worden. Nierinsuffi ciëntie kan onder andere veroorzaakt worden door diabetes, hoge bloeddruk, ontsteking, blokkade of chronische infectie. 
Dagelijks worden ongeveer 200 liters bloed door de nieren gepompt. Nuttige stoffen worden terug naar de bloedstroom gevoerd; water en afvalstoffen worden uit het bloed gefilterd en uitgescheiden
als urine.
Naast de zuivering van het bloed en de afscheiding van water en vloeistoffen, zorgen de nieren voor het evenwicht van chemische stoffen in het bloed, zoals kalium en natrium. Zij helpen het zuurgehalte op peil te houden en produceren hormonen. Deze hormonen helpen het beenmerg bij de aanmaak van rode bloedcellen, ze produceren vitamine D in de actieve vorm voor sterkte en gezonde botten en ze reguleren de bloeddruk.
Acuut nierfalen
 Iemand kan perfect gezond blijven met slechts één werkende nier. Als beide nieren zwaar beschadigd zijn door een acute nierziekte, letsel of medicatie, spreken we van acute nierinsuffi ciëntie. Die kan worden genezen met de juiste medicatie en verzorging; de functie van de nieren kan tijdelijk worden overgenomen door een kunstnier.
Chronisch nierfalen
Indien de nierfunctie echter niet kan worden hersteld of, wat vaker gebeurt, indien de patiënt al aan een chronische nierziekte lijdt, spreken we van chronische nierinsuffi ciëntie. Die kan dodelijk zijn als ze niet adequaat of snel genoeg behandeld wordt.
Mogelijke behandelingen voor chronische nierinsufficiëntie
Eens de nierfunctie verloren is, moeten water en afvalstoffen op een andere manier verwijderd worden. De mogelijke behandelingen voor nierfalen zijn: niertransplantatie, hemodialyse en peritoneal dialyse.
Niertransplantatie
Slecht 50% van alle dialysepatiënten voldoet aan de lichamelijke eisen voor transplantatie of opteert voor deze behandeling. De grootste hinderpalen voor een geslaagde transplantatie zijn de beperkte beschikbaarheid van geschikte donororganen, alsook het risico op afstoting of andere complicaties. Hemodialyse
Hemodialyse is één van de meest toegepaste behandelingen voor patiënten met nierfalen. De behandeling gebeurt in een dialysecentrum en in sommige gevallen thuis. De patiënt moet driemaal per week ongeveer vier uren verbonden zijn met een dialysemachine die het bloed zuivert. De verbinding met dit toestel gebeurt via een fi stel of catheter (toegang tot de bloedbaan).
Peritoneale dialyse (PD)
Bij PD wordt 2 tot 3 liter van een dialyseoplossing in de buikholte gebracht via een permanente catheter, die in de onderbuik wordt geplaatst en door de buikwand steekt. Afvalstoffen gaan uit het bloed en de omliggende weefsels in de dialysevloeistof over: het eigen buikvlies wordt als fi lter gebruikt. Deze behandeling kan thuis gebeuren.
Vroegtijdig opsporen en verwijzen voor een betere behandeling
Als patiënten met nierproblemen in een vroeg stadium van de ziekte ingelicht worden over de behandelingsmethoden, dan kunnen zij actief deelnemen aan een keuze van therapie en zichzelf vroegtijdig aanmelden voor de wachtlijst voor transplantatie. Dit gebeurt steeds in overleg met de huisarts.
25-03-2008 om 18:56
geschreven door Beverse Weetjes
|
