WERKGROEP CHANTAL COUSSEMENT SCHENKT RECORDOPBRENGST WORTELKAARTING AAN SOMIVAL : 5.220,90 EURO
Op zaterdag 7 juni 2008 mocht Somival in Taverne t Neerhof te Beveren-Leie een cheque in ontvangst nemen die het resultaat vertegenwoordigt van de vijfde wortelkaarting georganiseerd ten voordele van en met medewerking van Somival door de werkgroep van Chantal Coussement.
Op deze vijfde editie, die doorging op zaterdag 15 maart 2008 in de turnzaal van de Stedelijke Basisschool, waren er meer dan 1.000 sympathisanten met 600 kaarters en er werden 1200 kg wortelen bedeeld. Het resultaat liegt er niet om : een cheque van 5.220,90 euro (opbrengst van de kaarting voor de 5° maal in stijgende lijn, komende van 3.255 naar 5.220,90 ) werd door Chantal aan de voorzitter van Somival, Lucien Debels, overhandigd in Taverne t Neerhof te Beveren-Leie in het bijzijn van vele somivalleden, burgemeester en ere-voorzitter Somival Kurt Vanryckeghem en talrijke leden van de werkgroep.
Zaterdag 15 maart 2008 is een dag die in éénieders geheugen zal blijven nazinderen gezien op die dag Lucien Coussement, één van de bezielers van de werkgroep, overleden is.
De voorzitter van Somival dankte de volledige werkgroep niet alleen voor het financiële resultaat maar ook voor de heel fijne samenwerking in een formule waarbij de Somival leden maximaal worden betrokken. Het geld zal zeker goed kunnen gebruikt worden en zal vooral aangewend worden voor de aankoop van materieel (opslagkast) voor het zwemmateriaal, voor de werking waarvan de zwaarste kost de verplaatsingen zijn wanneer somival bussen moeten inzetten met een lift. Voor topatleten wordt ook een financiele tussenkomst voorzien wanneer zij deelnemen aan een internationale wedstrijd waarvoor geen subsidies voorzien zijn vanuit de federatie. Voor de infocampagne om mensen met handicap te informeren omtrent de mogelijkheden hebben we een nieuwe folder in druk.
Somival en de werkgroep Chantal Coussement kijken alvast uit naar de zesde editie van de wortelkaarting.
En hoe kon het anders, het gedicht dat traditiegetrouw door Christof Arno wordt voorgedragen en geschreven door Claerke, was een ode aan Lucien.
We zijn reeds aan een houten jubileum geraakt,
onze wortelkaarting werd door iedereen gesmaakt.
Voor de 5de keer op een rij,
een groot succes en veel sponsering erbij.
We gaan niet met cijfertjes over gegeven kilos en verkochte kaarten beginnen smijten,
als ik er met enkele honderden ernaast zou zitten, kan je mij dit nu zeker niet verwijten.
Het voelde weeral beter dan de vorige keer,
het succes groeit uit, steeds meer en meer.
Op de samenwerking van onze Somivallers en de werkgroep van Chantal is nog geen sleet,
deze formule werkt uitstekend, als je dat maar weet.
Ik wil dus zeker niet nalaten om iedereen te danken,
van verkoper van kaarten tot uitdrinker van dranken.
Helaas liep het wat anders dan andere jaren,
je kan wel geloven dat er veel mensen geschrokken waren.
Lucien Coussement, één van de begeesterde initiatiefnemers van ons evenement,
heeft ons allen verlaten, wie weet of dit went ?
Het was de famillie hun uitdrukkelijke wens,
hoe eert men anders zo een groot mens ?
Om de kaarting toch door te laten gaan
en ondanks tegenslag Somival niet in de kou te laten staan.
We zouden er begrip voor hebben gehad,
een overlijden doet met een mens toch wat.
Het liep wat anders dan verwacht,
ik wil als dank enkel zeggen
Lucien, rust zacht
Claerke de schrijver van het gedicht is bestuurslid van Somival
en de partner van een NAH (niet aangeboren hersenletsel) patiënte.
Hij opende een site 'Hoe leg ik mensen uit?'
om te proberen een stuk van zijn verdriet te kunnen wegschrijven .
De site begint als volgt:
Hallo, Welkom op mijn site !!! In deze inleiding wil ik vertellen waarom ik deze site heb gemaakt. Als 35 jarige man staat je er soms niet bij stil hoe je leven en dat van anderen kan veranderen door een plotse gebeurtenis waar niemand schuld aan heeft. Spijtig genoeg is het mij overkomen; mijn vrouw die toen 32 jaar was, heeft op zekere dag een hersenbloeding gekregen. Men hoort zo vaak zulke dingen vertellen maar als je niet in de situatie zit vergeet je nogal snel deze dingen. Voor iemand echter die er blijft mee zitten, nadat alle eerste aandacht is verdwenen, gaat het leven ook verder maar op een heel andere manier. Voor partners of bloedverwanten blijft dit een kruis om dragen, Je kunt het vergelijken met een plots overlijden van iemand die je lief hebt. Je moet het leren aanvaarden, ook al wil je niet.
Het blijft een gevecht van hoop, teleurstellingen, depressie, enz
Om deze site te bezoeken klik hier.
08-06-2008 om 08:27
geschreven door Beverse Weetjes
|
