Op 11 november herdenken we de Wapenstilstand van WO I. Het is tevens een dag om stil te staan bij de vele gesneuvelden en een bloemenhulde te brengen aan het grafmonument.
Vele Beverse verenigingen, besturen, instellingen houden deze traditie dan ook in ere.
Graag geven we een stukje mee uit de speech van schepen Rik Soens:
11 november, de dag waarop we het einde van beide oorlogen herdenken, oorlogen die ons land zo zwaar getroffen hebben. Het is ook een dag om de vele slachtoffers te herdenken, de vele soldaten die gestreden hebben voor vrede, in volle besef dat vrede niet zomaar als een verworven recht kan worden beschouwd.
11 november blijft voor ons alIen een dag van respectvolle herdenking en bezinning voor wat de oudstrijders voor ons hebben betekend.
11 november is meer dan een symbolische dag, het moet een dag zijn van diep respect aan zij die hun leven op het spel zetten voor onze democratie, voor onze vrijheid. Miljoenen mensen sneuvelden, miljoenen mensenlevens werden opgeofferd, de vemielingen - ook in ons land- waren bijzonder groot.
Om 11 uur 's morgens werd op 11 november 1918 in een treinwagon de Duitse capitulatie ondertekend. De Eerste Wereldoorlog was voorbij, de wapenstilstand een feit.
Ook al ligt de eerste wereldoorlog 89 jaar achter ons, en het einde van de tweede oorlog ook reeds 62 jaar, toch blijft die herinnering nog steeds. Maar ook de schande en de schaamte om wat gebeurde. Zoiets mag nooit meer gebeuren. "Nooit meer oorlog" moet luider dan ooit klinken ....
De wereld is ons dorp geworden....
Schepen Rik Soens stond ook stil bij de vorige voorzitter van de Oudstrijdersbond Daniël Debaere, die enkele maanden terug overleed. Daarnaast mocht hij de nieuwe voorzitter
welkom heten en wenste Christian Vereecke veel succes toe.
Christian Vereecke wist achteraf te vertellen: "Mijn vroegere meester, Marcel Sablain stelde mij de vraag om deze taak op mij te nemen en daar kon ik toch geen nee op zeggen. Nee, ik ben geen oudstrijder, maar mijn interesse en de wetenschap dat ik kan rekenen op een goed bestuur deed mij beslissen om deze taak op mij te nemen", sloot de nieuwe voorzitter.
Marcel Sablain
Verder zette schepen Rik Soens meester Marcel Sablain in de bloemetjes.
Hij wist te vertellen dat meester Sablain reeds 60 jaar ononderbroken de taak van secretaris vervuld in de Oudstrijdersbond en omschreef Marcel Sablain als volgt:
"Kwiek, pienter, vriendelijk lachend, sterk organisatorisch, niet bijster groot, vroeger wat robuuster dan heden, maar een heel sociaal hart, onze eigen meester Marcel Sablain.
Meester Sablain, oppermeester Sablain, directeur of hoe noem je hem ook, een ding is zeker, een sterk figuur zit hier bij ons.
Maar waarom deze huldiging?
Wel, er zullen weinig mensen in hun leven de titel mogen dragen om 60 jaar secretaris te zijn van de oud strijdersvereniging. 60 jaar is een hele term. Een korte levensschets is hier zeker op zijn plaats.
Marcel is geboren op 21 januari 1917 in Tiegem. In Tiegem heeft hij zijn jeugdjaren doorgemaakt en als we Marcel kennen als nen dulle vent heeft hij dit mee van alle dagen Tiegemberg te moeten oprijden in zijn jeugdige jaren. Hij volgde zijn middelbare school in Ronse en daarna de normaalschool in Torhout. In 1936 was meester Sablain afgestudeerd en kon eerst werken in Kaster, in Ingooigem. In Ingooigem was hij de eerste mannelijke leerkracht bij de zusters en de juffen aldaar en ze zijn er nog altijd niet goed van, de zusters van Ijvegem. Ze kennen meester Sablain nog heel goed ...
Meester Berten Lafosse, die genoeg gekend was, vertrok van Beveren en er kwam een plaats vrij, meester Marcel werd door het toenmalig gemeente bestuur aangesteld en kon hier in Beveren beginnen. Hij gaf les in het eerste studiejaar waar vele jonge moedertjes hun kindertjes met liefde in de handen gaven van meester Marcel.
Met nieuwjaar 1938 mocht Marcel naar het leger, 17 maanden lang en toen die maanden voorbij waren zaten we in de mobilisatie waar Marcel diende te helpen om ons land te bewaken. Op 28 mei 1940 was de militaire carrière gedaan voor meester Marcel en een paar dagen later stond hij terug voor zijn klas. De jaren die volgden waren niet zo gemakkelijk en ook de gemeenteschool kreeg haar deel want de Duitsers eisten de school op. De onzekerheid en onrust, de voedselbeperkingen, ongeveer alles was gerantsoeneerd. Heel moeilijke tijden waren dit.
Maar een ding was niet gerantsoeneerd voor Marcel, de liefde en hij huwde op 8 april 1942 te Wortegem met Marie Jose Vanderhaeghen. Hij woonde 3 jaar in bij zijn schoonouders en kwam alle dagen met zijn fiets over en weer naar de school te Beveren. Slechte, mindere tijden gaan voorbij en het gezin van Marcel bloeide open en kreeg 16 kinderen. Hij heeft in alle klassen gestaan en werd op het einde van zijn loopbaan tot directeur benoemd. Een schitterende carrière.
Maar Marcel heeft in zijn vrije tijd ook heel wat gerealiseerd. Hij was ook de man die alles deed voor de Bond van grote en jonge gezinnen. Maar hij was ook bij de stichters van de oudstrijdersbond die opgericht werd in 1946. Gerard Courtens zou het secretariaat op zich nemen maar Gerard gaf vlug de fakkel door aan Marcel die deze met plezier aanvaardde.
Vanaf deze stichting is Marcel ononderbroken secretaris geweest van deze mooie vereniging. Hij kende 4 voorzitters de heer Robert Dheedene, de heer Paul Thiers, de heer Daniël Debaere en de nieuwe voorzitter Christian Vereecke. Toen ik deze week nog contact had met Marcel twijfelde hij of hij ook nog Christian zou overleven ...
Marcel voor al uw inzet voor de oud strijders verdiend u deze hulde hier we zouden graag hebben dat u er nog een groot aantal jaren bijdoet. We bieden u graag namens het stadsbestuur een kleine attentie aan. Marcel echt waar, van harte bedankt".
Ook de nieuwe voorzitter richtte een woordje tot de aanwezigen en kolonel Remi Decavel wist iedereen te boeien met een stukje geschiedenis.
13-11-2007 om 14:17
geschreven door Beverse Weetjes
|
