Voor de verandering eventjes een gedicht van mij:

Bewust zijn.

Oud of jong,
Je bent wat je bent, wàt er ook gebeurt.
Eerst was er verlangen, dan is het jouw beurt,
Je vecht en je vrijt,
Je werkt en kent nijd.

Dan komt het bezinnen,
Je wordt rijper vanbinnen.
Maar je blijft wat je zijt,
Want ‘zijn’ kent geen tijd.

Alles gaat voorbij, maar niets gaat verloren!
Het blijft je steeds bij en wordt telkens herboren.
Want elke dag van het heden
Wordt ooit een herinnering uit het verleden.

Niets was voor niets, want alles wat je deed
Maakt deel uit van jou, zowel je lief als je leed.

Want oud méér dan jong,
Je blijft wie je bent, en je kent nu je waarde:
De som van alles wat je deed op aarde!

Willy.

24-09-2010 om 17:20 geschreven door Willy

Slingers in de tijd

Wie een tijdlang, en dan spreek ik over een aantal decenia, het leven op aarde oplettend heeft geobserveerd, kan er niet onderuit: steeds weer wordt een grote slingerbeweging duidelijk in wat mensen doen en denken door de jaren heen!

Een voorbeeld: vóór wereldoorlog 2 was de wereld zondermeer ‘preuts’ naar het horen van de oudere generatie (slinger helemaal naar de andere kant). Meneer pastoor had het helemaal voor het zeggen. In de sixtees werd sexuele vrijheid het sleutelwoord. Alles kon en alles mocht. Hier en daar verschenen pornobladen in de krantenwinkels… werden aanvankelijk prompt uit de rekken gehaald door de overheid, maar uiteindelijk werd het gedoogd. Op de stranden verscheen de monokini… zelfde scenario vanwege de overheid. En op de duur kon en mocht bijna alles.

Maar de slinger slingerde langzaam voort en vanaf zijn hoogtepunt begon hij te keren naar een hoogtepunt aan de andere kant. Ik denk dat we momenteel halfweg die andere kant zitten: veel dingen die vroeger gewoon waren, worden langzaam maar zeker weer taboe, of eigenlijk nog erger: in de sixtees kon je als jongeman ‘achter de meisjes aan zitten’,wat eigenlijk een natuurlijke drang is van de man, met als voornaamste bedoeling een passende partner te vinden om een gezin te vormen. Doe je nu datzelfde, dan moet je heel erg opletten niet als een ‘stalker’ te worden gedoodverfd of in het ergste geval veroordeeld!!!

En dit is, nu al, toch wel nét een brug te ver: moeten jongeren dan hun natuurlijke drang vervangen door een kunstmatige regel, opgedrongen door de huidige trend van de maatschappij?

Het hierboven vermelde is maar één voorbeeld, maar die slingerbeweging zie je in elke vorm van de samenleving. Zo heb je de slinger ‘oorlog en vrede’. Oorlogen zijn van oudsher pogingen om het grondgebied te beschermen, of uit te breiden. Extreme oorlogsjaren doen mensen walgen van die ‘opgelegde moordpartijen’. En ja hoor, de slinger gaat weer dalen… en overslaan naar weer een extreme overkant. Het gevolg daarvan is dan weer: laat maar betijen. Laat vreemden maar ‘vredig’ (?) binnen op het grondgebied waarvoor onze voorouders hun bloed, zweet en tranen hebben gegeven. Laat die mensen toch ook profiteren van de welstand waarvoor onze voorouders hebben gevochten en geef ze gelijke (of meer) rechten dan onszelf.

Let wel: ik ben totaal geen rascist en heb respect voor elk ras of nationaliteit. Elke mens heeft recht op een menswaardig leven. Maar dit leven gaan claimen bij anderen, die er hard hebben moeten voor vechten, mist toch elke logica. Dergelijke mensen zouden toch beter eerst in eigen land kijken wat de oorzaak van hun onmenswaardig bestaan is, en dààr iets proberen tegen te ondernemen in plaats van te vluchten naar een land dat welvarend is geworden door het bloed van vele duizenden gesneuvelden.

De schuld van deze toestand ligt dan ook niet bij de inwijkelingen, maar bij onze eigen regeringen, die door dit migratiebeleid niet het minste greintje respect tonen voor de meedogenloos gruwelijke oorlogen die onze voorvaderen hebben moeten doorstaan om hun nakomelingen een menswaardig bestaan te verzekeren.

Maar enfin, ik had het over slingers. En wat me toch maar blijft verwonderen: eigenlijk zou je, logischerwijze gesproken, moeten verwachten dat die slingers, net als in de natuur, toch steeds minder ver gingen uitslaan, om uiteindelijk in het midden te blijven hangen: de gulden middenweg dus. Géén preutsheid, maar ook niet alles toegelaten. Geen rascisme, maar ook geen knuffelbeleid voor vreemdelingen. Waarom doen ze dat niet? Welke energie drijft hen telkens weer verder van dit middenpunt af, zowel naar links als naar rechts?

Simpel: generatieverwatering! De jongeren weten niet, of zijn vergeten, wat hun voorouders hebben moeten lijden om hen de huidige levensomstandigheden te schenken. Ze denken dat het er allemaal vanzelf is gekomen en vinden dat het nog veel beter zou moeten worden. Hoe??? Zéker niet op de manier waarop ze nu bezig zijn.

Als de huidige jonge generatie zo oud geworden is als de onze, zal waarschijnlijk de slinger weer helemaal naar de tegenovergestelde kant zijn overgeslagen… als het tegen dan niet te laat is!

Spijtig in al die zaken is ook het feit dat steeds meer jonge mensen in het parlement gaan zetelen. Goedbedoelende jongeren, maar ach… toch zo naief en zonder levenservaring. Met slechts een heel geringe notie van de geschiedenis van hun eigen volk. En zelfs àls ze al die notie al hebben, kunnen ze toch echt nog niet vatten wat hun voorouders hebben moeten doorleven en hoe dat aanvoelde. Menselijkerwijze gesproken komen ze nog maar net kijken hoe de wereld er uit ziet, en ze willen al regeren!

Is het een wonder dat de beste samenlevingen altijd dààr zijn ontstaan waar de ouderen het voor het zeggen hadden en de jeugd moest luisteren naar dié mensen die op jarenlange ervaring konden bogen alvorens ze zelf aan de bak konden komen?

Als we die slingers ooit willen stilhouden op de enige juiste en natuurlijke plaats: het midden, kan dat maar op één manier: terug luisteren naar de ouderen. Niét omdat ik zélf zo’n ‘oudere’ ben. Maar omdat ik medelijden heb met de jongere generatie, die haar eigen graf aan het delven is op de manier waarop ze nu bezig is.

23-09-2010 om 12:04 geschreven door Willy

Structuur!

Als je tegenwoordig spreekt over gestructureerd leven krijg je al gauw het deksel op de neus, want het herinnert de hedendaagse mens aan militaire toestanden… in het gareel lopen… vrijheidsbeperking, enz.

Het tegendeel is echter waar! Ongestructureerd leven beperkt jouw vrijheid én de vrijheid van anderen enorm.

Vooral voor kinderen is het aanleren van een gepaste structuur heel erg belangrijk! In tegendeel tot wat men denkt, betekent gestructureerd leven bewust leven. Ongestructureerd leven betekent: je làten leven.

Want kijk: meer en meer ‘vrijheidslievende’ mensen eten als ze honger hebben, slapen als ze slaap hebben en werken als ze goesting hebben. Kinderen zien dat voorbeeld, doen het na… en komen al gauw in de problemen!

Welke problemen? Wel, ze groeien op, weten niet beter, en lopen onaangekondigd en op een uur dat het hén past, even binnen bij vrienden. Dat uur kan middag zijn, als een normaal gezin aan tafel zit… of als iedereen het druk heeft met koken, of naar het nieuws kijkt… er zijn ontelbare momenten te bedenken dat je als welopgevoed mens niét zomaar ergens onuitgenodigd binnenvalt.

Maar die mensen weten dat gewoon niet. Het kan ze dan ook niet kwalijk worden genomen. Ze zijn geen structuur gewoon. Hebben het thuis nooit gezien… en zijn dan héél verwonderd als de ontvangst maar koeltjes is en ze zich niet welkom voelen.

Hetzelfde gebeurt op straat: gewoon wandelend op het voetpad kun je al gauw de mensen die manieren en structuur werden bijgebracht onderscheiden van de anderen. Want die anderen… die lopen zomaar wat rond als kippen zonder kop (noemen dat ‘vrijheid’). Maar dan komen wat ‘tegenliggers’ aan, en je ziet het gebeuren: ze kijken naar mekaar… hoé zal die me kruisen? Links? Rechts? Van weerszijden wordt wat heen en weer uitgeweken, en uiteindelijk botsen ze bijna!

Gestructureerde mensen zullen, net als op de rijbaan, zo veel als mogelijk rechts wandelen, en dan kàn er geen probleem optreden bij het kruisen van een andere wandelaar. Dan wéét je, als de ander tenminste ook manieren heeft, naar waar je moet uitwijken.

Op zebrapaden is het dikwijls nog erger: aan weerszijden van een kruispunt met verkeerslichten vormt zich een groep voetgangers, wachtend op groen licht. En dan… lopen ze van beide zijden over de volle breedte van het zebrapad… en weten in het midden, waar ze mekaar moeten kruisen, niet meer waar gelopen om niet te botsen. En toch… het is zó makkelijk: rechts houden natuurlijk.

Vooral in autovrije winkelstraten leidt dit ongestructureerd wandelen tot grote ergernis van iedereen, terwijl het zo gemakkelijk zou zijn als iedereen zich aan de rechterzijde van de straat hield. Zéker bij grote drukte.

Structuur beperking van vrijheid? In tegendeel! Als iedereen zichzelf een klein beetje structuur veroorlooft zouden we het zowel voor onszelf als voor de anderen héél gemakkelijk maken.

22-09-2010 om 10:36 geschreven door Willy

'Rijkdom is de voornaamste oorzaak van armoede' ?!?
                                                                             (Tolsoi)
MIS !!!
Armoede is de voornaamste oorzaak van rijkdom!!!
                                                                             (Willy)
Dikwijls erger ik me aan mensen die verkondigen dat de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. Natuurlijk! Maar wie mààkt er die rijken rijker? De armen zélf natuurlijk! Door luxe-artikelen te kopen die ze echt niet nodig hebben; door dure parfums te kopen en merkkledij met klinkende namen van modebaronnen.

Die rijke fabrikanten zelf verwijt ik niets! Ze maken exclusieve luxe-artikelen voor mensen die het zich kunnen permitteren exclusief te doen.

Het is niet hún schuld dat tegenwoordig iederéén exclusief wil doen; met eigen of met geleend geld, het doet er niet toe. Tot… op een dag de deurwaarder ten tonele verschijnt!

Mensen die het zich kunnen permitteren vind ik ook oke. Ze hebben er nogal dikwijls hard moeten voor werken om eindelijk succes te kennen, en dat willen ze laten merken door hun kledij, parfums en levensstijl.

Ik verwijt wél de naamloze massa, die het gewoon ‘goed’ zou kunnen hebben, maar het slecht heeft vanwege buitensporige uitgaven die totaal niet in overeenstemming zijn met hun inkomsten.

Armoede? Soms door pech, maar heel dikwijls zelf gezocht. Want het leven op zich hoeft echt niet duur te zijn tegenwoordig. Kledij is er te kust en te kuur te koop tegen belachelijk lage prijzen, zonder dat de kwaliteit in het gedrang komt. Er mankeert maar één ding aan: er staat geen snob-merk op en je kunt niet aan vrienden en vriendinnen gaan opscheppen over de schandalig hoge prijs die je ervoor moest neertellen.

Is dàt het dan dat telt? Doen alsof je je meer kunt permitteren dan je buurman? Arme hedendaagse mens! Jawel; je maakt inderdaad de rijken rijker en wordt zelf steeds maar armer.

Persoonlijk ben ik er fier op als ik een leuke outfit heb kunnen op de kop tikken en voor een belachelijk klein bedrag en dat ga ik ook aan iedereen verkondigen. Dàt vind ik iets om fier op te zijn. Maar door fier te pronken met de hoge prijs die je betaalde voor een paar ‘merkvodden’ demonstreer je enkel maar je gebrek aan smaak. De hoge prijs, de merknaam, en het feit dat het ‘in de mode’ is, moeten de persoonlijke smaak dan maar vervangen. Triest!!!

Maar als je dergelijke mensen daar opmerkzaam op maakt, hebben ze hun antwoord al klaar: “Jamaar… die goedkope spullen zijn na enkele wasbeurten versleten!” Kom nou… ten eerste is niets minder waar (als je tenminste uitkijkt), en ten tweede, de meeste mensen zijn na enkele wasbeurten toch al uitgekeken op die kledij, en ze vliegt sowieso in de vergeethoek. De buren mogen toch niet zien dat je twee keer hetzelfde draagt?

Zo ben ik er bvb fier op dat ik welgeteld 1 euro per maand betaal bovenop mijn telefoonrekening, aan internet. Om geen reclame te maken noem ik de firma en de formule niet. Maar het kàn!!! Weliswaar met beperkingen: trage verbinding, en max. 1 Gb per maand te downloaden. Maar hoewel ik enorm veel programma's en andere voor mij interessante dingen download, kom ik héél zelden boven de 700Mb! Ik kàn me een supersnel internet met hoog downloadlimiet permiteren, maar waarom zou ik betalen voor iets dat ik niet verbuik? Velen betalen zich blauw aan een enorm downloadlimiet. Maar doen ze wel de moeite een meter te installeren en in de gaten te houden wat ze écht verbruiken? Soms niet een tiende van waar ze voor betalen!

Dit is maar een klein voorbeeld, maar zo zijn er duizenden zaken op te noemen die veel, en véél goedkoper kunnen!

De financiële crisis? Grotendeels geschapen door ‘verstokte leners’!!! Miljoenen mensen leven met een rekening in het rood… kunnen hun leningen niet afbetalen… maar de banken moeten ook hún schuldeisers betalen en kunnen dat op de duur ook niet blijven doen als ze zelf niet terugbetaald worden. Maar toch… de man in de straat schuift de schuld voor de financiële crisis gemakshalve in de schoenen van de banken! Of van de rijken, of van wie dan ook.

Maar toch heeft die crisis ook zijn voordelen meegebracht! Verstandige mensen zijn na gaan denken over hun koopgedrag, en hopelijk hebben velen van hen hun lesje nu wel geleerd en de weg gevonden naar goedkopere warenhuizen in plaats van rond te hangen in chique boutiques.

De moraal van het verhaal?

Zet de tering naar de nering. Je kúnt nu eenmaal geen 2000 euro per maand blijven uitgeven als er maar 1000 verdiend wordt. Dat tart elke logica en is roofbouw op je eigen toekomst!

Willy

18-09-2010 om 00:00 geschreven door Willy

Hallo lieve mensen,

Even voorstellen: ik woon te Oostende, ben gelukkig getrouwd, gelukkig gepensioneerd, en word binnen enkele maanden 70 jaar. Foei!!! ZEVENTIG!

Een ouw peeke dus? Helemààl niet, maar zo dachten we, toen we zélf pas 17 waren, over dergelijke ‘oude ventjes’. Nu weten we wel beter, want ‘jeugd’ is geen leeftijd maar een geestesgesteldheid. En wat mij betreft, ik geloof wel dat ik de geestesgesteldheid van een zeventienjarige heb behouden, maar dan wèl vermeerderd met de ervaringen van al die jaren daartussen, en dat is een heel pak.

En het is juist over dit pak ervaringen dat ik wil berichten. Want in al die jaren is er heel veel veranderd. Zéker heel veel ten goede, maar er is ook veel verloederd en verwaterd. En ik kan de gedachte niet van me afzetten dat de meerderheid van de mensheid in die jaren er eerder dommer dan slimmer is op geworden.

O jawel, de jeugd kan goed met computers en zo overweg… ze leren, als ze dat tenminste willen, hopen theorieën en schoolwijsheden, maar hebben ze ook handen aan het lijf? Kunnen, of willen ze nog werken? Hébben ze wel iets aan die schoolwijsheid? Kunnen ze een gezin runnen en onderhouden? Het gezinsbudget op een gezonde wijze beheren? Kinderen écht opvoeden in plaats van de hedendaagse gemaksoplossing die bestaat uit de kinderen volstoppen met snoep om ze zoet te houden? Zal die opvoedingswijze tot gezonde, verantwoordelijke volwassenen leiden?

Sommigen wél; anderen niét. En zelfs een universitair diploma kan me niet meer imponeren. Ik heb in de loop van mijn leven zoveel stommiteiten gezien van zogenaamde intellectuelen, dat ik over het algemeen veel meer respect heb voor een vakman dan voor een intellectueel.

En ik heb evenveel respect voor een straatveger die zijn straat nét dat tikkeltje properder maakt dan van hem verwacht wordt, dan voor een van die zeldzaam geworden dokters die nog een juiste diagnose kan stellen voor een minder banale ziekte.

Guido Gezelle heeft het ooit héél mooi gezegd:

Wijsheid leert men in de boeken;
Wijs zijn moet men verder zoeken.

Echt twee zinnetjes om even goed bij stil te staan. Wat mij betreft: mijn leerproces is niet gestopt met het verlaten van de schoolbanken. Integendeel, toen begon het pas. Ik kan me geen enkele dag in mijn leven herinneren waarvan ik niets heb geleerd of opgestoken. En tot op heden leer ik nog steeds bij. Oh nee, niet altijd boekenwijsheden. Gewoon, door het observeren van de natuur en het luisteren naar mensen slim of dom… ze hebben allemaal wel ergens iéts bij te dragen aan ons leerproces. En dat is juist wat ik universitairen verwijt: ze weten het al allemaal, ze luisteren naar niemand die ze als minder dan zijzelf beschouwen, en blijven dus… tja… menselijkerwijze gesproken… dom!!!

Wel, over dit en allerlei andere dingen zullen mijn columns verhalen.

Hopelijk zijn er mensen van mijn leeftijd die er kunnen van genieten, en hopelijk zijn er jonge mensen die er kunnen uit leren.

Willy.

17-09-2010 om 00:00 geschreven door Willy