Vierde en laatste groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Nieuwe testament, die over V R E D E spreken; vrede , die ons direct of indirect doet denken aan vrede als deel van de vrucht van de Geest.
De teksten:
Efeze 6 v 15: "Houd stand ( in de wapenrusting) met de inzet voor het evangelie van de VREDE als sandalen aan uw voeten"
Colossenzen 3 v 15. "Laat in uw harten de VREDE van Christus heersen, want daartoe bent u ook geroepen als de leden van éen lichaam
2 Timotheus 2 v 22. "Mijd de begeerten van de jeugd. Streef naar rechtvaardigheid, geloof, liefde en VREDE met hen die de Heer met een zuiver hart aanroepen".
Jacobus 3 v 18. "Waar in vrede wordt gezaaid, brengt gerechtigheid haar vruchten voort voor hen die VREDE stichten".
2 Petrus 3 v 14. "Omdat u naar (een nieuwe hemel en een aarde , waar gerechtigheid woont,) uitziet, moet u zich inspannen om smetteloos, onberispelijk en in VREDE door God te worden aangetroffen".
Judas 2. "Barmhartigheid zij u, VREDE en liefde in overvloed".
Commentaar:
Efeze 6 v 15. De discipelen bij die eerste uitzending trokken er op uit met een zo voor het oog weinig volledige uitrusting, (Marcus 6 v 8 en 9). Maar ze hebben wel sandalen aan. En de zo uitgeruste leerlingen zijn toch zo krachtig, dat onder die 'sandalen' demonen worden verpletterd. Voor de duivel zijn ook nu de sandalen van de er op uit trekkende evangelist zware 'soldaten-kistjes', die bij een lange mars over moeilijk terrein nodig zijn.
Maar jegens de mensen die elke Christen... want als het goed is zijn we allemaal evangelist ....ontmoet, betoont hij altijd vriendelijkheid , geduld, verdraagzaamheid , opgeruimdheid, innerlijke beschaving en rust, door de VREDE, die als deel van de Geestesvrucht in hem woont. En het resultaat wordt zichtbaar in bevrijde en genezen mensen, die door het evangelie aangeraakt worden tot herstel. Jullie, jonge, verse Christenen van nu; leef volgens die profetie van Jesaja (52 v 7): "Hoe welkom is de vreugdebode die over de bergen (van moeilijkheid) komt aangesneld ( op zijn VREDE sandalen) die vrede aankondigt en goed nieuws brengt".
Colossenzen 3 v 15. De vrede van Chrstus regeert in onze harten, als het allemaal goed met ons is. En de Heilige Geest grijpt elke dag in zijn onderwijs weer op die vrede van Christus terug. Hij maakt ons duidelijk dat wij tot vrede geroepen zijn en niet tot onvrede met wat dan ook in onze situatie. Wij zijn leden van éen lichaam en het is zo nodig om in al onze contacten die innerlijke vrede uit te stralen en anderen daarmee te bemoedigen. Doe deze dingen in de gemeente, waartoe je behoort. Bid aan het eind van de dienst: "Heer...straks komen- voor het weggaan- de gesprekken nog. Wilt u mij leiden, Geest van God, om tegen de mensen, die dat nodig hebben, de goede dingen te zeggen". Vroeger, in je 'doenerige' tijd was het nog wel eens zo, dat je tegen mensen, die helemaal niets van jou nodig hadden, dan ook nog eens de verkeerde dingen zei. Maar die groeipijnen zijn over...toch ?!
2 Timotheus 2 v 22. Timotheus was nog een jonge man. En jonge mensen van de wat zachte gemoedsgesteldheid van Timotheus lopen nog wel eens het gevaar, dat zij zich laten overbluffen door sterke figuren in de gemeente, die 'de voorganger, de door God met gezag beklede' wel eens even 'bij het handje zullen nemen om hem te leiden, waarheen zij wilen'. Maar Paulus waarschuwt dat deze weg van 'iedereen te vriend willen houden'niet goed is. Rechtvaardigheid, geloof, liefde en vrede behoren beleefd te worden samen met de uiteindelijke kernleden van de gemeente, die ook door de genade van de Heer bescheidenheid hebben geleerd en arrogantie hebben afgelegd.
Wanneer je de vrede als partje van de Geestesvrucht in je hart hebt, zul je je aangetrokken gaan voelen tot al die anderen, die uit een zuiver hart streven naar rechtvaardigheid, geloof en liefde.
Jullie, lieve, jonge medegelovigen, hebben misschien met heel andere 'begeerten van de jeugd' te maken dan de ietsjes 'softe' Timo. Misschien worstelen jullie meer met impulsiviteit en ongeduld, die op de duur uit zouden kunnen groeien tot 'gewelddadige veranderingen willen aanbrengen' en revolutionaire ideeén aan gaan hangen, die de gemeente in een gezagscrisis kunnen storten. Pas ook daarvoor op. Nu ja....dat doen jullie al. En overigens is het evangelie ook geen 'leer van oppassen geblazen', maar het is een blijde boodschap.
Jacobus 3 v 18. Wie is in deze tekst de zaaier ? Dat is de wijsheid van God, die hier als een persoon wordt voorgesteld. Deze wijsheid is op zoek naar goede grond, vredige harten, waar de gerechtigheid ontkiemt en tot een prachtige plant ogroeit. Word vredestichters, dat komt voort uit een hart dat al een begin van vrede kent. En die vrede wordt alsmaar groter door dat vrede stichten. En wanneer Gods wijsheid jouw levensakker bereikt dan ligt daat 'goede grond' te wachten. En jij, vredestichter, proeft de zoete vrucht van de gerechtigheid, het in volkomen harmonie met God zijn, steeds rijker en voller. Voorbij zijn voor jullie de tijden, dat je een ruzievuurtje nog eens extra aanblies. Nu laat je de regen van je innerlijke vrede neerdalen. Het is toch heerlijk, wanneer je bij een hevige ruzie geroepen wordt en je komt dan daar binnen met die innerlijke rust, die al uitgaat van je relativerende eerste woorden: "Waar is de brand?!" O...ik houd van jullie, wanneer je weer zo bezig bent.
2 Petrus 3 v 14. Jullie verlangen toch ook naar die nieuwe hemel en die nieuwe aarde, waarop gerechtigheid woont ? Dat houdt verband met ons 'hopen' in het algemeen, verlangen naar de eeuwige toekomst met de Heer in zijn tempel, volledig mens zijnde, eindelijk in staat om steeds meer door te groeien in het kennen van hem, de Oneindige. Wel....wanneer die hoop je leven bezielt en je niet zoveel meer van deze aarde verwacht, waar de duivel nog zo'n grote mond kan opzetten, dan is hier een aanbeveling voor een geschikte conditie om die hoop verwezenlijkt te zien. Ja...het is mogelijk om smetteloos, onberispelijk en in vrede door God te worden aangetroffen. Jezus Christus wil volledig in ons wonen, wanneer wij ons geheel openstellen voor de Heilige Geest met al zijn vrucht, waarvan wij dan nu de VREDE behandelen. En dat is maar geen hobby. De dag nadert, waarop de Heer ons inspecteert. Stel je niet tevreden met een zesje, zoals de cultuur bij sommige studenten in de wereld-van-alle-dag is. Zesjes veranderen o zo gauw in vijfjes. Lui, ga ... in vertrouwen op de genade van God, die er is voor alle strevers naar het volmaakte ...ga voor een tien, dan heb je altijd nog wat ruimte om terug te vallen tot een negen.
Judas 2.
En dan wil ik eindigen met deze serie over VREDE, door aan jullie allen toe te wensen: Barmhartigheid zij jullie , VREDE en liefde in overvloed.
Derde groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Nieuwe testament, die over V R E D E spreken; vrede , die ons direct of indirect doet denken als vrede als deel van de vrucht van de Geest.
De teksten:
1 Corinthe 7 v 15. "Bedenk echter dat u door God geroepen bent om in vrede te leven"
1 Cor. 14 v 33. "God is niet een God van wanorde, maar van vrede".
Galaten 5 v 22. "De vrucht van de Geest is: - liefde, vreugde en VREDE - geduld en vriendelijkheid - geloof en zachtmoedigheid - zelfbeheersing en goedheid"
Galaten 6 v 16. "Laat er vrede en barmhartigheid zijn voor allen, die bij deze maatstaf blijven"... (te weten : het tonen dat men een 'nieuwe schepping' is). "...en voor het Israel van God".
Efeze 2 v 14. "Want hij is onze vrede, hij die met zijn dood de twee werelden éen gemaakt heeft, de muur van vijandschap ertussen afgebroken".
Efeze 4 v 3. "Span u in om door de samenbindende kracht van de VREDE de eenheid te bewaren die de Geest u geeft".
Commentaar: 1 Corinthe 7 v 15. Deze tekst is een voortborduren op het eerder behandelde geval, dat een ongelovige man zijn gelovige vrouw verlaat, een situatie, waarin die gelovige vrouw scheiden mag. De verlaten vrouw blijft dan soms trachten haar man terug te winnen met gebed of dergelijke. Maar Paulus raadt aan om daarmee te stoppen. Als die man niet veranderd is, bekeerd dus, begint de narigheid weer, komt de twist en onvrede terug.. Ware vrede vindt een Christen tussen zijn geestelijke broers en zussen en niet door het innerlijk dwingerig continueren van een band, die door de andere partij is verbroken, doordat hij zijn partner verlaten heeft. Dit geldt spiegelbeeldig ook voor een ' verlaten man' . De vrucht van de Geest is vrede. Velen onder ons kennen het verschijnsel, dat de kinderen zich van het geloof afkeren. Dan wint men die kinderen niet terug door eindeloos min of meer drammerig er op aan te dringen, dat zij terugkeren tot het geloof. Dat schept onvrede. Wanneer ze zo echt licht geirriteerd zeggen: "Hè pa !...nou even niet", dan is het beter om te zwijgen.Houd het goed met zulke kinderen in een innerlijke geest van bidden voor hun behoud, maar blijf niet zeuren, want dat is geen vrede maar onvrede.
1 Corinthe 14 v 33. De achtergrond van deze vermaning is weer, dat in de gemeente van Corinthe, een levendige gemeente, maar wél met een tendens aldaar tot verwarring, wetteloosheid, losbandigheid , disharmonie en regel- overtreding. En die begrippen haat God. Hij is een God van vrede. En waar fatsoensnormen worden overtreden, bedroeft dat de Heer. De leiding van de gemeente dient te worden erkend en niet in de wielen gereden door gelovigen, die - soms heel terecht- menen dat zij deze of die gave hebben en dan- onterecht- 'hun haan koning willen laten kraaien'. Normen en waarden zijn gevleugelde woorden vandaag de dag, maar men kan dit ook zo omschrijven, dat alles wat met de welvoegelijkheid strijdt, uitgebannen dient te worden. - geen ongepaste opmerkingen - maar wel zelfbeheersing. Buitenstaanders moeten getroffen worden door de sfeer van harmonie, ordelijkheid, rust , vrede en zelfbeheersing. Misschien zeg je: "Maar ik doe die slechte dingen nooit". Maar ga ook in gebed, wanneer in de gemeente zulke dingen verhuld of onverhuld voorkomen. Spreek een vermanend woord, op zo'n manier verpakt, dat het de wrevel op een geestelijke manier bestrijdt, Want Spreuken 15 v 1 zegt: " Een vriendelijk antwoord doet woede bedaren, krenkende woorden wakkeren toorn aan". Maar soms zal je ook fel in de geestelijke strijd moeten gaan en demonen bestraffen.
Galaten 5 v 22. Die tekst komt telkens weer terug, bij elk onderdeel van de vrucht van de Geest.Wat een kostbare schat is aan ons gegeven met deze negen begrippen. Goed...wij hebben deze schat in 'aarden vaten'. Wij mensen zijn zo broos en poreus van denken. Maar wanneer wij ons helemaal in de armen van Gods genade werpen en tegen hem zeggen: "Laat uw genade het werk maar doen dat ik zélf niet aankan. Ik wil meewerken, maar het hoofdwerk is toch voor u in uw genade, die zich het heerlijkst betoond heeft, toen u ons Onze Heer en Heiland, Jezus Chrisus, gaf ....dan legt de Heilige Geest zijn laag glazuur over dat broze aardewerk en komt er kracht en bestandheid tegen invloeden van buiten en ook tegen invloeden van binnen, die Gods vrede laten wegsijpelen.
Galaten 6 v 16. Er is ' een Israel van God'. Dat is ' het geestelijke Israel', een volk van Godlovers, het ware Israel, in tegenstelling tot het Israel, dat besnijdenis enz vasthield , maar de Christus verwierp, zodat het niet langer Israel van God, volk van God, zijn gemeente kon heten. In de tegenwoordige tijd kunnen mensen, die hardnekkig vasthouden aan allerlei dode vormen, zonder een aasje leven erin, niet als deel van Gods gemeente worden aangemerkt. Maar voor wie wel deel wil hebben aan de strijd in de geestelijke gewesten...die wél streeft naar de gaven van de Geest en dat vanuit een brandende liefde voor God....die kan rekenen op vrede en barmhartigheid., vrede reeds nu en barmhartigheid, vooral in de oordeelsdag.
Efeze 2 v 14: Vrede is een wezenseigenschap van Onze Heer Jezus. Wie bij hem hoort, krijgt steeds meer rust en afwezigheid van levensstoornis in eigen leven. Kalmte en heil, van God afkomstig, vloeien naar binnen in 'de aarden kruik'. Alle muren gaan omver voor degenen, die in Christus zijn en in zijn vrede delen. Muren, die hen van andere Christenen scheiden, gaan omver. Er komt een einde aan het onderscheid tussen arm en rijk. Allen, die zich uitstrekken naar de vervulling van de Heilige Geest, die ook inhoudt als vruchtdeel: vrede, delen in dit komende heil, en ze doen dat in steeds toenemende mate reeds in dit leven.
Efeze 4 v 3. Ben je in een gemeente, streef gezamenlijk naar de vervulling met de Heilige Geest, dan gaan, overdrachtelijk, net als in een gezond lichaam, alle spieren, zenuwen en gewrichten samenwerken om er een goede beweging in te houden. Dat staat haaks op alle 'met geeestelijk geweld' regeren en alle scherpe tongen. Alles wat het leven bedreigt of beschadigt, onvrede dus, wordt minder. En er is een gezonde geestelijke gemeenschap met de andere leden van de gemeente. Samen jaag je immers naar vrede. Steeef daar, mensen van God, bewust naar. Niet geisoleerd staan temidden van de anderen, maar werp je in de heilstroom. Het Koninkrijk van God resulteert in vrede. Heb deel aan die vrede.
Eerst de tekst maar. Ik zie het al aankomen; bij die ene tekst zal het wel blijven. Zeg nu niet: "Ger....wat doe je nou ? Zo kom je toch nooit klaar ?!". Moet dat dan; ik weet het : ik ben 85, maar in de eeuwigheid, die komt, wil ik met mijn bijbelstudies ,in aangepaste vorm uiteraard, doorgaan. En of ik dan klaarkom ?
Goed dan: de tekst Galaten 4 v 21 -26). ............... 'Vertelt u eens, u wilt u onderwerpen aan de wet, maar....luistert u wel naar ' de wet' ? Er staat geschreven, dat Abraham twee zonen had : - een van zijn slavin -......en een van zijn vrijgeboren vrouw. De zoon van de slavin dankte zijn geboorte aan de loop van de natuur - maar die van de vrijgeboren vrouw aan de belofte.
Dit is een beeld : de vrouwen staan voor twee verbonden. - Hagar staat voor het verbond van de berg Sinai in Arabie, dat slaven baart. - Als beeld van dat verbond belichaamt Hagar het huidige Jeruzalem, dat met zijn kinderen in slavernij leeft. - Maar het hemelse Jeruzalem is vrij ...en dat is onze moeder". ........... Er was een tijd in de heilsgeschiedenis, dat alles draaide om 'het aardse Jeruzalem'. En dat was ook wel terecht. Daar behaagde het God eeuwen lang om zijn voortgang met de mensheid een uitvalsbasis te geven, waarvan eens het grote heil zou starten in zijn zoon, Jezus Christus.
Maar toen Christus zijn werk voltooid had, door uit te roepen: - "Het is volbracht" - en de Heilige Geest achter te laten als groot, blijvend cadeau daarnevens, was de bedoeling, dat het nieuwe Jeruzalem , het geestelijke Jeruzalem, zich zou baanbreken en dat alle gelovigen 'het aardse Jeruzalem' achter zich zouden laten.
Even een grapje trussendoor: ik heb eens een heel kromme beeldspraak gehoord: "Met zijn ene been stond hij nog vastgezogen in de modder van een voorbije traditie...met zijn andere been begroette hij juichend een 'blijde toekomst'. Nu niet te lang blijven grinniken hoor, we moeten door. Deze 'mislukte vergelijking' had trouwens betrekking op iets heel anders.
En toch kunnen wij hier iets mee. Die Galaten he¨... die lieten 'hun ene been' door de 'Judaiserende broers' weer vastzuigen in de modder van een oude traditie, die ze niet eens zelf gekend hadden. De 'Joden uit de besnijdenis' hadden ze al ' naar het verleden teruggepraat' en zouden ze zelfs er toe brengen om zich te laten besnijden, (5 v 2), als dat ene been niet vrij kwam uit de modder van het verleden. Want de oude wet van Mozes had door Jezus' tussenkomst nu nieuwe eeuwige glans en een nieuwe geestelijke inhoud gekregen .Het oude was voorbijgegaan, nu het nieuwe gekomen was. En wat voorbij is en toch wordt gekoesterd, wordt zuigende modder.
En zo als het vroeger ten tijde van Abraham was: Abraham had Ismael bij Hagar verwekt uit ongelovige, tegen Gods belote ingaande motieven. En al die aardse motieven: - het is Gods tijd nog niet, als het wel Gods tijd is, (Haggai 1 v 2) - Het is God tijd, terwijl het Gods tijd nog niet is, ( zoals bij Abraham), brengen alleen maar ellende teweeg, (Haggai 1 v 6)
En de Galaten, al zo goed bezig, (3 v 3)...bijna met twee benen uit de modder en veilig op de stevige grond, lieten éen been weer zakken. .... "O...o...o...o...o daar komt narigheid van", zong Wim Sonneveld al eens.
De mensen, nog met hun gedachte bij het aardse Jeruzalem, die 'zwoeren' bij de berg Sinai, waar de wet in de oude vorm vandaan kwam.... ( die berg Sinai heet trouwens bij de Arabieren 'Hagar', -Chadsjar-) .... deden eigenlijk niets meer of minder dan de Christus en zijn eeuwige zaligheid-brengen verwerpen.
En de ware gemeente is een stad, een hemels Jeruzalem, vol gelukkigen,die in Jezus hun zaligheid verwachten. De gemeente is hemels, omdat zij door genade die van boven komt, leeft. De gelovige kiest voor de 'vrije'Sara' , tegenover de slavin Hagar. (Stoor je nu niet aan die woorden, die tegenwoordig wat ergernis kunnen verwekken).
Wat wil dat nu voor jullie zeggen. Julle steunen al met éen voet op de vaste rots van ons behoud, Jezus. Maar die andere voet, dat andere been. ..... wonderlijk dat een mislukte beeldspraak soms in ander verband toch weer bruikbaar is ..... wordt door satan en zijn trawanten beetgepakt om het zo mogelijk teug te zuigen.
Een voorbeeld uit oude tijden, nu ja: 1970. Ik was ergens in een zeer conservatief gezelschap, waar mij de vraag werd gesteld: "Zou u- eventueel- op zondag met de trein willen reizen". Toen ik bevestigend antwoord gaf, wendde de ondervrager zich triomfantelijk tot de overige aanwezigen, zeggende: "Nu horen jullie het toch ook; het is onverbloemd 'de geest uit de afgrond' die hier spreekt".
Dat is iets, wat tegenwoordig nog maar heel weinig zal voorkomen. Maar wat zijn de Judaiserende werkingen bij jullie. Laatst dacht ik wat tegen te komen: - mag een Christen roken - mag een Christen zich laten cremeren - mag een Christen naar de film 'Narnia'gaan. Er komt daarin een jongen met een panfluit voor, een soort Griekse god. En daarbij komt nu weer een nieuwe, zelf bedachte: - mag een Christen in een ernstige bijbelstudie verwijzen naar...Wim Sonneveld Maar laat ik een grote lijn proberen te vinden. Alles, wat je tegenhoudt om in de gemeente de onzienlijke wereld te beleven met : - de vervulling met Gods Geest met al zijn gaven en vrucht - de waarde van gebed als 'vertrouwelijke omgang met God', (Job 29 v 4). - en al die verrukkelijk, hemelse, 'nieuw-Jeruzalem dingen' meer ...en wat je terugbrengt naar een soort hoogmoed: "Wij van het Volle Evangelie", ( nare term eigenlijk, straks komt er iemand met een 'voller' of 'volst'....zou gewoon : Nieuw Testamentische gemeente niet beter zijn?) ...is een stap terug : naar het aardse , afgedane 'Jeruzalem-verwachten'
En dan is het al weer: slot. Want het mag niet zo lang worden, dat jullie aandacht gaat verslappen.
De gemeente als 'stad van God'. De vorige keer sprake we over de gemeente als 'stad van David'; zoals het in het oude Testament tot de begrippenwereld behoorde.
Maar nu komen er nieuw-testamentische geluiden:
Matth 5 v 35. "Je moet helemaal niet zweren: - noch bij de hemel , want dat is de troon van God - noch bij de aarde, want dat is zijn voetenbank - noch bij Jeruzalem, want dat is de stad van 'de grote Koning'."
Laten we eerst deze tekst maar eens doen. De bijbelstudies worden door de overvloed van teksten veel te lang.
Even voor algemene onderbouw. Jezus verbood hier niet elke eed, die mensen afleggen, ook tegenwoordig nog. Hij had het alleen over een bepaalde eedspractijk die in zwang was gekomen en die zo pietepeuterig was, dat men zich kan afvragen: "Hoe halen ze dit nu in hun hoofd". In Leviticus 19 v 12 werd gezegd: "Gij zult de HERE uw eden houden". En nu waren allerlei mensen op het idee gekomen om te zeggen: " Als in een eed de naam van de Heer niet voorkomt, dan mag je die eed ontrouw worden. Dan heb je wat speelruimte om krachtige uitspraken te doen, die je toch niet zo binden als een eed bij de Heer.
Je moet er maar opkomen.
En zo had zich een hele 'pseudo-eden-structuur' ontwikkeld, waar dan weer eindeloze discussies over konden ontstaan, in hoeverre die pseudo- eden dan meer of minder zwaar waren. En zo verbeuzelden mensen hun tijd , terwijl hun kostbare zielen in groot gevaar van 'verloren gaan'waren.
En een van die eden was: " Ik zweer bij Jeruzalem". En Jezus zegt: "Jeruzalem is de stad van 'de grote koning".
Dat stond ook al in Psalm 48 v 2 en 3: " Groot is de HEER, hem komt alle lof toe. In de stad van onze God , op zijn heilige berg - schone hoogte, vreugde van heel de aarde, Sionsberg, flank op het noorden, zetel van de grote koning- in haar vesting weet men: God is onze burcht". (De Sionsberg vormt de noorderflank van Jeruzalem). Iedereen dacht toen bij 'de stad' aan het aardse Jeruzalem. Maar Jezus tilt direct de gedachten naar een hoger niveau. Nee, daar gaat het niet allereerst om. Dat aardse Jeruzalem is de voorafbeelding van iets veel heerlijkers dat komen gaat: het hemels Jeruzalem, waarin Gods eeuwige tempel staat, die niet als de aardse tempel kwetsbaar is, welk laatste ook gebleken is in het jaar 70. Toen ging die aardse tempel in vlammen op en werd het aardse Jeruzalem vernietigd. En wij weten, dat ' het nieuwe Jeruzalem' samenvalt met de gemeente van Christus, zoals die zich steeds heerlijker gaat openbaren.
Ja, we beginnen een sprong te maken van 'de stad van David' naar ' het nieuwe Jeruzalem' , dat in de volgende bijbelstudies steeds heerlijker naar voren gaat komen. En tot dat nieuwe Jeruzalem mogen jullie behoren. Als je echt volhoudt met Jezus en met hem doorgaat, mag je door Gods genade zelfs een pilaar worden in de tempel,(Openbaring 3 v 12), middelpunt van 'het nieuwe Jeruzalem', of eigenlijk daarmee samenvallend, (Openb 21 v 22)
Voor ditmaal genoeg. Lokt het jullie aan om eenmaal in dat ' Nieuwe Jeruzalem' te staan en je vol te drinken met opengesperde ogen : - aan die schone hoogte, die heiligheid - die vreugdebrenger, die veiligheidverschaffer.
Ga dan maar moedig door met de Heer Jesus. En voor allerlei beuzelarijen, zoals hiervoor door mij omschreven, hebben jullie geen tijd en interesse, neem ik aan.
Tweede groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Nieuwe testament, die over V R E D E spreken; vrede , die ons direct of indirect doet denken als vrede als deel van de vrucht van de Geest.
De teksten:
Romeinen 1 v 7. "Genade zij u en vrede van God onze Vader, en van de Heer Jezus Christus"
Romeinen 2 v 10. Iedereen die het goede doet wacht glorie, eer en vrede. de Joden in de eerste plaats, maar ook de andere volken"
Romeinen 8 v 6. "Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede".
Romeinen 14 v 17. "Het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken maar van - gerechtigheid - vrede en vreugde door de Heilige Geest.
Romeinen 14 v 19.
"Laten we daarom streven naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar".
Romeinen 15 v 13. "Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de Heilige geest".
En nu : de toepassing.
Romeinen 1 v 7. Genade van God, zijn 'schuldvergevende gunst', daar is eigenlijk alles mee gezegd. Met genade geeft God ook vrede in het hart. Die vrede is wel een deel van de vrucht van de Geest, maar laten wij nooit vergeten dat God de Heer is van het grote herstelplan. Hij heeft ons Christus gestuurd om dat herstelplan mogelijk te maken en op te starten. Jacobus 1 v 17 zegt: "Elke goede gave , elk volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemellichten. Bij hem is nooit enige verandering of verduistering waar te nemen". Zo'n adembenemend , alle perken te buiiten en te boven gaande God hebben wij. En die genade van God brengt ons niet alleen vrede in ons innerlijk, maar ook alles, waarvoor wij zo strijden soms.
Even een zijsprongetje: een Christin uit mijn kennissenkring had zo'n moeite met haar driftbuien. Zij realiseerde zich, dat "Gods genade is verschenen, heilbrengend voor alle mensen", (Titus 2 v 11). Zij bad: "Heer...ik strijd zo tegen die drift. Maar wil u mij helpen door uw genade om dit gebrek aan zelfbeheersing kwijt te raken". Zij heeft het al wel honderdmaal aan God gevraagd en 'het gaat al een stuk beter'. Dat klinkt nu wat laf, maar zo is de practijk: vraag maar en houd vol met vragen. De karakterverandering komt ongemerkt, op kousenvoeten soms, binnen in je leven. Dus ook de overwinning over alle onvrede.
Romeinen 2 v 10. Zoek niet te veel achter die woorden:'de Joden in de eerste plaats maar ook de andere volken'. Paulus bedoelt alleen maar te zeggen: "De Joden maakten het eerst met dit heerlijke nieuwe kennis. Maar alle volken beginnen er deel aan te krijgen". En wij mogen Gods lof verkondigen, omdat er vrijwel geen volk is op dit ogenblik, dat niet wordt aangeraakt door het evangelie. Wat is nu eigenlijk: 'glorie'. Die glorie dat is de volkomen gave en ontplooide mens. Als wij vervuld zijn met de Heilige geest en met die Geest voorzichtig en eerbiedig omgaan, hem niet bedroeven, dan zal God de Heilige Geest ons omvormen tot het beeld en de gelijkenis van de eersteling onder de volkomen gave en ontplooide mensen, Jezus Christus. En wat is: 'de eer'. Vers 7 leert ons dat dit het eeuwige leven is, nu reeds begonnen en steeds heerlijker openbaar wordend in de toekomstige ontplooiing van ons leven in de eeuwigheid. En wat is de vrede: de vrede Gods die alle verstand te boven gaat, omdat de oorsprong van die vrede zich in de onzienlijke wereld bevindt. Die vrede is een deel van de vrucht van de Heilige Geest. De onverdiende gunst van God werkt alle goede dingen in u, als u uw eigen gepoog met een zucht van verlichting aan God overgeeft, aan zijn genade overgeeft.
Romeinen 8 v 6. Wat zijn wij toch gelukkige en begenadigde mensen, wanneer wij de genade van God in Jezus Christus goed doorproefd hebben. De mens is zo door aardse dingen omringd dat zijn gezindheid al heel gauw geneigd is tot het bedenken van allerlei zaken, die met het leven-van-alle-dag te maken hebben. Dat hoeft niet eens zoiets te zijn van: 'hoe vermaak ik mij nu eens het meeste, hoe haal ik de meeste gelukseenheden uit het leven hier en nu' . De meeste mensen worden in de tegenwoordige tijd al genoeg bezig gehouden met de ingewikkeldheden van allelei instanties, die langs elkaar heenwerken en steeds wisselende richtlijnen uitvaardigen. En wanneer je gezindheid niet verder gaat dan al de complicaties van het huidige leven, kom je door die gezindheid in de onzienlijke wereld. En daar wachten satan en de zijnen op een seintje, net zoals ze dat de allereerste keer van Kain opvingen. ( Nu ja; dit is even een gedachtenflits, laat dat nu maar). En de satan weet met die aardsgerichte seintjes wel raad. Hij wijst de weg naar zorgengeesten, die uiteindelijk leiden tot verlies van perspectief op alle dingen hierboven. En het uiteindelijke lot is 'de eeuwige dood'. Nu is dat wel erg somber. Het laat zich denken, dat iemand de Heer Jezus van harte liefheeft, maar toch 'die gezindheid van de wereld' niet goed kwijt kan. Dan komt alles uiteindelijk wel goed. Maar het is zo' n blijde zaak om vervuld te zijn met Gods Geest . Daarmee heb je gelijk de Goddelijke volkomenheid in huis en dwars door de zorgen van deze tijd, die aan jou niet voorbijgaan, heb je toch een ander perpectief, waardoor je over de bergen van ingewikkeldheden heen kunt kijken en ze in hun ware aard zien: molshopen. En dan komt er als vrucht van die samenwerking met de Heilige Geest zo´n vrede in je hart. Je vertrouwt al je tobberijen aan de genade van God toe en je bidt tot Gods genade: "Wilt u mij maar over dat gemiezemaus heenzetten en mij uw vrede laten zien.".
O ja; ik schrijf tegenoordig wat meer over ' volwassen moeilijkheden'. Ik heb in Amerika een wat ouder lezersbestand.
Romeinen 14 v 17. In deze brief was ' eten en drinken' een heet hangijzer. Er was veel discussie over of je 'aan de afgoden geofferd vlees' nu wél mocht eten of niet. Maar we kunnen dit oude gegeven nu als volgt vertalen naar onze tijd: de innerlijke gemeenschap met de Heer is niet afhankelijk van wat men in het leven-van-alle-dag zoal tegenkomt. De Geestvervulde gelovige richt zich in alles op het koninkrijk van God en zoekt dat koninkrijk voortdurend in zijn gebeden, dé manier om contact ermee te krijgen.
En wat blijkt dan ...heel ontspannen en geleidelijk: door de schuldvergeving in Jezus Christus wordt het mogelijk een nieuw leven te beginnen. De wetten voor lichaam, ziel en geest worden door de volmaakte Geest van God, die in ons huist, weer in gedachten gebracht, ingeschreven in hart en verstand. De Heilige Geest geeft ook kracht om rechtvaardig te leven. De rechte verhouding met God leidt tot vrede met God en de naaste. En dan komt er zo'n aardig gevolg. Net zoals een mecanicien met tevredenheid kijkt naar een goed lopende machine, zo kunnen God en mensen ook kijken naar onze levens : "Je hoort ze eenvoudig niet "
De vrede, die alle verstand te boven gaat, is bezig zijn weg te vinden naar ons innerlijk. Ik zeg ' is bezig' om u niet schichtig te maken. Want ik weet het....uw machine loopt nog niet helemaal 'lekker zoemend' van ' innerrlijke gezondheid'. Maar wat niet is, zal zeker komen als u volhoudt. En dan komt ook de vreugde,. die het bewijs is van het functioneren van het leven naar Gods wil. Religie moet culmineren in blijdschap.
Dan is er -volgens 1 Petrus 1 v 8- : " die onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde", die los staat van de situatie , waarin u verkeert. U gaat dit ontdekken en het is geen nieuwe ontdekking. Habakuk deed die al en getuigde ervan in 3 v 17- 19: " Al zou de vijgeboom niet bloeien....enz....(allerlei tegenslagen)...toch zal ik juichen voor de HEER".
Wat Habakuk toen kon, dat kuint u nu zeker. Want hij leefde van genade...wij ook.
Romeinen 14 v 19. Kijk de samenkomstzaal eens door en gebruik uw gave van 'onderscheiden van geesten'. Ziet u dat echtpaar voor u: ze zitten niet goed in hun vel. U merkt het aan allerlei symptonen, waarop uw gave u opmerkzaam maakt. Er is bij deze lieve, jonge mensen zo'n onvrede. En u gunt hun, met dat schattige peutertje, waarmee ze zo lief omgaan, alle vrede in God. U wilt ze zo graag opbouwen. En voorlopig doet u dat met uw gebed. U bidt telkens even voor die twee. En u vraagt aan God of er wellicht aan het eind van de sam gelegenheid is van zijnentwege om even met hen te spreken en ze iets van uw vrede in Christus te laten zien.
Zo kunnen er zovele situaties zijn. Wees een zegen, bouw anderen op , bevorder de vrede, niet alleen in eigen hart, maar ook in de harten van anderen.
Romeinen 15 v 13. Wat is nu eigenlijk de hoop, die God geeft ? Dat is onuitsprekelijk veel: - 1 Thess 5 v 23 en 24 zeggen, dat het hier gaat over de onberispelijkheid naar lichaam, ziel en geest. - wij - gelovigen- mogen openbaar worden als 'de zonen van God', waarop de zuchtende schepping wacht. Rom 8 v 19. - wij -gelovigen, die volhouden door de genade van God en de bijstand van de Heilige Geest- mogen ,- volgens Openbaring 3 v 21...: met Christus op de troon van God zijn om te heersen over al de werken van Gods handen.
Als dat vooruitzicht geen vreugde en geen vrede geeft ! Weg met het klimaat van de boze : angst , onrust , depressieve gevoelens. De vlag uit voor het klimaat van ' onuitsprekelijke en verheerlijke vreugde' , (1 Petrus 1 v 8) en 'een vrede van God, die alle verstand te boven gaat', (Fil . 4 v 7).
Nu denken jullie misschien: "Woorden...woorden...dit halen we nooit. ".
Maar ik zeg nogmaals: Gods hand vasthouden, hem zoeken in het gebed....en je moet eens zien, hoe ver je door ziin liefdevolle begeleiding komt. God droomt een droom over jullie. Hij ziet jullie nu al, zoals je zou kunnen worden. En hij zal er alles aan doen om die droom te verwezenlijken. En daarvoor hoeven jullie alleen maar mee te werken.
Eerste groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Nieuwe testament, die over V R E D E spreken; vrede , die ons direct of indirect doet denken als vrede als deel van de vrucht van de Geest.
Matth 10 v 11- 13. In elke stad en elk dorp waar je komt, moet je uitzoeken, wie het waard is je te ontvangen., blijf daar dan tot je weer verder gaat. 12: Groet de bewoners van het huis dat je binnengaat. 19 Laat jullie VREDE over dat huis komen als het dat waard is, maar als het dat niet waard is, laat die VREDE naar je terugkeren.
Lucas 1 v 79: Dank zij de liefdevolle barmhartigheid van onze God zal het stralende licht uit de hemel over ons opgaan 79: ...en verschijnen aan allen die leven in duisternis en verkeren in de schaduw van de dood . zodat we onze voeten kunnen zetten op de weg van de VREDE
Lucas 2 v 14. Eer aan God in de hoogste hemel en VREDE op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.
Johannes 14 v 27. Ik laat jullie VREDE na ; mijn VREDE geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan
Johannes 16 v 33. Ik heb dit gezegd opdat jullie VREDE vinden bij mij.
Johannes 20 v 19, 21 . Op de avond van die eerste dag van de week, waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: "Ik wens jullie VREDE". ... Nog eens zei Jezus: "Ik wens jullie VREDE".
Is er een verband in deze teksten met 'de VREDE als vrucht van de Heilige Geest'. Is er in ieder geval een opbouwende gedachte uit te putten. We zullen zien
Matth 10 v 11 -13.
De regels van die tijd zijn ook heden nog van toepassing. Overal waar wij komen als kinderen van God, is het goed om onze gaven van 'kennis' en van 'het onderscheiden van geesten' te gebruiken om te zien of er werkelijk heilbegeerte is. Er zijn altijd mensen, die- naar het woord van de profetes Anna, (Lucas 2 v 38)- snákken naar: heil voor 'Jeruzalem', voor de gemeente. En voor zover je zegt: "Ik heb deze nu met name genoemde gaven van de Heilige Geest nog nooit gebruikt, ik profeteer wel, maar deze gaven...nou neu...", doe het dan nu. Neem er de tijd voor. Bid de Heer om inzicht. En heb ook een beetje idee, wie je bént in Christus. Allereerst: een hunkerende naar het heil van de Heer behoort het een voorrecht te vinden om een gezant van Jezus te ontvangen. En wanneer je dan bij zo iemand te gast bent, zijn huis als uitvalsbasis gebruikt... of hoe de feitelijke toestand in deze geest verklaard kan worden .... ...als voorbeeld: in 2006 wilde ik mijn arbeidsveld op Internet verruimen met een 'engels, christelijk forum'. Ik vroeg aan 'Google' om ideetjes en hij gaf in een onderdeel van een sekonde ELF bladzijden vol sites. Ja ....zoek dan maar eens 'een zoon van de vrede' op. Ik liet het maar aan de Heer over, 'At random' koos ik maar een website, die een beetje toegankelijk was. Ik ben ook in 'dat huis' gebleven en jullie weten, dat ik daar nu vaste voet heb met een 'kloon' van Nederland, 'Ask Ger'. Tot zover, hoe het in de practijk kan gaan. ..... ...ga je vandaaruit op verkenning. En gewone woorden, de gewone groet destijds, krijgen in de mond van Gods discipelen een ' meerwaarde'. Echter : sommige mensen blijven ontoegankelijk voor dat heerlijke, de vrede van het koninkrijks- evangelie, waarvan jij de boodschapper bent en de zegen van jullie bezoek blijft hun vreemd.
Vrede...vredebrenger...kostbare vrede...maar het is goed, dat die vrede dan ook werkelijk in jullie innerlijk woont. Zeker; er kunnen stormen woeden, waarbij golven van 20 meter zich brullend verheffen in jullie levens. Maar daaronder is die oceaan van vrede, die niet beroerd wordt. Ga dat nu maar geloven en er de Heer voor prijzen, dan wijst hij jou opnieuw de weg, (Psalm 50 v 23) naar die vrede, die je als kind van God hebt, maar die je even je niet bewust was.
Lucas 1 v 79. Het kan niet genoeg gezegd worden: God is goed en liefdevol en barmhartig , al zijn de omstandigheden soms zó³, dat de duivel er zijn giftige pijlen aan kan scherpen, en je toesissen dat God al die heerlijke eigenschappen niet zou hebben. Het stralende licht van Jezus IS over ons opgegaan en het heeft ons duister bestaan beschenen. De schaduwen van de dood zijn steeds meer ingekort, toen wij kwamen te staan recht onder dat licht. En nu kunnen onze voeten de weg van Gods vrede, die volkomen harmonie onder alle golvengewoel, betreden. Ben je vervuld met Gods Geest, dan wordt ook in de loop van de jaren dit deel van de vrucht jouw eigendom.
Lucas 2 v 14. "Eer aan God", dat blijft een middelpuntswoord. om zijn eer, om zijn majesteit zijn wij geschapen. Maar alleen de mensen, die God liefhebben en hem danken voor zijn onuitsprekelijke gave in Jezus Christus, hebben deel aan de vrede, die met Jezus gekomen is. Zoek die vrede niet ergens anders: in goede, zelfbedachte werken, maar vraag God: "Wilt u mij de weg naar uw vrede doen kennen".
Johannes 14 v 17. Zoals Jezus vrede kan nalaten, zo kan niemand dat. In mensenmonden-zonder-meer is de vredegroet.... te vergelijken met ons: "Goede morgen" ...een krachteloos iets. Maar Jezus laat zijn vrede na, die volgens Jesaja 9 v 5 eindeloos is en die ons in harmonie brengt met God, (Romeinen 5 v 1). Alles van het Konkrijk van God is heerlijke, werkelijke macht, werkelijke realiteit. Bij Jezus is het een werkelijk géven'. En die zegen van Jezus kunnen jullie doorgeven, staande in zijn kracht.
Johannes 16 v 33. Eigenlijk een heel bijzonder moment. Reeds eerder had Jezus de vredegroet gegeven. Maar er zijn daarna toch weer belangrijke uitspraken gevolgd. Maar nu is het echt úit. Jezus heeft zijn spreek-arbeid voltooid. Het volle heil is nu uitgezegd, ook al mogen later de discipelen daar nog op doorgaan en sommige heerlijkheden verder uitdiepen. Jongens en meisjes. Zoals Jezus hier nog eens die vredegroet geeft, en zoals alles , wat in de bijbel verder geschreven is, op de door Jezus gesproken woorden alleen een 'verder bouwen' is, zo mogen jullie ook de wereld rondom jullie zegenen en vrede verkondigen, de vrede, die jullie door Gods genade hebt ontvangen, maar die voor de hele mensheid bedoeld is. En jullie zijn de discipelen van nú in de dorpen van nú, bij de ontvankelijken van nú
Johannes 20 v 19 en 21: En een ontroerend aspect van die vrede laat Jezus hier zien. Er kon aan de discipelen best een verwijt gemaakt worden voor hun 'volstrekt niet ondersteunen' tijdens de worsteling van Gethsemane tot en met Golgotha. Maar inplaats daarvan is er tot twee maal toe die vredegroet. Zo ook jullie. Heb je een terechte grief tegen anderen, die je in de steek gelaten hebben; begin toch altrijd positief, wens ze de vrede van Jezus toe. Bij verwijten klappen ze dicht. Bij bemoediging bloeien ze open.
Vrede; om al de heerlijke dingen, hierboven genoemd, ook werkelijk in eigen leven te ervaren, is het zo goed om de Heilige Geest toe te staan alle kamers van jullie huis te openen, of daar nog onvrede wordt gevonden. Geef de sleuitels maar in gebed af. De Heer weet zelf wel, op welke deur elke sleutel past. David vertrouwde hem daarvoor: In Psalm 139 v 23 en 24 zegt hij zo vertrouwend: "Doorgrond mij Heer en ken mijn hart. peil mij, weet wat mij kwelt, zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid mij over de weg ( van vrede) die eeuwig is".
Die stad van God ontwikkelt zich gaande weg van: - de stad van David,(Jesaja 1 v 26, Daniël 9 v 19; Zacharia 2 v 5 en 6. - Stad van Jezus: Matth 5 v 36, stad van de grote koning. - Stad van het hemels Jeruzalem, gespiegeld aan het aards Jeruzalem, Galaten 4 v 25, 26. - Het nieuwe, eeuwige Jeruzalem, het hemelse Jeruzalem, Openb. 21 v 2.
Mensen zoeken zekerheid in menselijke structuren, muren en poorten. Maar de gelovige zoekt naar structuren van hoger orde, naar een stad , waarvan God zelf de muur is, Zacharia 2 v 5.
Alles begon dus met 'de stad van David.'
Jesaja 1 v 26 zegt: "(O Jeruzalem, stad van David), ik breng je rechters en raadgevers tot inkeer, het zal weer worden als voorheen. Dan zul jij, (stad van David), deze naam dragen: 'Stad van gerechtigheid', 'stad van trouw'. "
Daniel 9 v 19: "Heer...luister naar ons! Heer....vergeef ons ! Heer...verhoor ons gebed ! Wacht niet langer en grijp in, mijn God, ook omwille van uzelf, want uw naam is verbonden aan uw stad en aan uw volk".
Zacharia 2 v 5: "Weer sloeg ik mijn ogen op , en daar zag ik een man met een meetlint in zijn hand. (6):' 'Waar gaat u heen' vroeg ik en hij antwoordde: 'Ik ga opmeten hoe groot Jeruzalem moet worden' ".
In deze bijbelstudie wilde ik het maar bij deze drie teksten laten. Anders wordt de bijbelstudie te groot. Jullie zouden kunnen zeggen: "Maar het duurt allemaal zo lang". Wel; we hebben toch tijd!
Jesaja 1 v 26: In het oude testament draait alles nog om Jeruzalen, de stad, waaraan Davids naam zozeer verbonden is. En alle profetieen , de vreugdevolle en de strenge, worden aan deze aardse stad verbonden. - die stad is door David veroverd - in die stad speelde heel dat felbewogen leven van Juda zich af - daar stond de tempel en toen Jerobeam met de eredienst daar brak, wachtte het tienstammenrijk, dat Jerobeam volgde, alleen nog maar rampspoed. - en die rampspoed kwam ook over de stad Jeruzalem, de stad van David, toen ook zij de tempeldienst, de dienst aan God, ontrouw werd.
Maar ook de 'aardse- stad- gebonden profetiee«n' van die tijd laten iets doorschemeren van toekomstige hemelse heerlijkheid. De rechters en raadgevers in het aardse Jeruzalem zijn nooit meer ' als voor heen'geworden. In de dagen van Jezus gingen ze verschrikkelijker in de fout dan ooit voordien. En ook in de tegenwoordige tijd kan je niet spreken van Jeruzalem als van 'een stad van gerechtigheid en trouw'.
Nee, hier in het Oude testament schemert er al iets door van 'trouwe rechters en raadgevers' die nog moeten komen in een - voor Jesaja- verre toekomst. En die toekomst is nu begonnen. Jullie, mijn lezers, jullie die door Gods genade bekeerd zijn en wedergeboren en gedoopt met de Heilige Geest van God, jullie, die daarbij willen blijven, kunnen die toekomstige rechters en raadgevers in een nieuw, hemels Jeruzalem worden.
Daniel 9 v 19: Na zeventig jaar ballingschap kan Daniel ook nog maar alleen denken aan het aards Jeruzalem, dat op dat ogenblik nog in puin ligt als aan 'het grote item'. Die stad van David moet herbouwd worden en hij bidt daarover een indrukwekkend gebed. En weer is het antwoord van de Heer zodanig, dat het ons brengt naar een verre toekomst. Daniel denkt in zeventig mensenjaren, maar de Heer denkt in zeventig weken-van-God. En aan het eind van die laatste, extra lange week, na 69 , ook al lange weken, dan pas is het zover. Dan zal Jeruzalem werkelijk bevrijd zijn. En God richt ons oog op het hemelse Jeruzalem, dat nu , in deze dagen, komende is. En in dat hemelse Jeruzalem, daar zullen de werkelijk bevrijde gelovigen wonen. En weer: daar mogen wij bij behoren, wanneer wij de hand van onze Heer Jezus Christus vast blijven houden en ons blijvend laten leiden door zijn Geest.
Zacharia 2 v 5 en 6. God heeft met zijn hemels Jeruzalem zulke grote plannen. Die man met dat meetlint heeft zo'n groot meetlint bij zich. En weer wordt voor de ogen van een oud-testamentische gelovige getekend, hoe Jeruzalem, op dat moment een klein, verdrukt plaatsje net na het eind van de ballingschap, in de toekomst gaat worden . Iedereen denkt ervan: "Kan dit ooit nog iets worden". Maar Zacharia mag het zeggen: "Gods bouwplannen liggen al klaar. Je zult eens zien, hoe groot deze stad wordt". Maar wij, Nieuw-testamentische gelovigen, door Gods genade al weer van zoveel meer van Gods plannen op de hoogte, weten, dat onze toekomstige hoofdstad, onze hemelse hoofdstad, alleen met 'hemelse' ogen is te zien in al zijn wonderbaarheid. En jullie zijn bezig, al volhoudende, om van die 'hemelse ogen' te krijgen.
De gemeente, volk van God; als burgers van zijn Koninkrijk vol ontzag, aanbidding, gehoorzaamheid en discipelschap voor de grote Koning.
Filippenzen 3 v 20. "Wij hebben ons burgerrecht in de hemel. Vandaar verwachten wij onze Redder, de Here Jezus Christus".
Matth 21 v 5. "Zeg tegen Zion: 'Kijk...je koning is in aantocht, hij is zachtmoedig en rijdt op een ezelin en op een veulen, het jong van een lastdier' "
Colossenzen 1 v 13. "(God) heeft ons gered uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het rijk van zijn geliefde Zoon, die ons de verlossing heeft gebracht, de vergeving van onze zonden".
Welke lieflijke gedachten kunnen wij aan deze drie teksten verbinden ?
Filippenzen 3 v 20.
Jullie, bekeerde, wedergeboren, Geestvervulde gelukkigen kunnen een hemels paspoort tonen. Wat zouden er veel mensen op de wereld gelukkig zijn met een Nederlands paspoort. Maar een hemels paspoort: dan spreek je nog wel over iets anders. En al zijn wij nu nog in het rijk van de duivel met ons lichaam en onze ziel....en al kan hij ons kwaad doen naar lichaam en ziel....onze menselijke geest ziet vol verlangen uit naar Jezus Christus onze Heer, de Koning van ons hemels vaderland, die ons telkens en telkens weer te hulp kan snellen, wanneer wij ons benard voelen. Hij komt maar niet eenmaal, aan het eind van ons leven. Nee, hij is elk ogenblik tot onze hukp bereid, wanneer wij daarom vragen. Vorige week schreef ik julli over de val van de trap, die mijn vrouw maakte. Ik heb de Heer Jezus uit zijn hemels koninkrijk te hulp geroepen en nu ligt mijn vrouw in een bedje van de 'Kort durende opvang' en wordt beter verzorgd dan ik het zou kunnen . En nu kan iemand zeggen:"Nou, dat lukt toch iedereen". Maar dan antwoord ik weer, dat in mijn beleving Jesus de weg wees, toen ik hem, naar psalm 50 v z3 in mijn lofoffers eer bewees. Een Christen ziet altijd weer Koning Jezus te hulp snellen. Een niet-gelovie wordt ook vaak door Jezus geholpen, maar die ziet het niet. Ik ben vol ontzag en aanbidding voor onze koning.
Matth 21 v 5. Een koning op een ezel. Zacharia had het al voorspeld. Maar zeer velen van de Joden, die zo stonden te juichen bij de intocht in Jeruzalem, kenden die schriftplaats helemaal niet. En toen ze later de zaak nog eens overdachten, zullen ze wel eens overlegd hebben: " Ik ben toch eigenlijk gek ook.De kinderen op het tempelplein zingen nog zijn lof, (Matth 21 v 9), maar ik als volwassene voel me gewoon beschaamd, dat ik mij gisteren zo raar heb aangesteld. Ik krijg gewoon een hekel aan die kerel". En zo werd het : "Hosanna...kruis hem".
Maar toen ze later Zacharia ontdekten met zijn desbetreffende profetie, zullen ze wel nadenkend voor zich uitgekeken hebben.
Maar jullie, mijn lieve jongens en meisjes...jullie weten veel meer, hoe de vork in de steel zit. Hoe Jezus vanaf die ezel al die oppervlakkige enthousiastelingen in de ogen heeft gezien en gepeild, zoals hij dat heel zijn leven had gedaan, hoe in nood de 'dwalende schapen van Israel' waren, (Matth 9 v 36). Niet van een paard op de mensen neerzien, zoals drieste overwinnaars. Maar vanaf een ezel, met deze boodschap: - alles heb ik voor jullie over en ik ga het offer brengen.
Jullie ....willen jullie van deze zachtmoedige, nederige man de discipelen zijn. Niet hoog te paard, maar mens onder de mensen, gered om te redden.
Colossenzen 1 v 13. Nederig, zoals jullie koning, discipelen van jullie koning. Vol aanbidding en ontzag voor jullie koning. Maar dan toch ook; wetend, dat deze ontzagwekkende koning in zijn zachtmoedige nederigheid groter is dan wie ook. En achter hem zie je de contouren van God. Hij is het die ons, dwalende schapen, geroepen heeft uit de duisternis, waar wij herderloos ronddwaalden. God HEEFT ons overgebracht in het lichtrijk. Nog staan wij te knipperen met onze ogen voor dat licht van Gods zon, die ons in dat rijk, waar we al zijn binnengetreden, zo heerlijk wil beschijnen.
Zeg "Ja Heer" tegen hem, onze God, die al deze goede dingen gedaan heeft en gereed staat om nog meer goede dingen aan jullie geest, ziel en lichaam te doen.
Vierde en laatste groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Oude testament, die over V R E D E spreken; vrede die iets te maken heeft met God, al al is er nog geen mogelijkheid om die vrede als 'vrucht van de Geest' te betitelen.
Micha 5 v 3 : "Hij zal aantreden en hen als een herder weiden, bekleed met de macht van zijn HEER en God, met de majesteitvan diiens verheven naam. Zij zullen veilig wonen, want hij zal heersen tot aan de einden der aarde, EN HIJ BRENGT V R E D E .
Zacharia 8 v 19: "De vasten ( = rouw) dagen zullen voor Israel veranderen in blijde feestdagen vol vreugde en vrolijkheid.Maar let wel: HOUD DE VREDE EN WAARHEID IN ERE".
Maleachi 2 v 5: "Ik beloofde Levi, (de priesters) leven en vrede en die heb ik hem gegeven; van Levi verwachtte ik eerbied, en hij, vervuld van diep ontzag voor mijn naam, eerde mij".
Numeri 6 v 26: " Moge de HEER u zegenen en u beschermen , moge de HEER het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn, Moge de HEER u zijn gelaat toewenden en u vrede geven".
Jesaja 48 v 23: " ' Goddelozen zullen geen vrede kennen' - zegt de HEER ".
Spreuken 16 v 7: "Als de weg die iemand gaat de HEER behaagt, doet hij zefs zijn vijand vrede met hem sluiten".
We hebben nu enkele- niet bij elkaar horende- heerlijke bijbelteksten als een parelsnoer geregen. Wij gaan nu eens zien, wat die zo verschillende paarlen, 'bien étonnés de se trouver ensemble', (heel verbaasd om zich in elkanders gezelschap te bevinden) ons in hun gezamenlijkheid nochtans kunnen bieden.
Micha 5 v 3: Kan een profetie duidelijker zijn. Zelfs de plaats, waar onze Heer Jezus Christus geboren is, Betlehem, wordt genoemd. En wat heeft de Heer Jezus alles wáargemaakt: - als een herder leidt hij ons, net zoals psalm 23 dat zegt en zoals jullie het allemaal, blijkens jullie verhalen, beginnen te ervaren - En wat is hij helemaal en volledig God. laat je nooit door allerlei leringen dit ontwringen: "Onze Heer is God en mens". - En die majesteit , zoals Johannes die, aan het begin van Openbaring, mocht zien - En de veiligheid, die hij biedt en nog heerlijker gaat bieden in de voltooiing van alle dingen - en bovenal die vrede, die hij door zijn Heilige Geest in onze harten legt. Jongens en meisjes...houd die hand vast door alle smarten heen. Ikzelf maak op het ogenblik een moeilijke periode door. En de Heer zei bij het begin daarvan tegen mij: " Blijf denken aan Psalm 50 v 23: "Wie een dankoffer brengt, geeft mij alle eer, wie zo zijn weg gaat, zal zien dat God redt". En toen ik drie dagen geleden- op mijn 85 ste verjaardag- mijn vrouw onder aan de trap vond, ben ik met een dodelijk-ontsteld hart nochtans een lofoffer aan de Heer gaan brengen en hij is ons aan het doorleiden en geeft ons vrede. Natuurlijk houd ik mij aanbevolen voor jullie gebeden.
Zacharia 8 v 19: Het volk Israel had zovele rouwdagen , toen ze na de ballingschap terugkwamen. maar de HEER liet Zacharia zeggen: "Er komt vreugde , vrolijkheid en blijdschap" Maar tegelijk was er deze waarschuwing: "Houd de vrede en de waarheid hoog".
Jullie, bekeerd, wedergeboren, voor het merendeel vevuld met Gods Geest, zijn elke dag blij, wanneer de Heilige Geest jullie weer nieuwe kostbaarheden van onze Heer Jezus influistert. Maar blijven jullie ook de vrede vasthouden, wanneer die dreigt te worden geroofd. En blijven jullie de waarheid vasthouden, wanneer de boze jullie wil verleiden, om desnoods een waarheid te willen verkondigen, terwijl daar onzuiver opzet aan ten grondslag ligt, want arglistig is het hart. Denk aan de spreuk: " A truth that' s told with bad intent Beats all the lies you can invent".
Maleachi 2 v 5: God had zulke hoge verwachtingen van het aardse prieterschap van de stam van Levi. Hij verwachtte wonderwat: eerbied en ontzag, waarheid en rechtschapenheid. In ruil wilde de Heer leven en vrede geven. Maar het aardse priestersxchap stelde de Heer bitter teleur.
Jullie , heilige priesterschap, 1 Petrus 3 v 5, zijn de 'Levieten' van de nieuwe tijd. Mijn vraag aan jullie is, om de Heer niet blíjvend teleur te stellen. Een enkele uitglijder kan, maar niet dat voortdurende 'zelf struikelen en anderen laten struikelen, (Mal. 3 v 6).
Houd de vrede en het leven vast, die de Heer in petto heeft voor trouwe volgers door dik en dus, maar: volgers niet met harde kaken van het volhouden, maar in ontspannen lofprijs.
Numeri 6 v 26: Als jullie al de dingen, hiervoor genoemd, door storm en regen vasthouden, dan zijn jullie priesters van een nieuw verbond. Dan mogen jullie ook de heerlijke Aäronzegen op andere mensen leggen: - van zegen en bescherming - van licht en genade - van vrede in het licht van Gods gelaat
Jesaja 48 v 22: En als jullie ooit te horen krijgen: "Wij moeten niet zo nodig willen 'bekeren'. Laat de mensen in hun waarde. Geef ze , naar een gedeelte van de stelregel van het Leger des Heils, 'Soup, soap'...en laat het daarbij. Verstrek middelen om het aardse leven te veraangenamen, maar.....laat de 'salvation' van het ' Leger' er buiten", dan kunnen jullie zeggen: "Het aanzeggen van de boodschap: 'redding door Christus', is belangrijk boven alle soep en zeep, want er is buiten hem geen vrede.
Spreuken 16 v 7: Soms lijkt het niet te kloppen, dat je vijanden vrede gaan sluiten met je. Maar ik wijs je op het volgende: een Christen had een vijandige buurman.Op zekere dag reed die vijandige buurman zijn auto ergens vast in de modder. De Christen kwam met zijn wagen en bevestigde zwijgend een touw aan de trekhaak van de ander. Nadat de buurman was losgetrokken, was het geen 'boze buurman Boordevol' meer .
Vrede sluiten door een vijand vereist van onze kant ook wel duidelijke vriendschapsdaden.
Derde groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Oude testament, die over V R E D E spreken; vrede die iets te maken heeft met God, al al is er nog geen mogelijkheid om die vrede als 'vrucht van de Geest' te betitelen.
Jesaja 53 v 5. "Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn (onze vrede) werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons genezing".
Jesaja 55 v 12. "Vol vreugde zullen jullie uittrekken en in vrede zal je huiswaarts keren. Bergen en heuvels zullen je juichend begroeten, en alle bomen zullen in de handen klappen Doornstruiken maken plaats voor cipressen, distels voor mirtestruiken".
Jesaja 57 v 19. "Treurenden bied ik troostrijke woorden: Vrede, vrede voor iedereen, verweg of dichtbij - zegt de HEER- ik zal genezing brengen".
Jeremia 29 v 11; " Mijn plan met jullie staat vast- spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven". (NBG: Ik heb over u gedachten van vrede en niet van onheil)
Jeremia 33 v 6: "dit zegt de HEER: Ik zal de wonden van de stad verbinden en haar herstellen, ik geef de inwoners blijvende vrede en voorspoed".
Ezechiël 37 v 26. "Ik sluit met hen een vredesverbond, een verbond dat eeuwig zal duren. Ik zal hun een vaste woonplaats geven en hen talrijk maken; mijn heiligdom zal voor altijd in hun midden staan".
Jesaja 53 v 5: Onze lieve Heer Jezus Christus werd doorboord, doorstraald met de vreselijkste pijnen: - naar het lichaam: door de meest wrede dood, die mensen hebben uitgedacht. Folterende pijnen in polsen en voeten, vlak bij zeer gevoelige zenuwknopppunten, ja daartegenaan, 'doorboren' de gemartelde, terwijl zijn meest essentiële levensfuncties volkomen intact blijven en alles registreren. -naar de ziel: lees de honende woorden maar eens na, die hem toegeroepen werden, terwijl hij daar, verlaten door allen, hing. - naar de geest: alle zonden van alle mensen van alle tijden lagen op hem en moesten uitgeboet worden in miljarden oneinigheden , voor ons mensen samengeperst in de tijd tussen: ' ïk zal de beker drinken" en 'Het is volbracht'. Gebroken werd onze Heer, overdrachtelijk uiteengereten door onze- nee...nog directer: míjn- wrevel, grommigheid, onvrede, onvriendelijkheden, slechte streken, ongeduldigheden, ontrouw, bitsheid en uitbarstingen van woede.... om van de veel ernstiger zonden maar niet te spreken. Maar het gevolg van onze op hem afgewentelde onvrede, ongelukkigheid, wanhoop en verbijstering was wél, dat door die uiterste pijn doende tuchtiging van onze Heer Jezus, nog verzwaard door alle machten van de hel, die op hem aanvielen, (Psalm 22 v 13) , voor ons de weg naar groots welzijn openstond. Die rug, éen bloedplakkaat door de geseling, betekende genezing voor ons van elke door de zonde veroorzaakte kwetsuur.
Maar jullie; jullie mogen aanvullen, wat nog aan dit lijden ontbreekt. (Col 1 v 24).. - Veel aards lijden wordt jullie bespaard, doordat genade jullie geleerd heeft van de zonde te wijken, (Spreuken 3 v 7) - Maar satan brengt ander lijden aan jullie toe, zoals hij dat aan de schuldeloze Jezus toebracht. De zonde van anderen zal hij naar jullie situatie ombuigen om daar kwaad te doen. De wandaden van anderen zal satan gebruiken om jullie leed te berokkenen. De onvrede van anderen zal een donkerte op jullie weg willen werpen. Maar hoezeer ook getergd door een -net niet te zwaar lijden om Christus'wil -...jullie zullen in staat blijven om helende woorden te verspreiden. Ik heb jullie toch niet bang gemaakt? Er zijn veel vreugden in het Christenleven, en in een glorierijke toekomst nog oneindig veel meer.
Jesaja 55 v 12: Nu al in beginsel, een dappere lach door tranen heen, maar straks, misschien zelfs al voor sommigen in het duizendjarig rijk, volop vreugde en vrede. De door jullie bevrijde natuur juicht jullie, 'handenklappend' toe. En inplaats van die 'roldoorns', zoals ze doeloos en pijnlijk in woestijnen maar voortrollen, staan daar statige en nuttige cipressen. En inplaars van distels, die in hun volstrekte zinloosheid de voortgang belemmeren, ('wacht een bietje' noemen de Afrikaonders ze) zijn daar zalig ruikende , zinvolle mirten. Júllie toekomst, die nu al een beetje begint, bij goede, jezelf blijmakende en anderen verkwikkende gesprekken.
Jesaja 57 v 19. Ik weet al zoveel van jullie. Velen van jullie proberen zo echt dapper en met de Heer vooruit te komen. Maar de tegenslagen, die ik hiervoor schetste, doen hen soms treuren en uitroepen: " O....dit is dus overwinningsleven".
Maar er is innerlijke vrede beschikbaar, niet alleen in Jesaja's dagen voor de kring, waartegen hij diréct sprak, maar ook voor jullie, zo ver af in de tijd en in de afstand. Ik wil het nu niet te dramatisch en te ' week' maken, maar ik weet van door rampspoed ziek geworden harten.... soms heb ik ook te maken met oude, rijpe Christenen, die zwaar lijden door fouten van anderen ....waarbij ik alleen maar biddend kon verwijlen. En ik heb die medegelovigen op zien staan, innerlijk weer genezen.
Jeremia 29 v 11. Hierboven heb ik zo nu en dan wel wat zitten somberen. Maar nu herinner ik mij opeens een versje, dat mijn goede moeder mij leerde en dat ik als volgt- verminkt- heb onthouden: " Een tuin vol rozen is 't hier op aard', Denk nooit om de doornen: 'Het is niets waard'. Niet enkel rozen...geen doornen alleen de Heiland vlecht ze getrouw dooreen".
Ik heb het toch ook al eerder gezegd: er is best veel te genieten hier op aarde....toch óok wel. Maar dan die toekomst: dat heerlijke plan van de Heer. We hoeven niet te denken: "Wat zal ons nu weer overkomen". Met de beloften van de Heer voor ogen mogen we zingen: "We shall overcome". Dit alles....en ook nog de hemel.
Jeremia 33 v 6. De wonden van de stad, die 'gemeente van Jezus Christus' heet, worden verbonden. Al die onnodige tekorten , doordat wij de kansen niet voldoende benutten, die de Heilige Geest geeft, worden aangevuld. Vrede en voorspoed worden nu al ons deel en in een heerlijke, nooit eindigende climax in de toekomst.
Ezechiël 37 v 28. De vrede, die nu al begint in onze harten te leven, wanneer wij bijvoorbeeld, zacht genoopt door de Heilige Geest, onze excuses aanbieden voor weer een een gebrek aan zelfbeheersing....die aanvankelijke , schuchtere, broze vrede groeit bij volhouden onzerzijds uit tot een vast verbond met God door Jezus' lijden mogelijk geworden. En dat verbond duurt eeuwig....wanneer de tijd er niet meer is, noch besef daaraan blijft. En die heerlijke talrijkheid van gezaligden in Gods eeuwige tempel. O...jongens en meisjes...zorg dat je erbij bent.
Johannes 1 v 12: "Wie (het Woord = Jezus) wél ontvangen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden".
Romeinen 8 v 14; " Allen die door de Geest van God geleid worden zijn kinderen (NBG:zonen) van God"
Romeinen 8 v 15: "U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven; u hebt de Geest ontvangen, om Gods kinderen te zijn en om hem te kunnen aanroepen mat 'Abba= pappie= Vader' ".
Romeinen 8 v 16: "De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn ".
Romeinen 8 v 17: En nu we Gods kinderen zijn, zijn wij ook erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen; wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister".
Uit deze teksten kan allereerst deze gevolgtrekking worden gemaakt:
- wij zijn kinderen van God - God is onze Vader - voor elkaar zijn wij broers en zussen - onze samenkomsten zouden de 'sfeer van een goed gezin' dienen te ademen - die 'gezinssfeer' is een sfeer van aandacht en zorg.
Maar over elk van die teksten is toch wel wat meer te zeggen:
Johannes 1 v 12 God geeft ons het voorrecht om ' kinderen van God' te worden. In de NBG staat inplaats van voorrecht: macht. Beide woorden dekken de bedoeling niet helemaal. Wij hebben als gelovigen, die Christus' bloed voor onszelf blij aanvaarden, een juridsch recht om ons kinderen van God te noemen.
Maar dat voorrecht houdt wel iets ín: Even een voorbeeld: ik heb jullie wel eens verteld, hoe ik in 1957 als rijksaccountant begon. De chef zei: " U bent nu rijksaccountant in volle rechten. Maar u moet zich nog wel erg in die rol ínleven, opdat die werkelijklheid voor u wordt. Wij- de oudere collega's met mij- willen u daarbij helpen".
Elke gelovige is wel rechtmatig 'een kind van God'. Hij heeft wel- om het nu eens duur te zeggen ' een positionele gerechtigheid', maar zonder 'inburgeren' in die status is hij nog niet écht ' kind van God' . Maar ieder gelovige zal trachten naar die hoge eer te gaan leven.
Romeinen 8 v 14: Mijn chef hielp mij jaren lang om een echt goede rijksaccountant te worden. Tenslotte was dat ook wel gelukt.
(Even terzijde: ik onderwierp mij aan het gezag van de chef. Maar soms delegeerde hij zijn raadgevende taak aan mijn 'rijpere collega's'. En ik heb een tijdlang moeite gehad om hun -uiteraard lagere - gezag te aanvaarden en stribbelde dan dikwijls tegen. Tenslotte kreeg ik oog voor dat 'kleine' gedoe en zag dat ik hen verdriet deed. Ik beterde ook dít, maar heb er nu nig wel eens een gevoel van gehinderdheid en schaamte over)
De Heilige Geest helpt ons om de ' wettelijke positie' van ' kind van God' waar te maken. Als wij ons gewillig aan hem toevertrouwen, wordt dat ' kind van God' later: ' zoon van God', zoals de NBG ' iets verfijnd' heeft.
(Even een tussengedachte: soms laat de Heilige Geest ons terechtwijzen door medegelovigen of zelfs door ' buitenstaanders' ( Genesis 12 v 10 -20). Aanvaard -na ' doorproeven' ook zo'n 'middellijke' hint van Gods Geest).
Een zoon is natuurlijk ook een 'kind', maar hij is toch iets groter gegroeid. Iemand, die is wedergeboren , is een kind van God. Maar de leringen van de Heilige geest brengen ons nog weer een stapje verder: geen onmondig kind meer, maar een flinke zoon, die zijn vader al eens haast- mannelijk van dienst kan zijn. Een aardse vader , in de tijd van het schrijven van het nu volgende vers kon zo trots zijn, zo gelukkig: Psalm 127 v 5: ..." wanneer zijn zonen al iets begonnen te betekenen en hem echt in lastige kwesties terzijde konden staan". Zo kunnen wij ook voor God worden...geen handenbindertjes meer,zoals kleuters dikwijls zijn...maar flinke zoons, waar Vader wat aan héeft.
Romeinen 8 v 15: Laatst kreeg ik een vraag: "Een Christen mag toch zeker niet roken". Ik was wat ongelukkig met die vraag. Ik voelde weer een keurslijf aankomen. In de tijd, dat Romeinen geschreven werd, was het zo moeilijk om je als heiden-Christen te onttrekken aan allerlei regels, die de Joodse Christenen, dikwijls helemaal te goeder trouw, trachtten binnen te smokkelen. Nee...niet slaaf worden van allerlei nieuwe wetjes. Niet opnieuw in angst leven, 'omdat ze me hebben zien roken'. Nee...de Heilige Geest zal alle gelovigen er wel van overtuigen, waar de hele wereld al van overtuigd Is, dat roken schadelijk is voor de gezondheid (voor Gods tempel). Nu maar eerst God dicht kunnen naderen in alle eerbied als....: Pappa...nog weer een dichterbij-woord dan 'Vader'
Romeinen 8 v 16: En dan ook geen teruggekijk meer Geen GEbondendheid aan het verleden, dat Grote Ego, dat ons altijd maar van God aftrekt en naar ons oude leven toe. Nee...inplaats daarvan VERbondnenheid met God....Vrijheid En Ruimte, die ons met de Heilige Geest mee doet jubelen: "Het oude is voorbij...het nieuwe is gekomen", ( 2 Cor 5 v 17)
Romeinen 5 v 17: Erfgenaam van God...een eeuwigheid lang. Erfgenaam van hem, aan wie alles toebehoort in de zienlijke en onzienlijke wereld; de aarde, het heelal, de engelenwereld. Al die heerlijkheden vallen ons toe samen met Christus, als onze grote mede- erfgenaam. Even door de zure appel heenbijten. De demonen vielen zwaar op Jezus aan. Zij zullen ook op ons aanvallen,. die Jezus volgen, die het Lam volgen, waar het ook gaat. (Openb 14 v 4). Zonder die vuurdoop ben je niet echt een kind van God. Onttrek je niet aan die verzoekingen, die ook beproevingen zijn tegelijkertijd. De luiister van God wacht. Romeinen 8 v 18 zegt het zo treflijk: " Ik (Paulus) ben er van overtuigd, dat het lijden, (om Christus' wil, boven het lijden om deze gebroken wereld, dat ieder mens ervaart) in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard".
Dat vooruitzich sterkt alle trillende handen en knikkende knieën, (Jesaja 35 v 3)
Dus...medekinderen van God...medezonen van God. Wees echt een broer of zus voor andere medestrijders. Heb aandacht en zorg voor alle leden van dat grote...grote gezin. Wees echt hartelijk. Feliciteer met verjaardagen. Informeer naar de gang van zaken in voorkomende gevallen. Werk aan de blijde gezinssfeer.
Derde groep van vijf teksten van een vijftiental uit het Nieuwe Testament , die namen noemen betrekking hebbende op 'de gemeente als geheel' en 'elk der leden afzonderlijk'
KUDDE VAN GOD 1 Petrus 5 v 2 "Hoed Gods kudde waarvoor u de verantwoordelijkheid hebt, houd goed toezicht- niet gedwongen maar vrijwillig, zoals God dat wil, en niet om er zelf beter van te worden, maar met belangeloze toewijding".
LICHAAM VAN CHRISTUS Colossenzen 1 v 24 "Ik ben blij dat ik nu voor u lijd en dat ik in mijn lichaam mag aanvullen wat er nog aan Christus´lijden ontbreekt, ten behoeve van zijn lichaam, de gemeente"
MEDEGENOTEN VAN DE BELOFTE IN CHRISTUS JEZUS Efeziërs 3 v 6. "De heidenen delen door Christus Jezus ook in de erfenis, maken deel uit van hetzelfde lichaam en hebben ook deel aan de belofte, op grond van het evangelie".
UITVERKORENEN NAAR DE VOORKENNIS VAN GOD 1 Petrus 1 v 1 en 2. "Van Petrus, apostel van Jezus Christus. Aan de uitverkorenen die als vreemdeling verspreid zijn....die door God de Vader voorbestemd zijn om, geheiligd door de Geest gehoozaam te zijn aan Jezus Christus en met zijn bloed bespreknkeld te worden".
STAD OP EEN BERG. Matth 5 v 14. "Jullie zijn het licht in de wereld . Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven".
1 Petrus 5 v 2 De gemeente is 'Gods kudde'. Acht het niet beneden je waardigheid om een 'kuddedier'genoemd te worden. Je kunt antwoorden: "Ja, maar dan wel van Gods kudde, op weg naar zijn veilige stal. In een plaatselijke gemeente, de zichtbare gemeente, word ik klaargemaakt om een waardig deel van de onzichtbare gemeente te worden".
Inderdaad; je kwam daar binnen als een'onbehouwen steen', ( 1 Koningen 6 v 7) "Bij de bouw van de tempel werden alleen stenen gebruikt die al in de groeve waren afgewerkt; in de tempel was tijdens de bouw geen enkel geluid van hamer, houwelen of ander ijzeren gereedschap te horen".
En je kunt vervolgen: " Ik heb hamer, howeel enz. best wel gevoeld tijdens mijn inleerperiode, maar nu ben ik toch al zo ver gevorderd door de genade van de Heer,dat ik voor mijn klein verantwoordelijkheidsonderdeel, mij door Gods Geest aangewezen en 'toegevallen', zonder dwang en zonder 'het er op aansturen ' mijnerzijds, echt liefdevol kan zorgdragen. De kinderclub, doe ik met heel mijn hart. En zoals Salomo's tempel in voorname stilte verrees, zo groeit ook Gods onzichtbare eeuwige tempel in voorname stilte. Om aan dit grote gegeven mee te werken, wil ik best wel 'kudddier' zijn" .
Colossenzen 1 v 24. Paulus lijdt in de gevangenis óm Christus' wil'. Dat lijden is niet zinloos. In steeds ruimere kring wordt het blijde evangelie verspreid. Hij schrijft daar vele brieven, die ook nu nog miljarden stichten en onderwijzen. Die verdrukkingen zijn illegaal van de zijde van de vervolgers ,maar hebben anderzijds op zichzelf ook geen verdienste voor het eeuwige heil van Paulus. Ze dienen echter wel mee tot de bouw van Christus' rijk . Zij voldoen ook aan een woord van Jezus.... dat zijn discipelen grotere dingen zouden doen dan hij.
Ook jullie zullen gaan lijden voor koning Jezus. Zij hebben hem vervolgd. Zij zullen ook jullie vervolgen. Blijf het altijd in groter verband zien. het bloed der martelaren is het zaad van de kerk. Zo'n vaart zal het met jullie waarschijnlijk niet lopen, maar zie jullie toekomstig lijden om Christus' wil als een middel om zijn gemeente te bouwen en te bewaren en te vervolmaken.
Efeziërs 3 v 6. - Jullie , gelovigen uit de heidenen, zijn erfgenamen, mede- erfgenamen met Christus in de grote heerlijkheid die wacht. - u behoort tot éen lichaam met al die andere gelovigen, die ook hun tijgersluipgang, (hun zware route vol hindernissen) maken naar de volmaaktheid, - al de rijke beloften zijn er voor jullie.
Ik heb in het verleden uitbundig me blij gemaakt om de dingen van het leven hier op aarde. Ik verwachtte er zoveel van. Maar nu ik een oud man ben geworden, zie ik, dat het 'hier toch niet is'. Best wel een goed leven gehad. maar laatst ontmoette ik iemand, ook wel goed geslaagd, wat jonger, maar toch al: huisje, boompje, beestje, vrouwtje, kindje enz. En hij vroeg aan mij: "Wat is de zin van alles, wat om mij heen gebeurt. Waar ís dit gedoe allemaal voor". En het was zo goed dat ik hem kon wijzen op het grote plan van God, volgens hetwelk zijn eeuwige tempel statig en onweerhoudbaar en zonder al dat aards gedruis bezig is om te verrijzen. Breng ook jullie, anderen tot aanvaarding van dit grote, toekomstige geluk. Van elke droomvacantie blijven alleen foto's over, die nooit meer worden ingezien. Maar van 'werk met God, vanuit God, blijven eeuwige waarden over. Zeg nu niet: "Ja...maar een mooie efectenportefeulille brengt toch ook wel plezier". Heb ik ook meegemaakt. En bij de sluipende beurskrach van 2002 en 2003 verloor ik Euro 55.000. En sindsdien ben ik nog blijder met mijn eeuwige erfenis, waar geen mot en geen roest bij kan,.
1 Petrus 1 v 1 en 2: Jullie... door alle andere mensen met andere ideeën heen gemixt ...jullie - ' volk in de verstrooiing' - zijn door God voorbestemd om , geheiligd door de Geest,gehoorzaam te zijn aan Christus Jezus, Dat is een eeuwig verbond , dat met het bloed van Onze Heer is geldig geworden.
Gods eeuwige plan heeft tot doel, de wereld te redden door zijn Zoon. Jullie uitbverkiezing is geen individuele zaak. Ef 1 v 4 zegt; "Wij zijn in Christus uitverkoren vóor de grondlegging van de wereld". Jullie hebben Jezus aanvaard als redder, verlosser, vrijmaker en doper met de Heilige Geest. Jullie zijn in vertrouwen op God verder gegaan met de doop in de heilige Geest. Jullie worden door die Geest afgezonderd van het kwaad en geheeld van kwetsuren en beschadigingen, althans als je loyaal meewerkt. Jullie uitverkiezing is geen schimmige zaak. Zij is alleen gegrond in jullie - door genade- trouw volgen van Jezus, de enige uitverkorene in het kader van Gods grote plan. Houd dat vast.
Matth 5 v 14. Jullie zijn het licht in deze duistere wereld...het licht voor al die verwonderde vragers: "Waar is dit toch allemaal toe dienstig ?" Jullie zijn die stad op een berg. Laatst zei een diep- ingeleid Christen tegen mij in een moment van moedeloosheid: "O...wat zou ik graag wegduiken in een gemeente, helemaal achteraan en uitblazen. Ik wil niet meer in de frontlinie staan. Wat er toch allemaal over je héengaat". Maar deze dappere volgeling van Jezus heeft zich al weer hersteld van zijn inzinking. Het ging hem als Asaf. Bijna had hij de misstap begaan, dat hij de fakkel niet meer omhoog hield vanaf een hoog punt. Bijna was hij uitgegleden, (Psalm 73 v 2) Maar hij deed net als Asaf. Hiij ging binnen in Gods heiligdom en vroeg raad aan God.( 17).
En nu is alles weer bij hem als het was: nieuwe glorietijden.
Jullie, toch nog wat prillere volgelingen van onze Heer en Heiland: - wanneer je naar de voorspoed kijkt van hen die absoluut geen rekening houden met God(3) - wanneer je op de populariteit let van mensen , die holle klanken weten te spreken, waneer holle vaten net aan dát soort holle klanken toe zijn( v 10) - wanneer je op hun miljoenencontracten let, omdat zij op dubieuze wijze geweldige kijkcijfers weten te halen(12) (ga nu niet lopen te zoeken: over wie zou hij het hebben) en je let dan op je eigen tijdelijke situatie: - die tegenspoeden, waarvan je zegt: "Mijn bestraffing is er elke morgen" - en al dat andere ongerief
Ik voel met jullie mee. Maar doe net als dat voorbeeld van zo straks. Houd vol. Beklim die hoge berg , waarvan je bijna was weggegleden, (3). Je beloning is er : - NU een gezegend, vol, avontuurlijk leven door alle tranen heen., die je soms schreiend voort doen gaan, (Psalm 126 v 6) - STRAKS: een rijke beloning, die je zal doen juichen, zelfde psalm.
Tweede groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Oude testament, die over V R E D E spreken; vrede die iets te maken heeft met God, al al is er nog geen mogelijkheid om die vrede als 'vrucht van de Geest' te betitelen.
Psalm 85 v 10 - 12; "Voor wie hem eren is zijn hulp nabij: zijn glorie komt wonen in ons land. Trouw en waarheid omhelzen elkaar, recht en vrede begroeten elkaar met een kus, uit de aarde bloeit de waarheid op, het recht ziet uit de hemel toe".
Psalm 119 v 165. "Groot is de vrede voor wie u beminnen, zij vinden geen hindernis op hun weg".
Jesaja 9 v 6: "Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen eind komen".
Jesaja 26 v 3: "De standvastige is veilig bij u, vrede is er voor wie op u vertrouwen".
Jesaja 32 v 17: "Dan zal de gerechigheid vrede stichten, ze brengt rust en vertrouwen voor altijd".
Jesaja 48 v 18: "Luisterde je maar naar mijn geboden, dan zou jouw vrede zijn als een rivier".
Als een parelsnoer heb ik opnieuw zes teksten aan elkaar geregen. Wat hebben ze in hun 'kunstmatige' samenhang ons nochtans te zeggen ?:
Psalm 85 v 10-12: De psalmen spreken, evenals het hierna te behandelen Jesaja veel over het 'Duizendjarig rijk'. Er zijn zoveel -vooral jonge- Christenen die wonderveel verwachten van het leven als Christen aan deze zijde van het graf. Nu is het inderdaad zo, dat het leven met Christus nú al een feest is. Maar er is zo veel verdorvenheid op deze aarde, zich uitende in allerlei ongerief voor elk mens, dat vooral tegen het einde van het leven van een mens het verlangen naar 'de heerlijkheid hierna' steeds intenser wordt. Nu woont er nog veel versmaadheid en vloek op aarde. Maar ook híer wordt het beter, wanneer Jezus de regering op zich neemt bij zijn tweede komst. Waarheid en trouw zijn dan zo veel voorkomend onder de mensen , dat twee gelovigen, kinderen van God, die elkaar ontmoeten, elkaar stralend omhelzen . En in dat omhelzen van twee 'God erenden', die nu in het 'land van de blijde lach' wonen is er ook iets van de glorie van recht en vrede. En aan weerszijden van het pad, waar ze elkaar ontmoeten, bloeit iets op als een heerlijke bloemenweelde, waarheid, terwijl de 'zon van de gerechtigheid' vanuit de hemel toeziet. Denk je maar eens in, vriendinnen en vrienden, dat je in de toekomst daar een medegelovige ontmoet, met wie je nu alle duisternis van deze tijd samen dapper maar soms schreiend overwint. En stel je eens voor, dat je die beminde van nu daarginds tegenkomt....wat heerlijk.
Psalm 119 v 165. Wij worden nu weer teuggeleid naar deze tijd. Lieverds, beminnen jullie de 'nieuwetijds-wetten' van de Heer God ?. Nu niet zeggen: "Ger...wat zijn dat nu voor 'new age termen' ". Dat zij die mooie woorden ook gebruiken, maakt die woorden voor ons toch niet 'besmet'. Al die ´nieuwetijdswetten´van God zijn mogelijk geworden door de overwinning van Onze Heer Jezus Christus. Neem nu eens alleen maar dít: de Heilige Geest van God, die niet meer zo nu en dan op mensen valt en ze een invulling geeft, (Richteren 6 v 34, een van een ´veeltal´), maar de Geest, die nu in ieders hart wil wonen, als dat hart de Heer toegenegen is. Wie zo de wet van God bemint...voor dien is er ´grote vrede´, al is het ook zo dat er vele hindernissen zijn. Maar de Heer tilt ons zo hoog op, dat al die bergen ook wel weer molshopen worden. Als je in jeugdige kracht dit allemaal wat te zwaar vindt, laat dan je moeder en grootvader maar eens meelezen. Zij vinden het allemaal niets te zwaar.
Tussen haakjes: zoals ik op mijn Amerikaanse site hunker naar vragen van jeugdigen, zo hunker ik op HQ naar vragen van ouderen. ik weet dat er al ouderen meelezen. O...mochten ze toch komen met hun vragen en opmerkingen.
Jesaja 9 v 6: Jesaja neemt ons weer mee naar de glorieuze toekomst, die overigens met de stralen van de opgaande zon nu al ons leven begint te bestralen. Wanneer onze Heer voor de tweede keer komt om het presidentschap over de aarde op zich te nemen, dan is die grote Godsregering voor altijd. En aan de vrede, die dan heersen zal, komt geen einde. Warm je vast aan dat vooruitzicht, ook al maken de onvredes van nu je soms koud tot in het merg van je botten.
Jesaja 26 v 3: Soms krijg ik wel eens berichten van jullie binnen: "Ger....vijf jaar geleden sprak ik ook al met jou. En door de genade van God houd ik nog steeds vol". Kinderen; maak dat 'volhouden' nu nog eens wat rijker. Niet 'krampachtig volhouden 'met gespannen kaken', maar de echte standvastigheid, zo rijk en zo beproefd. Vertrouw de Heer, zoals Abraham hem vertrouwde. Zo 'alles overwinnend' als dat vertrouwen van hem... "O Heer...al zal mijn zoon nu door mijn hand moeten sterven....u wekt hem op. Want u bent trouw aan uw beloften , warbij Isaäk onmisbaar is ", (Hebr 11 v 18) ..dat hoef je niet te bereiken, maar altijd meer standvastig, dat wens ik jullie toe.
Zo standvastig als Noach, die na de godsspraak misschien wel de volle 120 jaar, (Geneis 6 v 3) doorbouwde aan de ark, sterk door genade, (Genesis 6 v 8) Zo wijzen jullie de huidige mensheid in volharding op de 'ark van de nieuwe tijd', Jezus Christus Doorgaan daarmee, lui. Straks als de stormen van de eindtijd razen, gun ik het aan zeer velen om in die ark behouden te zijn. Blijf standvastig, kameraden, onder alle spot en hoon.
Jesaja 32 v 17: Jesaja verwijlt ook hier weer in die glorieuze toekomst. Maar jullie en ik: we hoeven niet altijd te dagdromen over "dán"...je vertrouwt erop, dat de Heer Jezus door zijn offer jullie zonde heeft weggenomen....je hebt de 'positionele' gerechtigheid. maar bouw die verder uit door er naar te léven. Dan merk je, dat er vrede komt rondom jou heen. Nu al kun je een vredestichter zijn. Nú al kun je een sfeer van rust en vertrouwen om je heen scheppen. En al is dat ook door de genade van de Heer, het is toch heerlijk, wanneer je vrienden en vriendinnen zeggen: "Bij hem of haar voel ik me zo vertrouwd en rustig"
Jesaja 48 v 18: Jesaja keert nu weer terug tot het leven van alle dag in zijn tijd en hij verzucht: "Luisterde je nu maar eens....als een goudglanzende rivier vol leven en vrucht, (Ezechiël 47) zou je levensrivier zijn". Maar zijn klacht over zijn tijdgenoten mag voor jullie, die wél doir de genade van de Heer naar zijn geboden luistert, een goede, trootrijke belofte zijn. Zie je het voor je: jouw rivier, helder als kristal, vol grote vissen van vreugd, die rivier: de oevers besproeiende, zodat daar allerlei heerlijk gewas opkomt. Zeg niet: "Ger...zover ben ik nog lang niet. Er zijn nog te veel poelen, (Ez 47), waar het water stilstaat in mijn leven. En daar verzuurt het".
Lui....steek de dammen door en laat de rivier van Gods heil stromen.
Eerste groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Oude testament, die over V R E D E spreken; vrede die iets te maken heeft met God, al is er nog geen mogelijkheid om die vrede als 'vrucht van de Geest' te betitelen.
Psalm 4 v 9: "In vrede leg ik mij neer en meteen slaap ik in, want U HEER, laat mij wonen in een vertrouwd en veilig huis".
Palm 29 v 11; " De HEER zal zijn volk zegenen met vrede".
Psalm 34 v 15 "Mijd het kwade, doe wat goed is, streef naar vrede, jaag die na".
Psalm 35 v 20: "Het woord 'vrede' kennen mijn vijanden niet en tegen de weerlozen in het land smeden zij bedrieglijke plannen".
Psalm 37 v 11: "Wie nederig zijn, zullen het land bezitten en gelukkig leven in overvloed en vrede".
Psalm 37 v 37: "Zie de onschulidigen, kijk naar de oprechten: wie vredelievend zijn hebben de toekomst".
Psalm 55 v 19: "Hij zal mij verlossen en in veiligheid ( in vrede) brengen, mijn vijanden zal hij afweren, al zijn ze met velen tegen mij".
Nu is de eerste gedachte mogelijk: "Die Ger.....eigenlijk toch een beetje een slaaf van zijn eigen schematisch denken. Iedereen weet toch, dat 'de vrucht van de Geest bestaande in...,..., vrede...'een Nieuw Testamentische aangelegenheid is. Híj niet hoor; het Oude Testament moest er , door die haast Duitse 'Gründlichkeit' van hem toch weer bijgehaald worden".
Och....je hebt alweer gelijk. Maar ik vond hier zoveel mooie gedachten, die ook een 21-ste eeuwer nog van enig nut kunnen zijn, dat ik dacht: `Dit kan ik niet later lopen". Laat me nu maar. Als dit voorbij is, komt weer het échte werk.
Psalm 4 v 9: Hoe dikwijls hebben velen van ons niet gedacht: "Wie of wat maakt mij nu eens écht gelukkig"( 7) En toen bescheen het licht van God ons en door zijn genade kwam de werkelijke vreugde, die materieel welzijn ver te boven gaat, in ons hart. En in de vertrouwde omgeving van onze geborgenheid bij hem kunnen wij nu zo heerlijk rustig inslapen. En....als het al eens een keer wat moeilijker gaat, omdat wij na tien uur 's avonds nog t.v. hebben gekeken, (neem dat nu niet te zwaar, het was maar iets persoonlijks), dan is even een blijde gedachte aan hem al weer voldoende om alle onrust weg te doen.
Psalm 29 v 11: Laat ons geregeld eraan blijven denken, hoe machtig de adoptieVader is, die we door de genade van Christus' offer hebben gekregen. Hij wil ons in toekomende eeuwen een grote macht (in rechtvaardigheid) geven. maar nu al hebben wij door hem deel aan wat zo specifiek is voor hem: zijn koninklijke vrede...boven elke vloed van ellende, die ons kan treffen.
Psalm 34 v 15. Wat is het toch eigenlijk eenvoudig: het geloof. Je hoeft er geen ingewikkelde dingen voor te doen. Het ligt tot op zekere hoogte niet buiten je bereik. (Deut 30 v 11). Deze regels zijn niet 'in de hemel', zodat je niet hoeft te zeggen: " Wie stijgt voor ons op naar de hemel om ze daar te halen en ze ons bekend te maken, zodat wij ernaar kunnen handelen", ( 12). Nee, die geboden zijn heel dicht bij, u kunt ze in u opnemen en ze u eigen maken. U kunt ze volbrengen (14) Je hoeft alleen maar dít te doen: - je tong in toom houden, zodat je geen lelijke dingen zegt, - je lippen in bedwang houdem, zodat er geen bedrieglijke taal uit komt - het kwade te mijden en het goede te zoeken - en Gods vrede na te jagen. Wél is het nodig dat er een begin van eenswillendheid met God in je leven is, dat je niet bij het minste of geringste tegenslagje roept: "Nou hoor...ik doe niet meer mee".
Psalm 35 v 20: Dikwijls vragen Christenen van deze tijd zich af, waar nu toch eigenlijk 'die vijanden' zijn, waar David zo dikwijls in zijn psalmen over spreekt. Goed, híj was omringd door vijanden. Dat was in die woeste tijden het lot van koningen, die niet voor niets voorproevers hadden bij de maaltijd. Maar nu; ook ik kan in de mensenwereld niet zozeer vijanden aanwijzen. maar in de onzienlijke wereld: te over. De grote valsaard, ( 19), de duiivel is vol leedvermaak, wanneer hij me weer een poets heeft gebakken. Hij , de ultiem redeloze, zoekt steeds naar een moment van triomf, omdat ik er intuin bij een van zijn verzoekingen. Hij, die geen vrede kent, loert op mijn vrede in Christus. Maar ik leer steeds meer te vluchten voor zijn bedrieglijke listen en lagen en te schuilen bij hem, die onze vrede is. Dat gun ik jullie toch ook zo.
Psalm 37 v 11. O...ik gun het jullie zo, dat de genade van God je ook nog nederiger maakt dan je nu al bent. Het duizendjarig rijk, waar je zult mogen heersen als hulp van de grote Koning, maar wél in gerechtigheid, (Jes 32 v 1), is er voor jullie. Door de Heer Jezus lief te hebben, leef je in beginsel nú al in overvloed. maar je merkt het nu nog niet altijd, maar je leeft toe naar een toekomst , vol overvloed van vrede.
Psalm 37 v 37: Laat het zo zijn dat de andere mensen naar jullie onschuld en oprechtheid kunnen kijken met ontzag. Onschuld en oprechtheid ...ja...want jullie zijn , wat jullie positie betreft, rein door het offer van Jezus, dat jullie voor jezelf blij aanvaard hebt. Jullie zijn bezig om jullie feitelijke toestand door te laten groeien om die hoge rechtspositie waar te maken. Door Gods genade is de - onverdiende- toekomst aan jullie.
Psalm 55 v 19. God brengt je in veiligheid in zijn vrede. En de boze vijand , de duivel, kan niet verder springen dan God hem toestaat. God verloste Job, toen de satan ook zijn léven wilde nemen. maar daar zei God: "Stop...tot hiertoe en niet verder".( 1 v 12). En satan bestormde Job met zijn horden demonen, die de bliksem en de rovers en de stormen en de ziekten gebruikten, maar uiteindelijk was er voor Job veiligheid. Die is er ook voor jullie.
Tweede groep van vijf teksten van een vijftiental uit het Nieuwe Testament , die namen noemen betrekking hebbende op 'de gemeente als geheel' en 'elk der leden afzonderlijk'.
LICHT DER WERELD Matth 5 v 14. " Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven".
GEROEPENEN VAN JEZUS CHRISTUS Romeinen 1 v 7. "U bent geroepen door Jezus Christus".
1 Corinthe 3 v 16 en 17. "Weet u niet dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in uw midden woont ? Indien iemand Gods tempel vernietigt zal God hém vernietigen, want Gods tempel is heilig- en dat bent u zelf".
HEILIG PRIESTERSCHAP 1 Petrus 2 v 5. "Vorm een heilig priesterschap om geestelijke offers te brengen, die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn".
HET HEMELS JERUZALEM "Het hemelse Jeruzalem is vrij en dat is onze moeder".
Wat leren wij hieruit, welke gedachten kunnen wij er aan ontlenen ?
Licht der wereld. Een gelovige heeft tot taak het licht van de wereld te zijn, als een lamp de wereld te verlichten. En hoe wordt het licht merkbaar: door de goede werken, die een gelovige doet; volgens vers 16, werken die de weg uit de duisternis wijzen, werken, die aan anderen vreugde en verkwikking bereiden. Kinderen van God zijn als steden op een berg gelegen. Zij kunnen niet onopgemerkt blijven. Iemand die zich een gelovige noemt en van wie geen licht uitstraalt, is een 'gelovigen in nood'. Jullie mogen door de kracht van de Heilige Geest de goede werken van God ontdekken en uitdelen. laat je licht schijnen, verkwik anderen, wijs de weg uit het donker naar het licht, verkwik ze met moedgevende woorden
Geroepenen van Jezus Christus. Alle mensen zijn geroepen om de genade van Jezus Christus aan te nemen. Die genade bestaat uit: - vergeving van de schulden - kindschap van God - doop in de heilige Geest - mogelijkheid om van 'kind van God' op te groeien tot 'zoon van God'. Jezus zegt zelf: "Gaat dan henen. Maak alle volken tot mijn discipelen,"(Matth 28 v 19) En in Rom 10 v 18 wordt een ander schriftwoord uit de psalmen geciteerd: "Over de ganse aarde is hun geluid uitgegaan en tot het einde der wereld hun woorden". Iedereen is geroepen, iedereen is uitverkoren. Maar niet iedereen luistert. Jullie hebben door Gods genade in eerste aanleg wél geluisterd. Laat de heerlijke dingen, die hierboven vermeld zijn, niet uit jullie vingers glippen en tracht anderen , die nog niet geluisterd hebben , door jullie stralende goede werken van licht en barmhartigheid en liefde, ertoe te bewegen om aan de voor allen geldende roepstem nu eindelijk eens gehoor te geven.
Gods tempel. De heilige God wil in een heilige , geestelijke tempel wonen, de gemeente. In de gemeente woont de Heilige Geest, Joh 14 v 7.
De Geest van God wil de gemeente zuiver houden, volkomen afgezonderd van de boze geesten, van valse leringen, van 'het kwaad tolereren', ' afzien van het leggen van het fundament van Hebr 6', enz. Het kenmerk van de ware gemeente is, dat haar leden gebroken hebben met iedere ongerechtigheid.
Nu zul je zeggen: "Maar ik zie in mijn gemeente nog maar zo weinig van al die goede dingen" Dat is niet jouw zaak. Maar jij zult naar vermogen doen, wat nodig is om dat kleine tempeltje van je zelf, die kleine steen, die deel uitmaakt van jouw gemeente en -ruimer gezien- van de wereldwijde gemeente- ,...om dat tempeltje vrij te houden van alle kwade dingen, die ik genoemd heb. En....als er iets is, dat je afhoudt van je volkomen toewijding aan God, als de bladeren van jouw rank zich niet voluit uitstrekken naar het licht, omdat je ogen verduisterd worden door je neiging om aan leringen vast te houden, die je geen vrucht doen dragen voor Jezus Christus, de wijnstok, sta dan toe, dat de wijngaardenier je snoeit. Wanneer jij door allerlei slordig leven, door losbandigheden, door partijschaoppen, door twist en 'scheuringen tot stand willen brengen' of door alle domme dingen, die bij een jong Christen meer voor de hand liggen, jouw eigen tempel beschadigt en zo ook het grotere geheel....dan doe je dat niet ongestraft. Maar ik heb van jullie een betere verrwachting.
Heilig priesterschap In de naam van Jezus , onze Heer, mogen de Geestvervulde priesters van Jezus aan -bijvoorbeeld- de wedergeboren Christenen, die nog niet de doop in de Heiklige Geest hebben ontvangen of die zelfs niet zien, verkondigen: (En nu citeer ik leterlijk Van den Brink); "Broeders...er is meer dan alleen het burgerschap van het nieuwe Jeruzalen; laat uzelf nu ook invoegen als levende stenen in een levende tempel". Júllie wil de Heer gereedmaken om heilige priesters te zijn die God dienen in de geest en die anderen onderwijzen, beïnvloeden of voor hen in de bres gaan staan.
Wat een taak. Zeg nu niet: "Maar ik heb zulke zwakke schouders".
God wil ze sterk maken
Het hemels Jeruzalem "Het hemelse Jeruzalem, de gemeente van Jezus Christus, de stad van allen die hem in zaligheid verwachten. Dat is de profetische betekenis van Jeruzalem, zoals het in het Oude testament als centrum van de wereld werd genoemd. De gemeente leeft door genade van boven, is dus hemels , (Hebr 12 v 22)....die gemeente staat gelijk met Sara, de door God bedoelde echtgenote van Abraham, zij die in Gods lijn van de geschiedenis de 'bedoelde' was, een voormoeder van onze Heer Jezus Christus. De kerk heeft niets met slavernij te maken, voorgesteld door Hagar, de slavin, maar alles met vrijheid, voorgesteld door Sara, de vrije vrouw. Paulus had in zijn tijd veel te maken met judaïserende Joden, Joden die wel door het zich ontplooiende Christendom waren 'aangeraakt', maar nog niet vrijgekomen waren van het vereren van het aardse Jerzalem en de regels, die altijd hadden gegolden. Door hun 'niet hemels kunnen denken' waren ze nog geketend aan 'de aarde', slaven van een ongeestelijk denken. Ook tegenwoordig zijn er nog vele Christenen geketend aan 'aards denken', (regels van vroeger en zo) zonder hemels perspectief, zonder geestelijk 'zich in God sfeer kunnen denken'. Jullie mogen door genade en door de Heilige Geest vrij zijn en dingen bedenken vanuit de hemelse sfeer, het eeuwige Jeruzalem en zo de dingen van deze aarde ook ' hemels'bekijken. Doe dat dan ook !
Ook voor jullie geldt: geen slavernij aan kerkelijke, maar in wezen wereldse regels maar : ademen in Gods vrijheid.
Een oud lied zegt het: "Ik mag wonen op de bergtop Door de reine lucht omboogd"
Eerste groep van vijf teksten van een vijftiental teksten uit het Nieuwe testament, die namen noemen voor 'de gemeente als geheel' en voor 'elk van de leden afzonderlijk '.
GOUDEN KANDELAAR. Openbaring 1 v 20: "Dit is de betekenis van de zevens sterren, die je in mijn rechterhand zag en van de zeven gouden lampenstandaardskandelaars) - de zeven sterren zijn de engelen van de zeven gemeenten - en de zeven standaards zijn de zeven gemeenten zelf".
HUISGENOTEN VAN GOD. Efeziërs 2 v 19. "U bent geen vreemdelingen of gasten meer , maar burgers, met al de heiligen, en huisgenoten van God".
KINDEREN VAN GOD. 1 Johannes 3 v 1. "Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden 'kinderen van God' genoemd en dat zijn wij ook".
PIJLER EN FUNDAMENT DER WAARHEID 1 Timotheüs 3 V 15 "Dan weet men ook hoe men zich moet gedragen in het huis van de levende God, fundament en pijler van de waarheid".
DISCIPELEN Handelingen 18 v 23. "Toen Paulus enige tijd in Antiochië had doorgebracht, vertrok hij voor een rondreis door Galatië en Frygië, waar hij alle leerlingen, (discipelen) moed insprak".
Openbaring 1 v 20. Dat is me toch wat: als eenvoudige jongen of meisje, misschien nog maar pas bezig in het 'koninkrijk van God' en dan toch betiteld worden als een gouden kandelaar in de hand van de opgestane en verheerlijkte Jezus.
Maar de gemeente is eigenlijk een groot mysterie, dat verborgen was gedurende alle eeuwen en nu duidelijk gemaakt wordt. Terwijl de ogen van de mensen gevestigd zijn op China en de vraag wordt gesteld of dit land de nieuwe wereldmacht gaat worden, die Amerika gaat verdringen....terwijl de mensen alleen maar aandacht hebben voor China of India, groeit in het verborgene een wereldmacht, die in het duizendjarig rijk, dat komen gaat, allesbepalend zal zijn. 'De gemeente'- zwakker en meer verwarrend genoemd: 'de kerk'- gaat de veelkleurige wijsheid van God in de hemelse gewesten maar ook hier op aarde bekend maken, (Efeze 3 v 9). En de gemiddelde wereldbewoner heeft er helemaal geen erg in dat in de hemelse sferen een heel leger van engelen als het ware is vrijgesteld van allerlei ander werk, omdat zij zich speciaal bezighouden met de vorming en het wel en wee van die gemeente. En tot die gemeente mag jíj behoren. Jij bent ook zo'n gouden kandelaar in de hand van de Heer. Met jouw wel en wee houden Gods speciale 'engelen van de gemeente 'zich bezig.
Nu niet naast je schoenen gaan lopen. Het is louiter genade van God, dat het zo gelopen is, dat jij die speciale taak hebt als assistent-tienerleider. Vervul die taak goed, 'lampenstandaard'.
Efeziërs 2 v 19. Denk je toch eens in, jullie mijn geliefden, met hier en daar nog restjes van een 'laag zelfbeeld'. Je hebt burgerrechten in het rijk van God, tenminste als je goed bij de les blijft en niet de boel de boel maar laat. Maar...je bent kinderen van God ook nog eens...je bent erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus. Je staat niet alleen met elkaar in relatie, maar je hebt ook het hoge voorrecht om huiselijk verkeer, huiselijke gemeenschap met God te hebben. Je hebt relatie met elkaar in al je bidgroepen op school en op kantoor, maar je hebt ook een relatie met God. Zoals er een huis van Oranje is en het ís me wat om daarbij te horen, zo is er ook een huis van God en dat is jouw tehuis.
KINDEREN VAN GOD. Ieder die weet,. dat zijn schuld vergeven is door het offer van Christus , mag zich een kind van God noemen. Wie het woord van God aanneemt is in Christus uitverkoren. Wie in de naam van de Zoon van God gelooft, weet stellig, dat hij eeuwig leven heeft, want in 1 Johannes 5 v 13 staat ook nog eens: "Opdat gij weet , dat gij eeuwig leven hebt". God heeft ons geadopteerd als zijn kinderen , zoals ook in Romeinen 8 v 15 staat: "Maar gij hebt ontvangen een geest van adoptie, dit is het aannemen tot zonen"
Wat een veilig idee, wanneer al die hevige woorden , zoals Geestesgaven en Geestesvrucht enz nog niet zozeer je eigendom zijn, al streef je er wel naar. Dat begin, dat je in het verleden gelegd hebt en waaraan je door alle stormen heen hebt vastgehouden,....dat is al zo heerlijk.
1 Timotheüs 3 v 15. Goddeloze mensen houden de waarheid in ongerechtigheid ten onder. (Romeinen 1 v 18). Maar de gedisciplineerde gemeenteleden, die zich op de hun 'toegevallen' plaats in de gemeente dapper en waardig gedragen en het aan de Heer overlaten om hun op een andere plek in zijn tempel een ander soort pilaar te maken....zulke gemeenteleden houden samen de waarheid omhoog. Zij zijn het fundament van Gods grote, eeuwige bouwwerk , de gemeente, zij zijn de vastigheid ervan, de ondersteunig, stut of schoor, bolwerk, basis. Uiteraard op die hoeksteen Jezus Christus. Blijf een zuil, blijf een stut, en je groeit door tot overwinnaar, (Openbaring 3 v 12, Galaten 2 v 9).
Handelingen 18 v 23. Maar altijd blijf je, ondanks alle heerlijke namen die al over jullie zijn uitgestrooid: discipel, leerling. Altijd zal de Heilige Geest doorgaan met jullie te onderwijzen. Zoals Paulus aan de voeten van Gamaliël heeft gezeten in zijn leertijd, zo- ongelooflijk veel heerlijker- mogen jullie aan de voeten van de Heilige Geest zitten, die je alle woorden van Jezus te binnen brengt en je altijd verder wil leren.
Leer steeds verder, jullie: gouden kandelaars, huigenoten en kinderen van God, pijlers en fundament van de waarheid.
Evenals Paulus in Frygië de discipelen weer eens een 'briefing' gaf, zo hoop ik ook jullie te hebben mogen dienen. Dienen jullie weer anderen
Vierde en laatste viertal teksten van een zestiental teksten uit het Nieuwe Testament
Filippenzen 2 v 1 en 2: "- Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol vertroost - nu er onder u zo'n grote verbondenheid met de Geest is - ( nu er onder u ) zoveel ontferming en medelijden ) is .... maak dan mijn blijdschap volkomen, ( maak mij volmaakt gelukkig) door: - eensgezind te zijn - éen in liefde - éen van streven - éen van geest"
Filippenzen 4 v 1: "Daarom, broeders en zusters, die ik liefheb en naar wie ik verlang, die mijn vreugde( blijdschap) en erekrans zijn, blijf standvastig in de Heer."
1 Tessalonicenzen 2 v 19: "Wie is onze erekrans wanneer wij voor Jezus, onze Heer, staan bij zijn komst ? Wie anders dan u ?? Ja...u bent onze eer en vreugde, (blijdschap)".
3 Johannes v 4: "Niets verheugt( verblijdt) mij meer dan te horen dat mijn kinderen de weg van de waarheid volgen".
Enkele korte gedachten, op jullie toegesneden, bij elk van deze teksten.
Filippenzen 2 v 1 en 2: Paulus was al zo blij omdat het zo goed ging met de Filippenzen. Ze konden bemoedigd worden door Christus en liefdevol getroost, omdat zij hun hart voor de Heiland hadden opengesteld. En wat maakt een woordverkondiger meer verheugd en vol van de blijdschap van de Geest dan hoorders, die open van hart zijn geworden. En dan zijn deze gezegende mensen ook nog zó verbonden met de Geest van God, dat die de mysteries, de heilsgeheimen van Christus steeds maar duidelijker kan maken. En zij tonen de Heilige Geest ook als in hun innnerlijk regerend, doordat er in hun eigen levens ontferming en medelijden ontwaakt, eigenschappen, die in de antieke wereld een schaars goed waren. Maar éen ding zou nog beter kunnen, dan is Paulus' blijdschap volkomen: eensgezindheid, doelgericht samen de flambouw van liefde voort dragend.
En jullie, blijde jeugd van nú van de Heiland ?? - staan jullie harten volkomen open voor Gods liefde, ook wanneer de 'tegenwoordige wereld ' lokt met haar klatergoud.(2 Tim 4 v 10) - is de verbondenheid met Gods Geest er nog altoos of zijn de Geestesgaven ietsjes 'ingesuft'. - is er nog ontferming en medellijden, ook voor hen, die doelbewust helemaal uit je gezichtsveld zijn weggevlucht. - en houd je - samen met de anderen- het grote doel in het oog; volmaaktheid voor jullie persoonlijk en voor de gemeente.
Ach; ik weet, dat jullie merendeels goed bezig zijn. Ga maar door....ga maar door....
Colossenzen 4 v 1: Anderen zien mij weer als 'hun blijdschap en erekrans'. Ik zie jullie weer als mogelijkheid om bij volhouden míjn blijdschap en erekrans te zijn. Ik heb het meegemaakt, dat mensen, die ik tot de Heer mocht leiden, daar stonden, in de sam, uitermate verheugd met weer nieuwelingen, die zij tot Jezus hadden mogen leiden. Een uit uw midden, schreeuwde het tegen mij laatst uit van blijdschap: " Ik heb iemand bij Jezus mogen brengen". Jullie en ik: we zijn allemaal gered om te redden en om door dat redden onze gemeenschappelijke blijdschap in de Geest steeds heerlijker te beleven.
1 Tessalonicenzen 2 v 19: Straks is er de ´dag van de bazuinen´. En Jezus inspecteert zijn eregarde, wanneer hij gereed staat om de heerschappij op aarde op zich te nemen. Wat is het dan heerlijk om te staan als zijn ´stoottroepers´, bekleed met de hoop en de vreugde, voortkomend uit al die anderen, die je voor Jezus hebt mogen winnen en tot de volle gerechtigheid voeren. Paulus zal daar staan, bekleed met glorie. En wij....jullie en ik....doorgaan met het verwerven van die heerlijke eretooi, door genade alleen en met inspanning, alleen voortkomende uit die genade.
3 Johannes v 4: Persoonlijk heb ik ook een grote vreugde gekend, wanneer een van jullie aan mij vertelde: " Ìk heb de balans opgemaakt over de afgelopen jaren en ik wandel, door de Heilige Geest geleid, het pad van de waarheid, wetende , dat alle eigen roem is uitgesloten. Glorie voor Jezus".
Dan voelde ik iets van de vreugde van Johannes.
Ga door om, mijn hart te verblijden, niet om mijnentwil, maar om zijnentwil.
De vrucht van de Geest, bestaande in B L IJ D S C H A P.
Derde viertal teksten van een zestiental uit het Nieuwe Testament.
Eerst maar weer ' het basismateriaal'
Romeinen 14 v 17: "Het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken, maar van gerechtigheid, vrede en vreugde, (blijdschap) door de Heilige Geest".
2 Corinthe 1 v 24: " Wij, (ik Paulus) willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde, (blijdschap)".
2 Corinthe 7 v 4; " Hoe openhartig kan ik tegen u spreken, hoe trots kan ik op u zijn In al mijn ellende ben ik vervuld van troost en word ik overweldigd door vreugde, (blijdschap).
Galaten 5 v 19 -22: " Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: - ontucht, zedeloosheid en losbandigheid - afgoderij en toverij - vijandschao, tweespalt, jaloezie en woede - gekonkel, geruzie em rivaliteit - afgunst, bras- en slemppartijen - ...en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing , die ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God. .... Maar de vrucht van de Geest is : - liefde, vreugde, (blijdschap) en vrede - geduld, vriendelijkheid en goedheid - geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
En nu deze rijkdom proberen ietsjes te kanaliseren door aan elke tekst enkele gedachten te verbinden.
Romeinen 14 v 17: In de kringen waarin de apostel Paulus verkeerde, was er wel eens discussie over, of men bepaalde spijzen en dranken, die - bijvoorbeeld- als afgodenoffers hadden gediend, wel mocht eten. De apostel begint nu met te zeggen, dat het koninkrijk van God betrekking heeft op 'groootschaligheden' en niet op allerlei gekissebis. - Door de schuldvergeving.... dat heerlijke weten dat Christus de zonden uit het verleden en ook de zonden, die wij ongewild nóg wel doen, verzoend heefd met God, (1 Johannes 2 v 1) .....zijn wij in harmonie met God. Dat is een eerste grond om blij te zijn. - en doordat wij door de Heilige Geest steeds dichter op de Heer Jezus betrokken worden, gaan wij ook delen in zijn innerlijke vrede. - En dan werkt die heerlijke innerlijke gemoedsrust een hemelse vreugde uit. We hoeven uit het natuurlijke leven niet alles te halen, wat er mogelijk maar in kan zitten. De innerlijke verworvenheden, hiervoor genoemsd, maken alle aardse glamour tot iets, dat voorbijgaat, waar wij ons niet zo druk over hoeven te maken.
En dan weet ik wel, jongens en meisjes, dat jullie met die vrede en die vreugde met name wel eens moeilijkheden zullen hebben. Jullie ínnerlijke machine 'loopt nog wel eens aan' en produceert dan storende bijgeluiden. Groei maar verder met de Heer Jezus en alles gaat op de duur soepel lopen. En die stille vreugde, die stille lach, komt heus wel wanneer je leven steeds meer naar Gods wil wordt. Een onuitsprekelijke en verheerlijke vreugde, waarvan 1 Petrus 1 v 8 spreekt, komt dan te voorschijn. En je kunt het op de duur anderen toeroepen: " Verblijdt u in de Here te allen tijde ! Wederom zal ik zeggen: ' Verblijdt u' ". En dat kan vanuit heel moeilijke situaties toch als raad aan anderen gegeven worden.
2 Korinthe 1 v 24: Denken jullie nu niet: "Ger zal wel weer gelijk hebben....hij heeft altijd zo verschrikkelijk erg gelijk". Nee hoor, deze jongen wil geen tirannie over jullie uitoefenen. jullie zijn zelf aan het wortelen in het geloof. Het enige dat ik wil doen is ' water naar de zee dragen'. Jullie hebben al zulke zeeën van blijdschap. En wanneer ik zeg: "Word vervuld met de Heilige Geest", dan is dat uit mijn mond geen opdracht, maar een raadgeving om jullie vreugde volkomen te maken.
2 Corinthe 7 v 4: Het is heerlijk, wanneer Christenen onder elkaar vrij kunnen spreken zonder verborgen agenda's. Paulus had het idee, dat de Christenen, waartoe hij zich richtte, zo'n verborgen agenda wél hadden. Toen dat niet het geval bleek te zijn, was hij heel erg opgelucht. Bij al zijn zorgen over van alles wereldwijd werd hij door de gebleken betrouwbaarheid van de geloofsgenoten zó getroost en blij gemaakt. Jullie kunnen zo'n steun zijn voor de oudsten in jullie gemeente. Jullie kunnen hun zo'n troost geven in hun zorgen, dat zij temidden van alle gedoe, teweeggebracht door een gemeente...... - scheidingen, ruzies, 'het er niet mee eens zijn' - dwarsliggen, klagen over 'de harde muziek' - nu ja; noem maar op: klein en groot, ......jullie daar maar ijverig bezig zien met: - kinderwerk en stoelen zetten en oopruimen - zorgen voor het goed functioneren van de power point presentatie - en noem maar op, en dat ze bij jullie geen 'pijn in het hoofd' tegenkomen, maar liefdevolle plichtsbetrachting.
Galaten 5 v 19- 23: Ik heb expres al die lelijke dingen maar even opgesomd. Jullie zijn verreweg het meeste al wel eens tegengekomen. Ik hoef dat nu niet allemaal te noemen..... éen keer, hierboven, is wel genoeg. ..... en mogelijk zitten er bij jullie nog hier en daar resten van een van deze nare dingen.
Maar wat is het goed om te weten, dat de vrucht van de Geest zulke harmonieuze dingen te voorschijn roept. - niet meer van die 'roestige-ijzerklanken' - maar van die klanken als een klok van gelouterd goud, aangeraakt door een gouden klepel. Spreuken 25 v 11 zegt dat zo mooi: "Het juiste woord op de juiste tijd is als een gouden appel op een zilveren schaal".
Eet die gouden appels. Laat jullie hart als een zilveren schaal zijn om deze woorden op te vangen en verder te verklanken.
Derde en laatste groep van teksten ( ditmaal zes) van een zestiental teksten uit het Oude testament, die namen noemen voor 'de gemeente' al geheel' en voor 'elk van de leden afzonderlijk':
PLAATS VAN GODS VOETZOLEN. Ezechiël 43 v 7. "Mensenkind, dit is de plaats van mijn troon, de plaats waar ik mijn voeten zet. Hier zal ik voorgoed blijven wonen temidden van de Israelieten, (de gemeente)".
KROONJUWELEN DIE BLINKEN IN ZIJN LAND Zacharia 9 v 16: "Op die dag zal God de HEER, zijn volk als een kudde in veiligheid brengen. Als edelstenen in een kroon zullen ze fonkelen op zijn land".
HERSTELLER VAN BRESSEN "Je eigen mensen zullen weer opbouwen wat al eeuwenlang verwoest ligt; fundamenten, door vroegere generaties gelegd, zullen weer worden hersteld. Dan zal men je noemen 'Hersteller van muren', 'herbouwer van straten'.
DE BRUID. Hosea 2 v 18: "Dán, op die dag- spreekt de HEER- zul je zeggen: 'Jij bent mijn man' , en daarbij is geen wanklank meer te horen".
DE VOLMAAKTE IN SCHOONHEID. Klaagliederen 2 v 15. ( in negatief). "Allen , die voorbijgaan, wringen de handen als ze jou zien; ze sissen van afschuw, schudden meewarig het hoofd over Jeruzalem: 'Is dit nu die stad, volmaakt van schoonheid, vreugde voor de wereld ?' "
VREUGDE VOOR DE GANSE AARDE. Psalm 48 v 2 en 3: "Groot is de HEER, hem komt alle lof toe. In de stad van onze God, op zijn heilige berg - schone hoogte, vreugde voor de hele aarde, Sionsberg, flank op het noorden, zetel van de grote koning-".
PLAATS VAN GODS VOETZOLEN De gemeente, waartoe jullie allen- hopenlijk- behoren, vormt onderdeel van een wereldwijde gemeente van Gods kinderen. En wat ook de huidige toestand moge zijn; de Heer heeft besloten, dat de gemeente, de verzameling van alle oprecht gelovigen, de plaats zal zijn, waar hij een begin maakt met het veroveren van de aarde, die volledig gaat plaats vinden en geconsolideerd zal worden in het duizendjarig rijk. Hier wil hij voorgoed blijven wonen temidden van zijn volk. Doe al je best in de plaats, waar je gesteld bent om dit 'bruggenhoofd van de Heer' mogelijk te maken door de toewijding, ijver, liefde en blijdschap, waarmee je werkt. Laat de gaven, die God je door zijn Heilige Geest gegeven heeft, maar volop werken.
KROONJUWELEN, DIE BLINKEN IN ZIJN LAND. Weet wel, dat je het van deze aarde, zoals die nu is met al dat geknoei van satan, niet als eerste te verwachten hebt. Dat alles zal uitlopen op een slotverdrukking, die erger en anders is dan al wat tevoren geschied is. Maar jullie, volhouders, worden, terwijl daarna het oordeel van God zich aan zijn vijanden voltrekt, als een kudde in veiligheid gebracht. En op die dag , vol van Gods pijlen en oordeelsklanken, temidden van alle bloed en storm, zullen jullie edelstenen zijn, die Gods veilige land markeren.
Ik merk dikwijls dat Gods beminden zich nochtans afvragen: "Wie ben ik nu eigenlijk". Maar God zegt, dat jullie bedoeld zijn als zijn edelstenen, die aan iedereen verkondigen: "Dit zijn de grenzen van het land, waar je veilig bent. Kom binnen de kring van onze edelstenen". Weet wie je bent en wie je zult zijn in Christus.
HERSTELLER VAN BRESSEN In het verleden is er zoveel stuk gemaakt. Er zijn zoveel mensen, die door muren van misverstand van Jezus gescheiden zijn. Er zijn zoveel bressen geslagen, waardoor satan gewoon Gods stad kon binnenwandelen. Aan jullie de taak om tegen de mensen te zeggen: "Je zegt altijd 'ellende, verlossing en dankbaarheid'. maar jouw blijven 'hangen' aan dat 'ellende' maakt, dat je aan verlossing en dankbaarheid' niet toekomt. Ga de Heer nu eens loven". En weer wordt een bres hersteld door jullie gezegende handen, die kracht krijgen door Gods genade. En naast je werkt weer een ander: "Nee....het is niet: wachten, totdat Gods iets doet, tot hij je 'in ruimte zet'. Gods actie bestaat in jouw geloofsactie. Zet nu eens éen stap, net zoals de verloren zoon deed. En toen deed de vader honderd stappen". En een derde strijder, herstelt weer een straat en graaft fundamenten op, die eeuwenlang verborgen lagen: "Nee....staar je nu niet blind op de macht van satan en krijg daardoor geen obsessie. Kijk naar de wapenen van 'vulling met de Heilige Geest', van wedergeboorte, die al eeuwen klaar liggren" En ze herstellen straten van heil. O, jullie dappere bouwvakkers en stratenmakers.
DE BRUID. Lieverds, zul je bij de les blijven. Aan je tooi van Geestesgaven en Geestesvrucht blijven werken. De Heer Jezus is de volmaakte bruidegom, evenals de man uit Hooglied zo heel bijzonder was, maar de vrouw uit Hooglied mocht er ook zijn. Doe elke wanklank uit je wezen weg in de naam van Jezus. Je wilt toch je bruidskleed niet onder de vlekken houden. Eén keer staat de gemeente, zonder vlek of rimpel voor haar hemelse bruidegom en jij wilt en zult bij die gemeente horen. En ook jij zult daar staan en geen wanklank zal van je wezen opstijgen, waaneer je blij en verrukt zegt: "Jezus....je...bent...mijn...man".
DE VOLMaAKTRE IN SCHOONHEID Nog te dikwijls gebeurt het, dat 'buitenstaanders' honend over de gemeente spreken en zeggen: "Weet je; dat kleine clubje, dat er toen is uitgegaan....omdat de 'gewone gristenen' niet fijn genoeg voor ze waren..... 'ons 'zijn ze al veel te fijn, maar voor hen niet. ....Nou, dat hele kleine groepje is nu ook weer opgesplitst in 'fijneren'en 'nog weer fijneren'. Quasi handenwringend en meewarig het hoofd schuddend, waarachter je 'kwaadaardig sissen' hoort, wordt er wat afgehoond. Aan jullie de taak, om dapper mee te werken aan de verandering, die al gaande is. Voor de smaad van verwoesting en scheiding zal de glorie van schoonheid te voorschijn komen en eens zal blijken, dat de tot volmaaktheid gekomen gemeente een vreugde voor de aarde kan zijn.
VREUGDE VOOR DE GANSE AARDE. Eens zal de gemeente zijn, wat ze volgens het plan van God zal mogen zijn: - een plaats, waar de Heer voortudrend alle lof krijgt - een oord, verukkend door zijn schoonheid , met als toppunt van heerlijkheid daarin: de 'Sionsberg', waar HIJ zetelt.
O...om burgers van die stad te mogen zijn. Om op dat uitgangspunt van God voor herstel van de hele aarde een machtig werktuig te zijn, blinkend als goud, flonkerend als edelstenen. Om daar te werken -nu al- en later nog meer aan herstel van al die bressen, aan recht leggen van al die door de duivel en zijn horde pantserwagens stukgereden straten. O...om bruid te mogen zijn voor koning Jezus, de ongeëvenaarde in schoonheid en zelf door Gods genade ook te mogen schitteren. En om de hele planeet en al die miljarden andere mensen te mogen dienen met golven van Gods kennis, totdat de hele aarde ermee bedekt is....wat een toekomst.
Volhouden...kameraden...sta pal....en dan weer in stormpas vooruit.
Tweede groep van vijf van een zestienal teksten uit het Oude testament, die namen noemen voor 'de gemeente' al geheel en voor elk van de leden afzonderlijk:
Psalm 107 v 1 en 2: De verlosten des HEREN.
" ' Loof de HEER, want hij is goed, eeuwig duurt zijn trouw'. Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost, die hij verloste uit de greep van de angst".
Mijn schapen. Ezechiël 34 v 11: " Dit zegt God de HEER: ' Ik zal zelf naar mijn schapen omzien en zelf voor ze zorgen' " v 31: " ' Jullie zijn mijn schapen, de schapen, die ik leid, jullie zijn mensen en ik ben jullie God' spreekt God de HEER".
Hosea 2 v 1: Kinderen van de levende God " Maar eens zullen de kinderen van Israel talrijk zijn als de zandkorrels aan de zee; die niet te meten en te tellen zijn. En waar tegen hen gezegd is: ' Jullie zijn mijn volk niet meer', zullen ze weer 'kinderen van de levende God' genoemd worden".
Sieraad Psalm 78 v 61: " Hij liet zijn volk gevangen wegvoeren, leverde zijn sieraad uit aan zijn belager"
Sierlijke kroon in de hand des HEREN Jesaja 62 v 3: " Je zult een schitterde kroon zijn in de hand van de HEER, een koninklijke tulband in de hand van je God".
Welke gedachte kan ik aan elk van deze teksten ontlenen om jullie nu eens te gerieven en blij te maken:
Psalm 107 v 2: Willen jullie dat. Kunnen jullie dat: altijd de Heer loven, omdat hij zo goed is en omdat zijn trouw niet maar een klein poosje, maar eeuwig duurt. Toen jullie de Heer Jezus aannamen als jullie zaligmaker heeft hij je verlost van je zondelast, doordat hij die had uitgeboet. Is jullie angst voor alles en nog wat weg ? Zelf heb ik een taaie periode achter de rug. Tijden van verademing zijn er gekomen. Maar....ik ben bang geweest, vergat de lofprijzing wel eens, twijfelde wel eens aan 's Heren goedheid en trouw Maar ondanks deze inzinking verhoorde de Heer toch mijn gebeden. Moet ik jullie nu aansporen tot een zelfde angsthazengedrag. Nee....dat zeker niet. maar de goedheid en trouw van de Heer bleek wel hieruit, dat hij al bezig was om te verhoren, terwijl ik nog jammerde. En nu loof ik alsnog zijn goedheid en trouw. Ik verwacht eigenlijk van jullie, veerkrachtige jeugd, dat jullie het iets beter doen dan ik. Realiseer je in ieder geval telkens weer, dat je ' een verloste des Heren' bent, dat je die benaming als een eretitel mag dragen.
Mijn schapen, Ezechiël 34 v 11 en 31: Op het ogenblik krijg ik zoveel berichten van jullie, dat: - opleidingen zijn voltooid - je ergens in het maatschappelijk leven 'je mannetje al staat'. Het is misschien wel een beetje hinderlijk voor jullie, krachtige, jonge mensen om schapen te worden genoemd. Ik vraag ook niet, of je deze naam als een ereteken gaat dragen, want hij herinnert allereerst aan de genade van de Heer, niet aan jullie voortreffelijkheid, die je geschonken is door Gods genade. Maar wees blij in de harde maatschappij, waarmee je nu kennis maakt, dat er een goede, hemelse Herder is, die voor je zorgt, wanneer jij je ontsteld afvraagt: "Waar ben ik toch eigenlijk in terechtgekomen ...En wordt eilaas hier niet gevraagd, of 't mij behaagt".
Hosea 2 v 1:
Er was een tijd, dat je ' een kind van de levende God' was. Weet je nog, toen die nieuwe dienstbode kwam en toen jij, kleine ster-oog tegen haar zei: "Ben jij ook een schaapje van de Heer Jezus". Wat was het toen goed tussen jou, pril schoolkind en de Heer God.
Maar later, in je vlegeljaren...wat ben je dat ereteken: "Kind van de levende God", toen kwijtgeraakt. Ik ga je niet herinneren aan de zonden van je jeugd, toen je zo 14 tot 16 was, (Psalm 25 v 7) Wat was je in je jeugdige, onbezonnen driestheid, toen soms erg slecht bezig. En je had er een kwaadaardig soort schik in. Maar goed....: voorbij!!! Je hebt Jezus leren kennen en gaat steeds verder met de Heilige geest. Je bent weer 'een kind van de levende God'. Houen zo !!!!!
Psalm 78 v 61: Ik weet het...je spreekt niet graag meer over die langdurige terugval na je bekering . Die is nu achter de rug. Je wás al een sieraad. Vriendelijk en beminnelijk ontfermde je je in liefde over ' zwakken in de gemeente'. En toen kwam die kwade tijd, toen het allemaal een beetje een sleur ging worden. En ongemerkt raakte je buiten Gods veilige omheining en toen was het er weer allemaal, al die dingen van vroeger. O, wat deed die gevangenschap bij satan zeer aan jouw botten, gewend aan de lieflijke koorden van God. Maar o,.k....o.k....je bent terug...de wonden zijn aan het herstellen. Je gaat weer een sieraad worden.
Jesaja 62 v 3: Ga maar door, na dat tijdelijk ongeluk. Doe de sieraden van de Heilige Geest maar weer aan. Tooi je opnieuw met liefde, blijdschap en vrede en al die andere heerlijkheden. Dan komt de Heer en drukt je zijn sierlijke kroon op de slapen, die koninklijke tulband. Nu niet meer in een sleur komen hoor. Houd al de heerlijke dingen vast, die hiervoor geschetst zijn.
Galaten 4 v 21 -26).
kandelaars)
