Tweede groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Oude testament, die over V R E D E spreken; vrede die iets te maken heeft met God, al al is er nog geen mogelijkheid om die vrede als 'vrucht van de Geest' te betitelen.
Psalm 85 v 10 - 12; "Voor wie hem eren is zijn hulp nabij: zijn glorie komt wonen in ons land. Trouw en waarheid omhelzen elkaar, recht en vrede begroeten elkaar met een kus, uit de aarde bloeit de waarheid op, het recht ziet uit de hemel toe".
Psalm 119 v 165. "Groot is de vrede voor wie u beminnen, zij vinden geen hindernis op hun weg".
Jesaja 9 v 6: "Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen eind komen".
Jesaja 26 v 3: "De standvastige is veilig bij u, vrede is er voor wie op u vertrouwen".
Jesaja 32 v 17: "Dan zal de gerechigheid vrede stichten, ze brengt rust en vertrouwen voor altijd".
Jesaja 48 v 18: "Luisterde je maar naar mijn geboden, dan zou jouw vrede zijn als een rivier".
Als een parelsnoer heb ik opnieuw zes teksten aan elkaar geregen. Wat hebben ze in hun 'kunstmatige' samenhang ons nochtans te zeggen ?:
Psalm 85 v 10-12: De psalmen spreken, evenals het hierna te behandelen Jesaja veel over het 'Duizendjarig rijk'. Er zijn zoveel -vooral jonge- Christenen die wonderveel verwachten van het leven als Christen aan deze zijde van het graf. Nu is het inderdaad zo, dat het leven met Christus nú al een feest is. Maar er is zo veel verdorvenheid op deze aarde, zich uitende in allerlei ongerief voor elk mens, dat vooral tegen het einde van het leven van een mens het verlangen naar 'de heerlijkheid hierna' steeds intenser wordt. Nu woont er nog veel versmaadheid en vloek op aarde. Maar ook híer wordt het beter, wanneer Jezus de regering op zich neemt bij zijn tweede komst. Waarheid en trouw zijn dan zo veel voorkomend onder de mensen , dat twee gelovigen, kinderen van God, die elkaar ontmoeten, elkaar stralend omhelzen . En in dat omhelzen van twee 'God erenden', die nu in het 'land van de blijde lach' wonen is er ook iets van de glorie van recht en vrede. En aan weerszijden van het pad, waar ze elkaar ontmoeten, bloeit iets op als een heerlijke bloemenweelde, waarheid, terwijl de 'zon van de gerechtigheid' vanuit de hemel toeziet. Denk je maar eens in, vriendinnen en vrienden, dat je in de toekomst daar een medegelovige ontmoet, met wie je nu alle duisternis van deze tijd samen dapper maar soms schreiend overwint. En stel je eens voor, dat je die beminde van nu daarginds tegenkomt....wat heerlijk.
Psalm 119 v 165. Wij worden nu weer teuggeleid naar deze tijd. Lieverds, beminnen jullie de 'nieuwetijds-wetten' van de Heer God ?. Nu niet zeggen: "Ger...wat zijn dat nu voor 'new age termen' ". Dat zij die mooie woorden ook gebruiken, maakt die woorden voor ons toch niet 'besmet'. Al die ´nieuwetijdswetten´van God zijn mogelijk geworden door de overwinning van Onze Heer Jezus Christus. Neem nu eens alleen maar dít: de Heilige Geest van God, die niet meer zo nu en dan op mensen valt en ze een invulling geeft, (Richteren 6 v 34, een van een ´veeltal´), maar de Geest, die nu in ieders hart wil wonen, als dat hart de Heer toegenegen is. Wie zo de wet van God bemint...voor dien is er ´grote vrede´, al is het ook zo dat er vele hindernissen zijn. Maar de Heer tilt ons zo hoog op, dat al die bergen ook wel weer molshopen worden. Als je in jeugdige kracht dit allemaal wat te zwaar vindt, laat dan je moeder en grootvader maar eens meelezen. Zij vinden het allemaal niets te zwaar.
Tussen haakjes: zoals ik op mijn Amerikaanse site hunker naar vragen van jeugdigen, zo hunker ik op HQ naar vragen van ouderen. ik weet dat er al ouderen meelezen. O...mochten ze toch komen met hun vragen en opmerkingen.
Jesaja 9 v 6: Jesaja neemt ons weer mee naar de glorieuze toekomst, die overigens met de stralen van de opgaande zon nu al ons leven begint te bestralen. Wanneer onze Heer voor de tweede keer komt om het presidentschap over de aarde op zich te nemen, dan is die grote Godsregering voor altijd. En aan de vrede, die dan heersen zal, komt geen einde. Warm je vast aan dat vooruitzicht, ook al maken de onvredes van nu je soms koud tot in het merg van je botten.
Jesaja 26 v 3: Soms krijg ik wel eens berichten van jullie binnen: "Ger....vijf jaar geleden sprak ik ook al met jou. En door de genade van God houd ik nog steeds vol". Kinderen; maak dat 'volhouden' nu nog eens wat rijker. Niet 'krampachtig volhouden 'met gespannen kaken', maar de echte standvastigheid, zo rijk en zo beproefd. Vertrouw de Heer, zoals Abraham hem vertrouwde. Zo 'alles overwinnend' als dat vertrouwen van hem... "O Heer...al zal mijn zoon nu door mijn hand moeten sterven....u wekt hem op. Want u bent trouw aan uw beloften , warbij Isaäk onmisbaar is ", (Hebr 11 v 18) ..dat hoef je niet te bereiken, maar altijd meer standvastig, dat wens ik jullie toe.
Zo standvastig als Noach, die na de godsspraak misschien wel de volle 120 jaar, (Geneis 6 v 3) doorbouwde aan de ark, sterk door genade, (Genesis 6 v 8) Zo wijzen jullie de huidige mensheid in volharding op de 'ark van de nieuwe tijd', Jezus Christus Doorgaan daarmee, lui. Straks als de stormen van de eindtijd razen, gun ik het aan zeer velen om in die ark behouden te zijn. Blijf standvastig, kameraden, onder alle spot en hoon.
Jesaja 32 v 17: Jesaja verwijlt ook hier weer in die glorieuze toekomst. Maar jullie en ik: we hoeven niet altijd te dagdromen over "dán"...je vertrouwt erop, dat de Heer Jezus door zijn offer jullie zonde heeft weggenomen....je hebt de 'positionele' gerechtigheid. maar bouw die verder uit door er naar te léven. Dan merk je, dat er vrede komt rondom jou heen. Nu al kun je een vredestichter zijn. Nú al kun je een sfeer van rust en vertrouwen om je heen scheppen. En al is dat ook door de genade van de Heer, het is toch heerlijk, wanneer je vrienden en vriendinnen zeggen: "Bij hem of haar voel ik me zo vertrouwd en rustig"
Jesaja 48 v 18: Jesaja keert nu weer terug tot het leven van alle dag in zijn tijd en hij verzucht: "Luisterde je nu maar eens....als een goudglanzende rivier vol leven en vrucht, (Ezechiël 47) zou je levensrivier zijn". Maar zijn klacht over zijn tijdgenoten mag voor jullie, die wél doir de genade van de Heer naar zijn geboden luistert, een goede, trootrijke belofte zijn. Zie je het voor je: jouw rivier, helder als kristal, vol grote vissen van vreugd, die rivier: de oevers besproeiende, zodat daar allerlei heerlijk gewas opkomt. Zeg niet: "Ger...zover ben ik nog lang niet. Er zijn nog te veel poelen, (Ez 47), waar het water stilstaat in mijn leven. En daar verzuurt het".
Lui....steek de dammen door en laat de rivier van Gods heil stromen.
Eerste groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Oude testament, die over V R E D E spreken; vrede die iets te maken heeft met God, al is er nog geen mogelijkheid om die vrede als 'vrucht van de Geest' te betitelen.
Psalm 4 v 9: "In vrede leg ik mij neer en meteen slaap ik in, want U HEER, laat mij wonen in een vertrouwd en veilig huis".
Palm 29 v 11; " De HEER zal zijn volk zegenen met vrede".
Psalm 34 v 15 "Mijd het kwade, doe wat goed is, streef naar vrede, jaag die na".
Psalm 35 v 20: "Het woord 'vrede' kennen mijn vijanden niet en tegen de weerlozen in het land smeden zij bedrieglijke plannen".
Psalm 37 v 11: "Wie nederig zijn, zullen het land bezitten en gelukkig leven in overvloed en vrede".
Psalm 37 v 37: "Zie de onschulidigen, kijk naar de oprechten: wie vredelievend zijn hebben de toekomst".
Psalm 55 v 19: "Hij zal mij verlossen en in veiligheid ( in vrede) brengen, mijn vijanden zal hij afweren, al zijn ze met velen tegen mij".
Nu is de eerste gedachte mogelijk: "Die Ger.....eigenlijk toch een beetje een slaaf van zijn eigen schematisch denken. Iedereen weet toch, dat 'de vrucht van de Geest bestaande in...,..., vrede...'een Nieuw Testamentische aangelegenheid is. Híj niet hoor; het Oude Testament moest er , door die haast Duitse 'Gründlichkeit' van hem toch weer bijgehaald worden".
Och....je hebt alweer gelijk. Maar ik vond hier zoveel mooie gedachten, die ook een 21-ste eeuwer nog van enig nut kunnen zijn, dat ik dacht: `Dit kan ik niet later lopen". Laat me nu maar. Als dit voorbij is, komt weer het échte werk.
Psalm 4 v 9: Hoe dikwijls hebben velen van ons niet gedacht: "Wie of wat maakt mij nu eens écht gelukkig"( 7) En toen bescheen het licht van God ons en door zijn genade kwam de werkelijke vreugde, die materieel welzijn ver te boven gaat, in ons hart. En in de vertrouwde omgeving van onze geborgenheid bij hem kunnen wij nu zo heerlijk rustig inslapen. En....als het al eens een keer wat moeilijker gaat, omdat wij na tien uur 's avonds nog t.v. hebben gekeken, (neem dat nu niet te zwaar, het was maar iets persoonlijks), dan is even een blijde gedachte aan hem al weer voldoende om alle onrust weg te doen.
Psalm 29 v 11: Laat ons geregeld eraan blijven denken, hoe machtig de adoptieVader is, die we door de genade van Christus' offer hebben gekregen. Hij wil ons in toekomende eeuwen een grote macht (in rechtvaardigheid) geven. maar nu al hebben wij door hem deel aan wat zo specifiek is voor hem: zijn koninklijke vrede...boven elke vloed van ellende, die ons kan treffen.
Psalm 34 v 15. Wat is het toch eigenlijk eenvoudig: het geloof. Je hoeft er geen ingewikkelde dingen voor te doen. Het ligt tot op zekere hoogte niet buiten je bereik. (Deut 30 v 11). Deze regels zijn niet 'in de hemel', zodat je niet hoeft te zeggen: " Wie stijgt voor ons op naar de hemel om ze daar te halen en ze ons bekend te maken, zodat wij ernaar kunnen handelen", ( 12). Nee, die geboden zijn heel dicht bij, u kunt ze in u opnemen en ze u eigen maken. U kunt ze volbrengen (14) Je hoeft alleen maar dít te doen: - je tong in toom houden, zodat je geen lelijke dingen zegt, - je lippen in bedwang houdem, zodat er geen bedrieglijke taal uit komt - het kwade te mijden en het goede te zoeken - en Gods vrede na te jagen. Wél is het nodig dat er een begin van eenswillendheid met God in je leven is, dat je niet bij het minste of geringste tegenslagje roept: "Nou hoor...ik doe niet meer mee".
Psalm 35 v 20: Dikwijls vragen Christenen van deze tijd zich af, waar nu toch eigenlijk 'die vijanden' zijn, waar David zo dikwijls in zijn psalmen over spreekt. Goed, híj was omringd door vijanden. Dat was in die woeste tijden het lot van koningen, die niet voor niets voorproevers hadden bij de maaltijd. Maar nu; ook ik kan in de mensenwereld niet zozeer vijanden aanwijzen. maar in de onzienlijke wereld: te over. De grote valsaard, ( 19), de duiivel is vol leedvermaak, wanneer hij me weer een poets heeft gebakken. Hij , de ultiem redeloze, zoekt steeds naar een moment van triomf, omdat ik er intuin bij een van zijn verzoekingen. Hij, die geen vrede kent, loert op mijn vrede in Christus. Maar ik leer steeds meer te vluchten voor zijn bedrieglijke listen en lagen en te schuilen bij hem, die onze vrede is. Dat gun ik jullie toch ook zo.
Psalm 37 v 11. O...ik gun het jullie zo, dat de genade van God je ook nog nederiger maakt dan je nu al bent. Het duizendjarig rijk, waar je zult mogen heersen als hulp van de grote Koning, maar wél in gerechtigheid, (Jes 32 v 1), is er voor jullie. Door de Heer Jezus lief te hebben, leef je in beginsel nú al in overvloed. maar je merkt het nu nog niet altijd, maar je leeft toe naar een toekomst , vol overvloed van vrede.
Psalm 37 v 37: Laat het zo zijn dat de andere mensen naar jullie onschuld en oprechtheid kunnen kijken met ontzag. Onschuld en oprechtheid ...ja...want jullie zijn , wat jullie positie betreft, rein door het offer van Jezus, dat jullie voor jezelf blij aanvaard hebt. Jullie zijn bezig om jullie feitelijke toestand door te laten groeien om die hoge rechtspositie waar te maken. Door Gods genade is de - onverdiende- toekomst aan jullie.
Psalm 55 v 19. God brengt je in veiligheid in zijn vrede. En de boze vijand , de duivel, kan niet verder springen dan God hem toestaat. God verloste Job, toen de satan ook zijn léven wilde nemen. maar daar zei God: "Stop...tot hiertoe en niet verder".( 1 v 12). En satan bestormde Job met zijn horden demonen, die de bliksem en de rovers en de stormen en de ziekten gebruikten, maar uiteindelijk was er voor Job veiligheid. Die is er ook voor jullie.
Tweede groep van vijf teksten van een vijftiental uit het Nieuwe Testament , die namen noemen betrekking hebbende op 'de gemeente als geheel' en 'elk der leden afzonderlijk'.
LICHT DER WERELD Matth 5 v 14. " Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven".
GEROEPENEN VAN JEZUS CHRISTUS Romeinen 1 v 7. "U bent geroepen door Jezus Christus".
1 Corinthe 3 v 16 en 17. "Weet u niet dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in uw midden woont ? Indien iemand Gods tempel vernietigt zal God hém vernietigen, want Gods tempel is heilig- en dat bent u zelf".
HEILIG PRIESTERSCHAP 1 Petrus 2 v 5. "Vorm een heilig priesterschap om geestelijke offers te brengen, die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn".
HET HEMELS JERUZALEM "Het hemelse Jeruzalem is vrij en dat is onze moeder".
Wat leren wij hieruit, welke gedachten kunnen wij er aan ontlenen ?
Licht der wereld. Een gelovige heeft tot taak het licht van de wereld te zijn, als een lamp de wereld te verlichten. En hoe wordt het licht merkbaar: door de goede werken, die een gelovige doet; volgens vers 16, werken die de weg uit de duisternis wijzen, werken, die aan anderen vreugde en verkwikking bereiden. Kinderen van God zijn als steden op een berg gelegen. Zij kunnen niet onopgemerkt blijven. Iemand die zich een gelovige noemt en van wie geen licht uitstraalt, is een 'gelovigen in nood'. Jullie mogen door de kracht van de Heilige Geest de goede werken van God ontdekken en uitdelen. laat je licht schijnen, verkwik anderen, wijs de weg uit het donker naar het licht, verkwik ze met moedgevende woorden
Geroepenen van Jezus Christus. Alle mensen zijn geroepen om de genade van Jezus Christus aan te nemen. Die genade bestaat uit: - vergeving van de schulden - kindschap van God - doop in de heilige Geest - mogelijkheid om van 'kind van God' op te groeien tot 'zoon van God'. Jezus zegt zelf: "Gaat dan henen. Maak alle volken tot mijn discipelen,"(Matth 28 v 19) En in Rom 10 v 18 wordt een ander schriftwoord uit de psalmen geciteerd: "Over de ganse aarde is hun geluid uitgegaan en tot het einde der wereld hun woorden". Iedereen is geroepen, iedereen is uitverkoren. Maar niet iedereen luistert. Jullie hebben door Gods genade in eerste aanleg wél geluisterd. Laat de heerlijke dingen, die hierboven vermeld zijn, niet uit jullie vingers glippen en tracht anderen , die nog niet geluisterd hebben , door jullie stralende goede werken van licht en barmhartigheid en liefde, ertoe te bewegen om aan de voor allen geldende roepstem nu eindelijk eens gehoor te geven.
Gods tempel. De heilige God wil in een heilige , geestelijke tempel wonen, de gemeente. In de gemeente woont de Heilige Geest, Joh 14 v 7.
De Geest van God wil de gemeente zuiver houden, volkomen afgezonderd van de boze geesten, van valse leringen, van 'het kwaad tolereren', ' afzien van het leggen van het fundament van Hebr 6', enz. Het kenmerk van de ware gemeente is, dat haar leden gebroken hebben met iedere ongerechtigheid.
Nu zul je zeggen: "Maar ik zie in mijn gemeente nog maar zo weinig van al die goede dingen" Dat is niet jouw zaak. Maar jij zult naar vermogen doen, wat nodig is om dat kleine tempeltje van je zelf, die kleine steen, die deel uitmaakt van jouw gemeente en -ruimer gezien- van de wereldwijde gemeente- ,...om dat tempeltje vrij te houden van alle kwade dingen, die ik genoemd heb. En....als er iets is, dat je afhoudt van je volkomen toewijding aan God, als de bladeren van jouw rank zich niet voluit uitstrekken naar het licht, omdat je ogen verduisterd worden door je neiging om aan leringen vast te houden, die je geen vrucht doen dragen voor Jezus Christus, de wijnstok, sta dan toe, dat de wijngaardenier je snoeit. Wanneer jij door allerlei slordig leven, door losbandigheden, door partijschaoppen, door twist en 'scheuringen tot stand willen brengen' of door alle domme dingen, die bij een jong Christen meer voor de hand liggen, jouw eigen tempel beschadigt en zo ook het grotere geheel....dan doe je dat niet ongestraft. Maar ik heb van jullie een betere verrwachting.
Heilig priesterschap In de naam van Jezus , onze Heer, mogen de Geestvervulde priesters van Jezus aan -bijvoorbeeld- de wedergeboren Christenen, die nog niet de doop in de Heiklige Geest hebben ontvangen of die zelfs niet zien, verkondigen: (En nu citeer ik leterlijk Van den Brink); "Broeders...er is meer dan alleen het burgerschap van het nieuwe Jeruzalen; laat uzelf nu ook invoegen als levende stenen in een levende tempel". Júllie wil de Heer gereedmaken om heilige priesters te zijn die God dienen in de geest en die anderen onderwijzen, beïnvloeden of voor hen in de bres gaan staan.
Wat een taak. Zeg nu niet: "Maar ik heb zulke zwakke schouders".
God wil ze sterk maken
Het hemels Jeruzalem "Het hemelse Jeruzalem, de gemeente van Jezus Christus, de stad van allen die hem in zaligheid verwachten. Dat is de profetische betekenis van Jeruzalem, zoals het in het Oude testament als centrum van de wereld werd genoemd. De gemeente leeft door genade van boven, is dus hemels , (Hebr 12 v 22)....die gemeente staat gelijk met Sara, de door God bedoelde echtgenote van Abraham, zij die in Gods lijn van de geschiedenis de 'bedoelde' was, een voormoeder van onze Heer Jezus Christus. De kerk heeft niets met slavernij te maken, voorgesteld door Hagar, de slavin, maar alles met vrijheid, voorgesteld door Sara, de vrije vrouw. Paulus had in zijn tijd veel te maken met judaïserende Joden, Joden die wel door het zich ontplooiende Christendom waren 'aangeraakt', maar nog niet vrijgekomen waren van het vereren van het aardse Jerzalem en de regels, die altijd hadden gegolden. Door hun 'niet hemels kunnen denken' waren ze nog geketend aan 'de aarde', slaven van een ongeestelijk denken. Ook tegenwoordig zijn er nog vele Christenen geketend aan 'aards denken', (regels van vroeger en zo) zonder hemels perspectief, zonder geestelijk 'zich in God sfeer kunnen denken'. Jullie mogen door genade en door de Heilige Geest vrij zijn en dingen bedenken vanuit de hemelse sfeer, het eeuwige Jeruzalem en zo de dingen van deze aarde ook ' hemels'bekijken. Doe dat dan ook !
Ook voor jullie geldt: geen slavernij aan kerkelijke, maar in wezen wereldse regels maar : ademen in Gods vrijheid.
Een oud lied zegt het: "Ik mag wonen op de bergtop Door de reine lucht omboogd"
Eerste groep van vijf teksten van een vijftiental teksten uit het Nieuwe testament, die namen noemen voor 'de gemeente als geheel' en voor 'elk van de leden afzonderlijk '.
GOUDEN KANDELAAR. Openbaring 1 v 20: "Dit is de betekenis van de zevens sterren, die je in mijn rechterhand zag en van de zeven gouden lampenstandaardskandelaars) - de zeven sterren zijn de engelen van de zeven gemeenten - en de zeven standaards zijn de zeven gemeenten zelf".
HUISGENOTEN VAN GOD. Efeziërs 2 v 19. "U bent geen vreemdelingen of gasten meer , maar burgers, met al de heiligen, en huisgenoten van God".
KINDEREN VAN GOD. 1 Johannes 3 v 1. "Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden 'kinderen van God' genoemd en dat zijn wij ook".
PIJLER EN FUNDAMENT DER WAARHEID 1 Timotheüs 3 V 15 "Dan weet men ook hoe men zich moet gedragen in het huis van de levende God, fundament en pijler van de waarheid".
DISCIPELEN Handelingen 18 v 23. "Toen Paulus enige tijd in Antiochië had doorgebracht, vertrok hij voor een rondreis door Galatië en Frygië, waar hij alle leerlingen, (discipelen) moed insprak".
Openbaring 1 v 20. Dat is me toch wat: als eenvoudige jongen of meisje, misschien nog maar pas bezig in het 'koninkrijk van God' en dan toch betiteld worden als een gouden kandelaar in de hand van de opgestane en verheerlijkte Jezus.
Maar de gemeente is eigenlijk een groot mysterie, dat verborgen was gedurende alle eeuwen en nu duidelijk gemaakt wordt. Terwijl de ogen van de mensen gevestigd zijn op China en de vraag wordt gesteld of dit land de nieuwe wereldmacht gaat worden, die Amerika gaat verdringen....terwijl de mensen alleen maar aandacht hebben voor China of India, groeit in het verborgene een wereldmacht, die in het duizendjarig rijk, dat komen gaat, allesbepalend zal zijn. 'De gemeente'- zwakker en meer verwarrend genoemd: 'de kerk'- gaat de veelkleurige wijsheid van God in de hemelse gewesten maar ook hier op aarde bekend maken, (Efeze 3 v 9). En de gemiddelde wereldbewoner heeft er helemaal geen erg in dat in de hemelse sferen een heel leger van engelen als het ware is vrijgesteld van allerlei ander werk, omdat zij zich speciaal bezighouden met de vorming en het wel en wee van die gemeente. En tot die gemeente mag jíj behoren. Jij bent ook zo'n gouden kandelaar in de hand van de Heer. Met jouw wel en wee houden Gods speciale 'engelen van de gemeente 'zich bezig.
Nu niet naast je schoenen gaan lopen. Het is louiter genade van God, dat het zo gelopen is, dat jij die speciale taak hebt als assistent-tienerleider. Vervul die taak goed, 'lampenstandaard'.
Efeziërs 2 v 19. Denk je toch eens in, jullie mijn geliefden, met hier en daar nog restjes van een 'laag zelfbeeld'. Je hebt burgerrechten in het rijk van God, tenminste als je goed bij de les blijft en niet de boel de boel maar laat. Maar...je bent kinderen van God ook nog eens...je bent erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus. Je staat niet alleen met elkaar in relatie, maar je hebt ook het hoge voorrecht om huiselijk verkeer, huiselijke gemeenschap met God te hebben. Je hebt relatie met elkaar in al je bidgroepen op school en op kantoor, maar je hebt ook een relatie met God. Zoals er een huis van Oranje is en het ís me wat om daarbij te horen, zo is er ook een huis van God en dat is jouw tehuis.
KINDEREN VAN GOD. Ieder die weet,. dat zijn schuld vergeven is door het offer van Christus , mag zich een kind van God noemen. Wie het woord van God aanneemt is in Christus uitverkoren. Wie in de naam van de Zoon van God gelooft, weet stellig, dat hij eeuwig leven heeft, want in 1 Johannes 5 v 13 staat ook nog eens: "Opdat gij weet , dat gij eeuwig leven hebt". God heeft ons geadopteerd als zijn kinderen , zoals ook in Romeinen 8 v 15 staat: "Maar gij hebt ontvangen een geest van adoptie, dit is het aannemen tot zonen"
Wat een veilig idee, wanneer al die hevige woorden , zoals Geestesgaven en Geestesvrucht enz nog niet zozeer je eigendom zijn, al streef je er wel naar. Dat begin, dat je in het verleden gelegd hebt en waaraan je door alle stormen heen hebt vastgehouden,....dat is al zo heerlijk.
1 Timotheüs 3 v 15. Goddeloze mensen houden de waarheid in ongerechtigheid ten onder. (Romeinen 1 v 18). Maar de gedisciplineerde gemeenteleden, die zich op de hun 'toegevallen' plaats in de gemeente dapper en waardig gedragen en het aan de Heer overlaten om hun op een andere plek in zijn tempel een ander soort pilaar te maken....zulke gemeenteleden houden samen de waarheid omhoog. Zij zijn het fundament van Gods grote, eeuwige bouwwerk , de gemeente, zij zijn de vastigheid ervan, de ondersteunig, stut of schoor, bolwerk, basis. Uiteraard op die hoeksteen Jezus Christus. Blijf een zuil, blijf een stut, en je groeit door tot overwinnaar, (Openbaring 3 v 12, Galaten 2 v 9).
Handelingen 18 v 23. Maar altijd blijf je, ondanks alle heerlijke namen die al over jullie zijn uitgestrooid: discipel, leerling. Altijd zal de Heilige Geest doorgaan met jullie te onderwijzen. Zoals Paulus aan de voeten van Gamaliël heeft gezeten in zijn leertijd, zo- ongelooflijk veel heerlijker- mogen jullie aan de voeten van de Heilige Geest zitten, die je alle woorden van Jezus te binnen brengt en je altijd verder wil leren.
Leer steeds verder, jullie: gouden kandelaars, huigenoten en kinderen van God, pijlers en fundament van de waarheid.
Evenals Paulus in Frygië de discipelen weer eens een 'briefing' gaf, zo hoop ik ook jullie te hebben mogen dienen. Dienen jullie weer anderen
Vierde en laatste viertal teksten van een zestiental teksten uit het Nieuwe Testament
Filippenzen 2 v 1 en 2: "- Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol vertroost - nu er onder u zo'n grote verbondenheid met de Geest is - ( nu er onder u ) zoveel ontferming en medelijden ) is .... maak dan mijn blijdschap volkomen, ( maak mij volmaakt gelukkig) door: - eensgezind te zijn - éen in liefde - éen van streven - éen van geest"
Filippenzen 4 v 1: "Daarom, broeders en zusters, die ik liefheb en naar wie ik verlang, die mijn vreugde( blijdschap) en erekrans zijn, blijf standvastig in de Heer."
1 Tessalonicenzen 2 v 19: "Wie is onze erekrans wanneer wij voor Jezus, onze Heer, staan bij zijn komst ? Wie anders dan u ?? Ja...u bent onze eer en vreugde, (blijdschap)".
3 Johannes v 4: "Niets verheugt( verblijdt) mij meer dan te horen dat mijn kinderen de weg van de waarheid volgen".
Enkele korte gedachten, op jullie toegesneden, bij elk van deze teksten.
Filippenzen 2 v 1 en 2: Paulus was al zo blij omdat het zo goed ging met de Filippenzen. Ze konden bemoedigd worden door Christus en liefdevol getroost, omdat zij hun hart voor de Heiland hadden opengesteld. En wat maakt een woordverkondiger meer verheugd en vol van de blijdschap van de Geest dan hoorders, die open van hart zijn geworden. En dan zijn deze gezegende mensen ook nog zó verbonden met de Geest van God, dat die de mysteries, de heilsgeheimen van Christus steeds maar duidelijker kan maken. En zij tonen de Heilige Geest ook als in hun innnerlijk regerend, doordat er in hun eigen levens ontferming en medelijden ontwaakt, eigenschappen, die in de antieke wereld een schaars goed waren. Maar éen ding zou nog beter kunnen, dan is Paulus' blijdschap volkomen: eensgezindheid, doelgericht samen de flambouw van liefde voort dragend.
En jullie, blijde jeugd van nú van de Heiland ?? - staan jullie harten volkomen open voor Gods liefde, ook wanneer de 'tegenwoordige wereld ' lokt met haar klatergoud.(2 Tim 4 v 10) - is de verbondenheid met Gods Geest er nog altoos of zijn de Geestesgaven ietsjes 'ingesuft'. - is er nog ontferming en medellijden, ook voor hen, die doelbewust helemaal uit je gezichtsveld zijn weggevlucht. - en houd je - samen met de anderen- het grote doel in het oog; volmaaktheid voor jullie persoonlijk en voor de gemeente.
Ach; ik weet, dat jullie merendeels goed bezig zijn. Ga maar door....ga maar door....
Colossenzen 4 v 1: Anderen zien mij weer als 'hun blijdschap en erekrans'. Ik zie jullie weer als mogelijkheid om bij volhouden míjn blijdschap en erekrans te zijn. Ik heb het meegemaakt, dat mensen, die ik tot de Heer mocht leiden, daar stonden, in de sam, uitermate verheugd met weer nieuwelingen, die zij tot Jezus hadden mogen leiden. Een uit uw midden, schreeuwde het tegen mij laatst uit van blijdschap: " Ik heb iemand bij Jezus mogen brengen". Jullie en ik: we zijn allemaal gered om te redden en om door dat redden onze gemeenschappelijke blijdschap in de Geest steeds heerlijker te beleven.
1 Tessalonicenzen 2 v 19: Straks is er de ´dag van de bazuinen´. En Jezus inspecteert zijn eregarde, wanneer hij gereed staat om de heerschappij op aarde op zich te nemen. Wat is het dan heerlijk om te staan als zijn ´stoottroepers´, bekleed met de hoop en de vreugde, voortkomend uit al die anderen, die je voor Jezus hebt mogen winnen en tot de volle gerechtigheid voeren. Paulus zal daar staan, bekleed met glorie. En wij....jullie en ik....doorgaan met het verwerven van die heerlijke eretooi, door genade alleen en met inspanning, alleen voortkomende uit die genade.
3 Johannes v 4: Persoonlijk heb ik ook een grote vreugde gekend, wanneer een van jullie aan mij vertelde: " Ìk heb de balans opgemaakt over de afgelopen jaren en ik wandel, door de Heilige Geest geleid, het pad van de waarheid, wetende , dat alle eigen roem is uitgesloten. Glorie voor Jezus".
Dan voelde ik iets van de vreugde van Johannes.
Ga door om, mijn hart te verblijden, niet om mijnentwil, maar om zijnentwil.
De vrucht van de Geest, bestaande in B L IJ D S C H A P.
Derde viertal teksten van een zestiental uit het Nieuwe Testament.
Eerst maar weer ' het basismateriaal'
Romeinen 14 v 17: "Het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken, maar van gerechtigheid, vrede en vreugde, (blijdschap) door de Heilige Geest".
2 Corinthe 1 v 24: " Wij, (ik Paulus) willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde, (blijdschap)".
2 Corinthe 7 v 4; " Hoe openhartig kan ik tegen u spreken, hoe trots kan ik op u zijn In al mijn ellende ben ik vervuld van troost en word ik overweldigd door vreugde, (blijdschap).
Galaten 5 v 19 -22: " Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: - ontucht, zedeloosheid en losbandigheid - afgoderij en toverij - vijandschao, tweespalt, jaloezie en woede - gekonkel, geruzie em rivaliteit - afgunst, bras- en slemppartijen - ...en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing , die ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God. .... Maar de vrucht van de Geest is : - liefde, vreugde, (blijdschap) en vrede - geduld, vriendelijkheid en goedheid - geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
En nu deze rijkdom proberen ietsjes te kanaliseren door aan elke tekst enkele gedachten te verbinden.
Romeinen 14 v 17: In de kringen waarin de apostel Paulus verkeerde, was er wel eens discussie over, of men bepaalde spijzen en dranken, die - bijvoorbeeld- als afgodenoffers hadden gediend, wel mocht eten. De apostel begint nu met te zeggen, dat het koninkrijk van God betrekking heeft op 'groootschaligheden' en niet op allerlei gekissebis. - Door de schuldvergeving.... dat heerlijke weten dat Christus de zonden uit het verleden en ook de zonden, die wij ongewild nóg wel doen, verzoend heefd met God, (1 Johannes 2 v 1) .....zijn wij in harmonie met God. Dat is een eerste grond om blij te zijn. - en doordat wij door de Heilige Geest steeds dichter op de Heer Jezus betrokken worden, gaan wij ook delen in zijn innerlijke vrede. - En dan werkt die heerlijke innerlijke gemoedsrust een hemelse vreugde uit. We hoeven uit het natuurlijke leven niet alles te halen, wat er mogelijk maar in kan zitten. De innerlijke verworvenheden, hiervoor genoemsd, maken alle aardse glamour tot iets, dat voorbijgaat, waar wij ons niet zo druk over hoeven te maken.
En dan weet ik wel, jongens en meisjes, dat jullie met die vrede en die vreugde met name wel eens moeilijkheden zullen hebben. Jullie ínnerlijke machine 'loopt nog wel eens aan' en produceert dan storende bijgeluiden. Groei maar verder met de Heer Jezus en alles gaat op de duur soepel lopen. En die stille vreugde, die stille lach, komt heus wel wanneer je leven steeds meer naar Gods wil wordt. Een onuitsprekelijke en verheerlijke vreugde, waarvan 1 Petrus 1 v 8 spreekt, komt dan te voorschijn. En je kunt het op de duur anderen toeroepen: " Verblijdt u in de Here te allen tijde ! Wederom zal ik zeggen: ' Verblijdt u' ". En dat kan vanuit heel moeilijke situaties toch als raad aan anderen gegeven worden.
2 Korinthe 1 v 24: Denken jullie nu niet: "Ger zal wel weer gelijk hebben....hij heeft altijd zo verschrikkelijk erg gelijk". Nee hoor, deze jongen wil geen tirannie over jullie uitoefenen. jullie zijn zelf aan het wortelen in het geloof. Het enige dat ik wil doen is ' water naar de zee dragen'. Jullie hebben al zulke zeeën van blijdschap. En wanneer ik zeg: "Word vervuld met de Heilige Geest", dan is dat uit mijn mond geen opdracht, maar een raadgeving om jullie vreugde volkomen te maken.
2 Corinthe 7 v 4: Het is heerlijk, wanneer Christenen onder elkaar vrij kunnen spreken zonder verborgen agenda's. Paulus had het idee, dat de Christenen, waartoe hij zich richtte, zo'n verborgen agenda wél hadden. Toen dat niet het geval bleek te zijn, was hij heel erg opgelucht. Bij al zijn zorgen over van alles wereldwijd werd hij door de gebleken betrouwbaarheid van de geloofsgenoten zó getroost en blij gemaakt. Jullie kunnen zo'n steun zijn voor de oudsten in jullie gemeente. Jullie kunnen hun zo'n troost geven in hun zorgen, dat zij temidden van alle gedoe, teweeggebracht door een gemeente...... - scheidingen, ruzies, 'het er niet mee eens zijn' - dwarsliggen, klagen over 'de harde muziek' - nu ja; noem maar op: klein en groot, ......jullie daar maar ijverig bezig zien met: - kinderwerk en stoelen zetten en oopruimen - zorgen voor het goed functioneren van de power point presentatie - en noem maar op, en dat ze bij jullie geen 'pijn in het hoofd' tegenkomen, maar liefdevolle plichtsbetrachting.
Galaten 5 v 19- 23: Ik heb expres al die lelijke dingen maar even opgesomd. Jullie zijn verreweg het meeste al wel eens tegengekomen. Ik hoef dat nu niet allemaal te noemen..... éen keer, hierboven, is wel genoeg. ..... en mogelijk zitten er bij jullie nog hier en daar resten van een van deze nare dingen.
Maar wat is het goed om te weten, dat de vrucht van de Geest zulke harmonieuze dingen te voorschijn roept. - niet meer van die 'roestige-ijzerklanken' - maar van die klanken als een klok van gelouterd goud, aangeraakt door een gouden klepel. Spreuken 25 v 11 zegt dat zo mooi: "Het juiste woord op de juiste tijd is als een gouden appel op een zilveren schaal".
Eet die gouden appels. Laat jullie hart als een zilveren schaal zijn om deze woorden op te vangen en verder te verklanken.
Derde en laatste groep van teksten ( ditmaal zes) van een zestiental teksten uit het Oude testament, die namen noemen voor 'de gemeente' al geheel' en voor 'elk van de leden afzonderlijk':
PLAATS VAN GODS VOETZOLEN. Ezechiël 43 v 7. "Mensenkind, dit is de plaats van mijn troon, de plaats waar ik mijn voeten zet. Hier zal ik voorgoed blijven wonen temidden van de Israelieten, (de gemeente)".
KROONJUWELEN DIE BLINKEN IN ZIJN LAND Zacharia 9 v 16: "Op die dag zal God de HEER, zijn volk als een kudde in veiligheid brengen. Als edelstenen in een kroon zullen ze fonkelen op zijn land".
HERSTELLER VAN BRESSEN "Je eigen mensen zullen weer opbouwen wat al eeuwenlang verwoest ligt; fundamenten, door vroegere generaties gelegd, zullen weer worden hersteld. Dan zal men je noemen 'Hersteller van muren', 'herbouwer van straten'.
DE BRUID. Hosea 2 v 18: "Dán, op die dag- spreekt de HEER- zul je zeggen: 'Jij bent mijn man' , en daarbij is geen wanklank meer te horen".
DE VOLMAAKTE IN SCHOONHEID. Klaagliederen 2 v 15. ( in negatief). "Allen , die voorbijgaan, wringen de handen als ze jou zien; ze sissen van afschuw, schudden meewarig het hoofd over Jeruzalem: 'Is dit nu die stad, volmaakt van schoonheid, vreugde voor de wereld ?' "
VREUGDE VOOR DE GANSE AARDE. Psalm 48 v 2 en 3: "Groot is de HEER, hem komt alle lof toe. In de stad van onze God, op zijn heilige berg - schone hoogte, vreugde voor de hele aarde, Sionsberg, flank op het noorden, zetel van de grote koning-".
PLAATS VAN GODS VOETZOLEN De gemeente, waartoe jullie allen- hopenlijk- behoren, vormt onderdeel van een wereldwijde gemeente van Gods kinderen. En wat ook de huidige toestand moge zijn; de Heer heeft besloten, dat de gemeente, de verzameling van alle oprecht gelovigen, de plaats zal zijn, waar hij een begin maakt met het veroveren van de aarde, die volledig gaat plaats vinden en geconsolideerd zal worden in het duizendjarig rijk. Hier wil hij voorgoed blijven wonen temidden van zijn volk. Doe al je best in de plaats, waar je gesteld bent om dit 'bruggenhoofd van de Heer' mogelijk te maken door de toewijding, ijver, liefde en blijdschap, waarmee je werkt. Laat de gaven, die God je door zijn Heilige Geest gegeven heeft, maar volop werken.
KROONJUWELEN, DIE BLINKEN IN ZIJN LAND. Weet wel, dat je het van deze aarde, zoals die nu is met al dat geknoei van satan, niet als eerste te verwachten hebt. Dat alles zal uitlopen op een slotverdrukking, die erger en anders is dan al wat tevoren geschied is. Maar jullie, volhouders, worden, terwijl daarna het oordeel van God zich aan zijn vijanden voltrekt, als een kudde in veiligheid gebracht. En op die dag , vol van Gods pijlen en oordeelsklanken, temidden van alle bloed en storm, zullen jullie edelstenen zijn, die Gods veilige land markeren.
Ik merk dikwijls dat Gods beminden zich nochtans afvragen: "Wie ben ik nu eigenlijk". Maar God zegt, dat jullie bedoeld zijn als zijn edelstenen, die aan iedereen verkondigen: "Dit zijn de grenzen van het land, waar je veilig bent. Kom binnen de kring van onze edelstenen". Weet wie je bent en wie je zult zijn in Christus.
HERSTELLER VAN BRESSEN In het verleden is er zoveel stuk gemaakt. Er zijn zoveel mensen, die door muren van misverstand van Jezus gescheiden zijn. Er zijn zoveel bressen geslagen, waardoor satan gewoon Gods stad kon binnenwandelen. Aan jullie de taak om tegen de mensen te zeggen: "Je zegt altijd 'ellende, verlossing en dankbaarheid'. maar jouw blijven 'hangen' aan dat 'ellende' maakt, dat je aan verlossing en dankbaarheid' niet toekomt. Ga de Heer nu eens loven". En weer wordt een bres hersteld door jullie gezegende handen, die kracht krijgen door Gods genade. En naast je werkt weer een ander: "Nee....het is niet: wachten, totdat Gods iets doet, tot hij je 'in ruimte zet'. Gods actie bestaat in jouw geloofsactie. Zet nu eens éen stap, net zoals de verloren zoon deed. En toen deed de vader honderd stappen". En een derde strijder, herstelt weer een straat en graaft fundamenten op, die eeuwenlang verborgen lagen: "Nee....staar je nu niet blind op de macht van satan en krijg daardoor geen obsessie. Kijk naar de wapenen van 'vulling met de Heilige Geest', van wedergeboorte, die al eeuwen klaar liggren" En ze herstellen straten van heil. O, jullie dappere bouwvakkers en stratenmakers.
DE BRUID. Lieverds, zul je bij de les blijven. Aan je tooi van Geestesgaven en Geestesvrucht blijven werken. De Heer Jezus is de volmaakte bruidegom, evenals de man uit Hooglied zo heel bijzonder was, maar de vrouw uit Hooglied mocht er ook zijn. Doe elke wanklank uit je wezen weg in de naam van Jezus. Je wilt toch je bruidskleed niet onder de vlekken houden. Eén keer staat de gemeente, zonder vlek of rimpel voor haar hemelse bruidegom en jij wilt en zult bij die gemeente horen. En ook jij zult daar staan en geen wanklank zal van je wezen opstijgen, waaneer je blij en verrukt zegt: "Jezus....je...bent...mijn...man".
DE VOLMaAKTRE IN SCHOONHEID Nog te dikwijls gebeurt het, dat 'buitenstaanders' honend over de gemeente spreken en zeggen: "Weet je; dat kleine clubje, dat er toen is uitgegaan....omdat de 'gewone gristenen' niet fijn genoeg voor ze waren..... 'ons 'zijn ze al veel te fijn, maar voor hen niet. ....Nou, dat hele kleine groepje is nu ook weer opgesplitst in 'fijneren'en 'nog weer fijneren'. Quasi handenwringend en meewarig het hoofd schuddend, waarachter je 'kwaadaardig sissen' hoort, wordt er wat afgehoond. Aan jullie de taak, om dapper mee te werken aan de verandering, die al gaande is. Voor de smaad van verwoesting en scheiding zal de glorie van schoonheid te voorschijn komen en eens zal blijken, dat de tot volmaaktheid gekomen gemeente een vreugde voor de aarde kan zijn.
VREUGDE VOOR DE GANSE AARDE. Eens zal de gemeente zijn, wat ze volgens het plan van God zal mogen zijn: - een plaats, waar de Heer voortudrend alle lof krijgt - een oord, verukkend door zijn schoonheid , met als toppunt van heerlijkheid daarin: de 'Sionsberg', waar HIJ zetelt.
O...om burgers van die stad te mogen zijn. Om op dat uitgangspunt van God voor herstel van de hele aarde een machtig werktuig te zijn, blinkend als goud, flonkerend als edelstenen. Om daar te werken -nu al- en later nog meer aan herstel van al die bressen, aan recht leggen van al die door de duivel en zijn horde pantserwagens stukgereden straten. O...om bruid te mogen zijn voor koning Jezus, de ongeëvenaarde in schoonheid en zelf door Gods genade ook te mogen schitteren. En om de hele planeet en al die miljarden andere mensen te mogen dienen met golven van Gods kennis, totdat de hele aarde ermee bedekt is....wat een toekomst.
Volhouden...kameraden...sta pal....en dan weer in stormpas vooruit.
Tweede groep van vijf van een zestienal teksten uit het Oude testament, die namen noemen voor 'de gemeente' al geheel en voor elk van de leden afzonderlijk:
Psalm 107 v 1 en 2: De verlosten des HEREN.
" ' Loof de HEER, want hij is goed, eeuwig duurt zijn trouw'. Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost, die hij verloste uit de greep van de angst".
Mijn schapen. Ezechiël 34 v 11: " Dit zegt God de HEER: ' Ik zal zelf naar mijn schapen omzien en zelf voor ze zorgen' " v 31: " ' Jullie zijn mijn schapen, de schapen, die ik leid, jullie zijn mensen en ik ben jullie God' spreekt God de HEER".
Hosea 2 v 1: Kinderen van de levende God " Maar eens zullen de kinderen van Israel talrijk zijn als de zandkorrels aan de zee; die niet te meten en te tellen zijn. En waar tegen hen gezegd is: ' Jullie zijn mijn volk niet meer', zullen ze weer 'kinderen van de levende God' genoemd worden".
Sieraad Psalm 78 v 61: " Hij liet zijn volk gevangen wegvoeren, leverde zijn sieraad uit aan zijn belager"
Sierlijke kroon in de hand des HEREN Jesaja 62 v 3: " Je zult een schitterde kroon zijn in de hand van de HEER, een koninklijke tulband in de hand van je God".
Welke gedachte kan ik aan elk van deze teksten ontlenen om jullie nu eens te gerieven en blij te maken:
Psalm 107 v 2: Willen jullie dat. Kunnen jullie dat: altijd de Heer loven, omdat hij zo goed is en omdat zijn trouw niet maar een klein poosje, maar eeuwig duurt. Toen jullie de Heer Jezus aannamen als jullie zaligmaker heeft hij je verlost van je zondelast, doordat hij die had uitgeboet. Is jullie angst voor alles en nog wat weg ? Zelf heb ik een taaie periode achter de rug. Tijden van verademing zijn er gekomen. Maar....ik ben bang geweest, vergat de lofprijzing wel eens, twijfelde wel eens aan 's Heren goedheid en trouw Maar ondanks deze inzinking verhoorde de Heer toch mijn gebeden. Moet ik jullie nu aansporen tot een zelfde angsthazengedrag. Nee....dat zeker niet. maar de goedheid en trouw van de Heer bleek wel hieruit, dat hij al bezig was om te verhoren, terwijl ik nog jammerde. En nu loof ik alsnog zijn goedheid en trouw. Ik verwacht eigenlijk van jullie, veerkrachtige jeugd, dat jullie het iets beter doen dan ik. Realiseer je in ieder geval telkens weer, dat je ' een verloste des Heren' bent, dat je die benaming als een eretitel mag dragen.
Mijn schapen, Ezechiël 34 v 11 en 31: Op het ogenblik krijg ik zoveel berichten van jullie, dat: - opleidingen zijn voltooid - je ergens in het maatschappelijk leven 'je mannetje al staat'. Het is misschien wel een beetje hinderlijk voor jullie, krachtige, jonge mensen om schapen te worden genoemd. Ik vraag ook niet, of je deze naam als een ereteken gaat dragen, want hij herinnert allereerst aan de genade van de Heer, niet aan jullie voortreffelijkheid, die je geschonken is door Gods genade. Maar wees blij in de harde maatschappij, waarmee je nu kennis maakt, dat er een goede, hemelse Herder is, die voor je zorgt, wanneer jij je ontsteld afvraagt: "Waar ben ik toch eigenlijk in terechtgekomen ...En wordt eilaas hier niet gevraagd, of 't mij behaagt".
Hosea 2 v 1:
Er was een tijd, dat je ' een kind van de levende God' was. Weet je nog, toen die nieuwe dienstbode kwam en toen jij, kleine ster-oog tegen haar zei: "Ben jij ook een schaapje van de Heer Jezus". Wat was het toen goed tussen jou, pril schoolkind en de Heer God.
Maar later, in je vlegeljaren...wat ben je dat ereteken: "Kind van de levende God", toen kwijtgeraakt. Ik ga je niet herinneren aan de zonden van je jeugd, toen je zo 14 tot 16 was, (Psalm 25 v 7) Wat was je in je jeugdige, onbezonnen driestheid, toen soms erg slecht bezig. En je had er een kwaadaardig soort schik in. Maar goed....: voorbij!!! Je hebt Jezus leren kennen en gaat steeds verder met de Heilige geest. Je bent weer 'een kind van de levende God'. Houen zo !!!!!
Psalm 78 v 61: Ik weet het...je spreekt niet graag meer over die langdurige terugval na je bekering . Die is nu achter de rug. Je wás al een sieraad. Vriendelijk en beminnelijk ontfermde je je in liefde over ' zwakken in de gemeente'. En toen kwam die kwade tijd, toen het allemaal een beetje een sleur ging worden. En ongemerkt raakte je buiten Gods veilige omheining en toen was het er weer allemaal, al die dingen van vroeger. O, wat deed die gevangenschap bij satan zeer aan jouw botten, gewend aan de lieflijke koorden van God. Maar o,.k....o.k....je bent terug...de wonden zijn aan het herstellen. Je gaat weer een sieraad worden.
Jesaja 62 v 3: Ga maar door, na dat tijdelijk ongeluk. Doe de sieraden van de Heilige Geest maar weer aan. Tooi je opnieuw met liefde, blijdschap en vrede en al die andere heerlijkheden. Dan komt de Heer en drukt je zijn sierlijke kroon op de slapen, die koninklijke tulband. Nu niet meer in een sleur komen hoor. Houd al de heerlijke dingen vast, die hiervoor geschetst zijn.
De vruchtr van de Geest, bestaande in B L IJ D S C H A P .
Tweede viertal teksten van een zestiental uit het Nieuwe Testament.
Eerst het 'basis materiaal':
Johannes 15 v 11: "Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde, (blijdschap) te geven...dan zal je vreugde volkomen zijn".
Johannes 16 v 22; "Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien, en dan zul je blij zijn en niemand zal je je vreugde |(blijdschap) afnemen".
Handelingen 8 v6- 8: "Alle inwoners van Samaria luisterden met grote belangstelling en vol ontzag naar wat Filippus zei toen zij de wonderen zagen die hij verrichtte: - veel mensen werden bevrijd van onreine geesten, die hen onder luid geschreeuw verlieten - tal van verlamden en kreupelen werden genezen Daarover ontstond grote vreugde (blijdschap ) in de stad".
Handelingen 13 v 52: " De in Antiochë, Pisidië achterblijvende leerlingen waren vervuld van vreugde, (blijdschap) en van de Heilige geest".
Mijn gedachten bij Joh 15 v 11: Wannneer ik zeg : "Mijn gedachten", dan weten jullie nu onderhand wel, dat ik er vele ontleen aan die verrukkelijke Korte verklaring. ik ga niet ' opnieuw het wiel uitvinden'.
Jezus is zo blij over de liefde van God de Vader. daarin koestert hij zich; daarin baadt hij als het ware. Het bewaren van Gods geboden is voor hem een vreugde, (4 v 34).Gods geboden en Gods liefde behoren onafscheidelijk bij elkaar. En nu zegt de Heer Jezus tegen de discipelen, dat ook voor hen het bewaren van Gods geboden de tedere band van de liefde tot God altijd maar meer zal versterken. Het wordt zo echt een heerlijke, heilige opeenvolging: - bewaar de geboden - geniet daardoor steeds meer van Gods liefde - wees blij dat je het voorwerp van Gods liefde bent
En zo maar voortdoende, wordt die blijdschap steeds meer volkomen, totdat zij uiteindelijk tot een nooit eindigende climax komt.
Voor jullie zit er deze les in: bewaar die geboden, die je oproepen tot steeds meer liefde, blijdschap, vrede en vriendelijkheid enz. Wees niet opvliegend, heb geen ´kort lontje´, maar een heel lange lont van geduld en lankmoedigheid. En ga zo maar door met voorbeelden van Gods geboden. Dat is natuurlijk heel iets anders dan ´nieuwe regels in een oud jasje´: - gij zult geen internet hebben - ....en geen p.c. - enz.
Gedachten bij Johannes 16 v 22: Deze tekst is toch wel min of meer ' tijdgebonden'. De disciprelen zij heel bedroefd bij het afscheid, waarvan ze de onafwendbaarheid al terdege voelen. Maar Jezus troost hen. Hij wil niet dat ze gaan rouwen om een dode, maar hij herinnert ze aan de smart van een vrouw, die onder barensweeën nieuw leven doet geboren worden. Zo gaat Jezus ook wel heen, maar hij komt lijfelijk terug, al is het maar voor veertig dagen. En de Heilige Geest, de Trooster, die niet anders doet dan Jezus' gedachten doorvertellen en levend houden, blijft eeuwig bij Gods volk.
Jullie zijn al zo veel verder in de tijd. De droefheid van de discipelen behoeven jullie niet te hebben. Voor jullie is het 'Enkelvreugd'.... zoals de engel in de Jan-Joke- verhalen heet.
Jezus is op de troon van de zienlijke en de onzienlijke wereld en door zijn Heilige Geest woont hij in ons innerlijk. Gelukkige mensen, jullie en ik.
Gedachten bij Handelingen 8 v 8: Ook ten dele ' tijdgebonden': voor die mensen in Samaria was dit alles zo volkomen nieuw; dit hadden zij nog nooit gehoord. De boodschap, die jullie al zo lang kennen: - van Jezus Christus, de Zaligmaker van zonden - de brenger van Gods koninkrijk, bestaande in genezingen en bevrijdingen, ....die blijdschap is dán zo vers en zo nieuw en zo overrompelend. De blijdschap van de Heilige Geest overspoelt hen. Maar zo'n nieuwe, frisse ervaring kunnen jullie ook krijgen. De beste plek is.... zoals ik datzelf nog onlangs ervaarde .....zo'n blijde zondagmorgen- samenkomst van de gemeente. Natuurlijk kan het ook bij andere gemeente-activiteiten.
Overwegingen bij Handelingen 13 v 52;
Er is dus in Antiochië, Pisidië, al een gemeente. Kinderen van God zoeken elkaars gezelschap op om samen blij te zijn. En een gemeente blijft het goed maken, ook als de stichters moeten vluchten. Tegenwoordig zal dat in onze streken veelal zijn: al ontvallen leiders je door de dood. De Geest openbaart zich zó krachtig in een levende gemeente ; hij blijft werken door zijn vreugde, zijn blijdschap, (Gal 5 v 22).
Kunnen jullie er weer een week tegen ? Denk erom...éen maal ontval ik jullie ook. Nochtans ook dan: moedig voorwaarts. Nu ja; dat klinkt wat parmantig. Maar het is niet zo zwaar bedoeld.
DE VRUCHT VAN DE GEEST, BESTAANDE IN: B L IJ D S CH A P.
Eerste viertal teksten van een zestiental in het Nieuwe Testament.
de teksten:
Matth 13 v 44: "Het is met het koninkrijk der hemelen als een schat, die verborgen lag in een akker. Iemand vond hem en verborg hem opnieuw, en in vreugde, (blijdschap), besloot hij alles te verkopen, wat hij had en die akker te kopen".
Lucas 8 v 13: "Het zaad op de rotsachtige bodem, dat zijn zij die het woord vol vreugde ( blijdschap) aannemen wanneer ze het horen, maar het schiet geen wortel; ze geloven zolang het hun goed uitkomt, maar als ze op de proef worden gesteld, worden ze afvallig".
Lucas 10 v 17: " De tweeënzeventig keerden vol vreugde (blijdschap) terug en zeiden: 'Heer, zelfs de demonen onderwerpen zich aan ons bij het horen van uw naam' ".
Lucas 15 v 7; "Ik zeg u: zo zal er in de hemel méer vreugde (blijdschap) zijn over éen zondaar, die tot inkeer komt dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen inkeer nodig hebben".
Over deze teksten is veel te zeggen. Ik wil er echter voor dit maal alleen datgene uitnemen, wat op vreugde, (blijdschap), betrekking heeft. Ik tracht deze blijdschap te verklaren in het licht van de blijdschap, die de Heilige Geest geeft.
Matth 13 v 44: Velen van jullie heb ik ooit ontmoet en ik weet van de geheel nieuwe blijdschap, die er bij hen was, toen ze , temidden van de moeite en zorgen van hun leven, toegespitst op de zorgen, die ook de jeugd kan hebben, opeens ontdekten, hoe heerlijk het leven met God is en welke schatten voor tijd, maar vooral voor de eeuwigheid erin verborgen liggen. Als het goed is, hebben jullie die schat eerst in eigen hart verborgen en je goed gerealiseerd, welk een ontdekking je had gedaan. En toen ontwaakte er in jullie hart die blijdschap van Godswege nog meer. En jullie besloten, dat je deze schat van God , van het nieuwe leven, dat er in zijn dienst voor jou was, moest vasthouden, wat het je ook kostte aan populariteit bij je leeftijdgenoten. Zo was het toch ooit...ja...ja...of halleluja.
Lucas 8 v 13: Maar toen was er dat nare: dat hart van somigen van jullie was eigenlijk als een steen. Jullie waren echt en echt- hemels- blij, toen op die rally de spreker je naar voor riep. Je stond te popelen en hólde als het ware naar voor....weet je nog ? Maar toen bleek, dat alles erg 'volgens het gevoel' was. Onder die oppervlakkige laag, waar toch echt wel even 'de vreugde van de Heer' was binnengekomen, was toch die onveranderde harde laag van wrevel, kribbigheid, onvrede en onvriendelijkheid. En toen er beproevingen kwamen, (verzoekingen) : - Christenvrienden stelden teleur - Niet Christenkennissen boden schijntroost - enz., strierf het tere plantje van het 'koninkrijk van God', (zijn toekomstige en nu al in de harten beginnende zegenrijke heerschappij) af. Misschien is het zo met je en word je een en ander indachtig, dit lezende. Maar God is een goed werk in je begonnen en hij wil doorgaan en die harde korst alsnog breken. Geef hem de ruimte.
Lukas 10 V 17: Velen van jullie zijn dapper doorgegaan en zij hebben blijdschap van Godswege in hun hart gevoeld.... die heel aparte, diepere blijdschap, die geen aards geluk kan bieden ...toen zij merkten, dat demonen, die hen tijden lang gevangren hadden gehouden in allerlei jeugdzonden, vertrokken, toen de Heer ging regeren in hun hart. Zij waren niet blij om eigen voortreffelijkheid, maar roemden alleen in de genade en gaven de eer aan hun Heiland.
Lukas 15 v 7; En wat waren juillie - hemels- blij toen je eraan mocht meewerken, dat iemand uiit je omgeving, die echt hunkerde naar de Heer, maar in de zonde van- bijvoorbeeld- een of andere mysteriegodsdienst was verstrikt, daaruit vrijkwam. En voor jezelf bracht die bekering uit de duisternis tot het licht weer deze gedachte: "Nu juichen de engelen, omdat iemand echt 'een kind van God' is geworden. Ik heb nooit die gekke dingen van hem gedaan. maar ik wil mij ook echt, nog dieper bekeren, en niet alleen uiterlijk een rechtvaardige zijn, maar innerlijk ook zó worden, dat de engelen echt ongeremd over míj kunnen jubelen metr die hemelse vreugde van hen".
Dat moest het maar weer zijn voor vandaag, dacht ik zo.
Eerste groep van vijf van 16 oud-testamentische teksten over de erenamen van Gods gemeente..
Eerst al de teksten maar, dan kennen we de gezamenlijke basisstof.
Jesaja 62 v 4 NBG: "Men zal u niet meer noemen: Verlatene en men zal uw land niet meer noemen: Woestenij, maar gij zult genoemd worden : MIJN WELGEVALLEN en uw land: Gehuwde. Want de HEER heeft een welgevallen aan u en uw land wordt ten huwelijk genomen".
Zacharia 2 v 8; NBG : "Wie u aanraakt, raakt Gods OOGAPPEL aan".
Jeremia 12 v 8; "Ik heb mijn ZIELSBEMINDE aan haar vijanden (moeten) overgeven want mijn eigen volk brulde als een leeuw tegen mij".
Psalm 111 v 1: "Ik wil de HEER loven met heel mijn hart in de grote KRING VAN OPRECHTEN".
Jesaja 60 v 21 NBG: "Uw volk zal geheel uit rechtvaardigen bestaan, voor altoos zullen zij het land bezitten, een scheut die ik geplant heb, een WERK MIJNER HANDEN, tot mijn verheerlijking".
De meeste van deze teksten tonen een toekomstige heerlijkheid, die alleen maar de heerlijkheid kan zijn van Gods wereldwijde gemeente, door wie hij in toekomstige jaren de gehele aarde gaat regeren, (Jesaja 32 v 1).
Jullie, mijn lezers en lezeressen mogen als lid van de wereldwijde ware gemeente je al die heerlijke namen ook persoonlijk toe-eigenen.
Dat is me wat, jullie : - Gods welgevallen - oogappels van God - zielsgeliefden van hem - oprechte kringleden van hem - werk van zijn handen.
En jullie maken ongetwijfeld deel uit van een plaatselijke gemeente. En zeker zal het zó zijn, dat die plaatselijke gemeente nog punten van onvolmaaktheid heeft.
Maar van jullie vraag ik nu, dat je er naar tracht: - om niet koppig te zijn, als jullie Gods stem in je binnenste hoort, (Hebr 3 v 7 en 8) - om je door de vervulling met Gods Geest met succes te kunnen verdedigen tegen de aanvallen van satan, (13) - om resoluut vol te houden, ook wanneer de zware dagen van de ouderdom eens voor jullie aanbreken of ook bij eerdere grote moeilijkheden, ( 14) - om het jullie verkondigde woord door geloof aan te nemen tot 'heilzaamheid'', ( 4 v 2) - om geestelijk alles op alles te zetten om binnen te gaan in Gods rust, die je al in dít leven kan beginnen te gaan genieten, (Saevis tranquillis in undis) (veilg temidden van het noodweer) (v 11)
En wanneer je zó jezelf -door de genade van God- in conditie hebt gebracht, dan kun je er aan meewerken om de gemeente, waarin je vertoeft, mee te helpen opbouwen, totdat die betreffende gemeente: - niet meer welke grond dan ook geeft om te zeggen: "God is daar niet meer" - en dat er niets meer is, waardoor mensen met recht kunnen zeggen: "Wat een troosteloze boel". - een ommuurde, geestelijk veilige haven is, geschikt voor veel, veel gelovigen, Zacharia 2 v 8 NBV) - nooit meer zo wordt, dat God er zich uit terug moet trekken, omdat alles er zo averechts toe gaat - een plek wordt, waar God geloofd wordt door velen, die oprecht zijn geworden, omdat zij hun gewaden gewassen hebben in het bloed van het Lam, (Openb 7 v 14) - een verzameloord wordt van alleen maar mensen, die zich gerechtvaardigd weten door het offer, het bloed van Jezus Christus, (Romeinen 5 v 9)
Lieve vrienden; wat een opdracht : - voor eigen leven - ten dienste van Gods wereldwijde gemeente.
Mogelijk zeg je: "Wie is geschikt voor deze taak ?!", ( 2 Cor 2 v 16) De Heilige Geest wil er voor zorgen, - dat elk persoonlijk aards motief wordt gesublimeerd - dat pure oprechtheid je hart gaat vervullen - dat je onverbrekelijk met Christus wordt verbonden, (17).
Aan de slag; mijn zegen heb je. ("We moeten elkaar meer zégenen", hoorde ik laatst in een preek)
De teksten: Handelingen 2 v 38: "Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Chritus om vergeving te krijgen voor uw zonden . Dan zal u de heilige Geest geschonken worden".
Handelingen 2 v 41: "Degenen die Petrus'woord aanvaardden , lieten zich dopen; op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend".
Wat een gebeurtenis: vijftig dagen, nadat 'de man van smarten' daar gehangen had op die heuvel, volstrekt alleen, gebeurde er opeens iets , dat die éne man liet uitbotten tot 3120 mensen, die met elkaar een gemeenschap vormden en zich wijdden aan het gebed.(42).
3120 mensen, die zich lieten redden uit het verdorven mensengeslacht, (40).
Iedereen, die gedacht mocht hebben: "Het is toch stil geworden rondom die Jezus. Er zijn wat verhalen geweest over een opstanding en een hemelvaart, die maakten, dat we ' ons hart vasthielden'. Maar in hioofdzaak nu al vijftig dagen stil. We hebben dit wel gehad. Volgende zaak maar weer", kwam nu 'van een kouwe kermis thuis'
Die ene !!!...en nu waren het er opeens duizenden. En ze hadden al zo'n gezamenlijke geschiedenis : - allemaal zo diep getroffen door dit woord van Petrus, eens een lafaard, nu een held, (37) - allemaal die ene vraag: "Wat moeten we doen?" - allemaal die innerlijke omkeer en dat uiterlijke teken - allemaal die geweldige belofte van 'het komen van de heilige Geest in ieder hart'.
Gisteren keek ik onze samenkomst eens door. - Twaalf lieve, jonge mensen waren net feestelijk ingehaald: de kinderclub voltooid, nu binnengebracht in de tienergroep en 'de grote sam'. - Iemand, genezen van dodelijke ziekte, dankte de Heer in het midden van zijn volk. - een baby met grote 'aanvangsmoeilijkheden'door zuurstofgebrek, werd oopgedragen...zag er nu heel goed uit.
En daarna ging ik naar mijn kinderclub en vertelde het heerlijke verhaal van Ruth. En ik wist, dat er op honderduizenden plaatsen in de hele wereld gemeenten zijn, waar zulke dingen gebeuren. En dat alles is begonnen bij die ene stille figuur, die net geroepen had: "Vader...in uw handen beveel ik mijn geest". Zijn grote werk was net vlak daarvoor volbracht. In de zichtbare wereld was het even stil gebleven, maar nú !!
Maar zo'n groot werk kent ook zijn 'verdere stadia'. En voordat het zo groot kon groeien als het nu is, moest de grondslag verbreed worden. Van een 'nieuwe richting in de godsdienst van de Joden' moest het worden tot iets met een organisatiestructuur, geschikt om 'de hele wereld te dragen'.
En daarvoor lezen we nu: Handelingen 11 v 19- 21 : "De leerlingen die verdreven waren als gevolg van de onderdrukking die na de dood van Stefanus was begonnen, trokken naar Fenicië, Cyprus en Antiochië, maar verkondigden Gods boodschap uitsluitend aan de Joden. Enkele Cyprioten en Cyreniërs onder hen, die naar Antiochië waren gereisd, maakten daar echter ook de Griekse bevolking bekend met het evangelie van de Heer Jezus. De Heer steunde hen bij deze taak, zodat veel mensen overgingen tot het geloof in de Heer".
Daar ís de verbreding. Wat zullen die evangelisten geaarzeld hebben. "Kunnen we dat nu wel doen. Het brood van de kinderen aan de heidenhonden geven ? Maar wacht eens : stond onze Meester niet ook eens voor dat dilemma ".(Matth 15 v 21-28).
Maar de honger van de niet-Joden was zo groot; de vermoeidheid allerwegen met al die ruziënde, zondigende goden, daar op de Olympus zo overheersend, dat de boodschap hun als het ware van de lippen werd gelezen en zo gretig aanvaard, dat het duidelijk werd: "Hierop wacht de wereld". En toen werd de Heer geloofd en geprezen door Jood en Heiden samen en al spoedig door overwegend Heidenen En in die gemeente van Antiochië waren al snel apostelen, profeten en leraars. Hand 13 v 1. En er ontbloeide ook een missiegerichtheid: Barnabas en Saulus werden afgevaardigd naar andere wereldgebieden, (2).
En zó is het gekomen. En- hoewel de even totaal verraste vijand: satan, zijn tegenaanval heeft georganiseerd- gebeurt het nog steeds: - dat mensen in het hart worden getroffen door de blijde boodschap - dat zij zich af willen keren van het leven, dat ze tot dusver leidden - dat zij zich laten dopen -onder aanroeping van Jezus Christus' naam-om vergeving van zonden te krijgen - dat de Heilige Geest wordt uitgestort - dat er trouw gebleven wordt aan de grondgedachte: "Jezus Christus, Zoon van God, verlosser, Ichtus". En op die in Antiochië gelegde fundament- verbreding wordt nog steeds doorgebouwd.
Er is nog veel werk te doen. En jullie mogen dat vele werk doen in de naam van Vader, Zoon en Heilige Geest, door de Drieëenheid aangedaan met kracht: - wijs de hoeksteen, Jezus Christus , maar aan evenals Petrus - laat de Heilige Geest je inspireren, zodat ook nú nog mensen, die naar jullie luisteren, diep getroffen worden ten goede - breng ze maar tot inkeer en tot omkeer en tot berouw over hun zonden - wijs ze maar op de Heilige geest, die het werk van Christus voortzet, Hem in de herinnering brengt, zodat de Heer Jezus nooit bij ons weg is. - zoek maar nieuwe mogelijkheden op. Toen de roep tot mij kwam: "Leer wat eenvoudige dingen aan van Internet", ben ik er op ingegaan. En nu beantwoord ik vragen in Zuid-Afrika, Australië en Duitsland enz. En overal die zelfde honger. - De Heer gaat jullie helpen, zoals hij mij helpt.
Jongens en meisjes...jullie met je frisse aanvalskracht. Wat een kansen !!!
Ik typ maar met twee vingers. Ik heb misschien maar twee talenten, wie zal het zeggen. nu ja; ik kan er twee talenten bijkrijgen...wie weet...en die vier kunnen er acht worden. God is groot.
Maar jullie: zonder uiitzonderingen; voor typen het tienvingersysteem en voorbestemd voor TIEN talenten.
O, wat een gouden toekomst gaan jullie tegemoet, die overigens pas ten volle zal blijken in het eeuwige rijk , dat wacht 'na ons door genade bevorderd worden tot hoger heerlijkheid'.
Vierde en laatste tweetal teksten van een achttal uit het Oude testament
Jesakja 65 v 17- 19: "Zie...ik (God) schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Wat er vroeger was raakt in vergetelheid, het komt niemand ooit nog voor de geest. Er zal alleen maar blijdschap zijn en groot gejuich om wat ik schep. Ik herschep Jeruzalem in een jubelende stad en schenk haar bevolkimng vreugde. Dan zal ik over Jeruzalem jubelen en mij verblijden over mijn volk".
Jesaja 66 v 10 en 11: "Laat allen die Jeruzalem liefhebben zich met haar verheugen en juichen om haar, laten allen die om haar treuren nu samen met haar jubelen Aan haar vertroostende moederborst zullen jullie drinken en verzadigd worden, haar rijke, volle borsten zullen je zogen en verkwikken".
Wij zijn als gelovigen op weg naar het rijk van de blijdschap. Het is nu al zio goed om te leven in de 'ark van het behoud', Jezus Christus, Het is nu al zo goed om de loopplank van het geloof opgelopen te zijn, zodat je werkelijk veilig bent, wanneer in jouw leven 'de zondvloed nieuwe stijl' losbreekt, die voor elk mens op een heel onverwacht ogenblik kan komen.
Maar hoeveel vreugd temidden van de druk er nu op het ogenblik al is, nu de rijkdommen van het evangelie met zijn gaven en vrucht van de Heilige Geest nog maar begínnen te komen...hoe veel heerlijker gaat het nog worden !
Lees maar: - alles wordt zo volkomen nieuw. 2 Petrus 3 v 10 zegt weliswaar: ""De aarde wordt blootgelegd en alles wat daarop gedaan is komt aan het licht", wat inhoudt, dat de aarde zelf -in ieder geval aanvankelijk- blijft bestaan. Maar de zuivering van God doortrekt die aarde zó en al het verkeerde wordt zó zorgvuldig weggedaan, dat alles nieuw wordt. Dat gebeurt al in beginsel in het sduizendjarig tijk , na Jezus' wederkomst, Zelfs daar is het nog niet helemaal volmaakt, want God werkt veelal langs lijnen van geleidelijkheid; Jesaja 65 v20 zegt: "....en wie geen honderd wordt, geldt als vevloekt".
Maar tóch: in de nabijheid van Jezus, op zijn 'heilige berg'', waar de gelovigen mogen verkeren, daar worden nooit meer gesprekken gehouden over: - de verleidingen van satan, waaraan wij hebben blootgestaan - de ziekten en tegenslagen, waaronder wij zo zwaar hebben geleden. Zulke gesprekken zijn daar zo volkomen weggewist , als dat alleen kan, wanneer God alle tranen van de ogen afwist. Altijd alleen maar blijdschap, Denk nu niet, dat een mens alleen maar kan leven in een sfeer van stress en uitdagingen. Engelen jubelen al zolang, 'eeuwigheden'; toen de aarde geschapen werd, waren zij er al om te juichen. Maak je maar niet druk om zo'n vraagje. Straks is dat ook verzwolgen in éen gote, blijvende, energie-scheppende blijdschap,. En evenals de engelen juichten, toen het heelal als een nieuwe schepping uit Gods handen kwam, ( Job 38 v 7)...zo zullen wij juichen om wat God in die komende tijden weer gaat scheppen.
De gemeente, nu dikwijls plaats van gehakketak.... (tijdens de musical lieten de meisjes hun blote armen zien, nou...ik heb er maar eens een anoniem briefje aan gewaagd) ...zal dan een en al jubel zijn, wereldwijd. Al de bewoners, de gelovigen van die stad krijgen van 'moeder gemeente' alleen maar vreugd toebedeeld. En in die vrucht van de Geest, in die blijdschap jubelt God met ons mee,.Eindelijk is zijn volk....VEILIG THUIS.
Nu treuren wij nog vaak om het harde lot van hen, die ons lief zijn, onze medegelovigen, die over het rond der aard: - in gesloten vrachtwagens worden verbrand - in gesloten containers in de volle zon worden geroosterd - in armzalige kleding in bittere kou worden doodgevroren. Maar allen, die Gods volk wereldwijd beminnen..... die er nu in gebed omheenstaan ter redding, evenals eertijds de discipelen stonden om de doodgestenigde Paulus, ( Hand 14 v 20) ..al die liefhebbers van de Heer, gaan al in het duizendjarig rijk over haar volkomen wordend herstel juichen en zich samen met alle gelovigen verheugen.
En dan drinken wij ons maar weer vol goede gaven aan de borst van de wereldwijde gemeente, die altijd maar weer meer te geven heeft vanuit de oneindige bronnen van levend water van God, voor ons ter beschikking gekomen door het offer van onze Heer Jezus Christus en verder voor ons toegankelijk gemaakt door de Heilige Geest..
Zo veel verkwikking in het rijk van de vreugde, waarnaar wij onderweg zijn.
Jongens en meisjes...loop niet weg van de eeuwige vreugde en blijdschap, die komt, om je te laven aan de schijnvreugde van nu. Dat zou de slechtst denkbare ruil zijn.
Derde tweetal teksten van een achtal teksten uit het Oude Testament over dit onderwrep.
Jesaja 35 v 10: " Zij, die de HEER heeft bevrijd, keren terug. Jubelend komen zij naar Sion, gekroond met eeuwige vreugde. Gejuich en vreugde trekken de stad binnen, gejammer en verdriet vluchten eruit weg|".
Jesaja 51 v 3 en 11; "De HEER troost Sion, hij biedt troost aan haar ruïnes Hij maakt haar woestenij aan Eden gelijk, haar wildernis wordt als de tuin van de HEER. Het zal een oord zijn van vreugd en gejuich, waar muziek en lofzang klinken. ...... Wie door de HEER zijn bevrijd, keren terug. Jubelend komen zij naar Sion, gekroond met eeuwige vreugde".
Lieverds....., in onze eigen samenkomst krioelt het van de jonge mensen. Krachtige jongelingen en lieftallige jongedochters. Het is net of zij door hun jonge geloof in Jezus nog eens te meer krachtig en mooi zijn geworden Ik kan er zo met genoegen naar kijken vanuit mijn ouderdom.. maar soms wil ik toch ook wel zeggen: "Verwacht het niet al te zeer van deze wereld, jongens en meisjes.. Staat niet in Handelingen 14 v 22: " Wij wezen hun erop, dat wij pas na vele beproevingen, (verdrukkingen) het koninkrijk van God binnen kunnen gaan".
Verwacht het niet te veel van deze wereld, ook al doet hij jullie nog zo plezierig aan, jullie met al jullie diploma's en in deze tijd een weelde van banen, waaruit je maar hebt te kiezen.
Er is hier zoveel schijnvreugde. Maar bij God is een goed-gebaande weg, die uitloopt op eeuwige heerlijkheid. Doe de onreinheid weg uit je hart, want anders kom je so wie so niet op die heilige weg. Laat je ook niet in de war brengen door allerlei dwaze praat, zodat je op het laatst gaat meedoen, want anders blijft die heilige weg ook ontoegankelijk, (8). Maar jullie, niet bekoord door de tijdelijke schijnblijdschap van deze wereld, door de genade van God verlost van allerlei vunzige en rare gedachten, bevrijd van allerlei remmingen en afsnoeringen in jullie brein... doordat de genade van de Heer jullie in Jezus Christus' bevrijdende werk heeft bezocht ...gaan jubelend naar Gods 'gouden stad'. Op jullie hoofd een kroon van vreugde, van vreugde, die niet verwelkt, zoals records op aarde, die soms na enkele dagen al sneuvelen. Gejuich en vreugde, wanneer jullie in toekomende tijden, te beginnen met het duizendjarig rijk , die stad binnentrekken. En door de poort aan de andere kant van de stad sluipt stil het gejammer weg, in gezelschap van alle verdriet.
En dan is het ook nog eens zo, dat al die vreugde, al die blijdschap en dat gejubel nú al kunnen beginnen. Jullie kunnen er een voorschot op nemen en dat doen jullie ook. Ik heb jullie wel zien zingen hoor met dat jeugdig enthousiasme: (585 Opwekking) " Er is een dag, waar al wat leeft al lang op wacht, een dag van blijdschap, als heel de schepping wordt bevrijd...' ..... en wat er dan verder aan heerlijks volgt.
Weet dat jullie dat geestelijke Sion mag zijn, dat heil gaat bieden aan de hele wereld. Een Sion dat eerst door de Heer getroost wordt, wanneer hij álle tranen van de ogen afwist, Maar dan de beloning voor deze volhouders-door-genade. Ruïnes slopen.... en zeg, dat er wereldwijd ruïnes zijn op te ruimen. De wereld bloedt uit duizend wonden. Er is zoveel woestijn, in geestelijke en natuurrlijke zin. O...om dan te mogen helpen om woestijnen te bevloeien, niet alleen geestelijk, (Jesaja 32 v 1), maar ook in het gewone leven-van-alle-dag . En dan wordt jullie blijdschap-nu al- (dán verdiept) , een oorzaak van vreugde en gejuich, van blijde muziek en lofzang voor alle aardbewoners.
Jonge adelaars, gebruik je vleugels, potentiële adelaarsvleugels. laat je bevrijden van alles, wat tegenhoudt. De blijdschap van nu, temidden van velerlei tegenslag.... die voor jullie nog zo helemaal moet komen ....die blijdschap wordt dan eeuwig. Geleid door Gods Heilige geest, bevrijd door Jezus, ga je die heerlijke toekomst tegemoet. Volhouden lui. Ik heb je voor het heden nooit een rozentuin beloofd...maar wel voor de toekomst.
Het nieuwe Testament over het ontstaan van 'de gemeente'.
Tot nu toe de eerste aanduidingen in het oude testament van dat heerlijke, waartoe jullie allemaal mogen behoren: de gemeente. Ik wenste wel, dat jullie vandaag-zondag-allemaal een manifestatie van die gemeente ergens in een stad of dorp hebben bezocht. En ook is het mijn vurige wens dat je op de plaats, die de Heer op dit ogenblik voor je bepaald heeft, je beste krachten wijdt aan die gemeente.
Maar goed; na deze spontane ontboezeming verder.
Welke teksten biedt ons het Nieuwe testament.
Jezus begon met een volk en uit dat volk koos hij een groep. En die groep was een voorbeeldtype voor honderdduizenden, ja miljoenen groepen later. Een groep met twee kenmerken: - gezamenlijkheid - verscheidenheid.
En nu- wat laat-; de teksten::
"Jozef.....zoon van David...wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt, is verwekt door de Heilige geest. Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, WANT HIJ ZAL ZIJN V O L K BEVRIJDEN VAN HUN ZONDEN".(Matth 1 V 20 en 21)
Marcus 3 v 13- 19: "Jezus ging de berg op en riep al degenen bij zich op wie hij zijn keus had laten vallen en ze kwamen naar hem toe. Hij stelde twaalf van hen aan als apostel; ze moesten hem vergezellen, en hij wilde hen ook uitzenden om het goede nieuws bekend te maken..." (volgen de namen).
In Matth 5, de Bergrede, zijn de grote principes voor het volgen van Jezus neergelegd. Dat gedeelte ga ik nu niet helemaal; citeren. Maar ik wil mij bepalen tot het belangrijkste principe van alle: Matth 16 v 16: "Simon Petrus antwoordde: 'U bent de messias, de Zoon van de levende God'".
Jezus: de Heer is heil, verlossing en zaligheid. En wat is dat heil: verlossing der zonden. En wat moet hier verstaan worden onder :zonden - allereerst de schuld en de straf, waarvan zijn volk verlost wordt - vervolgens de macht en de gevolgen van de zonde, waarvan zijn volk wordt verlost. Dat is nog eens iets. Het is oneindig veel meer dan de vleselijke, de aardse verwachtingen van het Joodse volk. Als het volk van de Messias zijn te verstaan, allen die deze verlossing van hem begeren.
Het antwoord lag Petrus 'op de tong'. Het werd door hem als woorvoerder van de andere discipelen gegeven. Ze stonden er achter.En toen ze dit uitspraken, werden ze van leerlingen tot belijders, en van volgelingen tot aanbidders. (vele gedachten ontleend aan 'de korte verklaring' ) Jezus is volgens hun gezamenlijk oordeel de Christus , in wien al Gods beloften en Israels verwachtingen zijn samengetrokken. Christus: - drager van een geheel enige waardigheid - Zoon van God; die geheel unieke verhouding tot de VADER - Geliefde van God, Man in wie God zijn welbehagen , zijn vreugd heeft.
En dan Markus 3 v 3- 19: Wat een voorrecht om uit die grote schare geroepen te worden. En wanneer de geroepenen dan voor hem staan dan geeft hij hun een driedelige taak: - training door de Heiland zelf voor hun toekomstige taak - Als herauten uitgaan, op last en met een boodschap van hun Zender - om de tekenen van het koninkrijk te laten zien evenals Jezus dat deed; demonen uitbannen allereerst, want - de demonen zijn de herauten van het duivelse rijk, dat al veel te lang vrijwel absolute macht heeft gehad - het uitdrijven van deze vreselijke tegenstanders zal het teken zijn dat 'happy times are here again", het lichtrijk , het koninkriojk van God komt er aan.
Jullie, mijn vrienden en vriendinnen, mogen stappen in de voetsporen van Petrus, van de discipelen en uiteindelijk van Jezus zelf. Jullie beginnen het heil, de verlossing en de zalighed te 'begrijpen'. Jullie zien de vergeving van de zonden niet als een wat vaag begrip. Maar jullie weten, dat de potentie van Jezus' offer jullie schuld wegneemt, waardoor er ook vrijspraak is van straf. En jullie weten uit eigen leven dat de macht, die satan door allerlei verslavingen over jullie had, is verbroken, toen je leerde in de naam van Jezus weerstand aan hem te bieden. Satan verdwijnt als 'de grote, verschrikkelijke derde' uit al jullie conversaties. Jullie onderkennen door de geesresgave van 'onderscheiden van geesten' zijn inbreng in jullie onderlinge gesprekken, wanneer je gesprekspartner, of misschien jullie zelf, elementen van haat, terneergeslagenheid, onvrede, onvriendelijkheid enz toelaten. Je leert - in ieder geval innerlijk- te zeggen: "Ga weg satan" met grote kracht en volmacht, zoals Jezus die had.
En de gevolgen van de zonden, aantasting van jullie lichamelijke, zielse en geestelijke gezondheid door allerlei kwetsuren, gaan verdwijneen of worden tot eretekens.
En twijfelloos houden jullie het vol tegen elk woeden van de wereld, die 'de grote belijdenis ' wil ontkrachten. Als zij zwijmelen in ronkende woorden over God zonder diens Zoon zelfs maar te nóemen, zien jullie in, dat God alleen gekend wil worden in 'de Christus', de weg, de waarheid en het leven. En elke keer, dat je die naam belijdt, zonder welke de naam van God eigenlijk een 'lege huls' is in de wollige woorden van zovele anderen, worden jullie weer wat meer van sympathisant tot 'moedige vaandeldrager', van ídee-volger' tot volger van de Zoon van de LEVENDE God, omdat je dat Goddelijke leven, door Gods genade te verkrijgen , ziet als het meest begeerlijke dat zich denken laat.
En dan word je een heraut, een mens met een Goddelijke opdracht. Je drinkt het verdere onderricht, dat de heilige Geest je geef, met gulzige, verrukte teugen in. Je zoekt de demonen op , daar waar hun eigen terrein is, de donkere kant van de onzichtbare wereld. Zoals het van Jezus geschreven staat in Lucas 11 v 14: "En hij was bezig een boze geest uit te drijven..." , zo mag het voor jullie eveneens gelden: "Altijd doende in de onzienlijke wereld, daar, waar de mens alle eeuwen lang niet heeft kunnen komen".
Groei maar boven mij uit , jongen en meisjes, jullie, éen en veelkleurig door de genade van God. Word maar reuzen, jullie door God geliefden, tegen wie ik vrolijk en blij opkijk.
Het begin van het denken over ´de gemeente' in het Oude testament;
God kiest een volk, een STAD en een T E M P E L.
Psalm 132 v 13 en 14: "De HEER heeft Sion verkozen en als woonplaats begeerd: 'Dit is , voor altijd, mijn rustplaats, hier verlang ik te wonen' ".
Jesaja 2 v 2 en 3: "Eens zal de dag komen dat de berg met de tempel van de HEER rotsvast zal staan, verheven boven de heuvels, hoger dan alle bergen. Alle volken zullen daar samenstromen, machtige naties zullen zeggen: 'Laten we optrekken naar de berg van de HEER, naar de tempel van Jakobs God. Hij zal ons onderrichten, ons de weg wijzen en wij zullen zijn paden bewandelen' ".
Wat is toch dat eeuwige, waarnaar het verlangen van de Heer uitgaat. Wat is de bekroning, die hij zeker gaat verwezenlijken.
Hij zoekt; - een gezindheid van vertrouwen, zoals hij die vond bij Abram - hij zoekt een volk, dat hem vertrouwt - hij zoekt een STAD, waar zijn getrouwen samenwonen - maar uiteindelijk zoekt hij een T E M P E L , waar hij zijn beminden kan onderrichten, de weg wijzen naar steeds groter heerlijkheden, en zijn rechte paden uitduiden.
Uiteindelijk wordt die tempel zijn 'eeuwige rustplaats'.
En 'de gemeente', (de kerk) is die eeuwige rustplaats.
Laat ik mijn eigen ervaringen tot uitgangspunt nemen: - vanmorgen was ik in de 'plenaire samenkomst', de 'zondagsam'', waar een vurige prediker een oproep deed om onze persoonlijke liefderelatie met God en Jezus elke dag te verstevigen. Maar hij deed dat in het kader van een geweldige stroom van eerdere predikingen van weer anderen, die ons wezen op de vrucht van de Geest, de gaven van de Geest, gedegen kennis van de bijbel, kortom op alle vele aspecten, die in deze wonderbaarlijk rijke tijden beurtelings aan ons getoond worden. - tijdens de dienst was er vlak voor mij zo'n lieflijk gezinstafereeltje van ouders met jonge kinderen. Aan het eind van de dienst complimenteerde ik de ouiders voor dat verrukkelijk stel en de moeder antwoordde: "De oudste komt in augustus al op uw bijbelclub" - Even stond ik met een drietal gelovigen vlak bij elkaar. En met éen van hen zei ik al die oude psalmen op, zoals wij die vroeger elke maandag op school moesten kennen en die wij in de kerk zongen. Zo'n oude schat van vroeger, (Matth 13 v 52). Het was zo fijn; met deze broer heb ik eigenlijk weinig contact- onze sam is ook zo groot-. En nu kwam het er eens van. De derde in ons gezelschap verzuchtte: "in de kerk, waar ik meestal vertoefde, werd bijna uitsluitend uit het Nieuwe Testament gepreekt. Ik vind dat toch ergens een tekort". - Daarna ontmoette ik iemand, die onlangs een geweldige geloofsversterking heeft gekregen en en grote uitredding mocht ervaren. En wij waren samen blij. - toen was er weer een zus, die opmerkte: "Wat een leuke spencer hebt u aan". Mijn dag was al goed, maar werd er alleen maar beter van. Lieve complmenten zijn zo goed als 'geestesvrucht' - en daarna waren er opeens vlugge voetstappen achter mij. 'Weer een zus' overhandigde mij een foto met de woorden; "Kijk....die maakten wij onlangs van u tijdens het ouderenuitje in het kader van 'de algemene foto-aktiviteit". De 'gave van helpen' ten voeten uit. - en zo ging dat maar door. Blij gestemd en heerlijk versterkt peddelde ik naar huis.
Kijk; dat is gemeente-zijn. En dat gun ik jullie allen. Werp je maar in de stroom van een van leven tintelende gemeente en doe mee. Bouw samen.
Aan die gemeenten werkt God door. Dáar wil hij wonen met zijn Geest en met zijn hele Persoon. Dát Sion verkiest hij. Die berg van heil bouwt hij steeds verder uit Eens komt die dag.... we zingen er ook van .....dat de volledig opgebouwde gemeente, vol van Gods Geest , met alle leden vol gaven en vrucht van de Heilige Geest, rotsvast zal staan temidden van de volkerenzee. In ´het duizendjarig rijk´zal steeds duidelijker blijken, dat de gemeente eigenlijk het epicentrum van alle wereldbeweeg is geweest, altijd een centraal punt, waarom de hele wereld zich schaart. Het is niet zo, dat de gemeente hoger zal zijn dan de Himalaya. Nee, geestelijk gezien wordt ´de gemeente´een ontmoetingscentrum voor de gehele wereld. En...in de dienst van God en van Jezus en van de Heilige Geest gekomen, maar dan ook volledig, mogen jullie daar staan om de volken van de hele wereld, van Albanië en Arabië, van Barbarije en van België...van enz enz.... - te onderrichten - de weg te wijzen - de goede paden aan te duiden.
Aan jullie wordt dan Jesaja 32 v 1 vervuld: `Een koning, (Jezus), die rechtvaardig regeert en leiders (jullie, als je het spoor blijft houden) die leiden volgens het recht. ze zijn als een beschutting tegen de wind, als een schuilplaats voor een wolkbreuk, als waterstromen in een dorre streek , als de koele schaduw van een rots in een dorstig , uitgedroogd land".
Want reken er op dat er dorst zal zijn bij de uitgedroogd toestromenden.
Wat een taak. Volhouden jongens en meisjes, niet in het gezicht van die grote toekomst nog de steven wenden naar verraderlijke oevers.
Tweede tweetal teksten ( of tekstengroepen) van een achttal uit het Oude testment
Psalm 105 v 37 en 43 : "God liet zijn volk vertrekken met zilver en goud, niemand in hun stammen ging strompelend weg. .......... God liet zijn volk in vreugde vertrekken, zijn uitverkoren volk jubelend gaan".
Psalm 119 v 111 Üw richtlijnen zijn mijn eeuwig bezit, ze zijn de vreugde van mijn hart".
Dat was me wat , toen het volk Israel uit Egypte werd bevrijd. Dat eigenlijke weggaan was zo feestelijk, tegen een achtergrond van gejammer en geklaag bij 'de anderen'. In Exodus 12 v 36 wordt beschreven, hoe de Egyptenaren aan de Israelieten goud en zilver meegaven...als ze maar wég gingen!
Maar er was meer....de Egyptenaren waren nog diep onder de indruk van de dood van hun eerstgeborenen en de rouwklacht daarover ( v 33) was nog volop gaande. Maar terwijl daar ach en wee was en bitter noodgeschrei, was er in vele Israelische hutten nog extra vreugd naast de algemene vreugd, allemaal vrij te zijn. Daar lag ergens een oude grootvader verlamd te bed, al sinds jaar en dag door iedereen als een bedlegerige gekend. En opeens stond hij op en riep: "Ïk kan mee zonder dat jullie mij hoeven te dragen. Kijk nu toch: ik strompel niet eens.".
En daar gingen ze...hun bevrijding ging gepaard met een enorme verrijking. Wel zouden zij later heel die verrijking weer gebruiken om een huis voor de Heer op te richten. Maar in ieder geval keken zij perplex naar al hun zegeningen: - vrij ...geen slaaf meer - gefortuneerd...allemaal...en niiks geen 'kale neten' meer - ferm stappend...tot zelfs oude over-oma toe, die je altijd alleen moeizaam strompelend had gekend.
Jullie, jongens en meisjes...jullie zijn ook van die geluksvogels, door de genade van de Heer. Door jullie vertrek uit het rijk van de zonde met al zijn schijngenietingen hebben jullie in beginsel zulke schatten verkregen. Jij daar, jongen van vijftien....om bij je vrienden te horen, dronk je veel te veel bier...net zoals zij veel te veel bier dronken, omdat zij ook 'erbij wilden horen'. En zo hielden jullie elkaar voor de gek en vernietigden jullle bij elke dronken bui miljoenen van de honderd miljard hersencellen, die je had. En nu: die schat aan hersencellen kan zich vrij verder opntwikkelen. Dat kapitaal kan zich straks manifesteren.
En jij, die strompelde onder je pornokijken met alle kwalijke gevolgen van dien....geen gestruikel meer , maar vrij van elke verslaving met ferme stap op weg naar het beloofde land.
Zou er dan geen vreugde zijn in je hart, hemelse vreugde om al de weldaden, door God aan jou bewezen.Zou je dan niet van die hemelse blijdschap jubelen.
Weet je, wat Prediker 11 v 9 zegt; "Geniet dus beste vriend, van je jonge jaren. haal je hart op aan de dagen van je jeugd. Volg de wegen die je hart wil gaan, gun je ogen wat ze wensen" Vrij van belemmeringen kun je nu van je jeugd en je verkering genieten. En je vernieuwde hart wil je alleen maar brengen naar blij werk ten dienste van de naaste: - in evangelisatie - of in weeshuizen saneren in Roemenië - of in jeugdhonken bouwen in Brazilië. Je vernieuwde innerlijke ogen willen alleen nog naar blijde dingen van de Heer zien.
"God zal je weliswaar aan zijn oordeel onderwerpen', (9 ), maar hij is geen 'Zwarte Zwadderneel', die er op uit is om je te grijpen. Hij is in dit verband jouw God, die je zal vragen; - Heb jij wel voldoende je verheugd in het geestelijke zilver en goud, dat ik voor jou had gereedgelegd, - was je wel echt diep verheugd over je vaste gang na al je gedwaal
En het moet toch niet moeilijk zijn om op die vraag jubelend en juichend te antwoorden: "JA !!!!"
Neem mij nou...ik ben een oude man en mijn vrouw is een oude vrouw. Voor ons zijn de dagen gekomen van: - verminderd licht door zwakker wordende ogen - druilerigheid door kwaal op kwaal, (Pr 12 v 2) - onvaste benen en handen, - uitvallende tanden, (3) en doofheid, (4) - bangheid voor van alles en allerlei tonicums ,die niet meer helpen, (5).
Nou ja; bij mijn vrouw is het allemaal wat erger dan bij mij. En ....wij zijn nog vrolijk en vol verwachting van goede dingen. Dus jullie zeker.
Ga door met dat eeuwige bezit van de Heilige Geest die niet anders doet dan Jezus steeds vaster maken in jullie brein. Laat dat de vreugde van je hart zijn: de nieuwetijds-richtlijnen van God, die zijn wet in jullie hart schrijft, (Jeremia 31 v 33)
Eerste twee teksten (of tekstengroepen) van een achttal , in het Oude testament genoemd.
Psalm 21 v 7; U schenkt de koniing voor altijd uw zegen, u verblijdt hem met het licht van uw gelaat".
In de voorgaande teksten gaat het in eerste instantie om David, die luisterrijke overwinningen heeft behaald.Maar David is een profeet, (Hand 2 v 30) en in zeer vele woorden , opgeschreven van hem, vinden wij iets terug van 'de grote David', die eens zou komen, onze Heer Jezus Christus.
En we vinden het allemaal bij Jezus terug. - Door de kracht van de heilige Geest kon hij de overwinning proclameren , toen hij riep: "Het is volbracht", (Joh 19 v 30). ( 2 van deze psalm) - altijd was de Zoon van God bereid om Gods wil te doen, een wil die resuteerde in zijn uiteindelijke menswording.(3) - en wat is onze Heer Jezus met rijke zegen gekroond en wat kreeg hij een gouden kroon, de naam boven alle naam, opgezet(4) ( zie ook Ef 1 v 21) - En de Zoon van God, zelf God, heeft daarnaast een nieuwe dimensie ontvangen. Jezus, als mens, zit nu op de troon naast God, voor eeuwig en eeuwig en eeuwig, (5) - roem, glans en glorie zijn nu zijn deel, (6).
Maar wij kunnen nu wel uitsluitend naar de Heer Jezus kijken in zijn onbeschrijflijke majesteit, maar de Heer heeft dit alles aan zijn volk beloofd. De gelovigen, die eens met hem zullen zitten in zijn troon, zoals hij gezeten is in de troon van God, mogen hieruit de gevolgtrekking maken, dat zíj uiteindelijk 'Gods gezegenden' zijn.
Jullie en ik, bekeerd, nieuw-geboren, vervuld met de Heilige Geest, mogen deze dingen ons toeëigenen, als wij maar volharden. Dat wil nu niet zeggen, dat mensen, die over zichzelf alleen kunnen zeggen: - ik ben bekeerd - ik ben bekeerd en wedergeboren, nu maar moeten denken: "Dit gaat mijn neus voorbij". Welnee; wanneer voor jou de eeuwigheid begint en je altijd 'de naam des HEEREN hebt aangeroepen', dan komt die volledige heerlijkheid vroeg of laat, (Joël 2 v 32). Want ook in het toekomstige leven is er nog zoveel gelegenheid om te leren. Dat betekent anderzijds nu ook weer niet , dat mensen, die op wat meer 'beginnersniveau' verkeren, nu kunnen zeggen: "O...Ik volsta hier nu maar mee...kalmpjes..heel kalmpjes", want iedereen begrijpt dat 'stilstand achteruitgang is'.
Goed: - vol blijdschap kunnen wij nu al over aanvankelijke overwinningen juichen, wetende, dat bij volhouden steeds meer overwinningen wachten en dat elke doorstane verzoeking tevens een beproeving van de Heer is, om ons te louteren tot hogere overwinningen.(2) - u heeft zoveel keer gevraagd, al zingende: "Zend het vuur neer, zend het vuur neer zend het vuur des Geestes neer. Wij verlangen te ontvangen..." En dat verzoek van uw lippen is niet afgewezen. Echt een reden tot vreugd en blijdschap van Godswege, (3). - En een kroon, een krans van overwinning ligt voor iedere volhouder gereed.; een kroon, die zegen , een eeuwig leven in de nabijheid van de Allerhoogste inhoudt, een dagelijks verder leren in zijn hemelse levensschool, nu al beginnend, in de eeuwigheid voortdurende tot nooit eindigende climax.(5) '- God overwint, alles is genade: wij hebben die kroon alleen maar in ontvangst te nemen en behoeve aan de Heer God alleen maar ons vertrouwen te geven, opdat het ons, evenals aan Abrahm , tot gerechtigheid gerekend wordt.(6) zieGenesis 15 v 6) - zo gekroond door God , met zijn zegen, die gelijk een onverwelkelijke lauwerkrans is, staat daar de nieuwe mensheid, het door God begeerde geslacht, gereed om zich in het licht van zijn gelaat te verheugen. Dat is jullie toekomst, gelovigen. Vetrouw het niet van het heden, maar verheug je in het grote loon van de luister bij God, die jullie toekomst is. Dat is jullie voorland. Verheug je , evenals Jezus in de genade, die voor je ligt,..(Hebr 12 v 2)
En min of meer als een anticlimax laat ik nu volgen:
Psalm 51 v 10 en 14: "Laat mij vreugde en blijdschap horen: u hebt mij gebroken, laat mij ook juichen ...Red mij, geef mij de vreugde van vroeger, de kracht van een sterke geest|".
Jullie mijn lezers en lezeressen, zullen het ook al wel meegemaakt hebben, dat jullie kroon, die julle nu al mogen dragen, van je geroofd werd door allerlei omstandigheden.(Op 3 v 11) Bij David waren die omstandigheden heel droef: hartstocht, die leide tot overspel, ja zelfs tot moord.
Bij julie is het waarschijnlijk niet zo hevig. Maar je kúnt kermen: "O, waar zijn mijn vreugde en blijdschap, toen ik op de jeugd zo blij stond te zingen bij die inspirerende spreker. Ik ben gebroken. De Heer heeft mij de consequenties laten zien van mijn eigen afwijken. Hij heeft toegelaten, dat ik buiten de veilige omheining ging...daar waar de valkuilen van satan liggen. Wat zou ik graag weer willen juichen. Wil God mij nog redden en mij die blijde vreugde uit de dagen dat ik mijn kroon nog had, teruggeven. Zou ook die verslagen geest, door eigen onnadenkendheid , weer kunnen worden tot een sterke geest? ".
Dan is daar een goede boodschap voor de 'backsliders'. Het kan allemaal weer goedkomen. Zeg tegen de Heer: "Ö Heer, in de naam van Jezus kom ik bij u en vraag vergeving. Ik doe belijdenis van wat zo onschuldig begon met veel te veel drinken. En toen kwam daar bij : te veel roken. En toen kwam er een draaikolk op gang: te veel snoepen, zodat het ziekelijk werd, brutaal zijn op school, weggestuurd worden, brutaal zijn in allerlei pestbaantjes voor ´mensen zonder startkwalificatie´...en nu...zo helemaal klemgezet..." (Ik noem maar een van de vele voorbeelden).
Maak er haast mee om zo te handelen. Blijf er nu dan toch eens een keer in volharden. Vraag de Heer ook om díe genade. En door allerlei beschadigingen heen, kunnen vreugde, blijdschap, gejuich, en een sterke geest terugkomen.
En dan verder om genade vragen om niet nog eens 'weggesleurd te worden'.
Naast een volk was en is de Heer ook ' op zoek' naar 'een stad'.
Psalm 46 v 5 en 6; " Een rivier, wijd vertakt, verblijdt de stad van God, de heilige woning van de Allerhoogste.
Met God in haar midden stort zij niet in, vroeg in de morgen komt God haar te hulp".
Psalm 48 v 2: "Groot is de HEER, hem komt alle lof toe. In de stad van onze God, op zijn heilige berg".
Een volk woont in een land, gegroepeerd rond een hoofstad, met in die hoofdstad 'de plek waar het allemaal gebeurt'.
Al de tijd, dat Israel door de woestijn trok, die lange, lange veertig jaar, was er dit ideaal: het beloofde land. En eindelijk: ze zagen het land !!!! daar aan de overkant van de Jordaan, daar lag het, Wat moet er door al die mensen heengegaan zijn, toen ze op de top van de berg Pisga stonden, (Numeri 21 v 20) .
Het land was er inderdaad, het was geen fata morgana....en het land was binnen bereik. Maar de hoofdstad en de centrale plaats, waar 'de dingen gingen gebeuren': die waren er nog niet Later kristalliseerden ook die aangelegenheiden uit. Jeruzalem werd de hoofdstad. Daar zou de Heer zijn zegen geven, die als een wijd vertakte rivier die stad zou verkwikken...die stad, zo bij uitstek het kloppend hart van de natie , de woonplaats van de grote Koning.. Daar zou zijn eer verkondigd moeten worden
Wij weten.... en nu kom ik even op de vorige bijbelstudie terug ....dat het volk Israel al deze grote doelstellingen niet heeft kunnen bereiken. Zeker; de hoofdstad kwam er. Maar de rijke godsvrucht, die deze hoofdstad moest voeden, konden zij niet opbrengen. De lofzangen tot zijn eer, die de bestaansgrond van die stad waren, vervaagden en verkeerden in gruwelen, die voor de Heer God vreselijk waren om naar te luisteren, (Amos 5 v 23).
En toen moest de stad Jeruzalem verlaten worden.
Maar dit alles is niet vergeefs geweest. Jezus moest spreken tegen de achtergrond van deze ten ondergang gedoemde stad. Hier kwam hij als haar tegendeel op de meest volstrekte wijze tot zijn recht.
En de Heer geeft herkansingen. - In deze stad overwon Jezus de kracht van de hel en de kracht van de dood. - In deze stad, het aards Jeruzalem, stond hij op uit de dood. - In deze stad voer hij ten hemel om in zijn hoogste functie bevestigd te worden. - In deze stad stortte hij de Heilige Geest uit.
En jullie, gelovigen, die door je doop in de Heilige Geest deze heilige stad van God nu bewonen...jullie hebben door die Heilige geest: - die je kan laten profeteren, (Marcus 12 v 36) - die je steunt bij het spreken (Marcus 13 v 11) - die je intens blij kan maken, (Lucas 10 v 21) - die je troost, (Joh 14 vc 26) - die je gaven en vrucht schenkt(Hand 2 v 380 - die de weg wijst, ((Hand 13 v 2) - die je lichaam tot een tempel wil maken, (1 Cor 6 v 19) - die je met de andere gelovigen vormt tot een gelukkige, geestelijke gemeenschap, (2 Cor 13 v 13) - die alle beloften van God aan je verzekert, (Ef 1 v 13) - die Jezus aan ons steeds sterker verklaart, ( 1 Cor 12 v 3) ....jullie hebben de mogelijkheden om de stad van God, het hemels Jeruzalem, tot ontplooiing te brengen: - door met een rivier van gebed met vele vertakkingen, lofprijs en aanbidding, de Heer te benaderen - door God zo sterk om zijn genade te prijzen dat het hemels Jeruzalem nooit of te nimmer instort - ...en wanneer de grote miorgen op het punt staat aan te breken en de machten van satan op het hevigst woeden, dan draagt jullie geloof, door de Heilige Geest versterkt, ertoe bij, dat God zijn stad te hulp snelt.
Het aards Jeruzalem is een schim vergeleken bij het eeuwige Jeruzalem, waarheen wij op weg zijn.
Daar was dus Abram, later met die 'hogere' naam: Abraham.
We lazen, dat hij door zijn vetrouwend geloof, door zijn gelovig vertrouwen, Gods hart zó stal, dat God hem uit dat vertrouwen rechtvaardigde. Van zijn kant vertrouwen. Van Gods kant aanvaarding , het brengen in de rechte staat tegenover God. Dat gebeurde uit Gods vrijmacht om te doen, zoals hij doet, om te handelen, zoals hij handelt. Wij behoeven in wezen niets anders te doen dan vertrrouwen op Gods GENADE.
Vele eeuwen verstreken. Uit Abraham was in de loop van die eeuwen een groot volk voortgekomen. En God ging zijn beloften aan Abraham aan dít volk vervullen,.
Hij deed dit vanuit zijn liefde en trouw, Deuteronomium 7 v 6 t.m.9: "Want u bent een volk dat aan de HEER , uw God is gewijd. U bent door hem uitgekozen om, anders dan alle andere volken op aarde, zijn kostbaar bezit te zijn. (7) Het is niet omdat u talrijker was dan de andere volken, dat hij u lief kreeg en uitkoos- u was het kleinste van allemaal ! (8) Maar....omdat hij u liefhad en zich wilde houden aan wat hij uw voorouders onder ede had beloofd, heeft de HEER u met sterke hand bevrijd uit de slavernij, uit de macht van de farao, de koning van Egypte. Besef dus goed: alleen de HEER , uw God, is God en hij houdt woord, hij komt zijn beloften na en is trouw aan ieder die hem liefheeft...."
Op grond van Gods belofen aan Abraham... God houdt zich aan zijn beloften .....koos de HEER, toen de tijd gekomen was om verdere stappen te ondernemen, de nakomelingen van Abraham uit: - ze waren aan hem gewijd, ze hoorden op een heel speciale manier aan hem toe - zij waren- uit al de vele volken, die er al waren, de Chinezen, de Azteken, de Indianen- zijn kostbaar bezit op grond van hun afstamming van Abraham, die ze wél moesten waarmaken door hun persoonlijk gelovig vertrouwen in God
En...hoe heeft dit slavenvolk, gedemoraliseerd en goeddeels van zijn eigenheid beroofd door honderden jaren slavernij, het er af gebracht ? Jullie kennen allemaal die grote en dramatische geschiedenis van het vrijgekomen volk. Ik hoef dat nu allemaal niet te herhalen van: - niet helemaal gelukte verovering vasn het beloofde land - éven die grootse bloei onder David en Salomo...even de voorafschaduwing van het grote, hemelse volk, dat komt - dan toch weer: afval, geestelijke réveils, voortgezette afval, ballingschap, terugkeer, opbloei, verstarring: een grootse 'vaderlandse geschiedenis'.
En of ze nu mislukt waren of toch een ietsjes gelukt....feit is, dat toen Jezus kwam, daar precies die wereld zo was, zoals die uiteindelijk zijn moest: - vol schijngodsdienst - maar innerlijk zo dood....zo dood - met toch nog weer sintels, die konden opgloeien.
En - even vooruitlopend: - jullie zijn het definitieve volk van de Heer, aan hem gewijd - door jullie vertrouwen , zoals Abraham dat had, zijn jullie de echte voortzetting. - jullie zijn klein in getal, maar door Christus, die alles veranderd, in de mogelijkheid om rijk met de heilige Geest te zijn vervuld. - jullie hebben zoveel meer kansen dan de Joden eertijds. Zij leefden in onbegrepen, vage afwachting van dat bevrijdende woord "Het is volbracht" met al zijn heerlijke gevolgen - het was voor hen zo veel moeilijker om te zien op 'het innerlijk' en niet in uiterlijkheden te vervallen
In ieder geval: het volk der Joden bleek op het glorieuze ogenblik, toen de aartsengel Gabriël tot Maria kwam met die prachtigste boodschap van ooit, geschikt als 'broedstoof' voor het zich ontwikkelende wezen van onze Heer Jezus.
Van jullie, met je veel meerdere mogelijkheden, wordt gevraagd, om een passende entourage te zijn bij Jezus' tweede komst. 1 Thessalonicenzen 4 v 17 roept jullie en mij op om een welkomstcomité te zijn voor onze Heer Jezus in die grote uren , waarin de bazuinen klinken: En als de ontslapen reuzen eerst ácte de présence hebben gegeven, dan is het jullie beurt: "...daarna zullen wij, die nog in leven zijn,, samen met de -ontslapen en uit de dood gewekte 'reuzen' van alle tijden- worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet..."
Tegemoetgaan veronderstelt in triomf met de 'gearriveerde' naar de aarde terugkeren.
Je kunt erbij zijn. Zorg, door genade te aanvaarden, dat je erbij bént.
kandelaars)
Genesis 15 v 6)
