Geen broer.

en daar staat hij dan, groot en stoer!



De telefoon gaat, mama is blij,
ik zie: jij bent het aan de lijn !
Maar dan kijkt ze droevig naar mij
en kust me, want verdriet doet pijn.

.


De werkelijkheid was nog tragischer.Toen ik naar huis belde ,  kon ik mijn vrouw eigenlijk niet bereiken. Een buurvrouw heeft haar dan huilend het slechte nieuws gemeld. (dit gedicht volgt eigenlijk op dat van gisteren, waarin ik vertel dat het beloofde zoontje niet mee mag naar België)




8/5/2009

08-05-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Ellas bailan solas

                                                   ( = Ze dansen alleen )　

Op die kamer in Hotel Monte Carlo,

bleef mijn koffer gesloten tot half elf,

ik luisterde naar Radio Santiago

en ontmoette er mijn weekste zelf.

Gekke moeders, daarover zong Sting.

Het lied galmde ijl door mijn hoofd.

Ik was een vader vol ontgoocheling

zonder de zoon die mij was beloofd.

Ik had hem veertien dagen lang bemind,

en bracht toen een gedwongen offer.

Op de tafel lag het ticket van mijn kind

er was plaats voor een tweede koffer.

Op de muur recht tegenover het hotel

bedelde Pinochet om voor 'SI' te kiezen.

Voor mij was het resultaat van geen tel:

ik wou terug wat ik kwam te verliezen.

　
　Pinochet is ondertussen gelukkig afgezet en overleden, Miguel kwam het jaar daarop in ons gezin, en heeft een schattig dochtertje.

(9/5/2021: en een zoontje die een Oscar verdient)

7/5/2009

07-05-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Bergtocht

Niets zo heerlijk als hier te zitten op een steen,

kijken hoe de zon mij op de gletsjer verblindt,

hoe er druppels naar omlaag tikken, één na één,

als een klok die denkt dat men eeuwigheid verzint.

Niets zo machtig als te zien hoe hier mijn adem dampt

en met de sneeuw in het uitspansel sublimeert.

En als dan mijn knie na de lange tocht verkrampt,

heb ik me toch niet vruchteloos geëngageerd .

Want niets boeiender dan een pad dat doodloopt op ijs,

en zegt dat we nooit het einde gaan bereiken,

dat we leven als op een nooit voltooide reis,

met weer nieuwe bergen, kloven, muren, dijken...

6/5/2009

06-05-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

 Noodlot

Vallen als je vliegen wilt,

vechten als je vallen moet,

verliezen als je winnen wilt,

streven tot je sterven moet.

Ik was een vlieg tot de spin er was,                

                                      een distel totdat de tuinman kwam,
een kikker in een verborgen plas,                  

tot de reiger stapte door het gras.      

                                                           Vasten als je eten wilt,

slapen als je werken moet,

treuren als je vieren wilt,

doorgaan tot je doodgaan moet.

Ik was een dar tot de eitjes er waren,

                   een aal tot de haak me verschalkte,                   

Een krab met meer dan twee scharen,

denkend dat het er honderd waren.

Opgeven als je juichen wilt,

stoppen als je nog verder moet,

twijfelen als je beslissen wilt

haten wat je aanvaarden moet .

5/5/2009

05-05-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Ik denk dat ik leef.

　Als een meeuw die naar de einder streeft,

en daar haar doel al heeft gesitueerd,

en hoog tegen de lage wolken zweeft

en liefst het hoogste uitgangspunt viseert,

als een jager, vechtend voor het zelfbehoud,

naar de eerste stap in een eeuwiger bestaan,

voor het sterven hier des te meer benauwd,

omdat niemand waarlijk dood wil gaan.


Als een jagende meeuw die blijft hangen

doordat de wind haar alleen maar draagt

en krachtig afremt met huilerige zangen,

en naar onverwacht kille diepten jaagt.

Als een meeuw die plots een duikvlucht maakt

met vleugels, onverwacht gestriemd door hagel,

de idealen vergetend, verkleumd en naakt,

krab ik mijn wonden open met mijn nagel.

4/5/2009　

04-05-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

De Gelukscirkel

Het geluk heb ik nooit gezocht,
ik had het immers veel te druk.
Met al wat ik beleven mocht
leek zowat alles mogelijk.

Het licht bleef aan de horizon
zoals de ster in de Oriënt,
zodat ik ernaar streven kon
en de juiste weg heb gekend.


Als het eens stormde in mijn hart
of het onweer je verstrooide,
nooit was het om ons heen echt zwart.
Geen hinderpaal die echt niet plooide.

Net toen we het fruit zouden plukken
om te genieten van onze oogst,
brak ons verleden aan stukken
en stond het water op zijn hoogst.

Om de puzzel te herstellen
vroeg je me angstig om meer licht,
Ik zei: laat je nu niet kwellen:
we doen alleen maar onze plicht.

Zie, de zon schijnt weer daar boven
vanaf een nieuwe horizon
waar niemand ons kan beroven,
omdat die steeds opnieuw begon.

2/5/2009

02-05-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Meimaand.

Rode vlaggen wapperen vrolijk,
want vandaag arbeiden we echt niet.
We vieren het Feest van het Werk
en de lelietjes van dalen bloeien.

Iedereen weet het beter vandaag
en spreekt hardop gespierde taal.
Werkloze vuisten worden gebald
en de vlaggen hangen halfstok.

Vanuit de grot, vanuit een boom,
een bebloemde nis in een gevel,
of vanuit één of andere veldkapel
waakt Maria zoals ze altijd deed.

Wat er ook in deze mooiste lentemaand
opnieuw voor treurigs gebeurt,
het bedroeft niemand meer dan haar,
want zo werd het nooit bedoeld.

1/5/2009　

Bijlagen:
mmei.png (2.2 MB)   

30-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Blijf nog wat, buiten is het koud !

Wat vinden we toch allemaal

telkens opnieuw, elke dag,

de gewoonste dingen zo normaal,

tot zelfs schandelijk banaal.

Dat ik 's morgens ontwaak,

verder met jou leven mag,

dichter bij ons doel geraak

en met jou plannen maak,

is op zichzelf al een geschenk

dat ik samen met je deel:

ik begrijp je door een wenk,

jij weet van tevoren wat ik denk.

Nooit besef je wat je me geeft,

maar geloof me, 't is zo veel!

Geen man als ik, die alles heeft :

gewoon dat jij met me leeft.



29/4/2009

29-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Een zachte huid

Obama schudt Sarkozy de hand,

links aan de macht in Ierland.

Wie wordt voetbalkampioen?

Wie geeft de Wim een zoen?

De prof geeft meer commentaar:

hij wordt niet werkloos dit jaar.

Vind je het zesletterwoord?

Gaan de vakbonden akkoord?

Fructose is ook niet gezond!

Meisje gebeten door een hond !

Pas op, je ziet niet elke trein,

er zijn er die onzichtbaar zijn!

Die vrouw verandert van partij,

en niemand zet een stap opzij.

Niemand vindt nog de kracht,

Alleen mijn vrouwtje fluistert zacht:

zap dat toestel nu eens uit, Roland.

Ik lach ze toe en streel haar hand...

28/4/2009　

28-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

27-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Supersonisch gedicht




Er zuigt een vlam aan mijn schouder,
en mijn vingers dansen
als een melkweg door de straten.

Mijn haren waaien door de zon,
en de haag leunt waardig
over een paar handschoenen.

De pleinen trappelen verlaten
door mijn ogen naar de kerk.

Het lied vliegt verder heen
naar een supersonisch gedicht.

25-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

     

Waarom Mozart



Waarom doe ik niet amorf
of gewoon commercieel?
Is de dag soms te ruw
of de hemel te zoet?

Of zal mijn hand blijven cirkelen
langs de ringen van Saturnus,
ver van die van het kamermeisje?

Zeg niets tot je voelt
hoe het veelkleurige zand,
als een lawine, neerdwarrelt
over Mozarts graf...



24/4/2009

24-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Voor de Britse zangeres Dido (Life for rent)

Liefde is eeuwigheid

Eigenlijk heb ik niets echt kunnen kopen,

want wat mij nu toebehoort, bezit ik niet.

Zelfs het leven waarop ik nog blijf hopen,

is mij geleend en vloeit weg in een vergiet.

Mijn huur betaal ik met voor jou te zorgen,

en voor elk ander mens mij ooit toevertrouwd,

Al wie ze int, blijft best bij mij tot morgen,

want zonder die liefde is 't leven koud.




23/6/2009

23-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

(ben gisteren naar het concert van Bob Dylan gegaan, en heb een gedicht opgevist, van de jonge R. B. )



Equator

Golven van naakte slijmen
en gevijlde skeletten,
en dan wappert een vlag.

De week begint 's morgens
en dat zingt zo verder
tot alles ruikt
naar bezwete smokings;

en de wereld glimlacht
in de ironie
van een stevige cirkel.

23-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

22-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Thuiskomst

Een misthoorn klaagt door het duister

begeleid door het klotsen van de zee.
Schuimkoppen fluisteren

tegen de boeg van het schip

en vergeten de boodschap

in het kielzog,

waar het roer zoekt

naar de juiste koers.

De nevelslierten weerstaan niet langer

als de gele horizon lijnt in het oosten

en het geklaag niet langer galmt

omdat de vuurtoren zijn zoektocht

al lang heeft opgegeven.

Verweesd wenkt de haven het vaartuig

en omarmt het met natte kaden,

troost het met verstijfde kranen,

en wiegt het zonder spijt.





21/04/2009

Bijlagen:
IMAGE0135.JPG (245.1 KB)   

Wat ik heb en wie ik ben.

Ik heb een vrouw,

twee kinderen van wie ik hou,

een huis en misschien twee:

ééntje hier en één aan zee,

een tuin met twee kippen:

twee zachte bruine stippen

en een lange lijst van dingen

waarover mensen zingen.

Ik ben een man uit Gent,

niet overal goed bekend,

een vader en nog vele dingen,

die ik alleen wil bezingen

met een handvol mensen,

die niets anders wensen

dan samen te zijn

voor minder pijn.


20/04/2009

20-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

(Lourdes)
Oostakker op Beloken Pasen

De zon projecteert zwarte bloesembomen

op het verblindend witte pad,

en roze confetti verdoezelt elke schaduw

met penseeltoetsen zoals Vincent ze strooide

over zijn weelderige canvas,

waar de oostenwind over zucht.

De peuter schatert kreetjes,

verwonderd naar verliefde eenden

die hun spiegelbeeld negeren

in de troebele plas

daar beneden.

Ik denk dat er veel fruit zal zijn

dit jaar.

Kaarsen houden de lente warm

en de peuter omhelst het beeld.

Iemand glimlacht.

Iemand bidt in de andere richting.

Kom, de speelgiraf wacht op je ,

ze zorgen goed voor ons.





20/4/2009

20-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Altijd samen

Ik was totaal verrast

door een opklaring deze morgen.

Inderdaad, het gebeurt wel eens

dat het sneeuwt in de woestijn,

dat er niemand aan de kassa staat,

dat elk verkeerslicht groen springt,

dat er in een ei twee dooiers zijn,

dat elk oog een andere kleur heeft,

dat de zee geen golven brandt,

dat ik van een knappe dame droom,

dat iemand zegt: ik vind je mooi.

Je hebt me totaal verrast

door een opmerking deze morgen.

Inderdaad, er gebeuren gekke dingen,

er zijn heerlijke momenten,

er zijn te korte avonden,

er zijn wondermooie wensen,

er zijn te weinig woorden

sinds je me elke morgen verrast

en ik je verrast bedank

door gewoon te zeggen: je bent hier!





17/4/2009

17-04-2009 om 00:00 geschreven door Frankie