Vandaag gaan we eens GEEN mediterraan recept uit de doeken doen.
Iedereen weet natuurlijk dat de Spaanse (en Europese keuken) sterk
is veranderd na de Spaanse omzwervingen in Zuid- en Midden-Amerika.
Talrijke nieuwe ingrediënten werden geïntroduceerd in het oude continent.
Nu wil ik me (tijdelijk) richten op een land dat van de “splendid isolation”
zijn handelsmerk heeft gemaakt, en niet onder de invloed stond van al de
overzeese lekkernijen.
Ze wilden (nu nog trouwens) het allemaal, met inbegrip van het culinaire
op eigen houtje doen: Engeland.
Tot op vandaag volharden ze bijvoorbeeld in hun afschuwelijke “kidney pie”.
Stel je voor; een taart, met daarin een nier.
Of “haggis”, het nationaal gerecht van de Schotten! Schapenmaag, walgelijk!
We komen hier in Spanje dagelijks in contact met Engelsen, en echt,
je ziet het er aan dat ze niet eten.
Een recept afkomstig uit Engeland heeft dus een heel andere achtergrond,
en moet benaderd worden met de nodige voorzichtigheid.
Ik heb iets bereid dat heel bekend is (in Engeland weliswaar) uit Lancashire.
Het graafschap Lancashire is de plaats waar de industriële revolutie
als eerste is begonnen.
Was deze streek in het noordwesten van Engeland vóór 1770 vooral
een duister en vochtig moeras, daarna bracht de katoenindustrie er
ontwikkeling en welvaart (voor de eerder zeldzame rijken).
De bevolking vertienvoudigde tussen 1770 en 1840 en er ontstonden
in het graafschap enkele grote en een reeks middelgrote industriesteden.
Rond 1830 werd 85% van de katoenproductie in de wereld afgeleverd
door Lancashire.
Het Graafschap Lancashire was heel belangrijk, tot in 1972 grote steden,
zoals Liverpool en Manchester administratief werden afgesplitst.
Over het recept zelf: het stamt uit de tijd van de industrialisatie.
De gewone mensen moesten toen 60 uur per week zware arbeid uitvoeren,
en hadden geen tijd meer over om te koken.
Daarbij konden ze een stevige maagvuller goed gebruiken.
Zo ontstond de Lancashire Hotpot, een eenpansgerecht, dat eigenlijk
de hele dag kon staan pruttelen in een zware pot op een laag vuur.
Hotpot staat eigenlijk gewoon voor “stoofpot”.
Oorspronkelijk was het gebaseerd op lam of schaap, ui en aardappelen.
Het basisrecept bevatte ook oesters, die toen spotgoedkoop te krijgen waren.
Tijd om het smakelijke en super simpele recept eens van naderbij te bekijken:
Here we go: Lancashire Hotpot.
Een eenpansgerecht is een uitstekende keuze voor een schamele amateurkok
zoals ik, want je moet geen rekening houden met verschillende onderdelen
die dan tegelijkertijd klaar moeten zijn.
.
ingrediënten voor 3
|
bereiding
|
500g stoofvlees
|
snijd het vlees in 1/2 cm dikke plakken
|
500g aardappelen
|
schil de aardappelen, maak de wortelen schoon
|
300g wortelen
|
snijd beide in dunne schijven van ½ cm
|
2 grote uien
|
pel de uien en snijd ze in ringen
|
¼ l vleesboeljon
|
leg alles laagsgewijze in een diepe pan
|
pezo
|
het vlees onderaan, de bovenste laag moet aardappelen zijn
|
1 tl worcestersaus
|
kruid de boeljon met bijna alle kruiden, en meng goed
|
½ tl marjolein
|
giet de boeljon in de pan en strooi er paprikapoeder over
|
1 tl mild paprikapoeder
|
leg er vlokjes boter bovenop, en sluit de pan goed af
|
cayennepeper of cajunkruiden
|
laat het gerecht 2 à 3 uur sudderen
|
eventueel andere kruiden
|
zet het eventueel de laatste 15’ in een oven van 180°
|
30g boter
|
zo kan de bovenkant goudbruin worden
|
|
bestrooi eventueel met peterselie of koriander
|
Hieronder zie je de onderdelen gesneden, opeen gestapeld in een ovenschotel
en met een beetje (vloeibare) boter erbovenop.
Heel belangrijk!
Het mag geen smakeloze troep worden zoals bij de katoenbewerkers destijds.
Wat er zeker in moet naast allerlei kruiden is cayennepeper en Worcestersaus.
Een van de weinige gunstige bijdragen van de Engelsen aan de culinaire wereld
is dit donkere product in een hoog smal flesje.
De echte naam is eigenlijk Worcestershire saus, uit de gelijknamige streek,
maar de naam is zo al moeilijk genoeg.
Worcestersaus is een gefermenteerde vloeistof gemaakt met moutazijn, stroop,
maïssiroop, water, chilipepers, sojasaus, peper, tamarinde (pulp van de vruchten),
ansjovis, uien, sjalotjes, kruidnagels en knoflook.
Iets ingewikkelder dan ketchup, maar Engelsen maken het graag moeilijk.
De saus wordt als smaakmaker gebruikt in gekookte en ongekookte gerechten,
en vooral met rundvlees. Het is een belangrijk ingrediënt in Caesar salad,
Filet américain, Carpaccio en in de cocktail Bloody Mary.
De kruiding mag dus nogal straf zijn, en dan is het echt lekker.
Hier komt de hotpot uit de oven.
Na het lange sudderen zijn de groenten en het vlees volledig harmonisch
op elkaar afgestemd.
Onderschat dit gerecht niet, want zelfs superkok Gordon Ramsey,
bekend van TV heeft zijn eigen recept op het internet gezet.
Hij gebruikt wel wat extraatjes, zoals lamsniertjes en andere rariteiten.
Als aardappels schrijft hij voor: “2 large King Edward potatoes,
about 350g each, peeled”. Alsjeblieft!
Wat er zoal speciaal is aan de piepers van Koning Edward mag Joost weten.
Je moet ze dan nog snijden ter dikte van een stuk van 1£. Die Engelsen toch!
Dit recept komt nu op het geschikte moment, want het is echte winterkost.
Na een volledige portie kan je de regen, vorst en wind gemakkelijk trotseren.
Enjoy your meal!
|