Alweer een record gebroken in de weersomstandigheden sedert meteorologisch instituut is begonnen met optekenen.

We hadden de warmste dag op 16 maart sinds die dienst opgericht werd.

Ook heel wat van de insecten die te zien zijn tijdens de lente zijn weer waar te nemen. De gewone wolzwever trof ik aan langs de Zuidwillemsvaart in Smeermaas en de blauwe anemoon en het hondsviooltje eveneens.

De wolzwever is een interessante insect met zijn grote zuigsnuit haalt deze insect de nectar uit bloemen al vliegend als een kolibrie. Als het wijfje eitjes af moet zetten gaat zij over een zandige grond om de eitjes te bezanden, waarna za deze vervolgens in het nest van zandbijen gaat deponeren. De made die dan uit het eitje komt leeft van het stuifmeel in het nest van het gastgezin en vreet in het laatste stadium de bijenlarve op. Wie heeft ze dat geleerd?

De blauwe anemoon staat op de rode lijst als zeldzaam en bloeit in maart/april  Ze is blauw wit of roze. Haar wetenschappelijke naam is Anemone Apennina.

Het hondsviooltje is vrij zeldzaam in de kempen.

De pyjamazweefvlieg is ook weer van de partij en de crabspin die zich kleurt naar haar omgeving is bijna onzichtbaar steeds op zoek naar kleine insecten. En er is nog veel meer te zien als je even stil blijft staan bij al dat moois in de natuur.

Waarschijnlijk zal het record van vandaag morgen alweer sneuvelen.

Als je bedenkt dat het verleden maand nog -20 was en nu 20 dan hebben we veertig graden verschil achter de kiezen.

“Driekes vanne Smeed”, uit Montfort (Nl) , oftewel Pastoor Johannes Hendrikus Wolters werd geboren op 14 november 1858 te Montfort, pastoor, als laatste, in Veldwezelt en bouwheer van de St Lambertuskerk aldaar. Hij  overleed in het ziekenhuis Calvarie te Maastricht in 1934, in de leeftijd van 76 jaar.Hij was het zevende kind van Johan en Maria Elisabeth Wolters-Wolters (beide ouders dragen dezelfde achternaam).Driekes werd in de leeftijd van 10 jaar volle wees. Zijn moeder overleed toen hij drie jaar was en zijn vader in zijn tiende levensjaar. Een maand na zijn vader stierf ook nog Willem Hubertus, een oudere broer van Driekes op 20 jarige leeftijd. Een zusje dat een jaar voor hem geboren was overleed toen ze 10 dagen oud was.

Zijn leven ging niet over rozen, de vroege dood van zijn ouders en broer hebben ongetwijfeld een grote indruk op hem gehad.Van de zeven kinderen waren, toen de vader in 1868 overleed, nog vijf in leven, in de leeftijd van 22 tot 10 jaar oud. Vier jongens  van 22, 18, 14 en 10 jaar oud en een meisje van 16. Hun grootouders waren reeds overleden dus zullen ze samen als broers en zus hun weg gezocht hebben in het leven. 

Op 19 jarige leeftijd nam Driekes het besluit om priester te worden. Gedurende de periode 1877-1881 verbleef hij te Rolduc op het Kleinseminarie en op 30-9-1881 ging hij naar het Grootseminarie in Roermond. Hij werd priester gewijd door Bisschop van Roermond, Johannes Antonius Paredis op 21-3-1885. Daarna ontbreken alle gegevens in  het archief van het Bisdom Roermond. (volgens zijn doodsprentje werd hij samen met 3 Heerneven gewijd). 

Een van zijn medegewijden, op 21 maart 1885, was de latere Bisschop van Roermond, Laurentius Josephus Antonius Hubertus Schrijnen (Venlo, 30 juli 1861 - Roermond, 26 maart 1932) was de achttiende bisschop van het bisdom Roermond (1914-1932) en de vierde bisschop na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie.

Driekes is na zijn wijding vertrokken naar het Bisdom Luik en was kapelaan in Dison 1885 (Wallonië) , Halen1887 en Genk 1890. Hij werd  Pastoor van Smeermaas van 1-12-1897 tot 15-10-1915. Hij volgde in Smeermaas Pastoor Adolf Giot op , de eerste pastoor van de nieuwe parochie Sint Jozef (Pastoor Giot begon als rector van de Succursale kapel afhankelijk van de parochie in Lanaken. In 1892 werd de kapel verheven tot zelfstandige parochiekerk en werd Giot pastoor)

Zijn leven als priester lag volledig in Belgisch Limburg. 

Driekes, zoals hij genoemd werd in Montfort, kwam dus in een nieuwe parochie, maar met een Kerk en Pastorij (bestaande gebouwen die  in 1875  herbouwd werden tot Kerk en Pastorij gebouwen), die op instorten stonden. Er was dus meteen werk aan de winkel, voor de nieuwe pastoor en Kerkfabriekl. In 1902 kwamen er weer grote kosten, nu aan de vensters en de vloer van het Oksaal. (bron het Parochiewezen van Smeermaas, Jean Maenen waarin tevens vermeld dat Pastoor Wolters tot 1916 parochieherders was). 

Onder het pastoraat van Pastoor Wolters werd de fanfare ‘de Grensbewoners’ opgericht (1908). In dat jaar vierde men in zijn thuisfront Montfort het 25 jarig bestaan van de mede door zijn broers in 1883 opgerichte fanfare. 

In 1915(16) vertrok, te midden van de Eerste Wereldoorlog, Pastoor Wolters naar Veldwezelt, waar hij tien jaar later begon met de bouw van de St Lambertuskerk. De oude kerk was te klein geworden voor de gelovigen. Driekes heeft de wijding van zijn levenswerk niet mogen meemaken. Drie jaar na zijn dood gebeurde dit, onder het Pastoraat van zijn opvolger Pastoor Rubens, die de kerk verder bouwde. In 1937 werd de Kerk ingewijd ,door Monseigneur Kerkhofs 

Genelogische gegevens van fam. Wolters, 

Vaderlijn van Pastoor Wolters:

Betovergrootouders:

•          Nn Wolters gehuwd met Agnes Reijnders

Overgrootouders:

•          Re(ij)nier Wolters ovl. 24-06-1821 Montfort leeftijd 75 jaar  gehuwd met Mechtildis Meuwissen, ovl. Montfort 19-03-1811 leeftijd 63 jaar. (dr van Guillaume Meuwissen en Marie Tossing)

Grootouders:

•          Theodorus Wolters geboren 09-01-1786 te Montfort ovl. Montfort 12-02-1863 leeftijd 77 jaar. Gehuwd: 1) met Margaretha Beckers.  2) op 29-04-1816 als weduwnaar met Catharina Meertens +19-02-1825 (38 jaar oud (dr van Godefridus Meertens en Margarita Beeren).

•          Kinderen 1e huw:

•          Catharina Elisabeth geb. Montfort 31-08-1814 ovl 10-09-1814 (10 dg oud waarschijnlijk is de moeder rond de geboorte van haar dochter eveneens overleden).

•          Kinderen: 2e huw. allen geboren te Montfort

•          Johannes geb 12-12-1816 ovl. 12-01-1818.

•  Wilhelmus geb 07-06-1818. ovl 1842 24 jr. oud.

•          Johannes  geb 22-09-1820 (volgt).

•          Reijnier geb 19-04-1823 ovl. 05-04-1844.

Ouders:

•          Johannes Wolters, Montfort 22-09-1820 ovl. 03-10-1868 (48 jaar oud). Huwde 17-10-1844 met Maria Elisabetha Wolters geboren Sint Odiliënberg, ovl Montfort 14-03-1861 Leeftijd: 43 jaar. (Dr. Van Peeter Wolters +1846 73 jaar oud en van Margaretha van den Borg(ch).

•          Kinderen uit dit huwelijk, allen geboren te Montfort:

1.         Peter Reijnier Hubertus  (Neerke) Wolters  02-08-1845   overleed ongehuwd te Montfort op 15-10-1908 63 jaar oud. (in leven gemeentesecretaris). 

2.         Wilhelmus Hendrikus Hubertus   Wolters 13-11-1847 ovl. 09-11-1868 Leeftijd: 20 jaar.

3.         Joannes Hubertus Wolters 11-12-1849 Johannes Hubertus Wolters overleed ongehuwd te Montfort op 15-01-1923  Leeftijd: 73.

4.         Catharina Hoeberdina Wolters 11-01-1852  overleden te Montfort op 20-01-1939 leeftijd: 87  weduwe van Dominicus Frencken. Huwde 18-04-1887 Dominicus Frencken geb. Montfort ovl 16-09-1910, zoon van Dominikus Frencken en Anna Mechteldis Nijssen. Er werden drie kinderen geboren  tussen 1888 en 1895, twee van hen overlijden ongehuwd. Een van hen Johannes Hubertus huwt op 03-05-1918, met Cornelia Katharina Hubertina Slijpen.

5.         Theodorus  (Deur) Wolters 08-08-1854 (Landbouwer). Huwde op 02-05-1892 met Gertrudis Beckers geb Maasbracht dochter van Peter Joannes Beckers en Anna Maria Wilms. Uit dit huwelijk werden 7 kinderen geboren waarvan er 4 op jonge leeftijd stierven.

6.         Maria Margeretha Wolters 07-10-1857: Overlijdensdatum: 17-10-1857 10 dagen oud.

7.         Joannes Hendrikus (Driekes) Wolters Priester gewijd 1885. 14-11-1858 overleden in ziekenhuis Calvarie te Maastricht op 6 september 1934, als laatste pastoor van Veldwezelt, alwaar hij werd begraven.

De oprichting van de blaasmuziekvereniging in Montfort geinspireerd door Driekes Wolters..

In het jaar 1883 werd er, in zijn geboortedorp Montfort, een Fanfare opgericht. Zijn twee broers Duer (Theodorus) en Neer (Reijnier, gemeentesecretaris Montfort) zouden, volgens Montfortse bronnen, de gesprekken hierover op gang gebracht hebben.  Driekes die toen voor zijn priesterschap in het Groot Seminarie in Roermond verbleef zou  zijn broers geïnspireerd hebben om een muziekvereniging mede op te richten.

En zo gebeurde het dat de beide broers tijdens een warme zondag op de 1e juli van het jaar 1883 een kaartje aan het leggen waren in de Herberg van Coenen. Hun medekaarters waren, Hoofd der school Munnichs en onderwijzer Thijssen. Tijdens het kaarten en het nuttigen van een biertje werd toen de basis gelegd van de toekomstige Fanfare de Vriendenkring. Vanaf deze dag werd er beraadslaagd en gepolst in de gemeenschap of er wel animo was voor zo’n blaasmuziekvereniging.

Reeds in de volgende maand op vrijdag 3 augustus laten zich veertien leden inschrijven in de vereniging, waaronder De burgemeester  de beide medekaarters-onderwijzers en de beide broers Wolters.Volgens een Montfortse bron was Driekes, die later pastoor van Smeermaas en Veldwezelt  zou worden, een muzikaal man. ‘Sjang (Wolters) vanne Trepkes’,  herinnerde zich, dat het kerkkoor van Montfort twee missen, die Hendrik componeerde, meermaals uitgevoerd heeft. ….“Deze waren in een schitterend handschrift door Driekes zelf geschreven”…..

De fanfare  in Montfort startte op Vrijdag 3 augustus 1883 en vierde haar 25 jarig bestaan in het jaar 1908, exact het jaar dat de fanfare van Smeermaas haar oprichting kende. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat ook nu weer  Pastoor Hendrik Wolters de grondlegger is geweest van de fanfare in Smeermaas.

Fanfare de Vriendenkring 1923

Onverstoorbaar tasten zij het hout af om vervolgens over te gaan tot het boren. Millimeter na millimeter boren zij zich een weg in het zachte hout. Door te tasten met hun voelsprieten hebben zij de aanwezigheid van een made ontdekt die het zachte hout aan het schrapen is, om in hun levensbehoefte te voorzien. De sluipmoordenaar boort zich in de made en legt dan een eitje in het lichaam van de made. Daarna trekt de insect de boor terug. Met haar voorpoten maakt de legster haar boorelement schoon en vliegt weg. De made zal van binnenuit opgegeten worden als het eitje uitkomt en als ze groot genoeg is vreet de insect zich een weg naar buiten. Hier wordt zij opgewacht door mannelijke sluipwespen die eveneens hun voelsprieten over het hout laten gaan om de vrouwtjes op te wachten en te copuleren om het nageslacht te verzekeren.

De lente komt er ‘stormenderhand’ aan. De bomen en planten beginnen zich te roeren en vreemde knoppen aan de bomen laten zien dat ze het menen. Aan een zwarte stokroos zijn nog doosjes met zaadjes, het is te zien op de foto. Sneeuwklokjes staan te bloeien in de dijk van het kanaal . De ijzige koude zullen we snel vergeten, de wereld draait door.

Oude bomen worden geveld of vallen om. Het rottend hout laat mooie patronen zien, oude resten van steen of beton worden bezet door mos, zoals de stille getuigen van de voormalige sluis in de Zuid-Willemsvaart, die nu nog steeds op het oude jaagpad liggen. Het jaagpad dat vroeger belopen werd door de schippersvrouwen en -kinderen, die ingespannen hun schuit hierop voorttrokken. Het kon ook met paarden en later met tractoren of een trekboot en nog later zelf gemotoriseerd.

De Maas is al een tijdje terug in het zomerbed en de grote waterplas op de Hochterbampd is nu niet meer verbonden met de Maas. Wil je genieten van grote groepen vogels en een wandeling langsheen het unieke decor van oude Maas en voormalige grindputten, temidden van een unieke natuur, mis dan deze wandeling niet! 

Inlichtingen:

Natuur- en milieucentrum Orchis – Perronstraat 1 – 3740 Munsterbilzen

Telefoon/fax: 089/50 10 19 – reneorchis@gmail.com - www.orchisvzw.be 

VERTREK:

14.00 uur: Kanaalbrug, Geulerweg, Neerharen (Lanaken)

Iedereen is van harte welkom!