Heilig Hartcollege van Strafste van Limburg in run naar strafste van Vlaanderen
Het Heilig Hartcollege van
Lanaken behoort tot de 5 provinciefinalisten van Vlaanderen. Afgelopen
donderdag april, kregen zij bezoek van de jury bestaande uit Tom De Cock, Tom
Dice en Aagje Vanwallegem. Zij moesten beoordelen of zij de ster kregen van
Strafste School van Limburg.
Aan de ingang van het College
stond de 86 jarige, Pater Overste Richard, de gebeurtenissen gade te slaan met
gemengde gevoelens. We zijn nog met drie paters en broeders in het klooster,
maar hebben geen uitstaans meer met de school, liet hij weten. Maar zijn
interesse is daarom niet minder geworden in de schoolactiviteiten.
Een aantal bodyguards stonden bij
drie minis de MNMers jury op te wachten, om hen als VIPs, in Hollywoodstijl
de binnenplaats van de school op te rijden.
Op de speelplaats werden zij,
onder luid en hysterisch gekrijs (120 decibel overschrijdend), door de
aanwezige leerlingen ontvangen. Enkelen figureerden daarbij, op realistische
wijze, het fenomeen paparazzi.Anderen probeerden over de dranghekken te
klimmen. Hierbij deden de Bodyguards waarvoor zij ingehuurd waren en hielden de
fans en paparazzi op afstand.
Het verdere verloop, speelde zich
af in het park. Om daar te geraken, werden de VIPs per fiets, achter op de
bagagedrager, vervoerd. Bij het betreden van het festivalterrein kregen de
MNMers een polsbandje van de bodyguards en konden zij genieten van het
HHC-lied en Karma Police.
Verder ging het dan naar de
sporthal, waar leerlingen hun saltos, boksprongen en spagaat toonden,
gelijktijdig met dansvoorstellingen.
De finish was wederom op het
binnenplein waar enkele leerkrachten in een beautysalon zaten, met hun voeten
in een blauwe waterschelp, met als enige doel: welriekend in de klas voor de
dag te komen. Dit was trouwens een item, dat jurylid Aagje van Walleghem, bij
de aanvaarding als jurylid, had toegevoegd aan de vereisten, voor het behalen
van de strafste school van Vlaanderen.
Het evenement werd besloten met
een slotdans van de zesdejaars, waarbij confetti afgevuurd werd en een massa
ballonnen vanuit de ramen op het plein werden geworpen.
Aan het eind van de jurering
verkreeg het Heilig Hartcollege de titel Strafste school van Limburg en is
daarmee in de running voor de strafste te worden van Vlaanderen. De blauwe ster
werd daarbij door Tom De Cock overhandigd aan de Directeur van een tevreden
College.
Op 9 mei wordt bekend gemaakt wie
van de vijf provinciewinnaars met de hoogste prijs gaat lopen.
Lanaken en Limburg, blijf duimen voor het
Heilig Hartcollege!
Foto's bekijken? klik op foto's nol in rechterkolom bovenaan!
Tags:Heilig Hartcollege Lanaken,Strafste van Limbur, Strafste van Vlaanderen. MNM
09-04-2012
Historie van de Taverne Alkahof en de familie Borghoms.
Heel wat mensen komen een kijkje nemen tijdens de afbraak
van de brug in Briegden en dat zal nog wel een tijdje doorgaan. De historie van
de huidige Taverne Alkahof vernam ik van Fernanda Borghoms. Zij woonde in het
huis met haar ouders, die daar het cafe Du Pont uitbaatten, dat bij de explosie
van 11 mei 1940 schade opliep en geheel uitbrandde.
Het
is al een hele poos geleden dat een inwoner van Briegden mij zei dat er op de
zolder van de Taverne Alkahof een tekening stond uit de oorlog. Nu de brug
eraan gaat, wilde ik wel eens van de uitbaters van de Taverne weten, of dat
waar is? Joanna, de gastvrouw-eigenaar van het Grieks restaurant, was zo goed
om mij toegang te verschaffen tot deze tekening. Ik heb er een foto van gemaakt
en vroeg of ik vanuit het raam op de zolder enkele fotos van de werken mocht
maken?
Geen probleem, zei ze. Vanuit het bovenste raam, heb je een mooi panoramisch
zicht op het Albertkanaal en het restant van wat eens de brug van Briegden was.
De
tekening blijkt een beschrijving te zijn van de geschiedenis van het huis. Het
werd gebouwd tijdens de aanleg van het Albertkanaal.
De volgende tekst staat er met een omlijsting van
bloemetjes.
Archit Gebouw.
Ontworpen Voltrokken.
4 augustus 1937 tot 18 maart 1938.
Archi- W. Klinghouts.
Aann- P Houtvast.
Eigen. Borghoms-Broux W.J.
Oorlog 1940.
gebomb. -10 mei. Afgebr-11 mei.
Voltrokken 1941.
6 september 1944 Brug springen en beschieten.
Bevrijd Am-leger 14 sept. 1944.
Voltrokken 28 mei 1948.
Toeval
of niet, toen ik bij Alkahof vertrok en aan de overkant van het kanaal aankwam,
na de omleiding gevolgd te hebben, stonden daar drie mensen te kijken. Na een
begroeting en een gewoon gesprekje, bleek het te gaan om Fernanda Borghoms. Ze
stond daar samen met haar echtgenoot en dochter naar de vier mannen te kijken
op de brug, die op Paasdag aan het werk waren, om voorbereidingen te treffen
voor de implosie, komend weekend van het restant van de brug.
Al snel bleek dat Fernanda (geboren in 1936) in het Alkahof gewoond heeft
(destijds café Du Pont), met haar ouders en twee broers Firmain en Sylvain. De
huidige gebeurtenissen roepen herinneringen uit haar jeugdjaren op, bij
Fernanda, .
Uit haar verhaal wordt duidelijk, dat de tekening is gemaakt door haar vader,
Winandes Borghoms, ook wel Nand genoemd.
Uit wat zij vertelt, wordt alles, wat er op de tekening vermeld staat,
duidelijk.
Nanda
vertelt: Onze ouders baatten daar een café uit en geen crèmerie, zoals Boon in
zijn boek schreef, dat is onzin. Toen de brug in de lucht werd geblazen (door
een Belgisch geniebataljon van de de 7de divisie, op 11 mei om 9 uur s
morgens), zijn we gaan vluchten, maar niet zo ver. We zijn terechtgekomen bij
Sampers op de Kiewit in Gellik. Die mensen hebben ons goed ontvangen en
behandeld. Intussen was ons huis afgebrand (op de tekening staat 11 mei
afgebr.), wie dat gedaan heeft kan ik niet zeggen want dat weet ik niet. Mijn
moeder, Hubertina Broux, was van de brand niet op de hoogte, men wilde haar dat
besparen. Totdat er iemand bij Sampers op bezoek kwam en de deur opendeed,
waarachter mijn moeder zat. Deze man zei, erg hé dat ze Nand zijn huis
afgebrand hebben. Dat was een hele shock voor mijn moeder.
Naderhand zijn we in het huis, waar alleen de muren nog recht van stonden, in
de kelder gaan wonen, daar was plaats zat. (voltrokken 1941).
De
herstelde brug is een tweede keer tot ontploffing gebracht, ditmaal door de
Duitsers, toen ze op de hielen gezeten werden door de geallieerden.
Fernanda zei daarover: Ik was 8 jaar oud en op een dag, aan het eind van de
oorlog, kwamen ze ons vertellen dat ze de brug zouden laten springen om 6 uur
s morgens. We moesten in de kelder blijven. We zaten toen bevend, met natte
doeken voor ons gezicht, in de kelder te wachten op de ontploffing, die vond
plaats om precies kwart over zes. Door al het stof konden wij geen hand voor de
ogen zien, minutenlang vielen er stenen uit de lucht. (6 sept 1944). In 1948
was het huis weer herbouwd en was het weer, café 'Du Pont'. (voltrokken 28 mei
1948)
Dit
huis en andere drie huizen langs het kanaal, die eveneens te lijden hadden van
de beide explosies, waren bewoond door drie tantes en een nonkel van Fernanda,
allemaal waren zij landbouwers.
Deze huizen van de familie Borghoms werden gebouwd tijdens het graven van het
Albertkanaal, nadat hun huizen onteigend waren voor het aanleggen van het kanaal.
Nanda's ouders hadden al een café dat moest wijken voor de aanleg van het
kanaal.
In
het begin van de jaren negentig is ons café verhuurd en in 1997 verkocht aan de
huidige uitbaters van de Griekse Taverne Alkahof, tot dan was het ons café Du
Pont", besluit Fernanda.
Een toepasselijke naam voor een café, vlakbij bij deze veelbesproken
brug
Firmin, de broer van Fernanda die in Rekem woont, vulde het verhaal van Fernanda aan, met het volgende.
"In ons café was de staf gelegerd en het is waarschijnlijk daarom dat ons huis in brand gestoken werd. Er zullen daar wel gevoelige papieren en plannen gelegen hebben.Overigens, toen de kazerne van de Grenswacht gebombardeerd werd sneuvelden bij ons alle ruiten van het huis".
De huizen naast ons die later onteigend zouden worden waren bewoond door: Tante Lies en Nonkel"Sjang. Dit waren broer en zus van pa. Sjang was hoefsmid van Briegden. Daarnaast woonden nonkel Pierre hij was gehuwd met 'n Geurts. en het derde huis was Stegen Borghoms".
Tags:BrugBriegden,Grenswachtkazerne Lanaken, 10 mei 1940,
08-04-2012
Zalig Paasfeest in andere talen
Christus is opgestaan, Kristus er opstanden, kristur er upprisinn, Christ is arisen, Kristus er upstanden, Kristus ar uppstanden, Christus ist auferstanden, Kristus is opstien.
Voor u allen wens ik een Zalig Paasfeest.
Tags:zalig pasen,
07-04-2012
72 jaar na de eerste gaat de tweede brug de lucht in.
Bijna
72 jaar na het exploderen van de Brug van Briegden, op de tweede dag van WOII,
zal de in 1946 nieuw gebouwde brug, (naast de oude) opnieuw het onderwerp
uitmaken van een explosie. Ditmaal in vredestijd in de nacht van 13 op 14 april
en ten goede komend aan de Scheepvaart.
Destijds
joeg de explosie in de onmiddellijke omgeving, deuren en vensters uit hun
sponningen en deels de daken van de woningen. Ditmaal zal het gaan om een
implosie. Enkel de middelste bogen zullen blijven staan die de kracht van het
dynamiet te verduren krijgen.
11
Mei 1940 lukte het de geniebataljon van
de 7e Divisie om de brug te laten exploderen.
Omdat
de ploeg Grenswachters, die
verantwoordelijk was om de brug te doen springen, grotendeels gesneuveld was in
de Kazerne van Lanaken, samen met hun commandant Kapitein Gidelo, onder wiens
bevel de bruggen van Briegden Veldwezelt en Vroenhoven vielen, zochten soldaten
van het 2de Karabiniersregiment, waartoe
de veel besproken schrijver, Louis Paul Boon behoorde, naarstig naar het lontensysteem dat de brug
moesten exploderen. Boon beschrijft met
een dichterlijke vrijheid deze eerst uren van de oorlog, in zijn boek Mijn
kleine oorlog
De brug werd uiteindelijk s anderendaags om 9
uur s morgens de lucht ingejaagd. En voor de soldaten was er maar een mogelijkheid om te overleven en dat was terugttrekken, samen met een deel van de bevolking die op de vlucht gingen voor het geweld.
De
Duitsers hadden de brug van Briegden niet in hun aanvalsplan opgenomen,
waardoor er geen catastrofale gevechten
hebben plaatsgevonden, zoals op de bruggen van Veldwezelt en Vroenhoven en de
kazerne. De kazerne diende van uit de lucht, uitgeschakeld te worden om de
verbinding met de bruggen in de eerste beslissende fase lam te leggen. De
bruggen van Veldwezelt en Vroenhoven vielen onbeschadigd in handen van de
Duitsers.
Aan de brug staan heel wat mensen te kijken naar de werken en enkele van hen hebben gezien en hebben van horen zeggen dat........ Zoals Eduard Dexters die gehoord heeft dat toen tijdens de oorlog de mensen met een vlot over het kanaal moesten. "Ik heb dat niet bewust meegemaakt want ik was nog te jong ik ben van 38". " Mijn vader Michel heeft nog gewerkt aan de nieuwe brug".
en na die eerste beroerde dagen van WO II gingen de mensen over tot de orde van de dag. Er moest brood op de plank komen. De was en plas moest gedaan worden en het witgoed kwam op de waslijn. Vergane glorie die nu vervangen is door een string..
Er was dus geen omleiding destijds maar een verbinding tussen de twee zelfstandige gemeentes met een vlot.
Eduard Dexsters uit Veldwezelt
onder: Het witgoed op de waslijn, nu vervangen door de String.
De brug van Briegden gesloopt maar Taverne Alkahof blijft open.
Terwijl de brug gesloopt wordt, wat duidelijk merkbaar is in de Taverne Alkahof, is het er binnen stofvrij. Om vijf uur ging de deur open en na hun zware job op de bouwkranen, komen de mannen binnen om te genieten van een goed geserveerde pint. Alkahof is het huis dat het kortst bij de brug ligt en enkel te bereiken via de omleiding. De parkeerplaats van het filiaal Colruyt is ter beschikking gesteld om het clienteel van de Taverne toe te laten en voor deze gelegenheid wordt de poort van Colruyt niet gesloten na sluitingstijd van het filiaal.
Dus voor een speciaal etentje kunt u altijd terecht bij Taverne Alkahof in briegden. Gewoon richting brug blijven rijden via de verkeerslichten.
Tags:Alkahof,lanaken,briegden brug.
06-04-2012
Weet je nog die tijd van vroeger?
Bij een schuur in de omgeving van de brug van Briegden,
staat een historische landbouwmachine. Het is een dorsmachine die vervaardigd
werd door machinefabriek Meyer A g.
Arnold Meyer stichtte in 1887 een kleine werkplaats in het
dorp Twistringen (noord Dl). In de tweede wereldoorlog is deze firma gestopt met
landbouwmachines te vervaardigen. De tussenpersoon, voor de levering van de
dorsmachine die in Briegden staat, was J.H. Hanraets uit Maasbree. Deze firma
had in Maasbree een werkplaats voor Landbouwmachines vanaf de jaren 30 tot
midden de jaren 90. De dorsmachine is nog
in redelijke staat ondanks het in weer en wind buiten staat.
Je staat er niet meer bij stil, als een gigantische
graandorsmachine (Combine) over het veld rijdt om het graan binnen te halen. De
landbouwer kan de machine alleen niet bekostigen, dus doet een loonbedrijf deze
klus voor hem en zal hij zelf instaan voor het vervoer naar de maalderij. In het binnenste van deze gigant gebeurt alles wat vroeger metheel wat mannen, vrouwen en jongeren verricht
moest worden.
Voor de komst van de machinale verwerking, werd het koren op het
veld in schoven gezet om te drogen. Daarna
moest het binnengehaald worden om stro, kaf en koren van elkaar te scheiden. Op
de vloer in de schuur werden dan de schoven open gespreid, om met dorsvlegels het kaf van het graan te scheiden.
De korrels werden dan, na het vlegelen, in de schuur omhoog geworpen waar de
wind ervoor zorgde dat het kaf verder weggeblazen werd dan het zwaardere graan. In zakken gedaan werd het graan dan dan op de zolder van de
schuur bewaard, totdat het naar de molen werd gebracht om er meel van te maken.
De uitvinding van dorsmachines was dan ook een hele
vooruitgang. Alhoewel men, in het begin van deze uitvinding, ervan uitging dat
het heel wat mensen brodeloos zou maken, waren er bijna evenveel mensen nodig
als voorheen, maar dan wel voor een kortere periode.
De dorsmachine werd via riemen aangedreven door een stoommachine., om
al de handelingen van de dorsmachine te doen functioneren.Aan het eind van het procedé kwam aan de ene zijde de halmen
uit, die gebonden werden, om opgeslagen te worden in de schuur en als strooisel
te dienen voor het vee. Maar ook wel om te dienen als vulling voor de beddezakken.
Het kaf werd in de machine van het graan gescheiden, door
middel van een beuker en enkele schuddende zeven. Het kaf werd daarbij weggeblazen en het graan
kwam via sleuven terecht in zakken. De zakken hadden een gewicht van 100 kg, die op
de schouder weggedragen en opgeslagen werd in afwachting van het malen tot
meel.
En het was vanzelfsprekend dat de boer en zijn familie tijdens al die bedrijvigheid op het erf, Meneer Pastoor op bezoek kregen, om een graantje mee te pikken.
Die goeie oude tijd.
De Combine in volle actie De dorsmachine in Briegden met aandrijfriemen het zeef binnen in de machine Stoommachine voor aandrijving dorsmachine
de goeie ouwe tijd Meneer Pastoor brengt een bezoekje op de boerderij
onder het binnenhalen van de oogst.
Tags:dorsmachine,combine,briegden,pastoor
03-04-2012
Zwanen bij Smeermaas en de lentekriebels
De lente is een feit en dat merk je ook aan de watervogels, de hormonen doen hun werk. Een koppel zwanen sluit een band voor het leven. Het liefdesritueel heeft al een tijdje geduurd en vrouwlief laat merken dat ze ontvankelijk is voor zijn wil tot voortplanting. Zij gaat daarvoor geheel onder water en manlief gaat over tot de daad van voortplanting hij blijft daarbij boven de waterspiegel, kwestie van de zwaartekracht te omzeilen.
