Toen ik vanmorgen langs een veldweg reed, kon ik het me niet laten even stil te staan en te kijken naar het allermooiste dat hoogbejaarde kunstenaars al duizend jaar proberen te vereeuwigen: pril ochtendlicht dat vertederend over sidderende grashalmen kruipt. De opkomende zon had een tijdelijk knoopsgat in het wolkendek gevonden. Zolang deze schoonheid mij blijft verwonderen, stroomt een vreemd geluksgevoel door mijn aders. Een oude man stookt gedroogd loof van gerooid plantgoed op zijn land. Bedwelmd in de rook groet hij mij van ver. De belangrijkste gebeurtenissen van deze dag heb ik gehad. Mijn tochten zijn anders geworden. Ik begrijp nu dat er een einde aan komt. Nog steeds heb ik de redenering van ongenoegen niet aangeleerd. Het malcontentement in deze wereld is nochtans een noodzakelijk kwaad dat aandacht verdient. Laat dit maar aan de raad der wijzen over. Die worden er vet voor betaald. Als het onverstand dan al niet met het zwaard aan de ronde tafel gegeseld wordt, laat het dan in het vagevuur verblijven. Ik kus de dag op zen einde en kraak de mij geschonken noten. Op de terugweg kijk ik naar het uitstervend licht. Laat dit schrijven alleen maar een getuigenis zijn. Alleen iets onafgesproken kan ons aan een tafel verenigen.
Reacties op bericht (5)
07-10-2007
fout
Inderdaad, zo fout als het maar zijn kan. Hoe dat daar in 1,2 zinnen geschreven staat is...eigenlijk grappig!
Ik heb eigenlijk nog altijd niet begrepen hoe het komt dat hier geen "Enter's" mogelijk zijn ( al was het maar om "groetjes van warket" 2 regels onder de tekst te plaatsen.
groet,
warket
07-10-2007, 22:30
Geschreven door warket
fout fout fout
ik had mijn voorgaande commentaar in aparte lijntjes geschreven en ze verdwenen bij het plaatsen, wat spijtig is dat, ik lijk plots op een neanderthaler in plaats van een alledaags mens :(
07-10-2007, 18:15
Geschreven door kaatje wharton
bomen
als ochtendsoldaten aan de rand van het kanaal,
strak in het gelid staan de bomen
neveldampen stijgen, de zwanen zweven
ik reis met hen mee
reik naar het goud van de zon
mijn dag vederlicht
strekt zich met een glimlach voor mij uit
dit beeld verwoof zich met wat ik net las....
07-10-2007, 18:14
Geschreven door kaatje wharton
23-09-2007
Net zoals bij Uilenspiegel...
is het hier voor mij steeds weer een beetje sterven van verlangen naar de gave die jij bezit en waar ik slechts kan van dromen.
Liefs
23-09-2007, 19:04
Geschreven door Titipoes
22-09-2007
diep ingeademd
woorden die zich verenigen en het geluksgevoel laten stijgen en dalen tot op de bodem van de ziel...zodat het daar kan overleven in de sporen van het zijn...
22-09-2007, 23:22
Geschreven door kerima ellouise
Over mijzelf
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
Ik ben een man en woon in de wereld (de wereld) en mijn beroep is zien bouwen.
Ik ben geboren op 11/09/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles.
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
