in seizoenen bevroren winters
donker met slapende wezens
vliegen valken in rijm
boven een wolkendek
een moment
dacht ik bijna dat het gisteren was
de droomnevel trok langzaam weg

denk een spinnenweb in rimpels van een stoel
dichtbij is een plein, een vijver
met vissen zonder reigers
en een neuspeuteraar in de schaduw
die wacht tot de zon lager staat

de sterren staan al in de lucht terwijl het nog niet donker is
zorg goed voor het kind dat pas geboren is
vanavond heeft de waarheid haar bestaan verloren,
verwerp ik…herschep ik haar

zomaar om over het vermogen te beschikken
fantaseer ik een werkelijkheid
de wereld herschikkend
met land in strijklicht

nat en kil fluistert het weer
iets uit een zwanendans
op een verweerde tafel

en  smeekt  aan joelende wind dat geen inkt uit een pen vergaat.

Hemel klaart boven land in mist
op dezelfde plaats waar noorderwind
het onkruid liet bewegen
ik sta hier maar naar wolken te kijken in een half verlichte hemel
met maanlicht op een blad papier