En waarom, vraagt iemand zich dat af?
Ik zou het niet eens weten, alhoewel; het heeft misschien iets met perceptie te maken in dit aardbewonersbestaan.
Warket gaat iets beschrijven...in het straatbeeld hoor ik muziek; zigeurermuziek. Mijn voorbijgangers kijken niet eens naar die accordionist die een muziekstuk speelt. Zigeunermuziek. Kinderen, dronkhaards en clochards gooien iets in zijn kartonnen bakje. Muzikant op straat. Dan zie ik iemand op hoge hakken vooraan. Op de kasseiweg heeft ze het moeilijk. Haar benen gaan alle richtingen uit. Haar lichaam is gevangen in een soort gelatine-keurslijf. Dat kan toch niet comfortabel zijn. In de zomer stoken zigeuners vuurtjes waarop ze hun eten klaar maken. De kinderen spelen in open lucht, net zoals ik dat deed. Ze gaan pissen en kakken tussen de struiken. Ze poetsen hun tanden buiten in de dauw met een emmer water, ieder om beurt. Ik heb het gezien. Ze leven zoals wij, maar dan op een andere manier In dit straatbeeld zie ik ook een grijsaard met een hond, een halfblinde met een vooruit gestoken witte stok en roekeloze jongelingen. En ik daar tussendoor
Reacties op bericht (2)
11-11-2007
ontvangen...
en ik heb jou gezien...er tussendoor...als iemand die zo schitterend en treffend beelden kan neerzetten...met net dat extraatje meer in gevoel !
11-11-2007, 17:39
Geschreven door kerima ellouise
08-11-2007
Ongetiteld
Samen in de dauw rond een plastieken badje in ontbloot bovenlijf je ochtendritueel volbrengen. Nietszeggend enkele blikken wisselen. Omdat je met een tandenborstel in je bakhuis staat. Het is meerzeggend dan honderd boekskes over wat dan ook.
Groet
08-11-2007, 19:04
Geschreven door Ramon De Jonghe
Over mijzelf
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
Ik ben een man en woon in de wereld (de wereld) en mijn beroep is zien bouwen.
Ik ben geboren op 11/09/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles.
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
