woensdag 25 februari 2009 

Rond twintig voor vijf wordt ik wakker. Het is nog te vroeg om op te staan. Ik trek het deken over me heen. Ze kreunt in haar slaap door die beweging.

In een resterende droom stap ik langs een autoweg op sandalen naar Namen, verlies ik de weg en kom ten einde raad een opdrachtgever tegen die me iets te drinken geeft. Dan wordt ik opnieuw wakker, deze keer rond halfzeven.

In de spiegel is mijn linker oog rood en kleiner dan het rechter.

Ik poets mijn tanden en was mijn lijf. Mijn haar en wimpers zijn te lang.

Het licht komt eraan met zes kraaien in een naakte boom en een vuurbal uit de grond. Ik ga naar de coiffeur rond het middaguur.

Zal ik mijn gehoorapparaten aan doen?

   Neen, dat hoeft niet. Wij praten toch niet tegen elkaar.

Dan doe ik mijn ogen dicht en voel haar schaar en vingers in mijn haar. Zalig is dat. Af en toe bekijk ik haar in de spiegel. Haar buikje is verdikt en haar tepels drukken door haar blouse. Zou ze zwanger zijn? Ik durf het niet te vragen en sluit opnieuw mijn ogen.

Op de terugweg trekken ze voren in de berm opdat zigeuners er niet zouden kamperen.