verdomme toch
ben weeral leeg
dool rond met een zonnebril aan

er zit een indrukwekkend insekt op de bladzijde
groen met een gekartelde rug

lang geleden zou ik het dagboek dichtklappen om het dier als een herinnering te bewaren
maar nu kijk ik verwonderd
naar de schoonheid waarin het beweegt
daarom noem ik haar 'ze'

ze zou een soortgenoot kunnen zijn
in een later leven
en ook de vlieg die van mijn schaafwonden proeft
of ruikt ze maar zoals ik dat doe
ik voel niet eens het verschil

ze heeft voelsprieten en twee maal drie hoge pootjes
wat eet ze, hoe drinkt ze, voelt ze genot als ze nieuw leven in zich draagt?
zoveel vragen

links streel ik netels om de prik
op de kop bloeien ze al
dacht dat het pas in julie mocht

er rijd een tractor voorbij
met een bejaarde boer achter het stuur
kan zich het werken niet laten
of is het hem om het nalatenschap te doen?

wellicht maait de vrouw de spinnenwebben uit het huis
terwijl hij het land bewerkt
en ik hier zit te nietsnutten,
destructief zonder schuldgevoel

mijn wereld staat stil
de aarde beweegt
vandaag ben ik een kraai
de hazen schrikken niet

of zal ik een klaproos voor je bewaren in mijn verhaal?