welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
30-12-2008
foto: locatie beeldentuin 2007
als ik mijn dromen
zou kunnen tellen
van dag- tot avondlicht
dan zouden duizend-en-één-sprookjes
zich neerleggen in het weelderige gras
misschien was ik
bij leven
tot poëzie gekomen
nog voor de nacht
er was
28-12-2008
poppenstoet
druppels
uit al mijn lichamen
dringen het kind binnen
morgen zou het gaan varen
ver weg van de grijze pantalon
en het openscheuren van de donder
op zolder, van de minibomen langs het treinspoor
dat de seizoenen deed vervreemden
van het kunstlicht, ratelend
en zonder pardon
morgen
zou het gaan varen
in de namiddag, licht en roze
zodra de poppenstoet werd
gekleurd door jurkjes
25-12-2008
foto:kerima ellouisenachtschelp
24-12-2008
laat mijn woorden
dan bij maanlicht van sneeuw
zijn
een siddering, een beetje wonder
zoals zilverglans, mild
in bomen
het onbekende
dat zich over het leven buigt;
een vinden of ontwaken
in trillend teder
en in dromen
wij samen
in witte kruinen
de engelenvleugels tegemoet
22-12-2008
17-12-2008
spelevaren
ik frommel je in gedachten
terug
hoor sneeuwvlokken
nog hikken en proesten, net boven
het gras
en hoe het landschap
kinderstemmen ving, hoog in het
ontmoeten van vogels
jouw kerstboom
die het licht bewoog naar een witte,
zielloze kamer
weet je nog
rode ridders en kastelen, alle piraten
op het dek
het getikketak
van tweeëntwintig groeistappen
in eenzelfde straat als nu
16-12-2008
15-12-2008
hoe dicht
kan perfecte imperfectie
bij het volmaakte komen
als leesrozen
tussen woorden groeien, verlangen
zichtbaar wordt in het lettertasten van
schoonheid (zachtgelijnd)
hoe dicht
zal ik je vinden wanneer je
in mijn denken ligt, touwtje springt
met ieder seizoenslicht
in oceanen van papier duikt
-golvend- en poppenscheepjes uit
een notendop wrijft
om liefde
enkel om liefde
-zweef
en geef tijd jouw naam-
zoals een lelie aan het water
open-gekroond
voor ClaireQ
naar aanleiding van haar bundel
"perfecte imperfectie'
13-12-2008
wachten op het landschap
de avond
braakt schapen
in een slapen uit
dwaalt over het land
en steenhopen van stilte
ik breng een laatste vergezicht
- daar waar ik niet woon -
laat leegte los, de aarde
en de eenzaamheid
alsof de nacht al weet
tot hoever ik zal
geraken
wanneer jij naast me ligt
in de verte van het licht
en in
het trage rood
van mijn leeggelopen hoofd
10-12-2008
vandaag gebeurde het
in één ogenblik
buiten op straat
lag huid
te sterven en jij zag opnieuw
haar stilstaand gezicht
vogels in zwart
vlogen door vlinders heen
en keerden weer
over wintervelden, uit het einde
geboren
niemand merkte het sneeuwen
op je vingertoppen of het zorgzame gebed
dat je achterliet
tussen de schouderbladen van de aarde
en deze onbekende
07-12-2008
foto; kerima ellouise ©
de maan en de duinen
en we zeiden tegen elkander
dat het eerste woord stil is
en vol vertrouwen
het zoete avontuur waarin we
onze handen kwijtraken
over zee en huid
porseleinen pauzes
die laten voelen hoe zacht
liefde volgt
en hoe jij fluistert:
ga met me mee, ik lig
aan je zij
waarheen dan, vraag ik me af
als de maan onze dromen
al opraapt
jij mij inademt als
lepeltjespoëzie
05-12-2008
kunstenares: ClaireQ © de waargenomen wereld of niet
het is stil
ik ontdoe het verlorene
van tijd, van alles wat zomaar is
en in elk voorbijgelopen decor keer ik
het kleinste naar liefde om;
als reisgenoot
wanneer dagen zich werpen in jaren
blauwe kruinen, op heuveltoppen
om jou te zien, wat jij zocht
naar dat
dat zal herleven
staar ik naar wie je bent
en naar alles wat ogen kunnen raken
zoals het gespalkte van je ziel
in buitenlucht
02-12-2008
nog een paar woorden
en dan zal ik gaan naar ver, verre
herfstlanden
omdat de tuin
hier niet vriest zonder winter
en het wit
onberoerd blijft liggen
in mijn hoofd
zoals het oud linnen
dat nooit tot wasdom is
gekomen
immer zwijgt
in noord, noordenwind
tot in de kleinste hoeken
van kwetsbaarheid, uiteengereten
door de kraaien
omdat ze net als ik
hunkeren naar
wit
28-11-2008
winter rouwde
om het kind dat altijd
schreeuwde
s nachts
wanneer het gezichten
tekende
tot zichtbaar en tussen meer dan
lijnen op papier
winter kwam ook steeds vaker in verhaaltjes
waar armen en benen kwijt
raakten
en god, ver weg van
de koude aarde
alsof monsters gedurig wisselden
en de manen bevruchtten
met de dood
om niet meer bang te moeten zijn
van het leven
27-11-2008
Leef
de zwaarte; de herinnering
het grote lege nu
gedachten alsmaar malen
het waarom; wat nu
we leven door, ondanks
de beelden die
het stof verplaatsen;
het vastgebonden zien
de zwarte loop
de trekken en velden
ik ken ze nu..
en leef Warme armen
De dag draagt sporen
van het uur; de geuren
de immer-klanken
tranen
het einde
tastbaar dichter bij
de klok slaat
keer op keer
telkens weer
het nieuwe uur
toch eindigt deze schemering
en keert terug naar nu
waar samen warmte kleurt
en armen strak omarmen
en alles weer
even zichtbaar wordt
komen duizend vragen
doch hebben wij ook geleerd
slechts het goede
de mooie momenten
met ons mee te dragen
al is het zicht zo beperkt
door wat ons heeft getekend
breek luiken naar de toekomst open
dat ligt te wachten in de juiste lagen
24-11-2008
ren! ren!
Raas gedachten! rond
razend
roof! moord! roof!
leven! leven!
Laat me leven! lief
later
los! het geld!
stil! zo stil! ik schreeuw het slikken
de grond trilt traag, woord voor woord
koud, zo koud
stop het tikken
oh mijn god
mijn hart slaat terug
waar blijft de dood
-adem-
23-11-2008
Camperfou
ze liep daar
zomaar
plots
en je ogen
rolden warm
en wulps
in haar decolleté
Naomi
riep je
hartstochtelijk zuiders
maar ze keek niet om
wandelde verder
hakkenhoog
of je haar nog zag
in het naakte, roze dal
ze pushte je nog lager
haar maatje was je nooit
voor een fan van Naomi Campbell
J
20-11-2008
Oskar Kokoschka, Windbruid (the tempest)1914
bedekt met as
je zei nooit
liefde is sterker
dan wind
alleen maar dat toekomstwoorden
niet uit te leggen waren
het waaide
maar ik sliep zacht
en warm
want met wie kon ik anders praten
dan de houtskool dat hellend
de bloemblaadjes
brandde
vier deeltjes voor elk seizoen
licht als witte kant
jij bewaarde jouw nachten
en zag losmakend
ver
schaduwbruiden
in de wind
19-11-2008
ik maak de nacht wakker
omdat ik de boom
van blad tot
karton
niet krijg gedicht
hij braakt bergen uit
en kinderen zonder glimlach
een moeder met gebrek aan geluid
en ongekuste lippen
afwezig
van elkaar en mij
hoe anders kan ik
schrijven
dat de betekenis van haar borsten
mij uit mijn slaap houdt
wanneer ik mijn doorschijnend kleed
laat vallen op het ongewilde zaad van de dood
en koele vingers
zoveel trager
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
foto: kerima ellouise ©
foto: Sandra D.©
locatie: beeldentuin Dehullu 2007
