welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten. woorden zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen, volledig
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
18-11-2006
Herfstzee
herfstzee
zo waait de wind door sombere huizen de lucht is te rauw voor minnende verzen hoor hoe huilt de deur naar buiten zoekt zonder spoor en in verval een zacht gebed in kleine schelpen elke dag, zo sterft het uur volslagen blind door oude oogst als vaag de hemel half bewolkt boven het laatste zomerwoord hoor hoe zwaar de deining schuimt wanneer de wind als scherpe sikkels in mijn dichte dromen snijdt kerima ellouise ©
12-11-2006
een stenen afdronk
rondom me waait stof niet op jij wel je snijdt de dag uit mijn mond en daarna een koude avond zing maar ijzig, rechts met het ritme links s nachts, twaalf uur slaap ik in er wordt gedanst op het spoor van asfalt jij wel kerima ellouise ©
05-11-2006
verloren lucht
bron foto : http://www.willem.to/zwitsital/7.htm
Verloren lucht
en weer klad ik hoop tegen de muur als ontelbare, grijze wolken rond gefluisterd in blinde stormen en al wat ik ben blijft bestaan in immer onbestemde regen wanneer dag na dag de stenen verpulveren tot stuifzand in de wind een stem in dag tot nacht gezwart breekt de laatste gebeden als ver weg het kind schreit door de schaduwen op mijn hand en mijn ondraaglijk falen kerima ellouise ©
02-11-2006
hoe je zacht ruist
hoe jouw adem me verbindt met het zuchten der bomen onbestemd bewegend met de boswind in mijn haar ik laat me langzaam leiden zolang de dag bestaat in t licht op onze mond en zo lome tederheid je hebt mijn ogen gesloten in de lenden van de nacht waar je t hart van onze woorden in eeuwigheid hebt vertaald over jou gebogen heb ik ademloos gewacht tot mijn geurige herkenning je veel verder dan deze zinnen heeft gebracht kerima ellouise ©
29-10-2006
bloemen in de wind
jij, die in het oosten woont adem mij je dichtzang laat de lentemaan stijgen in t lied, door sneeuw bedekt het landschap wervelt traag met ranke rug gebogen naar de sterren en mijn abrikozen droom kom, strijk neer ik werp bloemen in de verte over maagdelijke bomen en de stilte van een winterzee kom, rust uit op het windkussen van de nacht vlij zachtjes neer kerima ellouise ©
21-10-2006
volg de nacht
kan je me het sterven geven wanneer stilte draagt in morgendauw wolken geboren in zomerregen mijn nachten buiten betovering bloem wordt bloem van kind naar boom op het gelaat bestreden zonne - wegen kan je me het leven geven een leven lichter dan een droom kerima ellouise ©
18-10-2006
Voorrede
en tegenover het bezongen leven ligt de doodse stilte op het gras in het eeuwenoude treurlied dat door buien van neerslachtigheid wordt geschreven, ver voor de tijd en in de diepte van willen vergeten ik huiver om het kerend verlangen wanneer de avond, moe gewaakt, zich wentelt in het niet meer zijn het zielenzwijgen zondig vindt wanneer de ochtend uit de hemel valt op mijn onbekend en verlaten lijf kerima ellouise ©
16-10-2006
Jij bent en ik ben
zo geef je me jouw leven op de grenslijn dichtbeschreven liefde heeft te vaak gestolen; het meer dan alleen gekir de kunst van samen slapen nachten blijven vallen op het binnenpad naar stilte de schemering heen en weer om het schreeuwen te ontrafelen zo geef je me je ziel door eenzaamheid gesneden en ik ik wil slechts in het licht naar je toe bewegen kerima ellouise ©
14-10-2006
Liefde volgt
Liefde volgt
in het geheim van leven en dood past elke sleutel diep in alles en niets schrijf ik dan stilte of een lied als adem loopt in alle sloten door ieders naam en engelenweg misschien wordt leegte overeind gehouden of spreekt liefde in het tere vlees leven kiest dood dood het leven het is waar jij en ik naar oud gebruik onze longen op bouwen kerima ellouise ©
11-10-2006
Panorama
panorama
hoog reiken de dunne poten van de gazelle in de poel waar vogels af en aan vliegen ik leg me te rusten in de jaarringen van bomen en de stilte in mijn buik het open landschap en de bloemen in mijn hand strelen op je mond de geur van het beminnen ik schrei jouw naam in duizend wolken en begeef me naar de kraterrand voorbij de heuvels op een rij kerima ellouise ©
09-10-2006
In open wind
bron foto : http://diegocentrico.leonardo.it/blog/sabor_a_mi.html
In open wind
wanneer je gaat verder loopt dan de middagzon verslaapt de dag zich omgekeerd ik zing doorheen de afspraak en druppel tranen afwezig in de dichtstbijzijnde lucht onbeweeglijk ontstaan verdoofde blikken in het luisteren naar een synoniem op je rug draag je de maan, liefde voorbij een schuivend vergezicht het voelt als leegte en toch waait wind me tegemoet kerima ellouise ©
07-10-2006
Heuvelopwaarts
jouw duizend stappen worden winterstil verdwijnen maanloos in grote ogen door het treurlied, in mijn ziel bewogen omdat je dode wereld niet rusten wil die avond breekt het licht aan de ramen alsof het allerlaatste weten sterft wanneer je aardse naam de leegte kerft in de zwaarte van een tergend amen zelfs de rozen in het gebleekte veld worden haastig en vreemd, als traan op traan, zei ik zacht, uren nooit vooruit geteld je schoof de schaduwen tegen je aan toen herfst het nachtzingen had vergezeld en ik, zo traag, heuvelopwaarts moest gaan kerima ellouise ©
05-10-2006
Mijn schaduw en ik
bron foto : olgajournaal.web-log.nl/.../2006/04/index.html
Mijn schaduw en ik
Ik slaap niet, ik luister naar mijn schaduw zie hoe bedroefd hij de handen in zijn zakken steekt en af en toe knijpt in de nacht soms bukt hij zich eigenlijk al sinds jaar en dag om een dode vogel onder de houten planken te begraven hij laat de wind met de duisternis praten ontbindt zelfs geen stormen in de ijzige kou hij ademt enkel op het ritme van mijn dromen, zweeft soms zuiver, soms verloren maar nooit sluit hij zijn ogen want hij is er om mijn ziel te bewaken kerima ellouise ©
03-10-2006
Er is sneeuw voorspeld
bron foto : http://www.two--four.net/wint/MVC-097F.JPG
Er is sneeuw voorspeld
de wind aarzelt wanneer ik woorden schrijf in de kille schaduw van de winter ik haast me door het gebladerte schraap zinnen van stugge takken voor deze zich overgeven aan het troosteloze gerucht van gewillige, grijze wolken vanuit de aarde verkondigen ze het sterven terwijl de nacht wordt meegesleept in de herberg van mijn angsten ik houd de adem in en langzaam, met twee handen krassen blauwe vingers de winterstilte op mijn graf kerima ellouise ©
01-10-2006
Herfststroom
bomen legden zich neer naast mij en droegen de tijd op het ademend mos kon jij verstaan hoe duizelend licht woordenwind zeilde in de hoogland schaduw van de herfst naar de lage duinen onder de blauwe stroom waar ik mijn ogen sloot en in jouw leven lag waar je danste en wervelde een nest bouwde de toekomst van mijn verleden was kon je verstaan dat jij aan mij een lichtwind in lijfelijke poëzie gaf kerima ellouise ©
29-09-2006
Herkent u de glimlach
wanneer een gedicht opent als raakte het de hemel in een zucht en met rood doorweven treur dan niet om herfst of wind die aan de winter tast sluier schaduwen met stemmen van de zee of laat rozen zweven, in het zonlicht spiegelen u hebt immers uw zielenkracht gevonden omhoog, omlaag, als trillende vleugels stil gefluisterd in het bloemenblad van uw ontvangend lezen kerima ellouise ©
28-09-2006
wat doet het er nog toe
al wat ik in jou niet meer ben speelt onbegrepen verder in mijn dromen ik draal iedere dag in het herinneringslicht terwijl jij de koude wind verzamelt en de gaten in het raam zelfs het weer vlucht voor de vragen nog open in vreemde pijn er blijft niets meer over in de vertespiegel of van de toekomst morgen nabij kerima ellouise ©
26-09-2006
Dat lieve woord
bron foto : http://linken.counsellingsjoukjedrenthbruintjes.nl/afbeeldingen%20en%20banners
dat lieve woord
jarig, de dromen in het gras en hoe ze bloeien terwijl de wolken slapen het is mooi weer wanneer ik ze wil proeven de vruchten in een plof ik wandel traag en met jou leg zacht je schaduw op de ochtend neer het is een vlinder naast je schouder, vier zomers in de dag van morgen de zon zo hoog in de lucht -------------- opgedragen aan Corrie kerima ellouise ©
18-09-2006
Alsof
Alsof
ze zeggen zo vaak van de doden niets dan goeds dan ga ik je vast na het sterven liefhebben alleen weet ik nog niet of het jouw of mijn dood wordt kerima ellouise ©
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag