welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
26-05-2009
als het leven
mij geen waarheid vertelt
leef ik dan in slechts een leugen
of ben ik zelf de allergrootste
illusie
zoals de vogel die heel dicht
bij doden rust, in wonderen
gelooft
en rond de jongste dag zingt
rond mij
steeds zachter
verward om de schreeuw
die in mij huist omdat ik niet meer ben
verdwaald
in de mens die ik bedacht
vreemd - achter deze onomkeerbare wereld
zonder omhelzing
22-05-2009
draden van licht
en dat ik jou niet missen kan
heeft niemand in
de gaten
het kleine brokje
in mijn keel of het neerleggen
van woorden met deuren toegeschoven
doen me afdalen in jou
zoals het late middaguur dat langs
de bladeren likt
en poëzie laat ontstaan
in de plek waar ik ben; het ademloze licht
over mijn stille hand
telkens zachter
wanneer ik niet meer spreken kan
schaduwvol verscholen
kerima ellouise ©
20-05-2009
door de nevels van morgen
laat me spelen -het is stil
kerima ellouise © illustratie: beeldentuin Dehullu 2007
15-05-2009
laat maar
13-05-2009
genagelde handen
en spijkers om Zijn hoofd
een ijzerharde genade hartelijk dank Meneer Waltack!
10-05-2009
het geheim van de hemel
ik droomde dat ik bleefillustratie: beeldentuin Dehullu 2008
09-05-2009
stille tijd
onverwacht
hoorde ik de nacht
gewillig, boven alles uit
getuigen
dat de dag mij drie zonen
zou baren
ik was onwetend en keek
omlaag naar m n zwellende meisjesbuik
en de donkere vlekken
die ik als zwarte vlinders
verborgen hield achter een dode stem;
ontroostbaar
in ieder sussend woord
van onschuld
kerima ellouise ©
05-05-2009
Poëzie Podium Breda
30-04-2009
dankjulliewel!
29-04-2009
foto: kerima ellouise ©
ik mag de koe wel
25-04-2009
ze weende
kerima ellouise ©illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008
24-04-2009
laat me, mijn lief
laat me een gedicht voor jou maken
al is onze dood
onbegrijpelijk voor de beuken
en de bloemen
eenhuizig zonder stem, met schimmels
langs heuvels, glad en
grijs
ik klaag niet, mijn lief
om het mos dat aanspoelt door
regen
mij zacht kust in boomkruinen
als zouden vruchten nooit verdwenen
zijn
en de wind, mijn lief
laat me de wind op het eind
ik weet, jij zal ontwaken in mijn verzen
zoals papieren vogels
helend in mijn hand
gedicht 'Seeschmetterling'
22-04-2009
21-04-2009
geef mij te drinken
wanneer ik door het land
van leugens reis
melaats
zoals de nacht
die tot waanzin groeit
in schrale wind
en een niet meer te dragen
stem
verf de aarde zwart
wanneer mijn mager lijf
naast donkere randen valt
en vroege dromen verliest
in jou en in de vreemdeling, dicht
tegen de dood
van mijn ziel
waarin alles heeft bewogen
tot ik schaduw werd
in jouw gezwollen
rivier
kerima ellouise ©
14-04-2009
hij kijkt naar
de lijken in zijn hoofd
hoe ze hongeren naar voedsel
van maagden
die hij liever zelf had bevrucht
met alternatieven van verschoonde
kunsten
hij bemint ze en ook de talloze namen
die hij met zijn ogen opent
als niemand het hoort
hoe het licht verft, naar huid verlangt
en muren vasthoudt, te smal
voor leugens maar ook voor
waarheid
hij erft een dag
die niet bestaat
in het moederschootmuseum
13-04-2009
Haar naam betekent zoiets als nobele geefster en hij moest aan Maria denken Sterre der Zee en hoedster van een behouden vaart maar zij vond het veels te ver gezocht grap voor een intellectueel die alles intens beleeft vanuit de tweede hand gedicht in een verhaal
12-04-2009
foto: kerima ellouise ©
zie je de meeuw
zij vangt de stilte op
boven het geruis van de zee
zoals ik
het zachte lispelen
van het licht
met een gedicht
binnenin
waarop de verte drijftkerima ellouise ©
09-04-2009
'de stilte zien is als een stilleven dat zich uit z'n lijst bevrijdt om de ruimte te ervaren' kerima ellouise ©
08-04-2009
Vandaag niet, zei ik.
Later.
Wat deze dag betekent, hier en nu,
is enkel het deelbare deel in deze kamer
vol paginas.
Ook jij kunt me niet bevrijden
van vergankelijkheid of van de steen die geen echos
wil herhalen. Niet zonder toeschouwers of minder schaduw.
Dat weet ik,
antwoordde je.
Dat staat geschreven in je woorden,
vruchtbaar maar immer wankel, zoals elke onzekerheid
tussen waarheid en leugen
waaruit het verlangen groeit naar stilte
in de schalen van onze schepping.
Vandaag niet, zo voel ik. Ik kan nog houden
van het leven en de steen in
mijn hand.
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
