welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
13-05-2008
foto Robin© Ziel te koop
ik vroeg of je m n dromen wilde
en je zei, ja
ik wil
wanneer de wind zuid is
en ik alle woorden hoor
wanneer niets wordt gedood
wat jij bemint
ik zal tot tien tellen en na honderd
tot het heelal
ik zal de zon over het water
laten gaan, in lange bogen
en over hen die wonen in jouw graf
heen en weer, dieper en dieper
tot ik alle nachten herschreven heb
op je kraakwitte schouders
wil je mijn dromen
vroeg ik opnieuw
ja, zei je
ik wil
wanneer de winter
geen woorden meer sneeuwt
11-05-2008
Aardegeschenk Kom wat dichter. Iedere dag bloeien
bloemen in het zandzwijgen, de weg aan je hielen
ligt immers ver voorbij ik uitspreken
verschuift.
buigen woorden letterlief.
Indien alles anders ademt, schemerstilte
want altijd,
altijd houd ik me vast aan de zonnestrik
van je naam.
06-05-2008
foto: kerima ellouise ©
Op een dag
zal ik een hut gaan bouwen
met één hand. In de ander
houd ik de bomen vast en het zeilen
van de grote zon.
Alles bloeit in het begrijpen;
zeepbellen, de zomer, wind
blauw, wit en roze
bloemen die lachen vanuit
het heden
naar morgen. Om het stilzwijgende
van liefhebben en het bewegen
in licht
en op een dag
zal ik naar huis terugkeren
om het afscheid te beginnen;
in de schaduw van een déjà-vu.
04-05-2008
naar lijf en ziel
is wat ik achterlaat en wat een beetje
op eeuwigheid lijkt
dromen, vermoeide woorden,
de knuffelbeer van een kind
dat met waarheid
de leugen bestreed en de wereld
verzamelde onder het bed
dat het geen sprookjes waren
omdat de honger steeds luider schreeuwde
hoe dichterbij het lezen ook
de lakens vervuilde
van het gedicht dat bleef
omdat de hemel zo ver weg was
01-05-2008
in alle talen
die niet leiden naar een bron
om mij te laven
maar mij met felle bochten
stuurloos maken
en als ik schaduw zoek
krijg ik de volle zon
blindmakend in mijn ogen
ik moet vruchten plukken waar ik kan
en niets meer vragen
ik moet leren verdwalen
en het duurt soms dagen
voor ik mij herinner
wat ik nooit gelezen heb
maar het uitschreeuwt in alle talen
(voor K.E.)
30-04-2008
de spiegel rondom de boom
verandert maagden en minnaressen
wanneer winter geen woorden
meer kent
op schouders van de dichter
die als teken van rouw de aarde
zwart schrijft en
aan elke tak, krom gebogen,
de dag hangt met
droeve
doodgezwegen wind
vreemd en zwaar van stilte
hij kan niet anders
en buigt zich over zijn glazen droom
laat wolken vallen
sterft
op de onschuld van zijn trouw
28-04-2008
op een zondagmorgen
ik heb de zee gezien
zo vlak en verlaten van handen
dat ik op haar buik kon
wandelen
de wind viel stil, ook
de schaduwen om over te
springen
niemand groette mij of
deed deuren open en ik vergat
de vele monden, gered uit
het bestaan
van millimeter ribben,
mager uit het bloed
van het kind dat op de horizon leek
kortademig door de vlucht
en ingebonden borsten
ik heb de zee gezien
en herinnerde de dood
in haar lijf
26-04-2008
winterstemmen
ik vlucht
met het gelaat onder najaarsbladeren;
de ongenade in jaren diep
wanneer de jaskraag van een nog trage lente
de scheefgezakte stilte bedekt
op mijn mond
en onbetoverd luistert
hoe ik adem en sterf achter alle bomen;
geketend in wind
door de schaamte die maar nachten
blijft slaan, geschreid, in het huiverend
schaduwhout
ik adem en sterf,
vlucht, adem,
sterf
ik ben de zondaar
van de winter kerima ellouise ©
25-04-2008
in lichterlaaie
24-04-2008
het is nog licht
aan het einde van de dag
en het heen en weer waaien
van je schateren drijft verder weg
in kleine bootjes
uitgestald
op het vernis van zomeraccenten,
de lijn van oost naar west
kom je morgen terug, roep ik
om zo de zee te vergroten
en mijn armen in
omhelzing
tot waar zal je gaan, fluister ik
met nevelbloemen
in mijn stem
ik zag je ondergaan
in rode viltjes kerima ellouise ©
21-04-2008
morgen sluit de kroeg
poëzie
is meer dan een vlucht
hoorde ik
in het verhaal
van de stadsdichter
die het stof deed opwaaien
tussen schimmen van eens overleden
woorden
hij ontkleedde zijn bruiden
en bedekte borsten met
rijpe mond
de handen vrij van wonderlijk gemis
het podium volgde zijn bed
en ik glimlachte
verder
naar het
verleden
tot ik niets meer van deze wereld
wist
20-04-2008
Zoals jij de woorden
met zilver aan je vingers
penseelt, het dichten dichter
op één knie brengt, baart de herfst
nieuwe zomers.
Letters dragen een weergalm
uit jouw zielszachte stem, de klank
en het raken.
Rondom kunst stroomt passie;
vier ringen, het aanzoek
van poëzie.
En het antwoord vleit zich neder,
teder, grasgroen tussen jou.
19-04-2008
appels in het licht, zo zonnelief
vingers ontkiemen jouw kunst
zoals schrijfrozen uit een hand
vicky hazen ©
en plots begon het te waaien
heftig
alsof aarde en hemel
antwoord gaven terwijl
ik slechts
de stilte kon herhalen;
gedachteflitsen, te ver van lippen
om te baren, ontelbaar
hoog, de appelbloesems
in het bestaan van
lief
hart en zinnen
het gezicht van een meisje
van wimpers, wangen
druppelend tussen de gloed, schoonheid
is zo zeldzaam
zo veroverend
jij
dank je Vicky...meer dan woorden in het licht...
17-04-2008
bloesemblad
zie mij dansen, zie mij vangen
ja daar waar vlinders
liefde wegen en immer
naar de zomer
streven
zie mij wiegen, zie mij vliegen
ja hier waar vogels
luchten dragen en immer
naar de hoogte
staren
zie de dromen, begrijp het dan
dat ik huil en honger
in de bomen
omdat ik nooit zo licht
in jou kan
wonen
14-04-2008
reisgenoot
heel even
zou ik jou willen zijn
bewegen in de weinige woorden
om tijd te voelen, namen die je geeft
aan het gelaat
van gebarsten kamers, de koude
op een stille dijk of bij het begraven
van je linkervleugel
zwart en kleinbehuisd
een paar ogenblikken maar
nog voor ik inslaap
wil ik, gevallen
alle stenen betasten en weten
hoe de wind vlaagt
uitgehongerd, onvatbaar
in de schorre stem
van je verzen
rakelings, zoals nu
12-04-2008
een gedachte
sterven doe je alleen
zei je
en je trok een laatste streep
je riep nog na
dat alles toch voorbij
zou gaan
ook dit moment
waarvan ik wist dat ik
mezelf erin zou begraven
vreemd genoeg
had je gelijk
de dag sliep in
samen met
mij
jij bleef
brak uit
en alles was compleet
10-04-2008
lente
geen dagen meer
komen
vertel me over liefde
voor je weggaat
of voor vogels bewegen
in het gebladerte van
de nacht
vertel me over duinen
en open huizen
zweefmolens
die rond de klok draaien
en bogen borduren op blauwe vlinders
vertel me over dromen
die gedichten naar
zee wiegen
alsof het zwijgen nooit
heeft bestaan
het is kalm vandaag
je huid is zacht
08-04-2008
bron foto: http://www.imageafter.com/ ochtendritueel
ik kijk in de herinnering;
je wijst en stilte blijft gezichten
slaan
die ik het eerst aanraak
wanneer het donker wordt
overdag
en ik het zwijgen niet meer kan bedaren
achter ramen en handen
op ingehouden buiken
zij die het gemis kennen
vertellen over gedichten
sluiten de nacht, zwart van kleur
te groot op wangen, in ogen
kleingebarend
ik huil
en spreek hun schaduw toe;
teken rotsen af, mijn huid
in het dagboek van
de ochtend
05-04-2008
foto:
locatie beeldentuin Dehullu 2007
kunstenaar: Sjer Jacobs
over de tijd heen
achter het mijne
ligt jouw stilzwijgen
dat in niets verdwijnt
ik zou gebleven zijn
van binnenuit
misschien vreemd lachen
naar het requiem
op je lippen
en naar de korte slaap
van de late grafdelver
in ebben zwart
maar het wenken van de wind
laat mij dodelijk bewegen;
het lichaam vol
in hongerdagen van
bestreden besef
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
foto: kerima ellouise ©
foto: kerima ellouise ©
foto: Robin©
foto: kerima ellouise ©
foto: Nino ©
