veraste kreten
tot stompjes uitgekleed werden ogen gebroken
in het godvergeten licht
baarmoederloze barakken vol doden van vroeger tot nu
waar ontbloot, duizenden en duizenden
werden beroofd in een verschuivende, reeds verlaten, bestemming
waar zijn de kinderen?
een stil aanschouwen staart naar hier of elders
naar gruwelijk, onverlost verdriet
en een wereld vol waan waar een anjer getuigt
van een laatste vlinder
waar zijn de kinderen? waar zijn de kinderen? waar zijn de kinderen?
Auschwitz-Birkenau, 21 februari 2012 (9)
kerima ellouise ©
|