ik werp een steen in het heelal
de sterren zijn moe ze vallen een voor een mijn dromen uit
ik ga niet meer naar binnen en verberg het heelal in mijn lichaam
daar kan ik in het zwijgen alleen zijn, de dood laten sterven tegen muren van steen
woorden verbranden, het rouwbeklag en de verzen die jij met grenzen overschreven hebt
om de liefde te verliezen en uiteindelijk
de sterren te doden
kerima ellouise ©
tekening kerima ellouise
©
|