xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />maanvaren
ik was zestien
en vol geloof
in al het leed van poëzie
en ik dacht nog
als ik nu maar lang genoeg staar
naar de maan
dan zal er wel
een gedicht voorbijdrijven
of misschien een man, een kano
het gezicht dat ik gebouwd had uit
de rotsen van een rivier
ik keerde woorden om, strooide
letters in het wiegelend licht, ging naar zee
om te verdrinken in een dichters droom
de man verdween, de kano ook
kerima ellouise ©
geïnspireerd op het gedicht Melopee van Paul van Ostaijen
