een schreeuwxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
hoe vaak
heeft zonde
haar naam al aangeraakt
met wanhoop in ogen,
klein en in de richting
van de dood
morgen
zou hij laten
en zij zou opstaan, zonder
herkennen als hij boog
over tafel, half man
half vader
ze gooide ruiten in, klom
op het dak en in de hoogste bomen,
deed alles om anders te klinken
zij veranderde niet
hij ook niet, tenzij in het sterven
kerima ellouise ©
|
