het weerzienxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

ik laat jou geboren worden

in mijn nieuwe droom

je was er al

maar nu weet ik

dat je ook in mijn heimwee bent

vergeef me het gemis

ik ken je al zo lang

zoals de duinroos en de golven

waarin ik schelpen gooi

en waarin ik me op den duur

ook eenzaam weet

omdat jij de meeuwen niet kan zien

ongeschreven

zoals verwondering in het lichtste gedicht

van geluk en innig lief

van vogels over zee

naar mijn verlangen, om handen

als jij mijn lippen kust en in me valt

met alle warmte

zoals de zon

en zoiets als kleine sterren

met de horizon er omheen