varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
18-09-2006
Oh lala, la Wallonie.
Maandag 4 september 2006 - 09.10 u - 4.476,49 u - 41,7 km.
We roepen om 09.00 u. sluis 11 in Kortrijk op met de mededeling dat we het kanaal van Bossuit willen doen. Onbeleefd antwoorden durft de man niet, maar het is met de nodige tegenzin dat ie aan z'n job begint, dat hoort men zo. Hij moet de drie eerste sluizen doen van het kanaal, dat leie en schelde verbindt. Waarschijnlijk is dit het enige sluiswerk dat hij deze week moet doen. Eens in zijn ritme begint hij vriendelijker te worden en neemt hij onze lijntjes aan. Met een gemiddelde van vijf meter stijgen per sluis, tillen deze sluisjes ons vijftien meter hoger tot Zwevegem. Daar, in deze nieuwe grotere sluis worden we nog eens 8,5m hoger gebracht. We zitten nu achter een nederlands binnenschip de Vectura, die bouwmateriaal gelost heeft. Met nog twee sluizen, telkens met een verval naar beneden van Moen (5m) en Bossuit (9m) komen we op de bovenschelde. Op het Waalse stuk van de bovenschelde dienen er nog twee sluizen gedaan te worden. Op de eerste sluis in Hérinnes dien ik naar boven te komen, want er wordt nu gevaren in Wallonië en de nodige papieren moeten worden ingevuld. Ik krijg nu een nummer om op Waals grondgebied te kunnen varen. Alles is gelukkig gratis en een tevreden El Verde - bemanning vaart nu "sur territoire wallonne", de volgende sluis in Kain tegemoet. Het is mooi over de taalgrens, en hoewel de walen wel wat stoerder en onbehouwen lijken, toch vallen onze Waalse vrienden zeer goed mee. Laat je nooit intimideren door het uiterlijke, zou ik zeggen. Overal worden we vriendelijk geïnformeerd en dikwijls in het gebroken nederlands, maar ze proberen het, en dat is bemoedigend. Het was anders 10 jaar geleden. We varen nu door Doornik en de mooie brug "Pont des trous". Petra filmt en neemt foto's ondertussen van zoveel moois. Eens voorbij Doornik komt men in de industriezone van Chercq/Vaulx en Antoing. De cementverwerkende industrie van CBR en CCB alsook de leisteenproducenten zijn hier gehuisvest. Stofferig, dus. Bij het verlaten van Antoing, ga ik bakboord en kom nu op het kanaal Nimy/Blaton/Ath. We hebben geopteerd voor een grote jachthaven "le grand large" tussen de beide sluizen van Péronnes. Het is een grote kom, waar ook op gezeild wordt en twee jachtclubs huisvest zijn. Ik neem de eerste. Jammer genoeg, is de kantine er gesloten, waar nochtans heerlijk kan gegeten worden. Althans, dat is het verhaal van klanten uit Brasschaat die er een vaste ligplaats hebben. Deze vriendelijke mensen voeren ons met de wagen tot het grootwarenhuis, waar we onze inkopen doen. We bedanken hen voor zoveel last en doen inkopen om te kokkerellen aan boord. Morgen staat dit kanaal op het programma en een stuk van de Waalse dender. Sluizen à volonté. We gaan naar Beloeil morgen. Wait and see !
Zondag 3 september 2006 - 09.50 u - 4.473,15 u - 18,3 km.
We laten Izegem achter in de regen. De ruitenwisser jammert van links naar rechts, maar niets aan te doen. We varen verder. We laten het toch grauwe industriestadje achter ons en keren terug naar de sluis van Ooigem, zonder te vergeten natuurlijk, onze vrienden van gisteren toe te wuiven. Ze stonden ons al min of meer af te wachten en wensen ons een goede reis. Dit kanaal vol met zijn meel- en graanverwerkende industrie zou best wat beplanting kunnen gebruiken. Met een jachthaventje er bij zou ook het watertoerisme er bij kunnen, zodat de ganse nering in Roeselaere er wel zou bij varen. Visie, mensen is ook politiek, en de Rodenbachstad zou deze impuls goed kunnen gebruiken. Creatief denken aan de toekomst mag ook in de politiek ! En haal die overjaarse jachtjes weg bij het binnenkomen van de stad, het lijk nergens op, eerlijk gezegd. Roeselaere verdient beter, nu het watertoerisme overal in de lift zit. Maar goed, het weze gezegd. Met een verval van 7,50m verlaten we Ooigem en varen richting Kortrijk op de leie, waar we, het kanaal van Bossuit willen nemen. Jammer, maar op zondag werkt het kanaal van Bossuit niet. Stom gewoon, de leie werkt, de schelde werkt, maar men kan niet van de leie naar de schelde. Het wordt tijd dat zulke nonsens ophouden, en alle kanalen en rivieren onder dezelfde administratie vallen. Dit is de bananenrepubliek België op z'n smalst. Door dit voorval blijven we dan maar in Kortrijk. We liggen in de jachthaven aan de Broeltorens, waar we onze zondag zullen doorbrengen. Net op die zondag is het braderij in Kortrijk. We slenteren als volleerde toeristen door de gulden sporenstad en bezoeken de Groeninge kerk en het begijnhof. We schieten ook een foto aan het geboortehuis van Guido Gezelle, Vlaams dichter van Boerke Naas en Het Schrijverke, later zo mooi vertolkt door kleinkunstenaar Will Ferdy. Streuvels en Gezelle, twee Vlamingen die onze taal zo kleurden, dat het plezant werd om lezen. Morgen, de Bovenschelde, nog nooit gedaan. 'k Ben wel benieuwd.
Zaterdag 2 september 2006 - 09.00 u - 4.469,10 u - 41,1 km.
Bovenaan begin ik elke dag met datum en vertrekuur, het totale aantal vaaruren van mijn bootje en de die dag gevaren kilometers. Het zijn praktisch identieke weersomstandigheden als gisteren, maar met net iets minder wind, en dat is altijd meegenomen. Er zijn nog altijd die dreigende onweerswolken, maar die maken Vlaanderen zo mooi. Na anderhalf uur op een kaarsrecht kanaal gevaren te hebben, weliswaar met groen omzoomd, kom ik aan onze eerste sluis die dag, St. Baafs Vijve. Te lang heeft men in de waterhuishouding gedacht dat het beste kanaal het kortste was, zoals in meetkunde, de kortste afstand tussen twee punten, maar niets is minder waar gebleken. Moeder natuur heeft het nochtans voorgedaan hoe het moest, maar de mens in al zijn ijdelheid, hij wist het weer beter. Door die rechte kanalen stroomt het water te snel, en bij felle regen, lopen de laagst gelegen gebieden onder. Daar waar een meanderende rivier met al zijn kronkels en geultjes het water fel vertraagd, en via grachten zijn teveel aan water kan lozen, zo ver zijn onze waterbouwkundige ingenieurs nu ook ! Eindelijk, zou ik zeggen. De bedoeling is om alle rivieren en riviertjes, afvoerkanalen terug op een respectabele diepte te brengen, zodanig dat het water terug opgevangen wordt zoals weleer. Men moet natuurlijk ook rekenen, dat talloze overstrominggebieden van destijds, nu bebouwd zijn. Als watersporter in hart en nieren, kan ik niet anders dan zulke initiatieven toejuichen. Kort voor Ooigem, besluiten we naar Roeselaere te varen. De sluis van Ooigem brengt ons meer dan zeven meter naar omhoog. Gelukkig is de sluis uitgerust met drijvende blokken. Men maakt zicht vast aan die blokken, die drijven op het water in een nis die in de sluismuur is uitgekapt. Daardoor hoeft men zijn touwen niet te verleggen. Pratisch, niet ! Het kanaal van Roeselaere is een echt industrieel kanaal. Met Ingelmunster, Izegem en Roeselaere zelf, heeft de binnenvaart er dikke vinger in de pap. In ons vaarboek staat dat er in Kachtem tegen Roeselaere) een jachthaven is. Niets blijkt minder waar. Er is gewoon een gat gemaakt in de kaaimuur, waarachter speedboten kunnen liggen. Wij zijn te hoog om er onder te kunnen. Dan maar terug naar Izegem, waar we al eerder waren. De elektrische kasten zijn hersteld, en we leggen ons aan tussen twee jachtjes. De mensen staan al klaar om onze touwen aan te nemen. Ze kennen mijn bootje, en zijn al op Spanjeveer geweest. Mijn buurmannen hebben als vaste stek, het oude sas van Ooigem. "We zijn straks weg" zegt hij nog, claxonneer maar eens in 't voorbijvaren. Het eten smaakt, want ik had honger. We hebben in de "Royal" een tafeltje gereserveerd, het restaurant waar we verleden jaar met de toervaart waren. We nemen onze fietsjes en fietsen langs het jaagpad naar Roeselaere, ca. 6,5 km ver. Petra fleurt op, want het is een echte winkelstad. Aan het einde van het doodlopende kanaal, liggen een aantal wrakken van jachten. Daar zou de ideale plaats voor een jachthaven, dicht bij het station en de horeca en winkels. In de standaard boekenwinkel kopen we behalve de krant, ook een woordenboek Frans en duits. Altijd goed voor als we gaan skiën in Oostenrijk of naar Frankrijk varen. We drinken nog iets en 't is ondertussen tijd om naar boord te gaan. Nuttig, die fietsjes, maar ik heb wel een nieuw nodig. We zien wel. Aan boord gekomen maken we ons klaar om te gaan eten, de mevrouw herinnert zich onze groep. We eten er voortreffelijk. Bij het afrekenen, besluiten we nog een wandelingetje te maken, om ons eten te laten zakken, maar de lawaaierige Kermis, doet ons anders besluiten. Waarom toch, moet er tegenwoordig zoveel klank- en lichtspel bij een Kermis zijn ? 't Is half elf als we bij onze El Verde komen, en gelukkig ligt ons bedje al gespreid.We zijn beiden blij met onze dag, en dit eenvoudig geluk doet ons zalig slapen.
Vrijdag 1 september - 14.00 uur - 4.465,15 vaaruren - 47,6 km. 't Is 1 september en alle kinderen gaan terug naar school na twee maanden vakantie. En wij, derde keer goede keer. Dit keer nemen we het risico en zijn we weg. De vijf, zes volgende dagen voorspelt men redelijk weer. Indien we het nu niet doen, kunnen we het vergeten voor dit jaar. We hebben in de voormiddag nog onze laatste boodschappen gedaan en gaan rond de middag aan boord. In de weersvoorspelling geeft men redelijk veel wind, dus sluiten we Nederland uit. Jammer, maar het zal zeker voor een volgende keer zijn. Frankrijk, tweede keuze zegt Petra, doen we wel eens later. Ze heeft daarentegen wel veel zijn om in ons landje te blijven, ook op plaatsen waar ze nog nooit was. Ik, droom al jaren om gans de Dender eens te doen, maar bij gebrek aan tijd is het er nooit van gekomen. We kiezen voor "la belgique" en gaan varen zoals de Fransen dat zeggen " à l'improviste". Dus met de natte vinger dan maar. In overleg met mijn onmisbare tweede man, vertrekken we richting Deinze. Het stadje heeft ons de laatste maal gecharmeerd en dus is een tweede bezoekje aangewezen. Overtrokken, maar droog, het was de vorige maand anders toen alle hemelsluizen openstonden. De altijd prachtige moervaart laten we definitief achter ons voor het altijd drukke kanaal Gent/Terneuzen. Bij het uitvaren van de moervaart stoppen we om drie grote binnenschepen door te laten die vanaf Langerbrugge richting Terneuzen gaan. De drie, varen met een "grote snor" vooraan. Iets verder gaat de overzet naar Oostakker. We nemen hem achteraan en krijgen zijn grote golven "à volonté". Maar we zijn nu mans genoeg geworden met ons bootje en deinzen voor zo'n kleinigheid niet meer terug. Wat verder ligt de afslag aan stuurboord om de ringvaart te nemen richting sluis Evergem. Dit is de enige sluis voor vandaag. Bij het oproepen van de sas, mag ik gelijk binnen. Wat een weelde ! Bij het uitkomen van de sluis ga ik stuurboord uit en ga de richting Oostende. Na een uurtje varen, komen we aan de schipdonksluis, waar ik het kanaal verlaat en nu op het afleidingskanaal van de leie zit. Gedurende de vaart kom ik telkens drie/vier binnenschepen tegen, een volle sluis dus. Het verbaasd me steeds opnieuw, hoeveel de binnenvaart aan het terugwinnen is op het weg- en spoorvervoer. Druk, maar tegelijk groen, dit is de beste omschrijving van het afleidingskanaal. Eens voorbij Landegem met de nieuwe brug, begint het voor ons te korten. De ingang van de oude leie komt in 't zicht en we gaan bakboord uit om een kwartuur later de jachthaven van Deinze te zien. Geen plaats, dus maken we van de nood een deugd en leggen we ons tussen de speedboten. 't Is 18.00 uur wanneer we vastliggen, we slenteren rustig het centrum van Deinze tegemoet en maken een korte wandeling. We genieten van een avond zonder wind bij een aangename temperatuur en kiezen voor een bankje in het park met uitzicht op de "El Verde". Kan het nog vrediger ? We vertellen honderduit over onze verdere vaarplannen. Plots na tienen, wordt het killer, we gaan binnen en genieten van een rustig nachtje.
Ik kan je niet bereiken omdat ik je blog niet ken, maar hier alvast een antwoord op je vraag. Zuidwestwandelaar leert van Oostvaarder.Om van Ieper naar Nieuwpoort te varen, kun je twee kanten uit. mogelijkheid 1 : Je vaart van Ieper (doodlopend kanaal) aan den Delva (een grootwarenhuis voor de doe het zelver waar ik uren kan in verdwalen), naar Boezinge, waar je 2 sluisjes hebt, Boezinge dorp en Boezinge sas, elk met een verval van ca. 3,60m, je komt uit het kanaal van ijzer/ieper aan de Knokkebrug die moet gedraaid worden, vervolgens heb je nog één brug die men draait, de nieuwe Tervaetebrug, je vaart door Diksmuide met aan bakboordkant afvarig de Yzertoren en de Paxtoren, je komt uiteindelijk in de kom van de IJzer aan de St. Jorissluis in de gelijknamige gemeente en gaat dan op het kanaal Plassendale/Nieuwpoort bakboord uit richting Nieuwpoort. Je komt dan uit op het sluizencomplex "Ganzepoot". Rekening houden dat sluizen in Nieuwpoort werken op het tij. Tijdig nakijken wanneer het hoogwater is. mogelijkheid 2 : idem ijzer/ieper kanaal, bij het uitkomen ga je bakboord richting Fintele sluis, daarna volgt de Lo-vaart (momenteel gesperd wegens werkzaamheden) Diverse bruggen worden voor u gedraaid door een mobiele ploeg of door sluiswachter Fintele. Openstaande sluis in Veurne, stuurboord uit kom je op het kanaal Nieuwpoort/Duinkerke. Daar bereik je dan weer de Ganzepoot in Nieuwpoort. Om nog een vraag te beantwoorden. Normaal bij een traagloper (schip dat minder dan 10 knopen vaart, 18,5 km), en niet langer is dan 15m is GEEN vaarbrevet vereist. Met andere woorden je vaart met een schip van 14,99m lengte en dat niet sneller kan dan 10 knopen = GEEN VAARBEWIJS. Je vaart met opblaasbaar zodiacsken van 2,30m lengte dat + dan 18,5 km/u vaart, VAARBEWIJS VERPLICHT. Begrijpe wie kan. Ikzelf beschikt sedert 1985 over Nederlands vaarbewijs en sinds enkele jaren ook over het Belgische. Altijd goed is dat je een cursus volgt. Indien je over marifoon beschikt is ook marifoonattest verplicht, uitgereikt door het BIPT. Er bestaat ook een boekje dat de beginnende watersporter wegwijs maakt in alle benodigde papieren. Mocht je dat nodig achten, kan ik je overal mee doorhelpen.
Uit de vele reacties die ik tijdens mijn afwezigheid van velen mocht ontvangen, doet het deugd te weten dat er tussen al die post ook 2 bootliefhebbers zitten. Eentje dat al een bootje heeft, en ene die met de gedachten rondloopt er eentje te kopen. Goed zo, op mijn steun kunnen jullie allebei rekenen. Trouwens de booteigenaar uit Mechelen kreeg al een persoonlijk mailtje terug, en de andere uit Wervik kan ik zonder adres jammer niet terugvinden. Hopende dat je nog eens een berichtje of mailtje toestuurt met je adres. Let op : ik heb rond gevaren in België en bleef op volgende plaatsen overnachten met daartussen de bevaarde kanalen en rivieren. Vertrek 01.09.06 - Aankomst : 15.09.06 Spanjeveer via moervaart en kanaal Gent-Terneuzen, ringvaart en afleidingskanaal van de leie naar DEINZE, afleidingskanaal naar kanaal van Gent-Oostende naar kanaal van Roeselare naar IZEGEM. Vervolgens van Izegem naar KORTRIJK. Van daaruit kanaal van Bossuit en de bovenschelde door Doornik naar PERONNES. Via het kanaal Nimy/Blaton/Ath naar BELOEIL, na een stukje Dendre, een stukje Dender naar GERAARDSBERGEN en vervolgens NINOVE. In een ruk gaan we via Dender en zeeschelde en de ringvaart plus kanaal Gent/Oostende naar BEERNEM.Van daaruit varen we op hetzelfde kanaal naar OOSTENDE. Daarna gaat het via hetzelfde kanaal naar kanaal van Plassendale naar Nieuwpoort met overnachting in OUDENBURG.Nog verder in de westhoek ligt onze volgende halte DIKSMUIDE, we zitten nu op de ijzer en varen via kanaal ijzer/ieper naar IEPER. We keren vervolgens terug via de ieperlee naar de ijzer en OUDENBURG.Voorbij Oudenburg terug naar Plassendale en zo terug naar BEERNEM, vanaf hier keren we terug naar MENDONK-VVW Spanjeveer.
Alles over deze reis verneemt u in de volgende dagen in geuren en kleuren.
Hoop inderdaad, want mijn verlof moet nog beginnen morgen, en nu reeds kondigt men overal een serieuze weersverbetering aan. Wat het wordt, beslissen we morgen : Frankrijk, Nederland of la Belgique, maar dat we weg zijn, staat nu wel vast. Morgenvroeg nog enkele noodzakelijke boodschappen, en hop daar gaan we. Eerst op 18 of 19 september hoor je me terug of er moest een panne optreden, maar laten we onze vingers kruisen en hopen op zon, het sop op met het bootje en genieten van het leven. Op mijn 61e begin ik er meer en meer naar uit te kijken. Tot dan, vrienden bloggers !
Eén van mijn beste vrienden verjaarde vandaag. Ik weet niet hoe oud hij wordt, maar hij is wel een fervent lezer van mijn blogje. Beste Ludo, maak er een knallend feest van en bedenk dat vandaag de eerste dag is van een schitterende toekomst met uw Carina.
Je kan het wel stellen. Daar waar ik met het prachtige weer niet wegkon, omdat een collega op huwelijksreis was, is het sindsdien wachten geblazen vanwege de weersomstandigheden. Feit is zeker, ik heb op 1 september drie weken verlof genomen, anders moest ik in oktober op vakantie. We plannen een reis van veertien dagen, omdat Petra minder verlof heeft als ik. (leeftijdsverschil, weet je wel !). Met andere woorden vertrek ik 's avonds op 31 augustus of de week daarop 7 september. Wind en regen zijn daarin de hoofdrolspelers. We zien het wel. Intussen volgen we De Boosers, Haagdorens of De Meyers met argusogen. We denken dat het 7 september wordt, gezien de huidige weersvoorspelling reeds tot en met donderdag ronduit slecht is : 5/6 beaufort en overvloedige regens. We hopen nog altijd Nederland, maar het kan even snel naar Frankrijk of een toertje België. Wij houden alle opties open, en veiligheid komt eerst. We hebben zeker reeds drie keer met eten en kleren heen en weer gereisd. We zien wel en houden u beslist op de hoogte. Gedurende het week-end heb ik een nieuwe vetkoord gestoken. Het is een koord met een breedte van 6/8 of 10mm. Gezien ik dit nog nooit zelf heb gedaan, kwam vriend Ludo een handje (en meer dan dat...) toesteken. Alles was vlug in orde, snel wat vet bijsteken, en alles zou nu klaar moeten zijn. Nadien rap een hapje gegeten, waarna doorgespoeld met een paar pintjes. Eens thuis, nog wat over 't leven een babbeltje gedaan. Kortom een rustig zondagje, zoals het hoort. Mocht iemand van jullie ideeën hebben over weers-beïnvloeding, graag een seintje. Tot donderdag of .......... later !
De varende kathedralen, zoals men ze wel eens noemt, komen terug naar de koekenstad ! Antwerpen, natuurlijk om er aan de 50ste Tall Ships' Races deel te nemen. Zeker een bezoekje waard. Het varend werelderfgoed is te gast in België.De Race loopt in 4 etappes.
1. Eerste race 10 dagen - 20-23.07. Lissabon 2. Cruise in Company 3 dagen - 26-29.07 Cadiz 3. Cruise in Company 9 dagen - 07-10.08 - La Coruna 4. Tweede race 9 dagen Antwerpen 19-22.08
Onderscheidelijk klassen : A klasse : alle vierkant getuigde schepen en alle andere schepen, langer dan 40 voet over all (12m) zoals Barken, Volschepen, Brigantijnen en Brikken. B klasse : alle schepen met tradionele tuigage, kleiner dan 40 voet maar met een minimale waterlijnlengte van 9,14m zoals Kitsen,yawls en andere schepen met voornamelijk gaffelzeilen, dit zijn trapeziumvormige zeilen. C klasse : modern getuigde zeilen die kleiner zijn dan 40 voet met een minimale waterlijnlengte van 9,14m, varend zonder spinnaker (het bolle felgekleurde zeil vooraan), zoals Bermuda tuigage en Torentuigages (driehoekige zeilen). D klasse : modern getuigde schepen, kleiner dan 40 voet maar met een minimale waterlijnlengte van 9,14m met spinnaker.
Naast het bewonderen van deze schepen, is er tal van randanimatie voorzien, alles situeert zich rondom het eilandje en de hangaars langsheen de scheldekaaien. Antwerpen op z'n best, zou ik zeggen.Het gezellige eilandje meer en meer de place to be in Antwerpen, en 't is van een kenner dat je 't weet. Ik werk trouwens meer dan 35 jaar op 't eilandje, en 't heeft gewoon mijn hart gestolen ! Misschien tot op 't eilandje
Zopas is er weer een binnenschip gezonken in Antwerpen - ms Minerva - kaptein Broersma 302 ton Na alle onwaarheden die verteld werden door verschillende media hier de enige waarheid : Rond 12 uur op 17/08 was er een rechtstreekse overslag van binnenschip naar zeeschip met een ring ca. 150 ton zwaar. De Minerva was 40m lang en 5,40m breed. De overslag werd uitgevoerd door de kraan van het zeeschip, die tot 350 ton hefvermogen heeft en bediend werd door een kraanman/dokwerker met voldoende ervaring. In het ruim stonden 4 dokwerkers die de trafo moesten losmaken. Eén van deze is nog niet teruggevonden.Drie van hen liggen in het ziekenhuis, één van deze drie is pas na 10 minuten bovengekomen en zat tijdig in een luchtbel. De Minerva was juist in een achterwaartse beweging en wou af het schip toen de rol gevallen is vanop een hoogte van ca. 10m. Het stuk raakte net de denneboom van het schip, het schip ging op zijn zij. De kapitein stond in de stuurhut, en is overleden. Gebroken draden of andere reden, dit blijft gissen. Mevrouw Broersma bleek niet aan boord, en was in Rotterdam op het ogenblik van het ongeval.
Graag had ik van vrienden-bloggers wat inlichtingen betreffende het zetten van foto's op de blog - bij mij lukt het wel, maar meestal kunnen de foto's niet meer vergroot worden wanneer ze op het blog staan - alle inlichtingen zijn welkom - ook voor wat betreft de muziek zou ik graag wat verandering brengen in mijn blog - men schrijft voor dat de muziek "mid" moet zijn, en dan hoor ik het in Keulen donderen - trouwens van harte dank aan "Lana" voor zijn antwoordje - ik ben nog altijd aan de muziekjes van seniorennet gebonden en die vind ik persoonlijk niet zo denderend - geen kritiek trouwens, want ik ben maar al te blij met mijn blogje - maar ik zou wat modernere rock en/of soulmuziek willen - al kan je van mij moeilijk zeggen " je bent j... en je wil wat". Nu de Lokerse feesten voorbij, en ik nog niet kan gaan varen omwille van weersomstandigheden, heb ik tijd zat om wat te bloggen. tot horens, vrienden !
Waarschijnlijk denken velen dat we reeds vertrokken zijn, maar we wachten nog altijd op het betere weer. Daar waar we enige tijd geleden aan boord lagen te puffen van de overdreven warmte, en niet in staat bleken verder dan het eerstvolgende terras te geraken, wachten we nu op wat minder regen, maar zeker zo belangrijk wat minder wind. Zoals het nu is, een windkracht van 3/4 en 4/5 is het voor ons type bootje TE veel, aangezien we ook ruime waters overmoeten, zoals de westerschelde, de oosterschelde, het hollands diep en het grevelingenmeer, alvorens ik op de ietwat rustiger kanalen kom. We hebben onze nieuwe datum op vrijdag a.s. gezet. Alles wat enigszins aan boord moet, is aan boord. Gisteren hebben we vol getankt. De eieren voor de H.Clara brachten tot op heden niet veel soeps.De kaarsjes die we aangestoken hebben ook niet. Maar goed, we treuren er niet om en rekenen toch op een beetje hulp van boven. Petra wordt zenuwachtig en bekijkt iedere weersvoorspelling met argusogen. Maar veranderen doet het niet veel, men voorspelt nu al t/m woensdag regen. Afwachten maar....
Ontdekte toevallig op een site in nederland volgende leuke gedichtje. Het gaat over één van de oudste nog varende binnenschepen. Het werd gebouwd in 1894 en vervoerde hoofdzakelijk turf.Het is volledig hersteld en eigendom van een museum. Het bootje heet familietrouw en wordt onderhouden door een ganse schare vrijwilligers. Je moet dit hier maar eens proberen. Wie meer foto's wil zien kijkt maar eens op hun site : www.familietrouw.nl
ik vaar op mijn getij, op zoete en zoute stromen, al vaart een ander mij voorbij. Ik hoop er ook ooit te komen.
Het vertrek komt nu heel dichtbij. We hopen dat de weergoden ons gunstig gezind zullen zijn en een deftig weertje zullen geven. Overwegend droog, een buitje mag, en liefst zo weinig mogelijk wind. We zijn er van overtuigd dat we het volle aantal kilometers niet zullen halen. Maar we gaan zo ver mogelijk proberen te geraken.Maar het blijft mijn droom om het ijsselmeer over te steken, dit jaar of een volgend jaar. Of het lukt lezen jullie later wel. 't Is de bedoeling dat ik ieder dag het logboek bijhou en daar een tekstje in verweef, zodat het ganse leesbaarder wordt. Het kan zijn, afhankelijk van het weer, dat we donderdagavond nog naar Terneuzen varen, om dan op vrijdagmorgen de oversteek van de westerschelde te doen en bij Vlissingen het kanaal te nemen naar Veere, om zo op het Veerse meer te raken en dan naar Kortgene te varen. Dit is onze eerste stop. We zien wel waar het op uitdraait. Het moeilijke, maar ook het plezante is, dat je zo'n reis nooit volledig kan plannen. En dat houd ook in, dat spanning en nieuwsgierigheid blijven, ook tijdens de reis. Men is maar zeker wanneer de reis voorbij is. En dat heeft beslist ook zijn charmes.
We staan er niet meer bij stil, maar telkens we iets aan dit blogje toevoegen, worden er op een aantal schermen kritisch gelezen wat onze hersenspinsels wel zijn. Het kan ons misschien verbazen, maar niet zelden krijg ik vanuit Nederland een berichtje met grotendeels positieve waardering voor mijn blog, maar in het algemeen ook voor het seniorennet. Men moet zaken nu éénmaal nemen om wat ze zijn, en wanneer het positief is, is het positief. Met name het seniorennet, benijdt men ons in het buitenland. Voor mij is dit bizonder goed, omdat Nederland, het watersportland bij uitstek, mij zeer goede contacten oplevert, die ik anders nooit zou kennen. Niet enkel de werf, waar mijn bootje ooit van stapel liep, was er als de kippen bij, om alle fratsen met onze "El Verde" te lezen, maar ook een collega "oostvaarder" mailde me deze week, met een technisch vraagje over onze bootjes en de winterberging er van, vergezeld van een s c h i t t e r e n d e foto van zijn bootje. We spraken af onder ons beiden om met elkaar in contact te blijven. Misschien bezoeken we elkaar wel eens om over onze bootjes te keuvelen. Lekker gezellig, met een natje en een droogje, zoals onze noorderburen het zeggen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
