De komende dagenverblijven we in de buurt van Dijon.
Vandaag neem ik u mee naar een dorpje in de Bourgogne ongeveer 60 km vanaf Dijon en anderhalf uur vanaf Parijs per TGV.
Het dorpje Flavigny-sur-Ozerain is met 100 andere dorpjes geclassificeerd als de mooiste dorpjes van Frankrijk.
Les Anis de Flavigny: un bien bon bonbon
Het epos van het smakelijke anijssnoepje
Het begon met Flavien, een groot Romeins reiziger, die het dorp Flavigny zijn naam en het anijszaadje schonk. In 718 stichtte Widerard, een Bourgondische leider, in dit dorpje een benedictijnenabdij. Waarschijnlijk zijn het de monniken geweest die het recept van de Anis de Flavigny hebben ontwikkeld. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij opgesplitst in particuliere eigendommen. Zo kwam het dat men in 1814 acht Anijsfabrikanten in het dorp en de abdij telde.
Jacques-Edmond Gallimard kocht één voor één alle Anijsfabrieken in het dorp op en bracht ze allemaal samen in één fabriek, in de oude abdij. In 1870 werd 20 ton Anis geproduceerd in Flavigny. In 1900 30 ton. Vervolgens 50 ton in 1910, een productie die in ongeveer heel Frankrijk werd gedistribueerd, en ook al gedeeltelijk geëxporteerd.
In 1923 nam Jean Troubat de Anijsfabriek over. Hij vatte het idee op Anis te verkopen in de eerste snoepautomaten op stations en in de metro’s. Hij bood ze ook aan in de eerste Parijse warenhuizen, op kermissen en in bioscopen. Er werd in die tijd 80 ton Anis de Flavigny gedistribueerd in Frankrijk, en ook al in de Verenigde Staten, Canada, Algerije en vrijwel overal in Europa.
Vanaf 1965 liet zijn zoon Nicolas Troubat de productie geleidelijk uitgroeien tot 250 ton. In 1990 heeft zijn kleindochter Catherine Troubat het roer overgenomen, nog altijd in de oude abdij. Het team van 25 mensen van dit familiebedrijf produceert jaarlijks miljoenen Anis, die de hele wereld overgaan, op weg naar iedereen die verzot is op snoep…
Een natuurlijk recept
Al sinds 1591 wordt trouw gebleven aan hetzelfde recept en ligt in het hart van elke Anis de Flavigny een anijszaadje ingesloten. Suiker, een zaadje, een natuurlijk aroma… De Anis zijn van nature simpel, en simpelweg lekker!
De zaadjes worden zorgvuldig geselecteerd in Syrië, Turkije en Spanje. Gedurende twee weken worden alle zaadjes geduldig gehuld in fijne laagjes stroop.
Les Anis de Flavigny zijn verkrijgbaar in 10 verschillende aroma’s: anijs uiteraard, maar ook zwarte bessen, citroen, oranjebloesem, gember, mandarijn, munt, zoethout, roos en viooltjesparfum.
Het is geen toeval dat L’Héritier-Guyot momenteel nummer één staat onder de crèmes de fruits in Frankrijk.
La maison L’Héritier-Guyot is in 1845 opgericht en maakt de heerlijke crèmes de fruits nog steeds op dezelfde wijze. Traditioneel was er de “blanc-cassis”. Het assortiment is nu uitgebreid met nieuwe smaken, zoals Pêche, Mûre, Framboise, Pamplemousse Rose, Cerise en Violette.
Zelf gebruik ik naast de Crème de Cassis, ook de smaken: bramen, frambozen, kersen en violette. Bovendien heb ik de likeuren Curaçao Bleu en Triple Sec van L’Héritier-Guyot.
Al eerder maakte ik melding voor het gebruik van Crème de Cassis voor de Kir Royal. Zie: Apéritive/Amuse van 15-06-2013.
Na de Belle Époque vond Pierre Lanvin in 1916 "le moule à charnière" uit, waarmee twee halve schelpjes gevuld konden worden met een praline en erna aan elkaar worden geplakt tot een balletje. Het jaar daarop lanceerde hij de "Escargot de Bourgogne" in chocolade.
Decennia later werd deze escargot opnieuw uitgebracht door Chocolaterie de Bourgogne in Dijon.
De chocolade balletjes worden handmatig voorzien van een papieren decoratie.
Op de site zijn filmpjes te zien over het bedrijf, maar ook over diverse chocolatiers, b.v. Jacot chocolatier, waar te zien is hoe chocolade paashazen worden gemaakt met een mal.
De Chocolaterie heeft een winkel/boutique in Dijon. Het adres:
We gaan terug naar Madame de Pompadour. Toen zij in Parijs woonde was zij een vaste klant van een boutique een paar straten verder waar zij mosterd kocht bij de oprichter Antoine Claude Maille van het huidige bedrijf Maille in Dijon. Het was in de Rue Saint-André des Arts in 1752.
Op de site van Maille www.maille.com vindt men bij La Maison Maille een korte film en een overzicht van het bedrijf vanaf 1747.
En 2014, la maison Maille a décidé de rendre hommage à Marie Antoinette (zie de foto bij de bijlage) avec une collection spéciale Noël « Les Délices de la Reine » composée d’une Moutarde aux Marrons Glacés, confiserie dont raffolait la Reine. Dans la lignée de « Maille s’invite à la cour du Roy », cette moutarde devrait séduire tous les gourmands avec son goût intense et ses délicates brisures de marrons glacés. Elle se marie parfaitement avec le foie gras ou encore le chapon, c’est l’accompagnement idéal pour vos repas de fêtes !
Renouant avec l’esprit du boudoir, le pot de cette moutarde prend des airs festifs avec une étiquette de couleur « puce ». Une teinte particulièrement chère à Marie Antoinette puisqu’elle avait lancé cette couleur tendance en portant une robe de taffetas sombres aux reflets bruns violets. Ainsi naissait la couleur puce.
Mais la Moutarde aux Marrons Glacés ne sera pas la seule à vêtir ses habits de fêtes… La Moutarde au Chablis et Brisures de Truffe Noire, et la spécialité aux deux Moutardes et au Sauternes, seront servies dans un nouveau pot en grès collector, couleur « puce ». Parfait pour les collectionneurs et les amateurs d’authenticité. Une présentation idéale pour égayer sa tablée de Noël… ou pour faire de jolis cadeaux. Ces pots en grès sont rechargeables dans les boutiques de la maison Maille.
La Moutarde aux Marrons Glacés est déjà disponible dans les boutiques (Paris, Dijon et Londres) et sera disponible sur la boutique en ligne début décembre 2014.
Rendez-vous sur la boutique en ligne pour des idées de cadeaux uniques comme le coffret de moutardes intemporelles ou celui de condiments sucré salé. (Na het openen van boutique en ligne, het linker pijltje gebruiken, om weer op de blog terug te komen).
Inmiddels heeft het bedrijf ook wereldwijd winkels.
Zelf ben ik een trouwe klant van de Maille mosterd met verschillende smaken, evenals de vinaigrettes.
Er staan 60 recepten/artikelen op mijn blog en ik sta weer bij de top 20. Ik ben nu officieel met pensioen en daardoor kan ik meer tijd aan de cuisine bourguignonne besteden.
Voor dit feit heb ik een feestelijke taart uitgezocht bij een traiteur in Dijon:
Le traiteur Le Château Bourgogne.
Le nom du gateau:“La tendresse”, une dacquoise aux amandes, croustillant, citron vert avec bavarois vanille.
Zie ook de tekst van la chanson "La tendresse".
Daniël Guichard - La tendresse
La tendresse C'est quelquefois ne plus s'aimer mais être heureux De se trouver à nouveau deux C'est refaire pour quelques instants un monde en bleu Avec le cœur au bord des yeux La tendresse, la tendresse, la tendresse, La tendresse.
La tendresse C'est quand on peut se pardonner sans réfléchir Sans un regret sans rien se dire C'est quand on veut se séparer sans se maudire Sans rien casser, sans rien détruire La tendresse, la tendresse, la tendresse, La tendresse.
La tendresse C'est un geste, un mot, un sourire quand on oublie Que tous les deux on a grandi C'est quand je veux te dire je t'aime et que j'oublie Qu'un jour ou l'autre l'amour finit La tendresse, la tendresse, la tendresse, La tendresse.
La tendresse, la tendresse, la tendresse, La tendresse.
Deze traiteur verzorgt ook de catering op de Florissimo 2015 in Dijon in het Palais des Congrès. De expositie met planten en bloemen is te bezoeken van 19 tot 29 maart 2015.
De expositie is om de vijf jaar, dus zeker de moeite waard om dit jaar te bezoeken.
