Reisdagboek Marrakech

Koutobia, Marrakech (eigen foto)
Marrakech wordt de laatste jaren sterk gepromoot als citytrip. Deze ‘koningstad’ van Marokko stond al jaren op mijn verlanglijstje. Een vorige keer was alles daarvoor volgeboekt en bezochten we Agadir, een toeristische moderne badstad in hetzelfde land. Met vliegtuigreizen hangt er altijd wat avontuur in de lucht: stakingen? vertragingen? Controles? Gelukkig geen stakingen en geen vertragingen bij de heenreis. Bij de terugreis hadden we ook geen vertragingen, maar de meeste andere vluchten in de vroege avond wel. Dit betekende dat honderden mensen dienden te zitten in de vertrekhall op de grond. Telkens er omgeroepen werd dat een vliegtuig vertraging had, klonk er ahoertgeroep. Gelukkig vertrok ons vliegtuig op tijd, maar het wachten op die manier is onverantwoord.
Voor de heenreis is er ook lang, lang wachten op de luchthaven, want je wil geen risico lopen voor files en voor ellenlange controles. Gelukkig is er voldoende plaats en accomodatie. Eenmaal in het vliegtuig opnieuw wat ergernis over de beenruimte die elk jaar precies met enkele centimeters kleiner wordt. Bij de aankomst zie je dat de luchthaven in volle verandering is: groter en (hopelijk) comfortabeler. De aankomst was figuurlijk een koude douche: een dik uur aanschuiven voor paspoortcontrole. Gelukkig dat na een tijdje enkele niet actieve loketten werden bemand en het afstempelen iets vlugger gebeurde. Dan de juiste bus zoeken voor het hotel. Een prima organisatie is het nog niet. In het hotel is de kamer nog niet klaar; dat is te verwachten want het  is immers pas elf uur in de voormiddag. Gelukkig kunnen we wat uitrusten aan het grote open zwembad dat verwarmd is. Mooie vooruitzichten. Na de middag komen de wolken opzetten, het wordt frisser en het begint lichtjes te regenen. We hebben een kleine regenmanteltje in de handbagage. In het hotel is er geen (gratis) stadsplannetje voorhanden. Geen nood: we zullen dit ophalen in een dienst voor toerisme. We komen van een kale reis terug: de ene dienst is tijdelijk gesloten en de andere is vandaag dicht. Gelukkig hebben we wat informatie ingewonnen in brochures, op internet en bij kennissen. We zien enkel toeristen rondlopen met een gratis, toeristische kaart, wel te verkrijgen aan de balie bij bepaalde hotels. We krijgen dit zonder problemen. De kamer valt mee, wel wat verouderd. De keuken is OK.
De hoofdstad van Marokko is Rabat. Marrakech is een van de vijf koningssteden. De naam Marokko is afgeleid van Marrakech. Deze stad is een versmelting van Afrikanen en Arabieren. Van oudsher kwamen de handelaars uit het zuiden (dieper Afrika) naar deze stad om handel te drijven. Het is een opwindende en zeer toeristische stad, die hopelijk niet het slachtoffer zal worden van zijn succes.  Onze eerste tocht gaat naar de Koutobia, een van de grootste moskeeën en is zeer mooi. Deze moskee is tevens een goed oriënteringspunt voor de wandelaars. We hebben wat problemen om dicht bij deze moskee te komen want de koning zal er bidden omdat het een islamitisch feest is.

23-04-2007 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte

Mooi
Een van de mooiste oude Nederlandse gedichten/liederen is naar mijn smaak het Egidiuslied. Het is een treurzang voor het heengaan van een beste vriend: Egidius.  

De dichter is waarschijnlijk Jan Moritoen; Brugge; ongeveer 1400.

Egidius, waer bestu bleven, mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.

Dat was gheselscap, goet ende fijn. Het sceen teen moeste ghestorven sijn

Nu bestu in den troon verheven, claerre dan der zonnen scijn, alle vruecht es di ghegheven

Egidius, waer bestu bleven, mi lanct na di gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven

Nu bidt vor mi, ic moet nog sneven, ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven!

Ic moet nog zinghen een liedekijn, nochtan moet emmer ghestorven sijn

Egidius, waer bestu bleven, mi lanct na di gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.

Dit gedicht is een rondo (rondeau -rondeel) met acht regels. De eerste, vierde en zevende regel zijn gelijk, evenals tweede en de laatste regel.

http://users.telenet.be/gaston.d.haese/Gruuthuse-handschrift.html#Gedicht3

Zeer mooie site, met afbeeldingen, een ‘hertaling’ en links voor andere Middeleeuwse poëzie.

Commotie

Dankzij het Gruuthuse-handschrift (Koolkerke, Kasteel Ten Berghe, collectie familie Van Caloen) kon de melodie van het lied goeddeels gereconstrueerd worden. Over dit handschrift is er veel te doen geweest in het begin van 2007. Dit Vlaamse (Brugse) manuscript werd in 2007 verkocht aan de Koninklijke Bibliotheek (KB) in Den Haag. Velen betreurden dat dit manuscript niet in België gebleven was. Al is deze oplossing aanvaardbaar vanuit wetenschappelijk oogpunt en voor de ontsluiting. Geirnaert, archivaris in het stadsarchief van Brugge, drukte het kernachtig uit: ‘Ik kan enkel zeggen dat het manuscript nu op een goede plaats zit, maar niet op de juiste.’
Je kunt dit handschrift vinden op de website van de Koninklijke Bibliotheek http://www.kb.nl/galerie/gruuthuse/index.html en op de website van de Digitale Bibliotheek van de Nederlandse letteren http://www.dbnl.nl/tekst/_gru001gruu01_01/

15-03-2007 om 08:59 geschreven door siti4 - georges de corte

Als ik Brugge bezoek, probeer ik altijd een typisch café binnen te lopen:
Brugge Café Vlissinghe Blekerstraat 2 8000 Brugge 050-34.37.37, surf naar http://www.cafevlissinghe.be/ De Blekerstraat is een zijstraat aan de Groene Rei te Brugge. Het oude Brugge is doorweven van kanalen, de reien. Café Vlissinghe ligt vlakbij een van de mooiste combinatie van kanaaltjes. Deze herberg gaat terug tot de 16de eeuw. Op de website en het uithangbord staat 1515. Café Vlissinghe, het oudste cafeetje in Brugge, sedert 1515 ononderbroken uitgebaat als herberg. Het interieur dateert wel van de 19de eeuw. Als je er komt ervaar je de rust van de voorbije eeuwen draagt. Het interieur van deze herberg bevat nog heel wat 17de-eeuwse elementen. De gelagzaal werd in 1869 heringericht in zogenaamde 'Vlaamse Stijl': een 17de-eeuwse marmeren schouw aan en neobarokke meubels maken. De herberg Vlissinghe bekleedt een belangrijke plaats in de socio-culturele geschiedenis van het 19de- en vroeg 20ste-eeuwse Brugge als stamkroeg van verschillende artistieke en andere verenigingen. 

Staminee De Garre, De Garre 1, 8000 Brugge (West-Vlaanderen), Tel.:

050/34.10.29

Kaart: 127. Vat: 3. Openingsuren: do.-di.: 12-24 u. Opmerking:

permanente tentoonstelling schilderijen en kunst allerhande - voorbehouden aan mensen met bier-cultuur - oude kerstbieren. http://www.regiobrugge.be/photos.php?sid=1

Café van de brouwerij Halve Maan; druk bezocht museum http://www.halvemaan.be/

Geniettip: koffie in Concertgebouw Zand Brugge Concertgebouw Brugge 't Zand 34 050/47.69.99 www.concertgebouw.be info@concertgebouw.be Het concertgebouwcafé bevindt zich op het gelijkvloers.

13-03-2007 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte

Bourgondisch: vroeger en nu

Bourgondisch verwijst in de eerste plaats naar genieten van het leven: eten, drinken, overvloedig tafelen. Bij uitbreiding vind ik dat Bourgondisch ook verwijst naar cultuurgenieter. Een Bourgondische levenshouding houdt dus ook in tijd en ruimte maken voor het genieten van cultuur zoals erfgoed, tentoonstellingen en musea. En proberen anderen mee te betrekken in dit genieten, als het kan kinderen en jongeren. Want genieten gebeurt bij voorkeur met anderen, en daarbij: jong geleerd is oud gedaan.

Wat weet je nog van de oorspronkelijke betekenis die verwijst naar de Bourgondische periode?

Die periode valt ongeveer in de veertiende en vijftiende eeuw 1300 – 1500. Figuren als Keizer Karel V en Columbus komen er na, zoals ook de doorbraak van de boekdrukkunst en de Renaissance in onze gewesten. Erasmus valt in deze periode en ook de Vlaamse Primitieven met vooral Van Eyck.
Het hertogdom Bourgondië was toen veel groter dan de huidige regio in Frankrijk: het omvatte wat we nu de Lage Landen noemen, dus grote delen van België en Nederland.

Belangrijke ‘Bourgondische’ steden in onze gebieden waren o.a. Mechelen – Brugge – Gent. De huidige streek Bourgondië begint zo'n 100 km ten zuiden van Parijs en strekt zicht uit tot Lyon. Bourgondië is nu in Frankrijk een regio, geen departement. De lengte van het gebied is 360 kilometer. Dijon en Beaune zijn er de bekendste steden.

Beide cultuursteden zijn toeristische trekkers. Dijon omwille van zijn Hôtel-Dieu het toenmalige ziekenhuis met het veelkleurige dak. Van binnen is er een prachtig museum met zeer goed bewaarde ziekenzalen. Het topwerk dat daar hangt is dit van Rogier van der Weyden ‘Het laatste oordeel’. Anekdote: Van der Weyden is geboren in Doornik, als Rogier de le Pasture. Hij heeft zijn naam vervlaamst om zaken te kunnen doen met de machthebbers.

08-03-2007 om 12:20 geschreven door siti4 - georges de corte