Spirituele plekken en toeristische trekpleisters - relitoerisme
Spirituele plekken en toeristische
trekpleisters reli toerisme
De laatste jaren verzamel ik documentatie over
spirituele plekken die tevens toeristische trekpleisters zijn. Als het kan
bezoek ik ze omdat het directe contact in de regel een meerwaarde heeft (zie
vorige blog Afbeeldingen realiteit reconstructies). Combinaties van geloof/spiritualiteit
met reizen/toerisme is niet nieuw, denken we maar aan de pelgrims en bedevaarders.
Wat wel nieuw is dat deze combinaties nu systematisch worden aangeboden in de
toeristische industrie. In het Nederlands dook daarvoor een woord op: reli
toerisme, momenteel enkel gebruikt in Nederland (surf op
internet).
Als we ons vooral richten op de kristelijke spiritualiteit in West-Europa zijn
kerken, kloosters, abdijen, bedevaartroutes daarvan representanten.
We werken de
Mont-Saint-Michel uit als type voorbeeld. Dit klooster op de rotsen in Normandië
behoort
tot de top vijf van Frankrijk van de toeristische trekpleisters, volgens
sommige bronnen zelfs de tweede na de Eiffeltoren.Het is een
adembenemende plek. Je moet je een schiereiland voorstellen met op de rots een
monumentale abdij met ernaast bijgebouwen en huizen.De abdij, bijgenaamd
la merveille, telt drie verdiepingen. Het is een aaneenschakeling van
zalen, kapellen en trappen. Het merkwaardige is dat de abdij gebouwd is in en
met de rotsen. Het geheel laat een harmonieuze indruk na. Naast de tuin: de
refter, de scriptoria en de salle des hôtes. In beide zalen is er verwarming
door open haarden. Voor de scriptoria was dit omdat de vingers van de
schrijvers voldoende soepel dienden te blijven bij koud weer. De Mont Saint Michel behoort sinds 1984 tot de beschermende monumenten met
steun en toezicht van de Unesco. Het wonder van het Westen - Ze
is een van de voornaamste getuigen van degewijde geschiedenis van het middeleeuwse
Westen.
Bij de huidige werken en restauraties hebben
de ambities om het massatoerisme beter te richten naar het klooster, naar de
spirituele plek. Daarom moet tegen 2015 de site groter worden: van 2.5 naar 4
vierkante kilometer. De naar schatting 5 tot miljoen toeristen kunnen beter geleid
worden door de parkeerplaatsen verder te bouwen, pendelbussen te voorzien en
een nieuwe, monumentale wandelbrug. Niet iedereen vindt dat een goed idee.
Sommigen vinden dat het spirituele karakter beter verhoogd wordt door
bedevaartroutes te voorzien, zoals bij Santiago. Anderen vinden dat de klemtoon
niet te veel mag liggen op de berg als spiritueel oord, omdat de
Mont-Saint-Michel geen heilige berg is, het christelijke geloof kent geen natuurcultus.
Meer toeristen aantrekken is niet prioritair wel andere toeristen o.a. zij die
het religieuze belangrijk vinden als een mogelijkheid tot zingeving; dat is
tevens het doel van het reli toerisme (reli - toerisme, relitoerisme).
Sinds 1998 is Ökumenischen Heiligenlexikon te raadplegen op internet http://www.heiligenlexikon.de/ Volgens
specialisten een van de beste digitale naslagwerken wat betreft informatie
(wetenschappelijk onderbouwd) over heiligen. Hoewel de kerkelijkheid in de
Lage Landen laag ligt, zijn de publicaties over spiritualiteit, heiligen,
bedevaarten, volksdevotie aanzienlijk.
De West-Europese cultuur is verweven met het kristendom; vele monumenten,
tradities en rituelen hebben er banden mee.
Om de achtergronden beter te begrijpen (heiligen en relieken, processies,
volksdevotie ) is dit een prima naslagwerk.
Je voelt je soms zalig terwijl je in dit naslagwerk grasduint.
Afbeeldingen zijn belangrijk voor een eerste contact en als herinnering.
Als het kan is een directe confrontatie met de realiteit interessanter, maar
ook moeilijker. Afbeeldingen, zeker de professionele , zijn genomen vanuit goed
bestudeerde invalshoeken en zijn soms bijgewerkt. Zeer belangrijke monumenten
zijn gelukkig bewaard gebleven door inspecteurs gebouwen (erfgoed), zoals
Mérimée, openbare instanties, vzw's, vrijwilligers, architecten zoals
Viollet-le-Duc en Vauban.
Vauban (1633 1707) is nu nog
bekend als bouwmeester van vestingwerken (ingénieur militaire responsable des
fortifications) onder Lodewijk XIV, le roi Soleil. Zijn geboortehuis is nu een
(klein) museum in het Saint-Léger-Vauban, op het pleintje ervoor staat zijn
standbeeld. Enkel open in het toeristische seizoen.Een schitterend en overzicht van zijn
vestingwerken in miniatuur staat in de benedenverdieping van het palais des
Beaux-Arts in Rijsel (Nationaal Museum). Oorspronkelijk stonden 28 in l'hôtel
des Invalides à Paris, 16 ervan staan nu in het Rijsel/Lille. Tussen 1653 en
1659 nam hij deel aan 14 belegeringen. Vanaf 1662 gaf koning Lodewijk XIV hem
de opdracht om steden en legerplaatsen te versterken, te beginnen met Duinkerken
en Rijsel. België: Ieper - Knokke - Menen - Nieuwpoort - Oudenaarde - Veurne -
Kasteel van Bouillon. Frankrijk: Rijsel
- Rocroi - Montmédy - Neuf-Brisach - le Palais (Belle-Île-en-Mer)
- Citadel van Besançon; Duitsland: Landau in der Pfalz; Groothertogdom
Luxemburg: Luxemburg. Door het gebruik van de artillerie daalde het
strategisch belang van deze vestingwerken.Twaalf werken van Vauban, gegroepeerd in
"Réseau des sites majeurs de Vauban" werden geklasseerd als werelderfgoed
door de UNESCO in 2008.
Arras (Pas-de-Calais) : citadel; Besançon
(Doubs) : citadel en fort Griffon; Blaye-Cussac-Fort-Médoc (Gironde): citadel
van Blaye, fort Paté en fort Médoc; Briançon (Hautes-Alpes) : omwalling,
Redoute des Salettes, Fort des Trois-Têtes, Fort du Randouillet, ouvrage de la
communication Y et le Pont dAsfeld;; Camaret-sur-Mer (Finistère) : tour dorée;
Longwy (Meurthe-et-Moselle) : ville neuve; Mont-Dauphin (Hautes-Alpes) :
place forte; Mont-Louis (Pyrénées-Orientales) : citadel et omwalling;
Neuf-Brisach (Haut-Rhin) : ville neuve; Saint-Martin-de-Ré (Charente-Maritime)
: omwalling en citadel; Saint-Vaast-la-Hougue/Tatihou (Manche) :
tours observatoires; Villefranche-de-Conflent (Pyrénées-Orientales) : enceinte,
fort Libéria en Cova Bastera.Vauban heeft meer dan 150 versterkte plaatsen
en burgerlijke bouwwerken (canal du Midi) gerealiseerd.
Viollet-le-Duc (1814 - 1879) is vooral bekend voor zijn
totaalreconstructies vooral van middeleeuwse bouwwerken. Hij schonk veel
aandacht aan de totaalinrichting van de gerestaureerde monumenten: van
meubilair, keuken tot muziek- en wapenvoorzieningen.
Zijn manier van restaureren betekende een ommekeer voor die tijd. Totnogtoe
liet de bevolking en de overheid deze monumenten verkommeren. Men stal wat
bruikbaar was, men gaf andere bestemmingen zoals munitieopslagplaatsen,
gevangenissen. Hij was het die nieuw leven gaf aan deze monumenten. Dit leverde
hem ook tegenstanders op die deze manier van restaureren. te drastisch vonden.
Kerken: Sainte-Marie-Madeleine Vezelay);
Notre-Dame de Paris , Basiliek Saint - Sernin Toulouse . Kastelen: Château de Pierrefonds, Cité de
Carcassonne, Château de Coucy enz. Voorbeeld: reconstructie
Viollet-le-Duc Château de
Pierrefonds (Picardië), oorspronkelijk van
de vijftiende eeuw, ontmanteld door Napoleon IIII. Opnieuw gereconstrueerd door
Viollet-le-Duc, een combinatie van Middeleeuwen en Renaissance.
Mérimée
In 1834 werd Mérimée benoemd tot inspecteur van historische monumenten in
Frankrijk en redde vele gebouwen van de ondergang zoals de Sainte-Madeleine te
Vézelay. Hij omringde zich met architecten gespecialiseerd in restauratie zoals
Eugène Viollet-le-Duc.