Huishoudapparaten, keukengerei en keukenkastjesdochters
Huishoudapparaten keukengerei en keukenkastjesdochters
Herinner je je nog de eerste fonduestellen
voor vlees, kaas en chocolade, eerst op vuurtjes daarna elektrisch, en recenter de
tafeltoestellen om te grillen en met braadpannetjes? Het aantal toestellen om
te koken, te wokken, brood te bakken, te mixen, te blenden en te roosteren nam
elk jaar toe. Vaak worden ze enkel met de feestdagen tevoorschijn gehaald. Sommige
huishoudapparaten belanden in kelders of opbergruimtes omdat ze amper worden
gebruikt. Toch lijken mensen weinig geneigd ze weg te doen, soms omdat er
herinneringen aan vasthangen, zoals aan het oude wafelijzer of het eerste
fonduestel.
Kijk in de keuken wat er frequent wordt
gebruikt, iets minder frequent en wat een plaatsje kreeg in de opbergruimte,
kelder of tuinhuisje. Deze huishoudapparaten die niet meer gebruikt worden zijn
'keukenkastjesdochters'. Ik kende dit woord niet (ik vond het ook niet op
internet) en las het in een bespreking van broodbakmachines in het NRC-Handelsblad
20.03.2009. Het begin van dit artikel was zeer amusant: Een broodbakmachine
loop je niet , die krijg je. Hoe? Zeg in een volle tram dat je een broodbakmachine overweegt. Dan heb je meteen drie. In een volle ram zitten minstens
drie personen die dolgraag dit obstakel in hun keuken kwijt willen.( )
Op de markt van huishoudapparaten en
keukengerei probeert men tegemoet te komen aan nieuwe doelgroepen zoals
aangepaste toestellen voor linkshandigen en voor kleine gezinnen. Het aanbod
blijft nog te weinig klein voor personen met een handicap en of voor fragiele
ouderen. Beide groepen krijgen advies uit de hoek van de ergotherapie om zich
toestellen aan te schaffen met kleine aanpassingen.
De meest gebruikte huishoudapparaten werken
op elektriciteit, zoals de elektrische koffiemolen, de mixer, de staafmixer, de
blender, de keukenrobot, het elektrische mes en de broodbakmachine. We zien
tevens dat oudere handmatige apparaten opnieuw hun plaats in de keuken opeisen:
de traditionele koffiemolen (zelf koffie maken is zo persoonlijk ) en de
puntzeef (passe-vite). Het traditionele huishoudgerei blijft in
gebruik bovenaan staan: onmisbaar zijn
het aardappelmesje, de blikopener (ook wel elektrisch nu), de
notenkraker, de rasp, de zeef en de dunschiller. Sommigen zweren bij hun
aardappelschilmesjes, anderen bij de dunschillers. Dit kleine apparaatje is
handig, eerder ongevaarlijk en multifunctioneel. Je kunt het gebruiken voor
onder meer aardappelen, wortelen, asperges, appels en kaas. Wanneer de
dunschillers hun intrede deden in onze keukens, kon ik niet
achterhalen.
Op de eerste dag van een vijfdaagse staptocht op een deel van de Compostella route van Cahors naar Condom, kwamen we in een van de mooiste dorpen van Frankrijk: Saint-Cirq-Lapopie. Dit dorp ligt in niet ver van Rocamadour en Cahors, in het Franse departement Lot (regio Midi-Pyrénées) en op de top van een steile rots circa honderd meter boven de rivier de Lot. Het centrum met smalle , steile straatjes met vakwerkhuizen is niet per auto bereikbaar. Het dorp is in trek bij schilders en kunstenaars en onderging de klassieke renovaties en restauraties vooral bestemd voor de toeristen, de inwoners, de plaatselijke horeca, kunstenaars, winkeliers. Eerst bezochten we de bezienswaardigheden: Fort La Popie, Belvédère de Bancourel en we eindigden in de Kerk van de 16de eeuw.
Met een viertal stappers keken we naar een bericht naast het kerkportaal. We konden eerst onze ogen niet geloven. Het ging over een Braziliaans meisje van negen dat een abortus had ondergaan van een tweeling. Haar stiefvader had haar verkracht. Volgens de artsen was ze in levensgevaar. Door het kerkelijk recht was ze omwille van de abortus - en zij die hadden meegeholpen - geëxcommuniceerd. De plaatselijke Braziliaanse bisschoppen stonden achter dit principiële standpunt zoals ook het Vaticaandit verdedigde. De plaatselijke Franse bisschop (van Cahors) had een officiële mededeling laten ophangen in de kerkportalen, waarin stond dat de Katholieke Kerk zich op de eerste plaats barmhartig, meelevend, helpend en discreet had moeten opstellen.
Thuis gekomen zochten we meer informatie op. Een van de reacties was die van Bisschop Gerard de Korte van Groningen-Leeuwarden op 13 maart 2009, die grote moeite had met de excommunicatie van alle betrokkenen. Hier had barmhartigheid boven het recht moeten gaan. De Korte benadrukt dat de Kerk altijd opkomt voor het leven vanaf de conceptie tot de natuurlijke dood. Dat vindt de Kerk zo belangrijk dat het kerkelijk wetboek voorschrijft dat alle betrokkenen bij een abortus van rechtswege worden geëxcommuniceerd. Maar de bisschop hekelt de strikt juridische benadering van zijn collega-bisschoppen in deze kwestie. Naast recht is er ook barmhartigheid. Ook die herinnering blijft hangen.
