Cees Nooteboom is een Nederlands schrijver van romans, poëzie en reisverslagen en kreeg in 2009 de driejaarlijkse Prijs der Nederlandse Letteren. In een tv- interview (18.03.2010) over zijn pas overleden vriend Hans Van Mierlo had hij het over hun gemeenschappelijke religieuze, katholieke herkomst en hoe dit geëvolueerd is.
Nooteboom had zijn humaniora gedaan bij de Paters Augustijnen waar hij de beste herinneringen aan overhield: streng, degelijk, cultureel gericht. Bij de vraag of er dan ook sprake was van 'misbruik' van paters zie hij dat hij dit nooit had opgemerkt. Uit die collegetijd stamt nog zijn actieve kennis van Gregoriaanse gezangen (hij zong de eerste regels van het wondermooie Salve Regina) die hij later met zijn goede vriend Van Mierlo humaniora bij de Jezuïeten soms zong op de vrolijke momenten.
Cees vertelde hoe hij, na de katholieke uitvaartplechtigheid van zijn moeder, met Hans de bedenking maakte: 'Dat was mooi en ontroerend, dat had moeder zeker gewenst; maar we zullen dit zelf niet om vragen, dat is voor ons voorbij."
Toen Cees in Venetië hoorde dat Hans overleden was, ging hij naar de kathedraal om een kaarsje te branden. Dat gaf hem grote voldoening, want zo kon hij met hart en geest denken aan zijn overleden vriend. En als hij in Nederland was zou hij dit opnieuw doen.
Dit simpele ritueel was voor hem zo belangrijk, want dit was een zijn religieuze wortels en dat hij wil blijven koesteren. "Je draagt deze herkomst je hele leven mee, het is dom van dit te willen wegvegen."
