Kerstmusical in Stedelijke Basisschool te Beveren-Leie
Het is de middag voor kerstavond en heel erg koud. Er ligt een dik pak sneeuw op de straat, en het vriest dat het kraakt. Emma heeft net een sneeuwballengevecht met haar vriendinnen gehad en wil nu graag naar binnen toe. Ze heeft zelf een huissleutel, maar als ze die wil pakken, kan ze hem niet vinden. Even later komt haar jongere broertje Renzo thuis. Zelf geeft hij ook een huissleutel, maar die heeft hij nooit bij omdat zijn zus toch altijd vroeger thuis is. Renzo is boos omdat Emma haar sleutel kwijt is, nu moeten ze op de stoep blijven zitten tot hun ouders thuiskomen en dat zou nog uren kunnen duren. Ze hadden beiden iets op het werk. Emma vond het in het begin niet zo erg. Het was toch de middag voor kerstavond, en dan is het altijd gezellig. Er komen dan ook allerlei bijzondere mensen voorbij en dat gebeurde nu ook.
De eerste die voorbij kwam was ho,ho, ho de kerstman. Een vrolijke man met een zware stem. Hij was op zoek naar zijn arrenslee en zijn rendieren. Hij vroeg natuurlijk wat Emma en Renzo op de stoep zaten te doen. Ze vertelden wat er aan de hand was maar de kerstman kon hen niet helpen. Hij beloofde om wat later nog eens terug te komen en ging verder op zoek.
Een tijdje later kwam de Mexicaanse familie Munoz voorbij. Ze praten met een raar accent. "Hallo-os", zegt pa Munoz. "wij loekos een hotelos, dat hier hotelos?". "'t Is ons huisos, zegt Renzo. " Waarom jullie niet naar binnos?" vraagt pa Munoz. " Sleutlos, kwijtos, koud-os, en honger-os", antwoordt Renzo. De familie Munoz vraagt of ze met hen meewillen, maar dat kan niet want hun ouders zouden weldra wel thuiskomen. Om de honger van Renzo te stillen krijgen ze een grote Mexicaanse worst en de Mexicaanse familie gaat verder op zoek naar een hotel. Renzo had echter niet veel trek in speciale Mexicaanse worst en zijn buik bleef maar rammelen. Hij vond dat de worst een beetje stinkos.
Ondertussen verscheen een groepje zingende kinderen. Ze vertelden dat ze met Kerstmis altijd zingen voor het goede doel, de derde en vierde wereld. Renzo deed wat negatief over de zangkwaliteiten van het groepje maar Emma vond dat zij het zeker niet beter zouden kunnen en stopte haar kerstkransje in het mandje van de zingende kinderen. Daar was Renzo niet mee opgezet, Emma had beter de stinkos Mexicaanse worst gegeven, die lusten ze zelf toch niet.
Er kwam ook een oud vrouwtje voorbij die niet begreep waarom broer en zus daar zo in de koude op de stoep zaten. Emma en Renzo legden hun verhaal nogmaals uit. De oude vrouw was op weg naar haar oudste zoon waar haar een lekker kerstmenu wachtte. Emma en Renzo mochten gerust meegaan er was toch altijd veel te veel, wist de vrouw te vertellen. Renzo zou dat wel willen want frietjes en kip zouden smaken, maar Emma wilde op haar ouders wachten.
Plots ziet Emma de kersthaas, zij was op de vlucht voor Kerstmis. Renzo zag of hoorde niets van de kersthaas en Emma dacht dat ze rare dingen begon te zien van de koude.
Even later komt er een heel aardige jongen voorbij en Emma heeft het plots niet koud meer, ze heeft het zelfs heel warm. De jongen, Quinzie, kon goed gitaar spelen en biedt aan om Emma gitaar te leren spelen. Volgens Renzo is ze gewoon verliefd!
Nog een tijdje later komt er een oude, eenzame man voorbij. Emma en Renzo stuurden Kobus, zo heette de man, naar het kerstdiner waar de oude vrouw over sprak. Daar was er toch altijd eten in overvloed.
Nadat Kobus een tijdje weg is komen de ouders van Emma en Renzo thuis. Ze moesten allebei naar een kerstborrel op het werk en hadden verwacht dat de kinderen allang lekker binnen zouden zitten. Ondertussen had de kerstman zijn arrenslee en rendieren gevonden en de oude vrouw had de eenzame, oude man gevonden.
Emma, Renzo en hun ouders konden uiteindelijk lekker naar binnen om daar samen echt Kerstmis te gaan vieren!
Tussendoor zongen de verschillende klassen kerstliederen, voor het slotlied werd een grote kring gemaakt die de omvang van OC 't Klokhuis in beslag nam. Directeur Stefaan zette de werkgroep van dit prachtige kerstspel in de bloemetjes, meester Brecht ontbreekt op de foto, hij was nog aan het werk in de regiekamer.
