Op zondag 19 augustus werden Gentiel Decavel en Marie Therese Vandervennet ontvangen op het gemeentehuis te Beveren-Leie door schepen Rik Soens en schepen Jo Neirynck

Een levensschets van het gouden paar.
Gentiel Decavel werd geboren op 15 oktober 1933 in de Pontstraat te Beveren-Leie, het ouderlijke huisje staat er nog steeds. In het gezin werden 7 kinderen geboren waarvan er twee stierven in het kinderbed. Toen Gentiel 3 maand oud was stierf zijn vader en zijn moeder kwam er alleen voor te staan. In zijn kleuterjaren liep hij naar school in het klooster in de Grote Heerweg, waar hij les kreeg van zuster Julie. Na de kleuterschool trok Gentiel naar de gemeentelijke jongensschool in de Schoolstraat. Toen hij zeven was brak de oorlog uit. Een nog moeilijker periode in zijn jeugdjaren. Op zijn 13 jaar trok Gentiel naar het VTI te Waregem om er het vak van wever te leren en op zijn 15de mocht Gentiel gaan werken.

Gentiel werd als schoolverlater lid van de toen zeer sterk bloeiende KAJ. Het lokaal bevond zich toen naast café ’t Saske. Via cursussen en opleidingen werd Gentiel leider en zelfs gewestleider bij KAJ. Gedreven zoals hij was trok hij naar een nationaal congres in Dworp en had er een persoonlijke ontmoeting met Kardinaal Cardijn. De woorden van Cardijn is Gentiel nooit vergeten “Zien oordelen en handelen”. Ook op sportief vlak kon hij zijn mannetje staan, hij was niet groot maar rap. Toenmalig voorzitter André Vandevoorde schreef Gentiel in bij KSK. Hij heeft er zelfs 2 jaar bij het eerste elftal gespeeld. Maar de KAJ en de voetbal gingen beiden door op de zondagnamiddag en Gentiel koos resoluut voor de KAJ.

Gentiel startte zijn loopbaan op 1 september 1948 bij Cyriel Byttebier bij wie hij 2 jaar werkzaam was. Toen verhuisde hij naar de firma Frans Christiaens en na ongeveer een jaar kwam er een herstructurering in het bedrijf. De wevers moesten meerdere machines bedienen en de laatst aangeworvenen kwamen zonder werk te zitten. Zo ook Gentiel, maar geen nood hij kon onmiddellijk aan de slag bij de gebroeders Nolf hier in Beveren. In 1957 ging Gentiel terug aan de slag bij de firma Christiaens. De eerste jaren als wever, de laatste 7 jaar was hij er zorgcoördinator. Hij hiep de arbeiders op menselijk vlak. De problematiek betreffende het invoeren van de nachtarbeid, zeg maar het drie ploegen systeem bezorgde Gentiel heel wat kopzorgen. In 1985 werd Gentiel wegens ziekte genoodzaakt te stoppen met werken en in 1998 kon hij met met welverdiend pensioen gaan.

Zijn hobby's waren vroeger nog wat toneel spelen ten voordele van de Milac, in het orkestje alles aan elkaar praten met een kluchtje en natuurlijk kunnen we niet rond de inzet die Gentiel had en nog altijd heeft voor de toenmalige fanfare de huidige harmonie. Voeg daar nog de inzet in het ACW, het ACV, ziekenzorg, OKRA…bij. Om deze sociale bewogenheid werd Gentiel 2 jaar geleden tot ridder geslagen in de orde 'Beverna Cum Laude'.

Marie Therese Vandervennet is geboren op 10 februari 1934 te Pittem. Het gezin telde tien kinderen. Toen ze 2 was verhuisde het gezin naar Deinze, niet ver van het klooster en het ziekenhuis. In Deinze bracht ze haar kleuter- en lagere schooljaren door om daarna nog een tijdje naaischool te volgen. Therese begon haar beroepsloopbaan in het ziekenhuis Sint-Vincentius te Deinze.

’t Was in het ziekenhuis dat het koppel elkaar leerde kennen, Gentiel moest er met zijn moeder heen. “Ik zag de onderhoudsdame Marie Therese aan het werk en ’t was meteen geklonken” zegt Gentiel. “Allé geklonken”, gaat Gentiel verder “ toen we begonnen vrijen was dat elkaar om de twee maanden ne keer zien. Deinze lag nu niet vlak naast de deur hé” Maar goed die lange tussenperioden zullen elkaar op den duur wel vlotter opgevolgd hebben.

Op 16 augustus 1957 stapten Therese en Gentiel naar de ambtenaar van de burgerlijke stand in Deinze en gaven er elkaar hun jawoord. Hun eerste woonst was gelegen in de Molenstraat in Harelbeke. Een tijd later kwamen ze in de Pontstraat te Beveren-Leie wonen. Maar daar zag Therese het echter niet zo goed zitten. Tussen Deinze en de Leiekant is er ook een groot verschil en in 1961 konden ze verhuizen naar de Nijverheidsstraat en er hun vaste stekje opbouwden. Het gezin werd gezegend met 5 kinderen: Martine, Geert, Carine, Bert en Dorine.

Als huwelijkscadeau had Therese haar ontslag gekregen. In 1974 ging Therese terug aan de slag in het ziekenhuis te Deinze en daar bleef ze werken tot ze in 1994 met pensioen kon gaan.
Nu maakt Therese nog graag een uitstapje, doet graag een terrasje en eenmaal per jaar een weekje aan de kust vertoeven.

Ondertussen hebben de kinderen hun eigen gezin gesticht
en zijn er voor Therese en Gentiel acht oogappels van kleinkinderen bijgekomen:
Saskia, Sara, Vanessa, Steven, Jelle, Deborah, Olivier en Thor.
We wensen hen allen samen nog heel veel gelukkige jaren toe. (RS)