Geesteskind van Germain De Vlaminck is stoere bonk geworden!
Op 27 en 28 oktober gaat de negende oktobertocht door. Dan storten 82 sportievelingen zich voor twee dagen in het onbekende. Er zijn in totaal 25 groepjes ingeschreven, 14 groepjes ondernemen de grote tocht en 11 de kleine.
Germain vertelt hoe alles begon: Ik ben met deze Oktobertocht gestart, omdat ik vond dat er los van alles iets nodig was in Beveren. Een soort uitdaging, iets waar men zijn eigen grenzen eens moet verleggen. Ik sprong dus in het ongewisse en plaatste een advertentie in t Beverblaadje met als titel Fietsen en stoppen in een mooie omgeving. Iedereen die zich geroepen voelde kon contact opnemen, en er was onmiddellijk een goeie respons. We konden de eerste Oktobertocht starten met 54 deelnemers en ondertussen groeide dat verder uit, vertelt Germain.
Ik werkte reeds 3 tochten uit, gaat Germain verder. Maar het is wel zo dat we ernaar streven dat er ieder jaar andere mensen zijn die de organisatie op zich willen nemen. Ons Comité, C=bio, (Comité ter Bescherming van het Ideeëngoed van de Oktobertocht) komt ieder jaar in december samen en bestaat uit mensen die de tocht reeds organiseerden en diegenen die de volgende tocht zullen organiseren. Op die vergadering wordt gekeken hoe de tocht verder kan groeien en daar proberen de nieuwe organisators, in de mate van het mogelijke, rekening mee te houden sluit Germain af.
Dit jaar lag de organisatie in handen van Claude en Mieke Goemaere-Verbrugge. Zij zijn reeds een jaar lang bezig met de voorbereiding. Zelfs hun 10 daags verlof stond in t teken van de Oktobertocht.
Zij vertellen: Als je zon tocht wil organiseren moet je er als koppel achter staan, want er kruipt enorm veel tijd in de voorbereiding. Daarbij is de ondersteuning van de logistiek een belangrijk gegeven. Toen we aan de voorbereiding begonnen hadden we twee streken in gedachten. Maar we hadden geluk, in de eerste streek die we verkenden vonden we slaap-, was-, kook-, gelegenheid voor zon grote groep mensen. We konden dus aan de slag, we kienden de stafkaarten uit om zoveel mogelijk krieren en landwegels te benutten. Ondertussen is alles in kannen en kruiken en zowel de grote- als de kleine tocht is verkend en goedgekeurd.
Het verschil tussen de grote en kleine tocht is zon 30 à 40 km meer fietsen en een 10-tal km meer wandelen. Allé, t was toch de afgelopen 8 jaar zo, wat de negende tocht brengt is afwachten lachen Claude en Mieke
Het enige wat de deelnemers nu weten is waar en wanneer ze hun fietsen moeten binnendragen, wat ze moeten meenemen en dat ze op zaterdagmorgen om 03.30u aan Boss paints moeten zijn. De weg, opdrachten die ze te vervullen krijgen worden stap voor stap bekend gemaakt. Door middel van een soort roadboek met coördinaten, een foto als herkenningspunt, een rebus oplossen of met andere attributen kunnen de deelnemers op weg.
t Is wel altijd zo geweest dat we nooit door een dorpskom moeten, er valt ook nooit een kruidenierswinkel, een bakkerij en zelfs geen café te bespeuren, sluit voorzitter Germain De Vlaminck af.
Wie meer wil weten over de voorbije acht Oktobertochten klik hier
