De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De derde drie van dertien teksten uit het Nieuwe testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Galaten 5 v 22.De vrucht van de Geest is: - liefde, vreugde en vrede - geduld, vriendelijkheid en goedheid - geloof en zachtmoedigheid - zelfbeheersing.
Efeze 4 v 2. Wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraagt elkander uit liefde.
1 Timotheus 1 v 16. ( Ik was -de eerste onder de zondaren) en juist over mij heeft Christus zich ontfermd; ik was de eerste aan wie hij zijn grote geduld toonde.
(De NBV heeft 'geduld', waar vroeger 'lankmoedigheid'stond.
Gedachten bij Galaten 5 v 22. Over bijna geen tekst heb ik zoveel geschreven als over deze , in de vele stukken, die ik overal heb gepost in allerlei forums. Ik kom ze allemaal weer tegen in deze bijbelstudiereeks. Liefde, blijdschap en vrede heb ik al gehad. Dit is de vierde, vijf wachten er nog. En daarná komt er D.V. nog zoveel. Ach...ik kom nooit gereed. Maar de dingen grijpen bij de Heer zo in elkaar. Ik zit net in Vlaanderen iets te posten en daarin gaat het onder andere over mijn zoon, die ooit eens een moeilijke periode had. En ik dacht door een ingeving van de Heilige Geest opeens aan een kleinzoon, die nu in net zo´n periode zit. Ik belde direct, trof hem thuis en had in alle lankmoedigheid een gesprek met hem, dat met een hartelijk "dank u wel opa" van hem eindigde. En er víel zo veel te gispen. Maar met dit ' geduldig tot de kern van zijn wezen rakende', bereikte ik meer. Ook hiervoor bedank ik weer de Heer.
Gedachten bij Efeze 4 v 2. In de NBV wordt ( soms) bescheidenheid genoemd, wat voorheen nederigheid heette.In Math 11 v 29 zegt Jezus al van zichzelf, dat hij zachtmoedig en nederig van hart is. En wanneer u en ik het hart soms wat hoog dragen, dan geldt voor ons: (1 Petrus 5 v 6). "Önderwerp u dus nederig aan Gods hoge gezag, dan zal hij u op de bestemde tijd een eervolle plaats geven". In de wereld van die dagen, bij onze voorouders de Germanen, en ook bij de Grieken, waar Paulus veel mee te maken had, was nederigheid een weinig voorkomende eigenschap. Men zei er over, dat het een vorm was van slapheid en onderworpenheid. Ik heb het idee, dat nederigheid in de moderne wereld nog geen hoge ogen gooit. De koning uit Zach 9 v 9 , die als een rechtvaardige, zegevierend en nederig Jeruzalem binnenrijdt, was toen en nu een onbekende verschijning. Lankmoedige, geduldige mensen verdragen beledigingen zonder naar wraak te zoeken. Ze zijn ook niet kort aangebonden. Nu zullen jullie niet zoveel met beledigingen te maken hebben, maar van die spitse gezegden vragen om een ad rem en assertief antwoord in de tijden van heden. Toch is ook hier nederigheid en zachtmoedigheid vaak de beste vorm van assertiviteit. Probeer te starten, vrienden en vriendinnen, met nederigheid. Dat leidt tot zachtmoedigheid en dan wordt geduld gemakkelijker te bereiken. Verdraag anderen in liefde. Want we hebben toch zo´n prachtig voorbeeld in God zélf. 2 Petrus 3 v 9 vertelt iets over zijn houding tegenover ons: ´Hij heeft geduld met ons . Hij wil dat iedereen tot inkeer komt. Hij wil niet dat íemand verloren gaat.` Nu hij zo zuinig op ons is, zal het goed zijn, wanneer wij ook zuinig op elkaar zijn.
Gedachten bij 1 Timotheüs 1 v 16. Een diep gevallen zondaar als Paulus ervaarde de volle lankmoedigheid, het uiterste geduld van de Heer Jezus. En wat was het gevolg van deze goddelijke lankmoedigheid. De voormalige vervolger van Jezus (Hand 9 v 5) werd zijn grootste propagandist. Tot Illyrië,(Kroatië) toe, heeft hij de blijde boodschap van de opgestane Jezus mogen brengen. Paulus had leugen en dwaling verkondigd, twee oerzonden. Maar nu werd hij het type van ' door Gods Zoon bewezen lankmoedigheid' , een voorbeeld voor de miljoenen, die in de toekomst door Christus´lankmoedigheid en geduld zouden worden gered. Doen jullie door genade jullie geduld daar maar bij.
De gemeente in haar vierde van elf functies en daarvan het tweede gedeelte, de laatste twee van vier teksten, betrekking hebbende op: GEVEND DELEN, dat is delen, waarbij wij de gevende partij zijn
Eerst de teksten:
Filipp. 1 v 3 - 5. Ik dank mijn God altijd wanneer ik aan u denk, telkens wanneer ik voor u allen bid. Dat doe ik vol vreugde, omdat u vanaf de eerste dag tot nu toe hebt bijgedragen aan de verspreiding vaan het evangelie.
2 Corinthe 9 v 13. ( De verarmde Christenen in Jeruzalem) prijzen God omdat u er blijk van geeft gehoorzaam te zijn aan het evangelie van Christus, wat u bewijst door de ruimhartigheid waarmee u met hen en alle anderen wilt delen.
Gedachten bij Filippenzen 1 v 3- 5. Eerst even wat algemene indrukken, gewekt door deze tekst. - Paulus bidt temidden van al zijn overige beslommeringen met vele gemeenten toch heel duidelijk voor de Filippenzen, ( 2 Cor 11 v 28). - Dat doet hij maar niet van een papiertje, waarop hij alle gemeenten heeft opgeschreven: o, nu zijn de Filippenzen aan de beurt. - Nee, hij denkt heel bewust aan elke gemeente, die hij voor zijn geestesoog ziet verschijnen, dus ook de gemeente in Filippi. - En dan dankt hij weer gelijk, omdat er daar blijde dingen zijn.
U kunt Paulus daarin navolgen. Velen van u zullen een lijstje in hun hoofd hebben van gebeden voor geliefden.Maar laat zo'n lijstje nooit iets werktuigelijks worden. Denk er bij na. En als er wat te prijzen is, wees dan verblijd . Dank God.
Maar nu de eigenlijke gedachte, waar het hier om gáat, deze: "Jullie hebben vanaf de eerste dag tot nu toe bijgedragen aan de verspreiding van het evangelie". Daarvoor dankt Paulus vol vreugde. Ik herinner mij nog goed die vrijdag in september 1959, toen we voor het eerst de boodschap van het Volle Evangelie hoorden. Mijn vrouw en ik waren zo wild-enthousiast over de enkele begrippen, die wij die eerste avond vernamen. Wij fietsten de volgende dag over de dijk en ontmoetten een oude, eenzame man, die wij wel kenden, maar nooit hadden aangesproken. En nu deden we dat wel en we droegen het evangelie al weer uit met een nieuw élan, zoals we dat niet eerder hadden gekend. Bij hem thuisgekomen, kníelden wij zelfs met hem. En dat uitdragen doe ik nog. Mijn vrouw is nu te ver weggegleden in de ouderdoms-moeilijkheden, anders zou ze nu ook nog bezig geweest zijn. Doen jullie dat ook ?: meewerken aan de verbreiding van het evangelie Het is toch iets om mateloos je in te verheugen.
Gedachten bij 2 Corinthe 9 v 12 en 13.
In 'de kanttekeningen' vind ik hierover het volgende: "De collecte is meer dan het lenigen van een stoffelijke nood. Het is een heilige dienst aan God. Een collecte is in wezen een religieuze handeling tot eer van God. De arme geloofsgenoten in Jeruzalem zullen God verheerlijken om de milde gemeenschapszin, die door Corinthe's offervaardigheid is geopenbaard.
Vandaag hadden wij een zendeling uit Gabon in onze sam. Hij vertelde heerlijk van het grote werk, daar gedaan. Onze gemeente ondersteunt hem. In dat land is nu een sterke, goed in Jezus Christus gefundeerde gemeente ontstaan. De zendelingen beginnen zich terug te trekken.Die gemeente begint zelf al weer zendelingen uit te sturen.
Zulke heerlijke dingen kunnen jullie ook meemaken. Offer blijmoedig in jullie gemeente, die ongetwijfeld ook weer zendelingen onderhoudt. Al die geredden zullen een kroon op jullie hoofd gaan vormen, zoals jullie weer een kroon vormen voor hen, die- missschien lang geleden- júllie tot bekering en verder hebben geleid of daaraan hebben meegewerkt. En samen vormen wij die vele kronen op het hoofd van onze overwinnende Heiland.(Op 19 v 12). Offer daarom niet routinematig, maar bedenk zo nu en dan bij jullie periodieke overschrijvingen, dat je bezig bent met een dienst aan God.
De gemeente in haar vierde van elf functies en daarvan het tweede gedeelte, de eerste twee van vier teksten, betrekking hebbende op:GEVEND DELEN, dat is delen, waarbij wij de gevende partij zijn
Eerst de teksten:
Romeinen 12 v 13. Bekommer u om de noden van de heiligen en wees gastvrij.
Hebreeën 13 v 16: Houd de liefdadigheid en de onderlinge solidariteit in ere, want dat zijn offers waarin God behagen schept.
Gedachten bij Romeinen 12 v 13.
Wel; wij gelovigen hebben deel gekregen aan en hemelse roeping, delen met Christus in een erfenis, delen in zo iets heerlijks als Gods genade. Deze rijke verworvenheden zijn reeds behandeld. maar eerder ( in vers 12) staat: "Wees verheugd door de hoop die u hebt". En wat houdt die hoop, die toekomstzekerheid zoal in: - overwinning en heil - een erfenis in de hemel - vernieuwing van de totale mens - eeuwig leven, zoonschap - volkomenheid, een plaats op Gods troon - ingeschakeld worden bij herstel van Gods schepping.
Dat is me even wat. En die hoop, die zalige toekomstzekerheid voor 'ons, door genade volhouders', maakt ons eens temeer bereid, om onze medegelovigen in de gemeente..... en ook wel daarbuiten- en in iets mindere mate- al onze medemensen, (Galaten 6 v 10), want ergens moet men toch enige beperking aanbrengen ...... te ondersteunen in de meest uiteenlopende aangelegenheden - gebed en het uitdrijven van demonen - opleggen van handen in de gevallen, beschreven in Gods woord - ondersteuning in geld en natura - verzorgen van kinderen, bij calamiteiten in het gezin - helpen in de huishouding, wanneer het de eerst aangewezenen even 'over de schoenen loopt' - deskundige adviezen. En het is goed om alleengaanden eens op de koffie te nodigen en ook te denken aan zieken, ouderen en vereenzamenden onder ons en om afgepeigerde ouders eens in staat te stellen om samen er even uit te gaan, doordat wij kinderen uit zo'n gezin opnemen. Dat is ook gemeenteleven. Nu wij delen in zo'n grote toekomstverwachting, is het goed om de daardoor verwekte vreugde ook op deze wijze uit te stralen.
En het is goed om daarin constant te zijn. Vers 12 zegt namelijk ook nog: "Wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt". Dat zal zeker gaan voorkomen, ook in jullie Christenlevens. Blíjf je dan bekommeren om 'de noden van alle heiligen' Hoe kan je zo constant blijven. Door de raad te volgen van v 12: "Bid onophoudelijk", ( wees altijd in staat om in gebed te gaan).
Gedachten bij Hebr 13 v 16. Zo dikwijls hebben wij het over ons werkzaam zijn ' in de hemelse gewesten'. Dat is een goede zaak, die in vers 15 is beklemtoond. Maar naast de geestelijke offers, die wij aan God brengen, staan ook opofferingen, die wij ons in de natuurlijke wereld moeten getroosten.Tijd, geld, bezit en krachten, het kan allemaal worden aangewend ten behoeve van onze mede-gemeenteleden in het bijzonder. Wij hebben meestal geen gebrek aan mooie woorden voor onze mede-samenkomstbezoeker. Maar Jacobus 2 v 15 en 16 zeggen dat het daar niet bij mag blijven. Daar staat: " Als een broeder of een zuster nauwelijks kleren heeft en elke dag eten tekort komt, en éen van u zegt dan: ' Het ga je goed. Kleed je warm en eet smakelijk', zonder de andere te voorzien van de eerste levensbehoeften- wat heeft dat voor zin ?"
Denk dan tenslotte eens aan die grote behoeftige: de gemeente zelf met haar vele kostbare behoeften aan electronica en p.c. apparatuur en duizend noden meer. Vergeet vooral niet de offers ten behoeve van het kunnen functioneren van de gemeente
De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De tweede drie van dertien teksten uit het Nieuwe testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Romeinen 2 v 4. Veracht u Gods onbegrensde goedheid, geduld (lankmoedigheid) en verdraagzaamheid en weet u niet, dat zijn goedheid u tot inkeer wil brengen ?
Romeinen 9 v 22. God heeft degenen die het voorwerp van zijn toorn zijn en die hij heeft bestemd voor de ondergang, met veel geduld verdragen omdat: - hij zijn toorn ook wil tónen - en zijn macht kenbaar wil maken
2 Corinthe 6 v 6. (Wij zijn dienaren van God) en willen dit laten zien ook ' door geduld , (lankmoedigheid ) en vriendelijkheid.
Gedachten bij Romeinen 2 v 4. Ik heb de idee, dat ik deze tekst al ergens behandeld heb. Maar ik ga dat nu maar niet meer na. Misschien zeg ik wel weer iets net een beetje anders of is het goed, dat de behandeling nog eens herhaald wordt.
Gaat-ie. Gods goedheid wordt door niets begrensd. Zijn hele wezen staat in het teken van goedheid. God verdraagt ook de zonde zonder direct in te grijpen. Onverdraagzaamheid is een lelijke zaak. Men gaat zixh negatief opstellen tegen anderen. God echter blijft positief staan ten aanzien van mensen. Bij inkeer denken wij terug aan het ons bekende woord bekering , en ook wel aan het wat ouderwetse 'boetvaardigheid.' Maar God roept ons tot die voortreffelijke zaken door zijn heerlijkheid en macht, ( 2 Petrus 1 v 3). Hij biedt ons zoveel heil aan. Maar wie dit aanbod veracht, moet niet bij zichzelf denken: "O.... God blíjft vergeven...het is zijn vak". Nee....er komt een eind aan die verdraagzaamheid, dat kunnen verdragen, aan die lankmoedigheid, het geduld. Eén keer staat er een heel duidelijke punt: bij het sterven.
Dit alles, nu toegepast op ons, betekent ook voor ons, dat wij goed mogen zijn voor andere mensen, dat wij heel wat kunnen verdragen en dat wij een 'éngelengeduld' hebben.
Een voorbeeld: ik sprak onlangs met een aantal knapen van 15 tot 20 jaar. Zij stelden wat vragen, maar terwijl ik antwoordde, zag ik, dat zij onderling glimlachjes van verstandhouding uitwisselden. In mijn hart voelde ik een gedachte: "Denk nu niet direct dat je in de maling wordt genomen. Zij zijn heus wel geïnteresseerd, maar dekken zich met die 'tekens' in tegen hun vrienden, zodat die later niet kunnen zeggen: 'Je liet je wel helemaal door die vent inpakken hè' ".
En ik luisterde naar die innerlijke stem, die in mijn idee een raad van de Heilige Geest bevatte. Met engelengeduld zette ik mij over alle wrevel heen, ik kon die afleidende houding verdragen en trachtte goed te zijn voor deze jongeren, die het later misschien ergens voor het zeggen zullen hebben en die hoe dan ook kostbaar zijn. Ik gun aan jullie ook dergelijke ervaringen.
Gedachten bij Romeinen 9 v 22. Weer dat idee, dat ik hierover al heb geschreven. Maar ik ga maar gewoon door. God had met ieder mens, die hij vroeger, of nu, of in de toekomst op deze wereld plaatst(e), een positief plan,. Hij is de hemelse pottenbakker, die alleen goede dingen kan scheppen.
Maar zoals een aardse pottenbakker wel eens een stuk klei tegenkomt, waarmee niets te beginnen is , omdat er harde, onvriendelijke stukken inzitten, zo moet God ook wel eens mensen loslaten, omdat die mensen zich opengesteld hebben voor demonische invloeden en daardoor zijn verhard, harde klonten in hun klei hebben gekregen. Een aardse pottenbakker kent het verschijnsel, dat hij een pot al klaar heeft en dat tijdens het bakproces toch nog gebreken aan de dag treden, doordat de pot gaat scheuren. Zo heeft ook de hemelse pottenbakker te maken met mensen, die hij al tot elementen heeft gevormd, die hij gebruiken kan en wanneer er dan druk ontstaat, ontstaan er in hen scheuren. Dan blijkt dat de boze met zijn verleidingen en overweldiging hen toebereid heeft tot het verderf. Hun eigen verantwoordelijkheid, jammer maar helaas.
En als satan lacht: "Weer een overwinning voor mij", dan is toch God de laatst lachende. Hij wil al die in allerlei stadia mislukte mensen toch alle tijd geven. Hij wil niet, dat sommigen verloren gaan, (2 Petrus 3 v 9). Dit ontmaskert als onwaar en verderfelijk de redenering, die veel Christenen nog steeds hebben: "God heeft van eenwigheid sommige mensen voorbereid voor het verderf, de hel". Dat is Gods weg met de mens niet. Hij doet zijn zon opgaan over bozen en goeden en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Hij blijft oproepen tot bekering. Maar deze 'mislukte kruiken' (voor eigen verantwoordelijkheid) blijven soms zeggen, zoal Jeremia al vaststelde in 18 v 12: "Laat ons begaan...wij willen onze eigen plannen volgen". Zulke mensen willen zich alleen laten leiden door hun koppig en boosaardig hart, ( zelfde vers). En tenslotte toont God zijn toorn en zijn macht bij het eindoordeel door zijn Zoon Jezus, (Matth 25) en komt er een eind aan de lankmoedigheid. Maar de glorie van de geredden komt uit de nederlaag van de ongeredden op de meest heerlijke wijze openbaar. Zoals eens de Israelieten zongen aan de Schelfzee, toen de Farao met zijn legermacht verdronk, zo zullen wij ook juichen, wanneer de meest verharde zondaar, de Antichrist, te niet gaat
Voor ons zit hierin deze les: Wij zullen in geduld met al dat mislukt of mislukkende aardewerk omgaan. Zoals God een mislukkende 'pot'met eindeloos geduld, (eens een andere vorm), nóg eens een kans geeft.... en hoe vaak gelukken zulke geduldige pogingen nog; velen kunnen daarvazn getuigen .....zo zullen wij kansen geven. Soms moeten wij loslaten... Ik zelf werk ook ergens op een 'neutrale'site en ontmoet daar mensen, die oost-indisch doof zijn voor al mijn liefdevolle pogingen om hun het eeuwige heil voor te stellen. Maar zelf als wij heus nog wel geduld en verdraagzaamheid hebben, maar het is voor ons: een onneembare muur.... "Ger...van nu af aan scroll ik door, zodra ik jouw naam maar zie" .... dan zijn daar aan het eind van onze mogelijkheden toch altijd nog Gods mogelijkheden. Onze lankmoedigheid, ons geduld , is er nog wel, maar die muur.....dat is werk voor God en.... onze lankmoedigheid, ons 'kruit', droog houdende, zeggen wij tegen God: "God, als u deze 'doorscroller'aan ons terug wilt geven, graag...Maar voorlopig.."
Gedachten bij 2 Corinthe 6 v 6.
Wij willen Gods dienaren zijn. En hoe tonen wij die begeerte van ons hart:
...door altijd te volharden: - in tegenspoed, in nood en ellende - onder lijfstraffen, in gevangenschap - onder volkswoede, slaapgebrek en honger.
Nu ja; je moet een en ander maar in je herinnering opslaan; het kan toch wezen, dat iets hiervan je overkomt in de dienst van de Heer.
Maar geduld en vriendelijkheid zullen altijd beschikbaar moeten zijn, zullen ook altijd beschikbaar kúnnen zijn door Gods genade, die ons tot steeds hoger toppen wil voeren.
De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De eerste drie van dertien teksten uit het Nieuwe testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Jakobus 1 v 19. Geliefde broeders en zusters, onthoud dit goed: :ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden.
1 Corinthe 13 v 4. De liefde is geduldig, (lankmoedig) en vol goedheid.
2 Petrus 3 v 9. De Heer is niet traag met het nakomen van zijn belofte, zoals sommigen menen; hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.
Gedachten bij Jakobus 1 v 19. Je eerste indruk zal zijn: "Maar hier komt het woord 'lankmoedigheid'en evenmin het woord 'geduld'voor. (' geduld' gebruiken wij tegenwoordig, nu het woord ´lankmoedig' in onbruik is geraakt.).
Maar bij even nadenken zien wij het verband wél. Al de impulsen van werkelijk belang, die wij in het leven ontvangen, komen uit de geestelijke sfeer. Ze komen uit de hemel of uit de hel. Petrus was onvoorzichtig, toen hij Jezus wilde beïnvloeden om Gods weg níet te gaan,. Hij had zich niet beijverd, ( gehaast) om te luisteren naar Gods stem en sprak in de verbolgenheid, door haast ontstaan.
Jona vergaloppeerde zich in zijn wrevel, toen hij zo boos was op die wonderboom. Hij sprak woorden, die de boze hem influisterde. En denk eens aan Mozes, toen hij zijn eigen intocht in het beloofde land verspeelde. Goed...het volk had hem gesard en het was 'begrijpelijk', dat zijn 'geest in hem ontstoken was', ( hij was 'witheet'van getergdheid. Maar hij sprak onbedachtzame woorden, toen de duivel hem te pakken nam in die 'toorn'.
Maar júllie, die deze voorbeelden hebben, ik verwacht van jullie, zoals ik dat van mijzelf verwacht............. en ik val mezelf wel eens tegen - dat jullie handelen naar het woord in Spreuken 15 v 1: "Een vriendelijk antwoord doet woede bedaren". - dat jullie niet traag zijn van begrip, zoals Hebr 5 v 11 daarover klaagt. Zo'n traagheid in het beluisteren van Gods stem leidt tot haastig 'luisteren', (eigenlijk: niet-luisteren) , ongeduldig om maar gauw wat te rebbelen en geneigd om gauw een bits woord te zeggen - dat jullie, naar het woord van Spreuken 17 v 27 : `....verstandige mensen zijn, karig met jullie woorden, bezonnen van inzicht - "dat Gods woorden doorklinken in wat jullie zeggen, in het geval u het woord moet voeren", (1 Petrus 4 v 11) - dat voor jullie geldt: "... als jullie mond ( de goede waarheden van God en Jezus ) belijdt, dan zult u worden gered. " En dat kan alleen maar, wanneer- ondanks incidenteel falen- u zichzelf door de genade van God leert om te luisteren naar hen en naar hun Heilige Geest en uw oor niet in gehaastheid aan de duivel leent, die u eerst 'uw mond voorbij wil laten praten' en daarna tot onheilige toorn wil prikkelen.
Gedachten bij 1 Corinthe 13 v 4. Een goede omschrijving van ' lankmoedig' is geduldig en verdraagzaam'. De liefde, van God afkomstig, tracht mensen vast te houden. Er is echt geestelijk inzicht nodig om steeds verdraagzaam en geduldig te zijn. Natuurlijke liefde zet zo gauw een punt. Die spreekt soms: "En nu is het welletjes". Ouders zeggen dan wel eens: " En nu moet die knul het huis uit". Natuurlijke liefde is begrensd. Gods liefde kent geen beperkingen, althans het ogenblik , dat God zijn toorn gaat openbaren, kan heel ver weg liggen in de meeste gevallen. Zijn volle toorn openbaart Jezus pas in het beschrevene van Matth 25. Gods liefde wordt niet vervuld met wrok over geleden onrecht, dan ook onze van hem ontvangen liefde niet. Die liefde in onze harten barst niet uit in verwijten. Goddelijke liefde in onze harten wacht geduldig af om te zien, wat haar uitwerking is . Ze strijdt alleen tegen boze, opruiende demonen. Die goddelijke liefde in onze harten schenkt de zondaar ruimte om zich te bekeren en te herstellen.
Gedachten bij 2 Petrus 3 v 9. De Heer houdt zo van de mensen, hij heeft met ieder mens, die ooit geleefd heeft, leeft of zal leven, een heerlijk plan.Dat er veel mensen "Nee"zeggen tegen dat heerlijke plan en daarvoor zelf aansprakelijk zijn, is een verborgenheid, waarmee wij ons niet kunnen bemoeien, krachten het woord, door Mozes gesproken in Deuteronomium 29 v 29: "De verborgen dingen zijn voor de Heer onze God".
Laten wij ons maar houden bij: "de geopenbvaarde dingen...want die zijn er voor ons om die te doen". En éen van die geopenbaarde dingen is, dat : "God is als de landman, die geduld heeft , totdat de vroege en de late regen op de akker is gevallen, (Jac 5 v 7). Laten wij blij zijn met deze geopenbaardheid, dat God iedereen, die wil, ook binnen wil hebben en laten wij van die heerlijke mogelijkheid gebruik maken zonder dralen, want éen keer gaat de poort toch dicht. Zach 10 v 1 wekt ons op om: "aan de Heer om regen te vragen, wanneer het voorjaar wordt. `" Met Christus is het voorjaar begonnen. En de Heilige Geest, die van hem uitgaat, is de regen, waarom wij mogen vragen.
Zoals God, zo ook wij.God is zuinig op de mens, zijn hoogste schepping. Hij wil alle oogst binnenhalen, die er maar binnen te halen is. Altijd wil hij voor de mensen: "het goede, het welgevallige en het volkomene".(Romeinen 12 v 2) Als mensen verloren gaan, is dat tegen Gods liefde-willen in. Als mensen de duisternis liever hebben dan het licht dan respecteert God altijd de eigen keus van de mens en geeft hij hen wenend over aan hun(eigen) verwerpelijk denkem (Rom 1 v 28).
Laten ook wij zuinig zijn op onze medemensen in alle lankmoedigheid en geduld .
De gemeente in haar vierde van elf functies en daarvan het eerste gedeelte, de laatste drie van zeven teksten, betrekking hebbende op:ONTVANGEND DELEN, dat is delen, waarbij wij de ontvangende partij zijn
Eerst de teksten:
1 Corinthe 10 v 21. U kunt niet drinken uit de beker van de Heer en ook uit die van de demonen, u kunt niet deelnemen aan de maaltijd van de Heer en ook aan die van de demonen.
Hier is dus sprake van 'het deel hebben aan de tafel van de Heer, daarvan je maaltijd ontvangen.
2 Corinthe 8 v 4. Uit eigen beweging hebben ( de gemeenten in Macedonië) ons dringend verzocht mee te mogen doen aan de collecte, waarmee de heiligen in Jeruzalem zullen worden ondersteund.
De gemeente in Jeruzalem was dus de ontvangende partij bij dit geven.
2 Corinthe 13 v 13. De genade van de Heer Jezus Christus, de liefde van God en de eenheid met de Heilige Geest zij met u allen.
Hier zijn dus de gelovigen allen de ontvangende partij bij het geven door de Heilige Geest.
Gedachten bij 1 Corinthe 10 v 21. Jullie weten, dat ik een bijbelstudie van Coos de Vink als leidraad gebruik om wat structuur aan te brengen. Maar ik wijd wel wat verder uit. Coos´ bedoeling was de delende functie van de gemeente te belichten, en toen hij een en ander in een 'ontvangend delen' en een 'gevend delen' had gesplitst , was aan de eisen van zijn verhandeling voldaan.
Maar ik maak aan de hand van dit frame menig uitstapje, dat zul je wel gemerkt hebben.
Wanneer wij aan het avondmaal deel hebben, wordt ons daar een geestelijke versterking toegediend. Elke keer, dat je de beker drinkt en het brood nuttigt, kan je dankbaar denken: "Dank u Heer; dit brood,dat ik eet, brengt mij weer in blijde gedachtenis, dat uw lichaam is gegeven voor mij en dat ik deel uit mag maken van deze gemeente.. En deze wijn doet mij insgelijks met lofprijzing denken aan uw bloed , dat op Golgotha gevloeid heeft".
En nu wordt hier gezegd, dat een deel hebben aan de maaltijd van de Heer niet kan samengaan met altijd maar door blijven denken aan alles, wat je in deze wereld belangrijk acht. Je bent er maar niet, wanneer je althans onder de uitreiking van het avondmaal je gedachten bij God en Jezus weet te houden..... en zelfs dat valt al niet mee ...maar je hele leven moet - op de duur- vrij komen van allerlei gedenk over zaken, die de plaats in je innerlijk innemen, die ingenomen dient te worden door God en zijn dienst. 'Offeren aan boze geesten'doe je al, wanneer je helemaal geen rekening met die boze geesten en hun opperhoofd houdt. Je bent driftig, maar je zegt: "Zo ben ik nu eenmaal. Mijn vader was ook zo'n driftkop", maar je wilt practisch niet in de gaten hebben, dat een demon je tracht af te houden van de Geestesvrucht van de zelfbeheersing. En zo zijn er duizenden voorbeelden meer. Het is goed, wanneer je bidt, dat God je ogen opent voor alle schadelijke wegen, die je zelf nog niet in de gaten hebt, zoals David dat deed aan het eind van psalm 139. God wil je goede dingen toedelen. Ontvang die met blijdschap. Wees waakzaam voor de duivel, die je slechte dingen wil toedelen en vraag aan God de Heilige Geest om zijn bijstand.
Gedachten bij 2 Corinthe 8 v 4. We zien hier, hoe de heiligen in Macedonië als het ware stonden te dringen om de heiligen in Jeruzalem te ondersteunen. Wat zullen de Jeruzalemse gelovigen blij geweest zijn, toen ze bemerkten, dat de gelovigen in andere streken hen niet vergeten hadden, maar ook in hun stoffelijke noden wilden voorzien. Echter: in geestelijk opzicht zijn wij allen wel eens 'Jeruzalemmers'. Zo was ik laatst om geestelijke raad verlegen. Ik was door het een of ander geestelijk erg in een hoek gedrukt. Op zeker ogenblik kruiste een jonge gelovige mijn pad en ik voelde mij gedrongen hem te vertellen over mijn verdriet en nood. Hij deed het uitstekend bij zijn toedelen van hulp en ik vertélde hem dat ook. Hij was opgetogen: "Dat ik als 'jong broekie' aan u, een oude rot, nog van dienst kon zijn", was zijn hartige commentaar.
Tegen jullie zou ik willen zeggen: "Laat je ook eens zo verwennen. Het zal zeker wel eens gaan voorkomen, dat je geen kracht hebt om anderen te troosten, omdat je zelf hulp nodig hebt. Maak dan eens gebruik van de rijke hulpbronnen, die er zijn bij je medegelovigen".
Gedachten bij 2 Cor 13 v 13: Wat is het goed om deel te hebben , ontvangend deel te hebben aan God de Heilige Geest. Een week geleden maakte ik in een gesprek met een medegelovige een domme fout doordat ik een opmerking harerzijds niet goed begreep. Een paar dagen later kwam er een dringende gedachte in mijn hart: "Je hebt niet goed gedaan. Ze zou wel eens beschadigd kunnen zijn". Ik aanvaardde die gedachte als een ingeving van God de Heilige Geest en vroeg om een gelegenheid om haar te ontmoeten en de zaak recht te zetten. Wel vroeg ik mij af, waarom de Heilige Geest dit pas na verloop van enkele dagen zei. Maar diezelfde middag kwam ik ergens, waar ik onverwachts naast die medegelovige kwam te zitten. En toen kon ik alles in orde maken.
Zo hebben jullie als 'ontvangende partij'altijd weer zulke kostelijk gaven van de Heilige Geest te verwachten. Ga ze niet stilzwijgend voorbij, maar benut ze.
De gemeente In haar vierde van elf functies en daarvan het eerste gedeelte, de eerste vier van zeven teksten, betrekking hebbende op:: ONTVANGEND DELEN, dat is delen, waarbij wij de onvangende partij zijn
Eerst de teksten:
Hebr 3 v 1. U allen, heilige broeders en zusters, die DEEL HEBT aan de hemelse roeping , richt uw aandacht op Jezus , de apostel en hogepriester van het geloof dat wij belijden. (We hebben deel aan een hemelse roeping)
1 Corinthe 1 v 9. God, door wie u geroepen bent om éen te zijn met zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer...God is trouw.(We zijn deelgenoten van Christus)
Filippenze 1 v 7. U hebt immers allen deel aan de genade.(We zijn deelgenoot aan de genade van God)
1 Petrus 4 v 13. Hoe meer u deel hebt aan Christus' lijden, des te meer moet u zich verheugen en des te uitbundiger zal uw vreugde zijn, wanneer zijn luister geopenbaard wordt.(We hebben deel aan het lijden van Christus)
Waarom ik nu maar vier teksten behandel van de ?: omdat ik niet wil, dat mijn bijbelstudies zó lang worden, dat ze zouden afschrikken. De stof, die Coos verzameld heeft, is zo uitgebreid, dat ik er telkens door overweldigd word.
U zegt misschien: "Ger...zo komen we nooit klaar". Nou ja; dan maar níet.
Gedachten bij Hebr 3 v 1. De 'heilige broeders'van Paulus..... en daarmee bedoelt hij iedereen, die bij zichzelf er blij van overtuigd is: - dat zijn zondeschuld weggenomen is - dat hij verlost is van de machten der duisternis - dat hij de kracht van de Heilige Geest- geschonken door Jezus- heeft ervaren, - dat hij de stralende hoop heeft op een heerlijke toekomst ....deze broeders hebben een roeping in de onzienlijke wereld - om daar met God om te gaan - om de boze te bestrijden - om mede-arbeiders van God te zijn. Zo zijn ze - alles ontvangende- deelgenoten geworden van een hemelse roeping. Maar voorwaarde om die roeping te behouden, is toch wel, dat wij Jezus Christus, onze apostel en hogepriester, niet uit het oog verliezen.
Bij dit 'ontvangend delen' geldt toch wel, dat wij door God principieel in deze hoge roeping zijn geplaatst, daar deel aan hebben. Aan ons de taak om dit waar te maken.
Gedachten bij 1 Corinthe 1 v 9: God doet ons 'ontvangend deel krijgen' aan de gemeenschap met Christus. (Ik gebruik deze eigenaardige woordkeus 'ontvangend deel krijgen', omdat ik in een van de volgende bijbelstudies ga spreken over 'gevend deel krijgen'). God staat er achter met zijn gezag. Wanneer wij ons aan hem toevertrouwen, wanneer wij God vertrouwen, evenals Abram dat ooit deed, Gen 15 v 6, dan kunnen wij er zeker van zijn dat hij ons vooruit helpt. Wanneer je opziet tegen die hele berg zware dingen, die ik bij de eerste tekst allemaal tegen jullie heb gezegd, dan kun je tegen God zeggen: "Heer...ik kan dat allemaal niet WAAR MAKEN, zoals Ger dat zegt. Wilt u mij maar helpen. U kunt niet alleen het werken in mij bewerken Heer, maar ook het willen, ( Fipp 2 v 13), want Heer.... ik zeg het maar heel eerlijk ....soms wíl ik zelfs niet.
Gedachten bij Filipp 1 v 7.
Paulus achtte het een genade om zó te mogen werken voor Jezus als hij metterdaad deed. Hij zegt echter tegen de Filipppenzen, dat die genade om voor de Heer te werken , er niet alleen voor hem is, mar ook voor hen.
Ons 'ontvangen deelhebben' vanwege de Heer is groot. - uit genade mogen wij het heil van Christus verder uitdragen en daarbij al die dingen doen, zoals die bij de behandeling van de eerste tekst zijn opgesomd. Wij weten, krachtens de tweede tekst, dat wij de kracht om voor Jezus te werken, uiteindelijk van God hebben ontvangen.
En nu zien wij als opwekking Paulus doende om tegen ons te zeggen: "Volg mijn voorbeeld, ook al zou je daardoor soms lelijk in de nesten kunnen gaan komen"( 1 COR 11 V 1) Gaan wij dat dóen ?!
Gedachten bij 1 Petrus 4 v 13. Ja; het zit er in; wie een diploma wil bereiken, zal zich eerst door allerlei examens heen moeten werken. Onze vroegere minister president, Wim Kok, hoorde elke avond de stemmen van de buurjongens: "Wim...kom nou buiten speule". Maar Wim 'speelde wel eens buiten', maar soms echt níet; hij wilde meer.
En zo zullen jullie je ook wel eens wat moeten ontzeggen; jullie leggen ook proeven af en jullie hebben de boze machten als bittere tegenstanders. Wim Kok verwierf zich een naam in deze wereld; zijn speelmakkers zijn nérgens meer. Jullie verwerven je, door Gods genade een onvergelijkelijk veel grotere naam in de geestelijke wereld. Leg je proeven af! Wanneer je daarbij deel hebt aan Christus' lijden, doordat je gehoond wordt, dan is dat 'all in the game', het hoort er allemaal bij. Je mag je zelfs gelukkig prijzen, omdat je diploma verre alle aardse vreugd overstijgt.
De laatste weken bemerk ik een verrassende toename van nieuwe lezers bij 'bijbelstudie'
'Bij mijn andere vijf blogs zie ik die nog niet zozeer, alleen bij 'Jan en Joke éen, ( dat is tegenwoordig die Duits-Engelse vragenbehandeling) zie ik iets dergelijks.
Ik geef hieronder nog eens de vindplaatsen van alle zes blogs, zodat u ook de andere met een bezoek kunt vereren. .
Komen ze:
....... Daag
Wat een rijkdom en diversiteit aan gedachten in al die blogs van jullie.
Mijn complimenten !!!
Mag ik jullie aandacht eens vestigen op mijn zes blogs.
Op actualiteiten vind je er twee: ( 'actualiteiten' op www.seniorennet.be, clicken naar blogs, daar kijken onder het woord 'inloggen' naar de verdeling van de blogs over groepen)
-Jan en Joke, lotgevallen van een groep personen
-Jan en Joke, vervolg.
Jan en Joke loopt een beetje rommelig. Het begint bij twee jonge mensen, Jan en Joke. Maar later worden het dan opeens: Bijbelstudies in het Duits en Frans. Maar alles zeer lezenswaard, vind ik.
Maar het vervolg; daar is niets mis mee
Op andere vind je er vier:
- Bijbelstudies,
(Onderschrift: Wegwijzer naar het land van de jubelende vreugd en de eeuwige blijdschap).
- Geloofsaangelegenheden
( Onderschrift: Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en tot in eeuwigheid)
- Mijn boeken
(Onderschrift: Gedachten over bekering, wedergeboorte en doop in de Heilige Geest enz.)
-Mijn leven.
( Onderschrift: Verhalen vanaf mijn prilste jeugd, steeds zoekend naar de Goddelijke leiding daarin)
Velen gingen u al voor en zijn vaste lezers geworden.
Voeg u bij hen.
Nog even een nieuwigheid: je kunt mij ook bereikenop www.gerritse88.hyves.nlBij profiel verder clicken naar blogs en geloofsaangelegenheden,
Ook aan te bevelen om eens iets goeds , ( nou ja, vind ik dan), te horen.
Tot ziens
Ger
Wel, u kunt aan de slag. Vergeet ook dat buitenbeentje op 'Hyves' niet.
De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De vierde drie, ditmaal 2, van 11 teksten uit het Oude testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Prediker 7 v 8. NBV Beter de voltooiing van de dingen dan dat ze beginnen, beter geduld dan ongeduld NBG Het einde ener zaak is beter dan haar begin; beter een lankmoedige dan een hoogmoedige.
Spreuken 25 v 15. NBV Een heerser laat zich overtuigen door geduld, kalme woorden breken krachtige tegenstand. NBG Door lankmoedigheid wordt de machtige vermurwd een zachte tong verbreekt beenderen.
Gedachten bij Prediker 7 v 8. Kijk nu eens naar je eigen leven. Mij gaat het zo: ik kijk mijn uitgebreide dagboek na en probeer met een verkort dagboek daaruit de gouden draad naar voren te brengen. Ik sta nu toch min of meer aan het eind van mijn leven, met mijn 85-ste. Wat ben ik dikwijls ongeduldig geweest over de vele zinloze tegenslagen in dat leven. Wat heb ik vaak hoogmoedig geoordeeld, terwijl dat leven toch nog maar helemaal in opbouw was. Wat heb ik niet dikwijls waanwijs gezegd: "Ach...het is eigenlijk niets waard. Wat ís dit nu allemaal toch". Maar nu het overgrote deel voorbij is en ik de ´gouden draad´ga zien, begin ik milder erover te oordelen. O....wat hebben er veel dingen zó moeten lopen, zoals ze gelopen zijn, opdat ik later, bij weer andere situaties kon handelen, zoals ik metterdaad handelde, of ..helaas: had kunnen handelen, maar het nóg niet deed, zodat er nog meer levenslessen nodig waren. Heer...grote Roerganger....wat bent u goed.
Jullie staan aan het begin van een heerlijk, opwindend leven, zoals ik aan het eind sta. Wees geduldig en niet ongeduldig, wanneer het onbegrijpelijk loopt. Wees ook nu geduldig , nu het kluwen nog zo onontwarbaar voor je ligt. Vertrouw aan de Heer de ontwarring van elke Gordiaanse knoop toe. Het einde kan zo goed zijn, wanneer je alles beter kunt overzien. Wees lankmoedig en geduldig , reeds aan het begin van je leven als Christen. Weet dat bij volhouden de gouden draad in elk Christenleven steeds duidelijker zichtbaar wordt.
Gedachten bij Spreuken 25 v 15.
Lankmoedigheid, geduld, die goede gave van de Heilige Geest , kan je zo helpen in de dagelijkse practijk van het leven. In de zaken van alle dag bereik je al zoveel meer met wat geduld en rust en een vriendelijke benadering. Maar....wees ook jegens God lankmoedig en geduldig, hoewel dat wat onwennig klinkt; heb een kalme en zachte tong ook jegens hém. Sta niet direct klaar met hoogmoedig ongeduld, wanneer God even niet zó reageert, als van hem verwacht mocht worden. De gouden draad, warover ik zoëven sprak, wil wel eens wat verborgen liggen in het heden, en pas openbaar worden in de toekomst, nabij of soms heel ver. Er zijn zoveel 'blessings in disguise', verborgen zegeningen, zoals je later met enige beschaamdheid vast moet stellen. Zo werd ik in 1952 eens uit een betrekking ontslagen en het was even heel moeilijk voor mij om een andere baan te vinden. Ik was behoorlijk knorrig en onzeker bij tijden. maar later bleek, dat ik bijna 'een burn out' had. Ik kreeg vijf maanden om die 'lichte burn out' te verwerken en een diploma te behalen, dat een nieuwe toekomst voor mij opende. Dus ...ook geduld hebben met God. Laat hem zijn plan met jou maar rustig afwikkelen. Het kan de relatie tussen jou en Hem, tussen de Heer Jezus en jou alleen maar ten goede komen. Die relatie gaat minder soepel verlopen bij geschreeuw en geklaag en ongeduld jouwerzijds. De Heer mag niet veranderen in een onvermurwbare tegenstander door jouw ongeloof, blijkende uit ongeduld en verlies aan kalmte. "Wandel maar stillekens achter hem aan, achter de Heiland, hij wijst u de wegen. Zijn die niet altijd zo lieflijk gelegen, Als gij zoudt wensen, wil ze toch gaan Achter hem aan.....achter hem aan"
De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De derde drie van 12 teksten uit het Oude testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Nahum 1 v 3.De Heer is geduldig,(lankmoedig) maar zeer sterk. hij laat nooit iets ongestraft.
Spreuken 14 v 29. Wie geduldig (lankmoedig) is geeft blijk van groot inzicht, wie onbesuisd is, stapelt dwaasheid op dwaasheid.
Spreuken 15 v 18. Een driftkop wakkert ruzie aan, wie kalm (lankmoedig) is, sust een twistgeesprek.
Overdenking bij Nahum 1 v 3 : Nahum profeteerde tegen Assyrië, dat het volk bestreed, dat in de 7 de eeuw voor Christus Gods belofte van een komende Bevrijder mogelijk moest houden. De strijd van Assyrië tegen Juda was een strijd tegen Gods plannen. En nu zegt Nahum, ( troostrijk), dat Assyrië zal vallen. Maar na deze globale omschrijving toch gelijk maar naar de kern. De HEER is lankmoedig; hij kan zijn toorn lange tijd bedwingen en de wraak lang uitstellen. De mensen mogen eigenschappen van God in menselijke maat bij zichzelf gaan ontdekken. Anderzijds vertoont God vele nobele menselijk eigenschappen tot in het Goddelijke verheven.
Als God zijn toorn lange tijd kan bedwingen en zijn toorn lang uitstellen, dan is alleen het eerste gedeelte voor ons goed te realiseren. Want wraak,rechtmatige wraak is de afdeling van God. maar het is goed om te weten, dat uiterlijk bij het grote oordeel van Jezus, (Matth 25) alle kwaad wordt gestraft en alle dissonanten wegsterven, tot alleen de volstrekte harmonie van Gods vrederijk overblijft. Maar ook wij mogen lankmoedig, geduldig zijn jegens anderen. Dat houdt echter niet in, dat wij 'softies'zijn, die alles maar over hun kant laten gaan.Voor zover mogelijk en toegestaan , zullen wij bij alle geduld ook iets van Gods kracht mogen tonen om echt kwaad te straffen. Zo kan het voorkomen, dat een dwarse puber lang het geduld van de ouders op de proef kan stellen. Wanneer hij echter begint te vloeken, dan zullen de ouders zeggen: "De kamer uit..".
Gedachten bij Spreuken 14 v 29.
Wat ben je toch gelukkig, wanneer je door de genade van God de vrucht van lankmoedigheid, (geduld) zich ziet ontwikkelen. Je toont er je groeiende inzicht, verstand mee aan, ook weer een genade van God. De tijd van je onbesuisdheid, toen je dwaasheid op dwaasheid stapelde in je kortaangebondenheid, je 'korte lontje', is voorbij aan het gaan. Oefen verder in dat geduld. Net maakten wij hier in Nederland het geval mee, dat een bekend entertainer iemand op een fout meende te betrappen. Geen ogenblik geduld, geen enkele lankmoedigheid, maar een dwaas optreden, dat zijn naam geen goed deed. Ook ik zelf heb vroeger in mijn onbesuisdheid dingen gedaan, die niet gedaan moesten worden, waarover ik me nog wel eens schaam, Rom. 6 v 21. Gelukkig ben ik de les van geduld al een beetje aan het leren.
Gedachten bij Spreuken 15 v 18. Ik heb een neef, die in zijn jonge jaren een driftkop was , zo opvliegend. Eens fietsten wij op een zomeravond zonder licht, terwijl het eigenlijk al aan moest. Een politieagent zei er wat van. Mijn neef direct op de opvliegende driftkoptoer. Het liep in de kortste keren helemaal uit de hand, dreigde dat althans. Maar toen zei ik wat sussende woorden tegen de politieagent en de zaak liep met een sisser af. Neef en gezagsdrager waren beiden ongelukkig met de escalatie en grepen gretig deze desescalatie aan.
Ik zeg zo dikwijls tegen jullie dat ik dingen vroeger erg verkeerd deed, dat jullie best eens een keer mogen horen, dat het toch niet allemaal kommer en kwel, rouwklacht en bitter noodgeschrei was met mij in vervlogen dagen.
In ieder geval: de Geestesvrucht van lankmoedigheid zal jullie in de komende jaren van dienst kunen zijn bij het kalmeren van grote en kleine stormen. Wanneer mensen zich verstrikt hebben in een ruzie, die zij eigenlijk niet eens wilden wat wordt er dan uitgekeken naar iemand die binnenkomt en met zo'n echt rustgevende stem zegt: "Waar is de brand". Dan wordt er al herademd.
Nee; dat hoeven jullie nu niet precies zó te zeggen...hè, wees eens een beetje elastisch van denken...iets dérgelijks. Maar laat het zo zijn, dat heil en goedertierenheid met jullie mee binnenkomen, (Psalm 23 v 6)
De gemeente In haar derde van elf functies: GEMEENSCHAPSVORMING.
Waar mensen samenkomen, ontstaat een gemeenschap, hoort die althans te ontstaan. Een groep mensen, die geregeld samen gaan biljarten, vormen ook wel een gemeenschap. Maar ze hebben alleen hun liefde tot dit schone spel gemeenschappelijk. Zo ontstaat wel kameraadschap. Maar die bloeit niet op tot de alomvattende gemeenschap, die 'de gemeente van Jezus Christus' kan worden.
Maar een geloofsgemeenschap is nog niet automatisch en echte gemeenschap. Ik heb vroeger een tijdlang gekerkt in een gebouw met vele deuren. De koster wist met trots te vertellen: "Na een paar minuten is alles weg". Maar in deze gemeente zat geen dynamiek en leven. Ze waren wel gelijkgestemd op de diepere gebieden van het leven. Maar ze deden niet in betekenende mate gezellige dingen met elkaar, zoals samen koffiedrinken, gemeente-speldagen, bijbelstudie, kringen, tochtjes, bezoeken over en weer. Ze hingen als los zand aan elkaar. Eigenlijk had men daar niets gemeenschappelijks.
Eigenlijk kan ieder, die een kerk of een samenkomst bezoekt deze beleving nóg hebben door éigen handelen. Ook al wordt er tegenwoordig meer werk gemaakt van allerlei samenbindende elementen, elke bezoeker staat het vrij om te denken: "Hoor eens, ik kom elke zondagmorgen, maar verder wil ik me nergens op vast leggen". Dan blijft elke samenkomst voor jou een steriele 'groep gelijkgestemden'en blijven de mensen in wezen vreemd voor je.
Hoe anders was dat met Paulus: - Dagelijks was er de zorg voor al de gemeenten, die hij her en der gesticht had.2 Cor. 11 v 28 - Hij kon zo écht in zorg zijn over gemeenten, waar het geestelijk minder goed ging, (Galaten 4 v 20) - ook in zijn vermanigen bleek zijn liefde en betrokkenheid; - altijd bezig om iedereen op te wekken , bij het geloof te blijven, ( Hand 14 v 22) - ...en ook altijd doende om de eensgezindheid te bevorderen, scheuringen te voorkomen, de eenheid van denken en doen te bevorderen, (1 Cor 1 v 10), alles uit te laten monden in liefde, ( 1 Tim 1 v 5).
Och,ik zou zo nóg vele teksten kunnen noemen.
Maar uit deze kleine opsomming wil ik al wat gedachten putten.
Wat kunnen jullie voor de gemeente doen, waarin jullie geregeld zijn. - neem enthousiast deel aan alle activiteiten, die jou natuurlijk 'niet over de kop mogen jagen', zodat je overwerkt zou worden. Kinderwerk, cantinehulp, assistentie technische dienst, noem maar op, wat er in een enigszins uitgebouwde gemeente alzo komt kijken.
Maar een rijke mogelijkheid ligt er ook in de grotere en kleinere samenkomsten: zondagmorgen, bijbelstudie, kring. - Oefen je gave van 'het onderscheiden van geesten'.Wanneer je zo nu en dan achterin de sam gaat zitten, zie je soms van die kleinen tekenen, waaruit je kunt opmaken: deze mensen hebben zorg. Speel daar bij het weggaan tactisch op in met de Heilige Geest als grote raadgever. - Bij het uiteengaan van de sam niet ijlings wegstormen. Laat je door de Heilige Geest raden, voor wie het nu de tijd is om met jou in contact te komen. Stel je eigen plannen opzij , wanneer de Geest een andere richting wijst. - spreek die jongen, op krukken hinkende, eens aan...vorige week was er immeers nog niets aan de hand...'t zal hem zo opknappen. - bewonder eens een babytje en spreek prijzende woorden tegen de moeder.
En dan is er nog iets: in het gemeenteblaadje staat er soms, dat deze of die ziek is en een briefje o.i.d. op prijs stelt. Schríjf zo'n briefje. Dat leidt soms tot heerlijke gesprekken.
En zo nog vele mogelijkheden meer. Zo maak jij van de groep gelijkgestemden een hecht verbonden band van broers en zussen.
Dan zorgt en vertroost en bemoedigt u op uw bescheiden gebied, zoals Paulus dat heel groots deed, gelijk blijkt uit 1 Thessalonicenzen 2 v 11 en 12: "U weet dat we voor ieder van u waren als een vader voor zijn kinderen. We hebben u aangespoord en bemoedigd en u op het hart gedrukt, zo te leven dat u Gods eer bewijst".
De gemeente In haar tweede van elf functies: SAMENKOMEN.
De teksten:
1 Kor. 14 v 26. Wanneer u samenkomt draagt iedereen wel iets bij: een lied, een onderwijzing, een openbaring, een uiting in klanktaal,of de uitleg daarvan.Laat alles tot opbouw van de gemeente zijn.
1 Cor 11 v 17. Nu ik u toch aanwijzingen geef: ik kan u niet prijzen om uw samenkomsten. Die doen meer kwaad dan goed.
Hebreeën 10 v 24 en 25. Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van zijn (Jezus') komst ziet naderen.
Opmerkingen bij deze teksten:
1 Korinthe 14 v 26:
Toch eigenlijk wel een heerlijke gemeente, die van Korinthe, ondanks alle problemen, die er voortdurend waren. Ze kwamen daar ten aanzien van geen enkel charisma te kort, ( 1 v 7).Allen konden in meerdere of mindere mate door de Geest gebruikt worden.
Nu moeten we dat niet te star naar onze tijd vertalen: of iedereen in de gemeente, rijp en groen, jong en oud, geestelijk of vleselijk, ervaren of onervaren, lid sedert lang of nieuwkomer, maar iets te berde zou MOETEN brengen. Romeinen 12 v 3 zegt als voorselectie: "Met een beroep op de genade die mij geschonken is, zeg ik u allen dat u zichzelf niet hoger moet aanslaan dan u kunt verantwoorden, maar verstandig over uzelf moet denken. Denk overeenkomstig het geloof, dat is de maatstaf , die God u heeft gegeven".
Dezer dagen maakte ik een speciale gemeentedient mee, waarin lekker werd gesmuld en gedegen toespraken werden gehouden. En toch waren wij op zeker ogenblik aan iets anders toe. En toen waren we onder ons twee meisjes van 13 en 15, die ritmische bewegingen maakten en sierlijk dansten op leuke gospels. Ze bleven daarbij binnen alle beperkingen, die hun jonkheid en geestelijke onervarenheid stelden. Maar in dat afgeheinde gebied wisten ze nu werkelijk iets te brengen, wat ons samenzijn een gouden randje gaf. Je mogelijkheden, hoewel zo op het oog niet zo ruim, kunnen binnen de gestelde grenzen heel veelbelovend zijn.
In de gemeente van Korinthe werden soms lofliederen geïmproviseerd. Ze hadden daar heus geen psalmboeken, maar in een bloeiende, enthousiaste gemeente wellen de nieuwe geestelijke liederen op als uit een klaterende fontein.
En nieuwe inzichten werden ook met bescheidenheid- naar ik aanneem- naar voren gebracht in de samenkomsten. "De Heer liet mij iets zien. Maar hoe denken jullie over dit inzicht".
Maar bij klanktaal en uitleg van klanktaal evenals wat bij hiervoor is vermeld, zal altijd de opbouw van de gemeente voorop moeten staan, zo werd in Korinthe door Paulus als voorwaarde gesteld. En die voorwaarde geldt nóg.
Dit alles zal van belang zijn, ook voor jullie in de gemeente, waartoe je behoort. Wanneer het een beetje 'de dood in de pot is'en het is je bekend, dat de orde van dienst best toelaat, dat de vlam er eens in slaat, breng dan eens een lied, dat je zelf bedacht hebt in je blijheid met de Heer Jezus. Vanmorgen zongen wij in onze sam een nieuw lied en het bleek gedicht door een jonge, volijverige volgeling van Jezus in ons midden. En onderwijzingen: vanmiddag was ik in een kleinere groep en een discipelin van Jezus vertelde, hoe ze een insluiper had weggejaagd en verbond daar een lering aan, dat omgang met de Heer onbevreesd maakt in allerlei situaties. En dit getuigenis, tevens een les, bouwde ons.
Het is goed dat in de bijbelstudies nieuwe talenten uitkristalliseren. In die wat meer besloten kring kan best een proeftuin ontstaan voor nieuwe leraars. Werp vuur in elke gemeente, waar je bent, tenminste naar de mate waarin de orde van dienst een en ander toelaat. Maar houd bij dat alles voor ogen, dat de gemeente er nut van moet hebben en dat jouw eigen zelfverwerkelijking altijd een tweede viool speelt.
1 Cor 11 v 26.
Soms kunnen samenkomsten meer kwaad dan goed doen. Ik hemelde daarstraks de gemeente in Korinthe dan wel op, maar er waren ook ergerlijke misstanden. Er werd onderling flink geroddeld en waar roddel komt, begint de zegen weg te gaan. En dan waren er de liefdemalen, die gekoppeld waren aan het gebruik van het avondmaal´. Daarbij stak men elkaar de ogen uit, doordat sommigen zaten te smikkelen, terwijl anderen naar een droge korst brood zaten te kijken. Dat laatste is nu onvoorstelbaar. Laatst was ik bij een 'high tea´in gemeenteverband. Ieder had iets bijgedragen, maar al die gaven werden samengebracht en ieder nam ervan naar behoefte. Maar liefdeloosheid kan zich ook tegenwoordig in allerlei vormen openbaren. Jullie, mijn doelgroep, zult over enkele jaren de sfeer bepalen in vele gemeenten. Bid de roddelgeest en de geest van liefdeloosheid weg in de naam van Jezus, uit de harten van jullie gemeenteleden, maar ook uit het eigen hart. Want een samenkomst moet goed doen en geen kwaad.
Hebr 10 v 25.
Het is goed om elkander aan te sporen om lief te hebben en goed te doen. En ook bemoedigen hoort daarbij. En dat geldt voor nú. Zakelijk is het onweerlegbaar, dat wij dichter bij de dag van Jezus´wederkomst staan dan Paulus, want hij leefde 2000 jaar geleden. Maar naast deze mathematische onweersprekelijkheid, krijg ik toch de indruk, dat de ´vijgeboom in blad schiet en zijn takken doet uitlopen". (Matth 24 v 32). En zoals dit in de natuur aanduidt, dat de zomer in aantocht is, krijg ik de indruk, dat geestelijk een lange, hete zomer in aantocht is. En van jullie wordt verwacht, dat jullie: - in liefdebetoon, - in trouw naar de diensten van de gemeente komen, - in goede dingen voor jullie geloofsgenoten en - breder- voor alle mensen doen, - in de terneergedrukten bemoedigen het voortouw nemen. Nú komt het er steeds meer op aan, dat de samenkomst een plaats is voor al de goede dingen.
De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De tweede drie van 12 teksten uit het Oude testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Spreuken 16 v 32. Beter een geduldig mens dan een vechtjas beter zelfbeheersing dan een stad veroveren.
Spreuken 19 v 11. Een verstandig mens houdt zijn woede in toom, het siert hem als hij fouten door de vingers ziet.
Jona 4 v 2. Ik wíst het wel...:u bent een God die genadig is en liefdevol, geduldig en trouw en tot vergeving bereid.
Opmerkingen bij de teksten:
Spreuken 16 v 32: Jullie weten,dat 'lankmoedig'tegenwoordig meer bij mensen, jonge mensen vooral, bekend is als geduldig.
En vooral jonge mensen willen gauw scoren, ook bij hun 'makkers', ( dat is nog iets anders dan 'vrienden'). En wanneer je gedronken hebt en vol dadendrang bent, dan wil je nog wel eens inbeuken op iemand, die daar wat van zegt. Vechtjasserij scoort bij de drink-kameraden beter dan geduld. Maar het eind kan zijn dat je in de gevangenis geduld moet leren. Meestal leer je daar overigens wel wat anders.
Nu richt ik mij tot brave mensen, vooral brave jongere mensen. In de loop van jullie leven zullen jullie dikwijls voor situaties komen te staan waar 'verbale vechtjasserij' meer lijkt te scoren dan geduldig de zaak nog eens bekijken. Het is echt veel beter om in 'tot rap antwoorden uitnodigende situaties' even te wachten, desnoods via het hulpmiddeltje: "Tot tien tellen".
Over 'zelfbeheersing 'wil ik het nu niet hebben. We kunnen dat bij een latere bijbelstudie nog doen.
Spreuken 19 v 11. De NBG heeft hier een toch wat 'handzamer'vertaling. "Des mensen verstand maakt hem lankmoedig het is zijn eer een overtreding voorbij te zien". Laatst sprak een Engelse dame mij wat mismoedig aan. Zij had- als ouder iemand- iets doms gedaan op de computer en de chef....! "He raised the roof". Een gerijpt Christen zal bij een fout van een medewerker de omstandigheden mee laten wegen. "Bestraf een oude man ( en ook een oude mevrouw) niet hardelijk".( 1 Tim 5 v 1). Zo zou ik jullie houding later, wanneer je íets te zeggen krijgt', ook willen zien. Je woede, je boosheid niet te zeer de vrije loop laten. Je hebt je van kwade invloeden verloste verstand ter beschikking door de genade van God. Laat fouten passeren, natuurlijk wel die fouten van anderen herstelllende, maar er niet eindeloos over blijvende doorzeuren. Heerlijk , als de ondergeschikten later kunnen zeggen: "Hij pakte het royaal aan".
Jona 4 v 2.
Jona is zo verbijsterend eerlijk in zijn aanspraak van God. Die heeft hem zijn leuke speeltje afgepakt, de vernietiging van Nineveh, de zozeer door hem gehate stad van 'de onderdrukkers'. En nu scheldt hij God als het ware uit: " 't Zat er in en het komt er uit. Ik wíst het al van af het begin. U ging Nineveh sparen. U bent nu eenmaal zo - haast eng- genadig, barmhartig,lankmoedig, goedertieren.Je kon dit van iemand als u verwachten. Zo zit u nu eenmaal in elkaar".
En na die onstuimige, wrevele woorden is de Heer toch weer geduldig met Jona. Hij probeert deze dwarseling een vriendelijke, wijze les te leren, zo genadig, barmhartig, vol van goedheid, als de Heer nu eenmaal is. Zo behandelt de Heer jullie en mij ook bij al de fouten die wij maken.
Willen wij dat voorbeeld trachten te volgen, wamnneer er mensen om ons heen zijn, die hoognodig 'een lesje moeten leren' en toch zijn wij een copie van onze hemelse vader, een copie in wording uiteraard en wij leren hun dat lesje niet'', maar leggen maar weer uit.... Natuurlijk niet eindeloos, maar de heilige Geest leidt je ook daarin.
De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)
De eerste drie van 12 teksten uit het Oude testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).
Eerst die teksten:
Exodus 34 v 6. De HEER ging voor Mozes langs en riep uit: "De HEER !...de HEER !!...Een God, die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig...".
Numeri 14 v 18. De HEER is geduldig en trouw, schuld en misdaad vergeeft hij, al laat hij niet álles ongestraft en al laat hij voor de schuld van de ouders de kinderen boeten en ook het derde en vierde geslacht.
Nehemia 9 v 30. U (God) had vele jaren geduld met hen, (de Israelieten) en waarschuwde hen door uw geest, bij monde van uw profeten, maar zij luisterden niet , en daarom leverde u hen uit aan de volken om hen heen.
Gedachten bij deze teksten:
Exodus 34 v 6.
De schoonheid van God, de totaal-openbaring van al zijn deugden, is voor zondige, aardgebonden ogen van mensen niet te verdragen. Daarom ziet Mozes slechts 'van achteren' de heerlijkheid van de Heer, wanneer die reeds in al zijn glorie voorbijgetrokken is. En ook dan nog is de glans zo groot, dat de weerspiegeling op Mozes'gelaat voor de Israelieten niet te dragen is. Hij doet een doek voor zijn gezicht, wanneer hij met hen spreekt. Ik neem daarbij wel aan, dat deze glans daar niet zijn hele, verdere leven gelegen heeft.
God openbaart zichzelf aan Mozes als de onveranderlijke, met nadruk tot tweemaal herhaald. Altijd zal zijn volk, degenen, die Hem erkennen, vereren en trouw zijn, hem als'de zelfde' vinden.
Die sterke God is bewogen, ontfermend, barmhartig voor de door hem uitverkorenen, die zich onder dat vaandel van uitverkiezing hebben geschaard, door uit vrije wil op hem hun vertrouwen te stellen.
God is ook genadig; vol vrije gunst en goedheid, waarop men geen aanspraak kan maken, die uit zijn koninklijke waardigheid worden verleend.
Lankmoedigheid is een woord, dat - enigszins verarmend- tegenwoordig wordt weergegeven door 'geduldig'. Maar God is langzaam geneigd tot toorn, heel anders dan de demonen, die zich in die tijd voordeden als 'woestijngeesten', die al heel gauw kwaad werden.
En de Heer is ook betrouwbaar; je kunt van hem op aan.
En die God is nog altijd dezelfde. Hij slaat vol liefde degenen gade, die binnen zijn veilige omheining blijven, niet omdat zij bang zijn om hem 'kwaad te maken', maar omdat zij hem liefhebben en niet van hem weg wíllen lopen. Mensen, die weten, dat zelfs elke ademtocht genade is, zullen niets liever willen dan de Heer ook volgen in zijn geduld, zijn langzaam zijn tot toorn. En net als God trouw is, en je van hem op aan kunt, zo trachten zij dat ook te zijn in klein-menselijk bestek. En zo doorzichtg als kristal, zoals God is, zo trachten zij ook te worden in hun optreden, zonder enige geveinsdheid.
Maar het woord, dat toch het meeste de aandacht trekt in het kader van deze bijbelstudie, is: geduld, lankmoedigheid: - niet te vinnig reageren op van alles - in een gesprek eens tijd nemen voor contact met de Heilige geest: "Laat ik die ander wel genoeg uitspreken". - rust en geduld en belangstelling uitstralen....medeleven, dat echt van binnen uit komt.
Numeri 14 v 18.
Maar....al is de Heer ook geduldig en trouw...hij is ook rechtvaardig. Hij laat niet met zich sollen. Het is niet met hem, zoals spotters wel eens beweren: "Vergeven is zijn vák". Het volk Israel moest ooit eens het einde aan die l a n k m o e d i g h e i d van God bitter ervaren, toen na 'eindeloos' wangedrag toch het vonnis was: ballingschap in Babel, alhoewel Gods genade gelijk present was met een belofte van terugkeer na 70 jaar en Gods trouw garant stond voor de mogelijkheid om daar gebruik van te maken.
De Heer laat niet alles ongestraft. Dikwijls dragen kinderen, die een drankzuchtige vader hadden, het gevaar van een infiltratie door duivelse machten van verslaving nog met zich mede en moeten, evenals hún kinderen ook nog, extra waakzaam zijn.
En mag onze tolerantie eindeloos duren, wanneer medegelovigen keer op keer in de fout gaan en die fouten een blijvend iets worden en geen incidenten ?. Op de duur zullen wij dan geestelijke contacten verbreken om niet medegezogen te worden , (Judas 22). Natuurlijk moet het om wézenlijke dingen gaan. Uit de oude doos herinner ik mij de volgende dwaasheden: - een zoon ging op de fiets naar de kerk. De vader verbrak alle contacten - een hervormd meisje trouwde een gereformeerde jongen. De moeder zette daar 34 jaar lang 'geen voet meer over de vloer'. Toen stierf de moeder. - dit soort dwaasheden kan ik mij nu niet meer voorstellen. Maar ongetwijfeld zullen jullie wat weten op te noemen.
Maar hoe dan ook: ook al zal jullie lankmoedigheid soms zwaar op de proef gesteld worden, houd openingen, ook wanneer jullie geduld even zou moeten eindigen om schade aan eigen leven te voorkomen. Maar houd altijd de genade bij de hand en de trouw, zodat er altijd ruimte is voor herstel van verhoudingen.
Nehemia 9 v 30.
Op een bepaald tijdstip houdt Nehemia een toespraak, waarin hij het verleden overziet. De ballingschap is achter de rug. God heeft zijn genade-belofte en zijn trouw gestand gedaan. En nu is het de tijd voor een nieuwe trouwbetuiging aan de Heer. Nog weer eens mag het volk Israel met een schone lei beginnen.
Voor jullie kan het in de vele jaren, die jullie wellicht voor de boeg hebben, voorkomen, dat ook jullie- ondanks alle waarschuwingen van 'profeten'- te ver gaan in jullie speculeren op de idee, dat God het allemaal wel laat passeren. Mocht dat vreselijke eens bewaarheid worden, weet dan dat 'vader' de landweg afkijkt en dolblij is, wanneer zijn weggedoolde zoon 'op een schoen en een slof'aangehinkt komt.
En .....wees zelf ook zo'n vader of moeder, wanneer 'de kleine kinderen, die ooit op je kleed trapten, nu op je hart trappen'.
De gemeente in haar eerste van zes functies: God verheerlijken.
Ef 3 v 10: Zo zal nu door de gemeente de wijsheid van God in al haar schakeringen bekend worden aan alle vorsten en heersers in de hemelsferem
Ef. 3 v 20 en 21: Aan hem, die door de kracht, die in ons werkt bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen, (vragen of denken)...aan hem komt alle eer toe in de gemeente en in Christus Jezus, tot in alle generaties en tot in alle eeuwigheid.
Gedachten bij Efeze 3 v 10. De gemente verheerlijkt God door samen met Christus het einddoel van Gods planning te zijn. De gemeente heeft als taak aan alle vorsten en heersers in de hemelsferen de wijsheid van God te tonen. God wordt verheerlijkt, wanneer zijn grote tegenstrever, de duivel en alle onderhorigen van de duivel, gaan merken, dat er aan hun macht geknaagd wordt, dat zij terrein verliezen. Steeds sterker dringen de Geestvervulde Christenen op, gewapend met steeds beter gekende gaven, steeds sierlijker bekleed met doorleefde Geestesvrucht.
Voor het eerst sinds de zondeval zien de demomen sterke machten opduiken in ´hun´domein. - mensen worden gescheiden van boze machten - onreine geesten worden gebonden - bevrijding, verlossing, genezing, herstel....al die heerlijke begrippen brengen licht, daar waar het duister schoorvoetend wijkt.
Dat is het geheim, waarop Paulus doelt: de gemeente van Jezus Christus, - steeds meer geestelijk eén wordend met haar hoofd, - die Jezus' wederkomst mogelijk maakt door haar steeds meer volmaakt worden; - die in het duizendjarig rijk doorwerkt aan het reinigen van de wereld, - die toegroeit naar het een worden met God.
Dat is jullie taak allereerst, jongens en meisjes; een taak, zo onafzienbaar heerlijk en groots, dat er niets, ja niets, mee te vergelijken is.
Gedachten bij verzen 20 en 21:
Nee, Christenen behoren geen ' zondaars te blijven tot de dood'. Zij behoren toe te leven naar een grote toekomst en zich daarover nu reeds te verblijden.
In ons werkt de kracht van de Heilige Geest, die zijn heerlijke nieuwe bedelingswerk begon door Jezus uit de dood op te wekken.Hij maakt ook de sterfelijke lichamen van zijn beminden levend, Rom 8 v 1.
Och; er is nog zoveel mogelijk. Paulus was ten tijde van het schrijven van deze brief, weer eens in de gevangenis.Maar daar lag hij, overmand door geluk, neergeknield en kon alleen maar schrijven: "....oneindig veel meer mogelijk dan wij bidden of beseffen. Naar dat heerlijke groeien wij toe. als wij maar doorgaan met blij volhouden. Zelfs als het ons gaat naar de woorden van psalm 44: "dat wij God vasthouden....en toch tegenslag na tegenslag oogsten...." ...in die tegenslag blíjven wij volhouden met God loven en aanbidden...en daarin ligt onze heerlijkheid ,totdat zij, door alle generaties van strijders heen, uitmondt in de eeuwigheid,
De verhouding tussen Onze Heer Jezus Christus en zijn gemeente gezien als een verhouding tussen man en vrouw in een huwelijk.
Je leest veel hierover in Efeze 5 21 - 33. Lees dat gedeelte eerst maar eens voor jezelf. Daarna ontleen ik er enkele gedachten aan.
Ik citeer volledig Efeze 5 v 2, ( hierboven niet genoemd als te lezen schriftgedeelte). "Ga de weg van de liefde, zoals Christus, die ons heeft liefgehad en zich voor ons gegeven heeft als offer, als een geurige gave aan God.
Christus heeft zijn gemeente lief. Er is tussen hem en de gemeente wel sprake van een gezagsrelatie, maar niet van machtuitoefening van de kant van Jezus. Alles in zijn relatie met ons is gegrondvest in liefde.
En Jezus , die zich van de aanvang van de relatie af al zo schitterend opstelde, blijft dat doen.Ik citeer weer; verzen 25-29: " Mannen heb uw vrouw lief, zoals Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven: - om haar te heiligen - haar te reinigen met water en woorden - om haar in al haar luister bij zich te nemen - zodat ze zonder vlek of rimpel of iets dergelijks zal zijn - heilig en zuiver. 28 : zo moeten mannen hun vrouw liefhebben als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. 29: Niemand haat ooit zijn eigen lichaam, integendeel: men voedt het en verzorgt het , zoals Christus de gemeente".
Onze Heer blijft dus met de gemeente aan het werk. Nadat hij de gemeente door zijn lijden en sterven in een situatie gebracht heeft van verzoening met God, gaat hij verder met een proces van zuivering, het uitwerken van de verkregen positie. Wat is Jezus door middel van God de Heilige Geest bezig om zijn bruid, de gemeente, klaar te maken voor de grote, hemelse bruiloft. Hij zet als het ware die gemeente apart en begint haar steeds meer op God te laten lijken. Richtinggevend en overtuigend is daarbij het woord, de Bijbel, een van de schoonheidsmiddelen uit de Goddelijke 'beauty-salon'. De werking van de Heilige Geest is 'naar de eeuwige jeugd' toe. Vlekken, rimpels en smetten worden gecureerd, zoals David het al in psalm 103 voorzag: "Hij geneest al uw kwalen", (v 3).
Wat heeft David overigens al veel gezien van dat heilig- en heerlijkmakingsproces van de gemeente, door Jezus'vaardige hand. - alle schuld vergeven bij dat woord : Het is volbracht, (Joh 19 v 30) - de angst voor de dood weggenomen - de vrouw, de gemeente, gekroond met de gouden kroon van trouw en liefde - de gemeente, overladen met schoonheid en geluk - de eeuwige jeugd inplaats van de onvermijdelijke aardse veroudering. En elk gemeentlid , dat tot het einde volhardt, deelt in die glorie
Zo is Jezus, de ideale man voor zijn gemeente.
Jongens, ik zie voor mijn ogen gebeuren, dat jonge, enthousiaste gelovigen zich verenigen in paren. Jongens, volg Jezus eens op afstand ten aanzien van jullie bruiden. - Breng eens een offer, door in te springen in het huishouden op piektijden, ook al zou je liever met je bordje op schoot sport kijken op t.v. - help haar om op hoger plan te komen, wasrbij voorwaarde is, dat je zelf al op een hoger geestelijk peil bent gekomen. maar wees dan priester in je gezin. - naarmate de zorgen groeien, loopt ze gevaar een 'sloofje'te worden, altijd zorgend voor haar gezin , zonder op eigen ontspanning en lichaamsverzorging te letten. Neem haar eens mee uit eten, kus de rimpeltjes weg, maar doe er ook overigens alles aan, dat zij haar gevoel van eigenwaarde kan behouden, doordat jij aan haar de aandacht en de liefde schenkt, die zo nodig is voor de opbloei van haar wezen. Je eigen geluk is er bij gebaat, wanneer je op deze wijze een 'geurige gave'aan God bent.
Maar dit zijn maar enige terloopsheden. Wees allemaal blij, mannen en vrouwen, dat julie door Gods genade Jezus als geestelijke man hebt gekregen.
Ik dacht, dat het goed was om een overzicht te geven van al mijn blogs. Misschien zijn er sommige daaronder, die jullie niet kennen.
Lezen hoor !...allemaal helemaal lezen...!! ........ Mag ik jullie aandacht eens vestigen op mijn zes blogs.
Op actualiteiten vind je er twee:
-Jan en Joke, lotgevallen van een groep personen
-Jan en Joke, vervolg.
Jan en Joke loopt een beetje rommelig. Het begint bij twee jonge mensen, Jan en Joke. Maar later worden het dan opeens: Bijbelstudies in het Duits en Frans. Maar alles zeer lezenswaard, vind ik.
Maar het vervolg; daar is niets mis mee
Op andere vind je er vier:
- Bijbelstudies,
(Onderschrift: Wegwijzer naar het land van de jubelende vreugd en de eeuwige blijdschap).
- Geloofsaangelegenheden
( Onderschrift: Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en tot in eeuwigheid
- Mijn boeken
(Onderschrift: Gedachten over bekering, wedergeboorte en doop in de Heilige Geest enz.)
-Mijn leven.
( Onderschrift: Verhalen vanaf mijn prilste jeugd, steeds zoekend naar de Goddelijke leiding daarin)
Nog even een nieuwigheid: je kunt mij ook bereikenop www.hyves.nl onder Gerritse88. Bij profiel verder clicken naar blogs en geloofsaangelegenheden,
Ook aan te bevelen om eens iets goeds , ( nou ja, vind ik dan), te horen.
Vierde en laatste groep van vier teksten uit het Nieuwe Testament, die handelen over ´vriendelijkheid´als deel van de ´vrucht van de Geest´..
De teksten:
Titus 3 v 1 en 2: Herinner allen eraan, - dat ze overheid en gezag moeten erkennen - gehoorzaam moeten zijn, - bereid om altijd het goede te doen, - dat ze van niemand mogen kwaadspreken - vredelievend en vriendelijk moeten zijn - en zich tegenover iedereen zachtmoedig moeten gedragen
2 Corinthe 10 v 1 Ik, Paulus.....ik wil u bij de zachtmoedigheid en mildheid van Christus, iets vragen...!
Galaten 5 v 22: De vrucht van de geest is: - Liefde, vreugde en vrede - geduld, VRIENDELIJKHEID, goedheid - geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
Filippenzen 4 v 5: Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen.
Gedachten bij Titus 3 v 1 en 2. Er wordt hier nogal wat opgenoemd. - wat wordt niet veelszins de overheid zoveel mogelijk in het ootje genomen, niet als gezagdragend erkend enz.
Maar jullie : - rijden niet door rood licht - overtreden geen maximale snelheden, - enz, niet uit angst, maar uit innerlijke beschaving, die met vriendelijkheid gepaard gaat. - gehoorzaamheid houdt evenwel niet in ' gehoorzamen in slechte zaken, zoals ' het afvoeren van Joden' in de oorlog was. (Er was toen natuurlijk wel de verontschuldiging: "Als ik het niet doe, word ik ontslagen en wie zorgt er dan voor mijn vrouw en kinderen"). Volg in een eventuele , dergelijke calamiteit in de toekomst je geweten, in samenspraak met Gods Geest. - kwaadspreken, dus óok niet van de overheid, wat over het algemeen gowoonte is in alle landen van de wereld. Maar gij geheel anders, gij hebt Christus leren kennen, (Ef 4 v 20) - en vredelievend, vriendelijk, zachtmoedig, het zijn allemaal zulke heerlijke begrippen. In de tegenwoordige wereld kun je echt op de duur de blitz maken door zó te zijn. Maar zó kán je alleen maar blijvend zijn, wanneer je de vrucht van de Geest niet alleen kent, maar ook KENT.
Gedachten bij 2 Corinthe 10 v 1: Paulus is diep door de gemeente in Corinthe gewond. Hij is daar een en andermaal geduldig, voorzichtig, teder en schuchter opgetreden. En er zijn onruststokers in de gemeente, die hem nu verwijten, een 'softie' te zijn. Best krachtig in zijn brieven en zo, maar wanneer hij bij je op bezoek komt: mens....een wátje, eigenlijk een lafaard.
Dat kan dus gebeuren, wanneer je onze Heer Jezus Christus wilt volgen in diens vriendelijkheid en zachtmoedigheid. Echter: Gods kinderen zijn volgelingen van Jezus in zijn tedere liefde. Maar er is zo'n Amerikaanse zegswijze: "Speak softly, but carry a big stick". Geestvervulde Christenen zijn zachtmoedig. maar, wanneer slechte dingen moeten worden aangepakt, weten zij van wanten, wanneer misstanden moeten worden aangepakt. Dan hanteren zij de 'big stick' van hun autoriteit in de hemelse gewesten. Maar zelfs dát handelen is op de achtergrond nog weer vriendelijkheid en hulpvaardigheid.
Galaten 5 v 22. Dat is de leidraad in deze groep van bijbelstudies. Ik heb er al zoveel over gezegd, dat ik deze heerlijke tekst nu alleen heb willen noemen voor de volledigheid.
Filippenzen 4 v 5. " Men vangt meer vliegen met stroop dan met azijn". Dat is weer zo'n zegswijze met wel goede elementen erin. Een Geestvervuld Christen smeert niet met stroop. Zijn hele wezen echter is doortinteld van vriendelijkheid. En dat is zo'n prima smeermiddel in vele situaties. Leg je er eens op toe, wanneer iemand tegen je begint: "Jullie ' volle evangewliemensen'..... wat een naam trouwens hè: het evengelie is toch per definitie : vol. ....willen ons doen geloven dat je beter bent dan de andere gelovigen. Enz enz..." om dan te antwoorden in deze geest: "Ik ben geroepen tot getuige, niet tot overtuigen. Dat laatste is meer de afdeling van de Heilige Geest. Maar ik kan getuigen, dat 'de klanktaal'me nog dagelijks opbouwt in mijn geloof. "enz enz. Niet direct dat stevige: "Nee...ik heb niet uren met mijn hoofd op de grond liggen bonken, hard 'Halleluja 'roepend, voordat ik 'het had', zoals jij dat nu zegt " Later kan in een ontspannen sfeer dat argument nog wel worden aangepakt.
Maar: blijf vriendelijk en ontspannen met een vleugje humor.
Derde groep van vier teksten uit het Nieuwe Testament, die handelen over ´vriendelijkheid´als deel van de ´vrucht van de Geest´..
De teksten:
Efeze 4 v 32. Wees goed ( vriendelijk) voor elkaar en vol medeleven; vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft.
1 Thessalonicenzen 2 v 7: Hoewel we ons als apostelen van Christus hadden kunnen laten gelden zijn wij u tegemoetgetreden met de tederheid van een voedster die haar kinderen koestert.
1 Timotheüs 3 v 3. Een opziener: - mag niet te veel drinken - mag niet driftig zijn - maar hij moet vredelievend en VRIENDELIJK zijn - ....en niet geldzuchtig
2 Timotheüs 2 v 24. Een dienaar van de Heer: - moet geen ruzie maken - ....maar voor ieder vriendelijk zijn - hij moet een goede leraar zijn - ....en een verdraagzaam mens
Gedachten bij Efeze 4 v 12: Wat is het goed om 'de gewone houding' te hebben tegenover broers en zusters in de Heer....een houding, die in onze barse, onvriendelijke, bitse tijd overal aan het verdwijnen is. Toen het Christelijk geloof zich ging ontwikkelen in het decadente, verworden Romeinse rijk, viel het op, dat er opeens mensen waren, die vriendelijk, liefhebbend , mild en hartelijk voor elkaar waren en die de buitenstaanders ook in dat verwarmende klimaat lieten delen. Als er een Christen in moeilijkheden was, dan liepen zijn mede-Christenen er niet in een boog omheen. Nee: ze waren barmhartig, medelevend , trachtten te troosten en op te beuren. En als er dan zo'n warme golf ook even over een 'nog niet gelovige' heenging, dan 'smaakte dat naar meer', dan was de weg naar een groep mensen, die deze sfeer ademden, gauw gevonden. Vandaar die snelle uitbreiding. En nader met dit soort mensen in aanraking komende, leerde men al gauw hun beweegredenen kennen. Ze vertelden, dat God zijn Zoon voor alle mensen had gegeven om de zonden van al die zondaars te vergeven. En daarom mochten die 'vrijgekochten door Jezus' bloed' nu ook niets meer vertonen van wrok, geprikkeldheid, gauw-gekwetstheid en lichtgeraaktheid.
Dat alles zal weer terugkomen in de gemeente van de eindtijd. Jullie staan allemaal bij de aanvang van die eindtijd in de realiteit van een kerk of kring. Kijk, door de Heilige Geest geleid, of je na de sam ergens iemand ziet staan, waarvan die Geest je als ingeving schenkt: "Praat daar eens mee". Je zult merken, hoeveel er , zelfs na een hartverwarmende dienst, nog te troosten en te helpen is. Wat zul je, zélf nog vól van alle heerlijke woorden, die over je zijn uitgestort, mild, verwarmend, ontspannend, meelevend en meevoelend voor anderen kunnen zijn. Geen automatisme: "Hé...daar staat er éen alleen...heel stil. Ga ik naar toe". Nee...altijd contact houden in gebed met 'God de Heilige Geest'. Maar...geeft hij een aanwijzing: dan ook ACTIE.
Gedachten bij 1 Thessalonicenzen 2 v 7. De NBV heeft hier- iets onwennig- een beeld uit de dierenwereld gebruikt; bij 'een voedster'denken wij aan een konijn, maar in feite wordt het beeld gebruikt van een moedervogel, die beschermend haar vleugels uitbreidt over haar jongen.
Lieverds....sommigen van jullie worden in de toekomst misschien tot hoge, geestelijke plaatsen in de gemeente geroepen. Je kunt daar je gezag laten gelden. Maar laat het nooit worden: "Weet je wel wie ik bén". Altijd die moedervogel, die vriendelijk bescherming biedt aan de kuikentjes, die haar nog zo nodig hebben. Dat is ook : vriendelijkheid, dat is ook een deel van de vrucht van de Geest.
Gedachten bij 1 Timotheüs 3 v 3. In dit ruimere schriftgedeelte staan veel aanwijzingen voor leidinggevenden in de gemeente, die ik hier nu niet alle behandel. Maar sommigen onder jullie zullen wel degelijk kaderleden worden. En voor de kaderleden geldt toch zeker, dat ze matig zijn met wijn, vroeger in het Oosten de gewone drank, bij ons in het Westen steeds meer 'gewoon wordend'. Kijk jezelf er altijd goed op na, of je niet aan alcohol, tabak of wat dan ook verslaafd bent. Je moet het goede voorbeeld geven. Daarom ook geen opvliegendheid, geen geïrriteerdheid of prikkelbaarheid of 'agressief je stokpaardje verdedigend'. Gemakkelijk je voegend, zodat de gemeenteleden niet hoeven te verzuchten: "Het is er wel een met een gebruiksaanwijzing. Je moet zó op je woorden letten". Nee mensen: ons grote voorbeeld, Jezus Christus zei: "Leer van mij dat ik zachtmoedig ben".
Ook dit alles hangt weer samen met de vriendelijkheid als vrucht van de Geest.
Gedachten bij 2 Timotheüs 2 v 24. Ook al word je later met gezag in een gemeente bekleed, ....van God de Heer en van Jezus Christus ben je toch altijd een 'doulos',een slaaf. Je brengt geen eigen begeerten ten uitvoer, maar de begeerten van de Meester. En dan kan je ook met recht gehoorzaamheid eisen, niet aan jezelf, maar aan God. Gods vriendelijk aangezicht geeft vrolijkheid en licht. Zo ook jullie En Timotheüs met zijn voortdurende maagklachtgen, had zich daar maar aan te houden. Als herder van de kudde had hij de goddelijk eigenschappen van geduld, zacht moedigheid, (mildheid) en lankmoedigheid, ( geduld) maar te tonen. Dat kan alleen uit een God toegewijd, geestvervuld innerlijk.
Heel wat te doen, jongen en meisjes, voor jullie en ook voor mij.
Een mijlpaal !!!!!....weten jullie, dat deze bijbelstudie nu ook al in Vlaanderen verschijnt. Dáar ben ik gevorderd tot 120. In een Engelse vertaling laat ik hem verschijnen in Amerika. Daar ben ik bij nr. 52,heb dus nog heel wat vertaalwerk voor de boeg.
Maar dat nu daargelaten: aan de arbeid.
We hadden het over de gemeente als ´Gods woonhuis´. Nog éen bijbelstudie ga ik daaraan wijden: déze.
Onlangs hadden wij hier in onze stad een groot bouwproject. Alle vergunningen waren er. Waarom werd er niet gebouwd. Men legde dit als volgt uit. Dáar, op die hoek, staat nog een huis, waarvoor de sloopvergunning nog niet binnen is. En juist dáar moeten wij het hoekpunt bepalen. Van daaruit gaan alle lijnen lopen. Die bepaling moet met de grootste zorgvuldigheid geschieden. Maar dat slooppand moet ook metterdaad geslóopt worden. Eerder kunnen wij niet beginnen.
Oneindig meer belangrijk is onze Heer Jezus Christus voor onze bouwrichtingHíj is hetijkpunt voor de gelovigen.
Toen bij ons die sloopvergunning binnen was, werd dat pand direct verwijderd. En wat er nu toch stáat. Eigenlijk zit hier wel ergens een vergelijking. Het eeuwig fundament Jezus ligt er. Maar zijn heerlijke richtingbepalen kan pas werkelijkheid in ons leven worden, wanneer wij , wat zo hardnekkig in de weg staat, geëlimineerd hebben.
Goed dan: uitgaande van dat ijkpunt ontwikkelde zich bij ons een razende activiteit: de fundamenten werden gelegd. Parkeergarages werden uitgegraven enz enz.
Apostelen en profeten hebben het geestelijke fundament in beginsel gelegd. Maar tot op de huidige dag worden er grondslagen bijgelegd. Want Efeze 4 v 11 zegt:
" Want Jezus is het die apostelen heeft aangesteld en profeten, evangelieverkondigers , herders en leraars
(12) om de heiligen toe te rusten voor het werk in zijn dienst".
Het grote werk gaat door. Nog steeds openbaren zich apostelen, (niet door menselijke organisaties aangewezen, maar geestelijk blijkend). En steeds weer nieuwe profeten, evangelieverkondigers, herders en leraars worden openbaar en worden geestelijk erkend door Gods volk. En de al klaar liggende fundamenten , bijvoorbeeld van 'de doop in de Heilige Geest'stoffen zij af en herstellen zij tot hun oude glorie, bouwen ze nog uit.
En zij allen rusten de heiligen, de gemeenteleden, toe tot het werk in dienst van de Heer.
En wat is het uiteindelijk doel van dat werk?: een eeuwige tempel, die God tot woonplaats kan dienen en die eenmaal uit de hemel zal neerdalen,(Openbaring 21 v 2) wanneer de aarde er gereed voor is door het gezamenlijk werk van ons, door genade zijn beminden en zijn werkers.
Iemand vroeg mij vandaag:
"Waartoe zijn wij op aarde".
En ik heb geantwoord:
"Om God te dienen".
En wij dienen God, door hem een eeuwige woonplaats , Hem waardig en door Hem begeerd, aan te bieden.
Wat een doel!!!!
Daag
Ger
Bijbelstudie 200.
De gemeente In haar derde van elf functies: GEMEENSCHAPSVORMING.
Waar mensen samenkomen, ontstaat een gemeenschap, hoort die althans te ontstaan.
Een groep mensen, die geregeld samen gaan biljarten,vormen ook wel een gemeenschap. Maar ze hebben alleen hun liefde tot dit schone spel gemeenschappelijk. Zo ontstaat wel kameraadschap. Maar die bloeit niet op tot de alomvattende gemeenschap, die 'de gemeente van Jezus Christus' kan worden.
Maar een geloofsgemeenschap is nog niet automatisch en echte gemeenschap. Ik heb vroeger een tijdlang gekerkt in een gebouw met vele deuren. De koster wist met trots te vertellen:
"Na een paar minuten is alles weg".
Maar in deze gemeente zat geen dynamiek en leven. Ze waren wel gelijkgestemd op de diepere gebieden van het leven. Maar ze deden niet in betekenende mate gezellige dingen met elkaar, zoals samen koffiedrinken, gemeente-speldagen, bijbelstudie, kringen, tochtjes, bezoeken over en weer. Ze hingen als los zand aan elkaar. Eigenlijk had men daar niets gemeenschappelijks.
Eigenlijk kan ieder, die een kerk of een samenkomst bezoekt deze beleving nóg hebben door éigen handelen. Ook al wordt er tegenwoordig meer werk gemaakt van allerlei samenbindende elementen, elke bezoeker staat het vrij om te denken:
"Hoor eens, ik kom elke zondagmorgen, maar verder wil ik me nergens op vast leggen".
Dan blijft elke samenkomst voor jou een steriele 'groep gelijkgestemden'en blijven de mensen in wezen vreemd voor je.
Hoe anders was dat met Paulus:
- Dagelijks was er de zorg voor al de gemeenten, die hij her en der gesticht had., 2Cor. 11 v 28
- Hij kon zo écht in zorg zijn over gemeenten, waar het geestelijk minder goed ging, (Galaten 4 v 20)
- ook in zijn vermanigen bleek zijn liefde en betrokkenheid;
- altijd bezig om iedereen op te wekken , bij het geloof te blijven, ( Hand 14 v 22)
- ...en ook altijd doende om de eensgezindheid te bevorderen, scheuringen te voorkomen, de eenheid van denken en doen te bevorderen, (1 Cor 1 v 10), alles uit te laten monden in liefde, ( 1 Tim 1 v 5).
Och,ik zou zo nóg vele teksten kunnen noemen.
Maar uit deze kleine opsomming wil ik al wat gedachten putten.
Wat kunnen jullie voor de gemeente doen, waarin jullie geregeld zijn.
- neem enthousiast deel aan alle activiteiten, die jou natuurlijk 'niet over de kop mogenjagen', zodat je overwerkt zou worden.
Kinderwerk, cantinehulp, Assistentie technische dienst, noem maar op, wat er in een enigszins uitgebouwde gemeente alzo komt kijken.
Maar een rijke mogelijkheid ligt er ook in de grotere en kleinere samenkomsten: zondagmorgen, bijbelstudie, kring.
- Oefen je gave van 'het onderscheiden van geesten'.Wanneer je zo nu en dan achterin de sam gaat zitten, zie je soms van die kleinen tekenen, waaruit je kunt opmaken: deze mensen hebben zorg. Speel daar bij het weggaan tactisch op in met de Heilige Geest als grote raadgever.
- Bij het uiteengaan van de sam niet ijlings wegstormen. Laat je door de Heilige Geest raden, voor wie het nu de tijd is om met jou in contact te komen. Stel je eigen plannen opzij , wanneer de Geest een andere richting wijst.
- spreek die jongen, op krukken hinkende, eens aan...vorige week was er immeers nog niets aan de hand...'t zal hem zo opknappen.
- bewonder eens een babytje en spreek prijzende woorden tegen de moeder.
En dan is er nog iets: in het gemeenteblaadje staat er soms, dat deze of die ziek is en een briefje o.i.d. op prijs stelt. Schríjf zo'n briefje. Dat leidt soms tot heerlijke gesprekken.
En zo nog vele mogelijkheden meer. Zo maak jij van de groep gelijkgestemden een hecht verbonden band van broers en zussen.
Dan zorgt en vertroost en bemoedigt u op uw bescheiden gebied, zoals Paulus dat heel groots deed, gelijk blijkt uit 1 Thessalonicenzen 2 v 11 en 12:
"U weet dat we voor ieder van u waren als een vader voor zijn kinderen. We hebben u aangespoord en bemoedigd en u op het hart gedrukt, zo te leven dat u Gods eer bewijst".
