Dit blog wordt regelmatig bijgewerkt - this blog will be updated regulary
Beste lezer, mocht u onverwachts grammatica foutjes tegenkomen in de reportages/verhalen op dit blog, bij deze mijn verontschuldiging, Wayn, Storyteller
Dear reader, if you encounter, unexpectedly grammar mistakes in the reports / stories on this blog, my apology, Wayn, Storyteller
NIEUW BOEK VAN WAYN PIETERS ''SURUCUCU' BESTELLEN ramblinwayn@home.nl
PLOT: Tonho gaat op zoek naar de moordenaar van zijn vader Lirio, omgebracht voor ruwe diamanten. Hij raakt verzeild in een wereld van intriges, moord en komt in bezit van een schatkaart. Het avontuur begint in Rio de Janeiro. Via de Mato Grosso en junglestad Manaus komt hij tenslotte terecht in Novo Mundo, Pará, waar 258 jaar geleden een goudschat begraven werd. Dit is ook het gebied van de Mundurucu-stam, met hun mysterieuze wereld en het woud van de Surucucu slangen, het metafysische van Amazonas. Het verhaal geeft een visie op de Braziliaanse samenleving en vraagt begrip voor het Indianen-vraagstuk.
BIOGRAFIE: Wayn Pieters (1948) werd geboren in Maastricht. Naast auteur is hij kunstschilder en singer-songwriter. Sinds 1990 bezoekt hij Brazilië, waar hij vele reizen ondernam en in 1995 een bezoek bracht aan de Xavante Indianen in de staat Mato Grosso. Zijn oom, pater Thomas, die 40 jaar in Brazilië werkte, omschreef hem ooit: ‘Op zijn reizen door Brazilië wordt hij geleid door een mystiek gevoel van broederlijke verbondenheid met ras, bloed en bodem.’
BOEK WAYN PIETERS: XINGU, DE INDIANEN, HUN MYTHEN mythologische verhalen der Xingu Indianen- midden-Brazilië vert. van uit Portugees/uitg. Free Musketeers - Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel 'DE TRIBUNE' aan de Kapoenstraat te Maastricht
Roman over Brazilië: over het volk, Xavante Indianen, aanwezigheid van de Vikingen, Umbanda-cultus, erotiek, geschiedenis, politiek en intriges. plot: In het Xavante reservaat in de Mato Grosso worden stenenplaten met Viking schrift ontdekt door archeologen. Bij de opgravingen worden Indianen en houtkappers gedood. Er volgt de moord op een Amerikaanse Indianen beschermer. Couto, een naïve inspecteur van Japanse komaf moet de zaak onderzoeken. Het wordt een tijding van intriges en moorden, haat en liefde. Het leven van de Xavante-stam loopt centraal door het verhaal, net als de stelling dat Noormannen al in Brazilië waren vóór Cabral, terwijl de Macumba/Umbanda cultus belangrijk is in het geheel. De roman schreef ik, geinspireerd door mijn reizen, en indrukken. UItgegeven in eigen beheer; BRAWABOOKS 2005 281blz. in a-4 druk stuur een e-mail met adres en het boek wordt toegestuurd, euro 17,00,- inc. verzendkosten, u betaald met giro op bijgevoegd reken.nr opbrengst voor kleinschalig project Wayn
Vier Braziliaanse procureurs hebben dinsdag de vervolging aangekondigd van een militair die verdacht wordt van vrijheidsberoving van opposanten onder de dictatuur (1964-1985). Het is de eerste keer dat een dergelijke zaak opgestart wordt. Sinds 1979 is een amnestiewet in voege.
De beklaagde is reservekolonel Sebastiao Curio Rodrigues de Moura, ook gekend als 'Dr. Luchini'. Hij zal vervolgd worden voor de ontvoering van vijf militanten die gevangen genomen werden tijdens de onderdrukking van de Araguaia-guerilla in de jaren 70.
De vijf zijn heden ten dage nog steeds vermist, zei procureur Tiago Rabelo tijdens een persconferentie in de hoofdstad Brasilia.
De strafvervolging zal vandaag officieel opgestart worden in de stad Maraba, in de deelstaat Para in het Amazonegebied. In die streek vond destijds de Araguaia-guerilla plaats. In tegenstelling tot andere Zuid-Amerikaanse landen werden de misdaden van de Braziliaanse dictatuur nooit vervolgd. Er geldt immers een amnestiewet uit 1979, die recentelijk bevestigd werd door het hoogste gerechtshof.
Amnestie
Het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten veroordeeld eind 2010 Brazilië voor de misdaden begaan op het einde van de dictatuur. Het Hof bestempelde daarbij de amnestiewet als "nutteloos". Eind oktober keurde het Braziliaanse parlement de oprichting goed van een commissie die de misdaden begaan tijdens de dictatuur moet onderzoeken. De amnestie toegekend aan de militairen trok het parlement niet in vraag.
Brazilië erkent officieel 400 doden en vermisten tijdens het militaire regime. Ter vergelijking: in Argentinië zijn er dat 30.000 en in Chili meer dan 3.200.
NO COMMENT: EEN KILO BONEN KOST 4 REAIS (1.70 euro)
Het gaat goed in Brazilië volgens de economen, doch voor 1 kilo bonen betaald men 1.70 euro in de supermarkt met een minimum salaris van BRL 622 = 264 euro... in noordoost Brazilië moeten sommige mensen leven van 200 reais... en bonen? zijn een noodzaak...
Man (opgepakt met meerder valse indentiteiskaarten) probeerde bankrekening te openen met fake paspoort met foto van de Amerikaanse acteur Jack Nicholson.... waarmee hij geen enkele gelijkenis vertoonde...
Militairen zijn tegen ondrezoek naar de waarheid omtrent misdaden van de dictatuur
Het initiatief beleid dit de regering van president Dilma Rousseff heeft aangenomen tegen de misdaden die zijn begaan tijdens de Braziliaanse dictatuur (1964-1985) heeft nog steeds weerstand van groepen (misdadigers, noot W) die het leger vertegenwoordigden in die tijd. De ex-militairen zijn bang zijn dat de wreedheden van die periode nog naar boven komen.
In een gezamenlijke verklaring, van de drie krijgsmacht onderdelen buiten het actieve leger, hebben kritiek geuit op de president dat zij niet het meningsverschil had aangetoond met betrekking tot verklaringen van de minister van de Rechten van de Mens, Maria do Rosário, en de rechten van de vrouw, Eleonora Menicucci.
De openbaarmaking van de tekst is een duidelijke demonstratie van ontevredenheid met de wet tot oprichting van de Waarheidscommissie - bekrachtigd door president Dilma Rousseff op 18 november vorig jaar - en de angst van sommige militaire dat ze op een dag publiekelijk verantwoording moeten afleggen voor hun misdaden .
Terwijl de militairen kritiek hebben op de acties die tot doel hebben om de waarheid van die periode te onthullen, hebben mensenrechtenorganisaties ook kritiek op de weigering van de Hoge Raad in april 2010 over de herziening van de Amnestiewet en bestraffing van de verantwoordelijken voor de martelingen, moorden en verdwijningen in tijd.
Volgens de conservatieve krant ) O Estado de Sao Paulo, citeert de nota van de militairen uitspraken van minister Maria del Rosario over de mogelijkheid van strafrechtelijke verantwoordelijkheden van de ambtenaren tijdens de dictatuur.
De klacht van de groep die de drie, niet meer actieve, 'krijgsmachtonderdelen' vertegenwoordigen, gaan in tegen de richting van de strijd tijdens de democratische periode in Brazilië. De helderheid van de misdaden van de dictatuur is een verplichting en schuldgevoel van de staat tegenover de familie van de echte Braziliaanse helden, die hun leven gaven voor vrijheid en land.
ps '... Dilma Roussef was zelf gevangene tijden de dictatuur, de vraag is waarom 'zij' niet meer haar stem laat horen in deze.. nu zij president van Brazil is...? U moet weten dat Brazilië het enigste land in Zuid-Amerika is die de verantwoordelijken misdadigers van de gruweldaden tijdens de militaire periode niet vervolgd heeft!'
Wayn, storyteller
op de foto, Paulo Cesar Pereio (achter), Norma Bengel e Jardel Filho (1927-1983) participeerde in de beweging tegen het militaire regime
NO COMMENT: grondkrakers verwijderd in Manaus, Amazonas
Volgens de gemeente en het instituut van milieu en duurzaamheid was er instortingsgevaar, 10 huisjes werden verwijderd in de buurt 'chapada' door politie en militairen....
Het laatste nieuws dat ik uit Brazilië ontving kwam van mijn vriendin in Itaborai bij Rio de janeiro. De regen valt daar met bakken uit de hemel en de straten lijken wel modderpoelen. Het is eind januari en warm. De kleine hond Suzie heeft denkelijk kleintjes op en de grote wit zwarte Lua moest nodig medicamenten hebben. Zo nu en dan wordt er iemand vermoord in de buurt, oorzaak is vaak wraak in de drugswereld, een liefdes wraak of om enkele reais, daarom is criminaliteit is niet te verwaarlozen. Ik spreek dan niet over Rio de Janeiro zelf, dat is een gerichter verhaal omtrent criminaliteit. Daar is de norm hard, en gecompliceerd. Politie, drugs, wraak, armoe.
Er stortte onlangs een gebouwen complex in elkaar en nam twee andere mee, zeker 15 doden en de gevolgen zullen wel nooit helemaal te overzien zijn, Wie is schuldig? De aannemer? Verdomme, corruptie is een beter woord. Brazilië is vol van arrogante hypocrieten, geldduivels die het land de naam geven als een vooruitstrevende natie. Ok. Denkelijk zal de Braziliaanse economie wel vloeien, maar bij mijn laatste bezoek aan het land was er voor de arme donder weinig van te merken.
straatverkoper op de fiets in Itaborai
Prijzen stijgen de pan uit en het minimum loon is dan ook beschamend met omgerekend zo'n 260 euro. Criminaliteit is dan ook gewoon, zoals het altijd al was en niet alleen in Brazilië. De politie is corrupt en de favela groeit nog steeds. De miserabele in het noordoosten is daar ook een gevolg van. Vele mensen komen uit die streken gedreven door droogte en armoe. Daar waar gezinnen leven van 230 reais (100 euro) per maand.
En hoe zit het met de Belo Monte dam? De Xingu rivier huilt, de Indianen zijn kwaad, woest op een onbegrijpelijk plan van de regering en de superkapitalisten om hun plan door te zetten. Waarom? Laat de mensen leven in hun natuur zij die weten dat alles beperkt is, maar met gevoel duurzaam. Ondanks de miljoenen handtekeningen op internet sites, de woorden van leider Raoni, de velen die zich inzetten voor begrip, gaat de bouw gewoon door met toestemming van president vrouwe Dilma Roussef. Wat moet ze anders, zeggen sommigen, ze moet wel anders wordt ze ontzet. Gemakkelijk lullen. Doch de strijdt tegen de voortgang van de bouw is nog gaande. Ik ben geen pessimist maar de kapitalen zitten al te diep in de reet van de duivel zo dat een stop van de werkzaamheden een fantoom lijkt te worden.
De bewijzen zijn er in overvloed dat dit grootschalig prestige project niet nodig was en dat en alternatieve zijn in de vorm van kleiner projecten. De natuur zal verdwijnen, Amazone krijgt het hard te verduren in de komende decenniën. Wordt het Amazone gebied woestijn? Laten we hopen van niet, het is een graadmeter voor de wereldse gezondheid. Ik hoop dat de regen een halt houdt want vele gebieden in het zuid-oosten zijn kwetsbaar zoals rond Nova Friburgo niet ver van Rio. Daar vielen vorig jaar 900 doden. Modder stromen, ook Minas Gerais heeft wateroverlast problemen, andere streken is de dood der droogte gearriveerd zoals in Amazonas of het noordoosten. Er is iets gaande zegt men met de natuur, opwarming, verstoring van moeders aarde haar weelde. Anderzijds zitten de rijken in hun ivoren torens in de weelderige buurten van de grootsteden of hooggelegen villa's met sterke fundamenten. De arme moet zich maar behelpen met het mindere, de krottenkampen zijn een vluchtheuvel voor de minderbedeelde. Kinderen? School? Vraag maar aan de kleinen wat ze later willen worden, voetballer of drugsdealer. Ja, het lijkt me een bizarre voorstelling van de toekomst. gelukkig zijn er organisaties goed bezig zoals IBISS, gerund door een Nederlander Nanko van Buren. Hij werkt al meer als 20 jaar in de favela, heeft contacten met dealers en weet dat de toekomst voor kinderen en anderen miserabel is. Ik geef hem mijn steun.
En de straathonden in Itaborai en rondom? De hondenogen, trouw, eerlijkheid, die overreden worden op het asfalt en de vele die noodgedwongen de huizen bewaken, afgerichte gladiatoren van het dierenrijk dienend de mens. Paarden en ossen die af en toe ronddwalen in de straten en het geen moer kan schelen wat de politieke mens in gedachte heeft en waar gelukkig vele vrachtwagenchauffeurs nog begrip voor hebben. Doch af en toe gaat het mis en dan zijn de zwarte aasgieren al laag in de lucht en maken hun sierlijke landingen om het lijk op te peuzelen.
Een zege voor de geest?
Verdomme! Het is leven en laten leven!
Wetenschappers hebben 46 nieuwe diersoorten geïdentificeerd in de uitgestrekte oerwouden van Suriname. Een van de dieren is de caramelkleurige cowboykikker. De bevindingen werden gedaan tijdens een drie weken durende expeditie op de rivieren Koetari en Sipaliwini, en in het grensgebied met het buurland Brazilië.
De Braziliaanse politie heeft tijdens een grootschalige operatie bij São Paulo op 22 januari een sinds jaren illegaal bewoonde sloppenwijk ontruimd. Bij de actie kwam het tot schermutselingen met de bewoners, die sinds 2004 op het terrein wonen en daar huizen hebben gebouwd.
Landloze arbeiders hadden toen de privé grond bezet en tot een gemeenschap gemaakt, compleet met winkels en kerken.
De politie was in Pinheirinho in São José dos Campos met 2000 manschappen, 40 honden, 100 paarden, helikopters en gepantserde voertuigen.
De inwoners van de sloppenwijk staken auto's in brand in een poging hun huizen te verdedigen.
In het centrum van de stad Niteroi, Rj bevindt zich het sociale burger restaurant 'Cidadâo Jorge Amado' waar men voor 35 real cent kan ontbijten en voor 1 real (ong. 40 er cent) kan lunchen. Het lijkt me een van de betere projecten. Er staan dan ook lange rijen mensen voor de ingang en ervoor de bedelaars die hun kostje bij elkaar moeten sprokkelen. In de morgen 1000 gasten voor het ontbijt en 3000 voor de middag begin 11.00 uur. Het sociale project is welkom en nodig, gezien de armoede in de stad. De meesten bezoekers zijn de armsten, zoals zwervers, maar ook vele ouden van dagen zoeken hun heil hier, andere die een salaris van 560 reais 250 euro hebben maken veelal gebruik van het restaurant, dat haar naam ontleent aan Jorge Amado, de overleden schrijver uit Bahia, aanhanger van de Candomblé cultus en communist.
Er was zelfs ooit een Franse kok Claude Troigros op bezoek die wild zwijn op de menu kaart zette, doch ik denk dat de mensen al blij zijn met een goed bord rijst, bonen, stuk vlees of vis en salade. Dat voor 1 real, alleen je moet er soms wel meer als een uur in de rij voor staan. Maar wat deert het, er is tijd en er wordt geklets over de beslommeringen en calamiteiten in de regio van de stad en het grote Rio aan de overkant van de Guanabara baai.
Op een klein eiland op een zijrivier van de rivier Jari in Brazilië staat een houten kruis versierd met een hakenkruis.
Nog meer vreemd is dat op het kruis staat geschreven: "Joseph Greiner overleed hier op 2.1.1936 ', dat was drie jaar voordat de Tweede Wereldoorlog die officieel begon in 1939 ( eneen jaar voor de Japanse invasie van China in 1937, soms beschouwd als het begin van de oorlog) en meer dan een decennium voordat de nazi's haar weg naar Brazilië vond in de hoop zich te verbergen in het Zuid-Amerikaanse land. Dus wat zou een Nazi doen in Brazilië in 1936?
Bekend als het "Guayana Project", wat een missie van exploratie was en een bewijs van hoe groot de nazi's vermoeden dat hun rijk zou zijn. Het rapport werd meegenomen naar het Derde Rijk en verklaarde: "De twee grootste steden, maar met grote natuurlijke rijkdommen, grotere gebieden van het land zijn in Siberië en Zuid-Amerika."
Zij alleen bieden ruime immigratie en vestiging mogelijkheden voor de Noordse volkeren ...
In 1935, met een collectie van biologische monsters, Schulz Kampfhenkel (expeditieleider), Joseph Greiner, en een andere nazi-soldaat, evenals vele lokale aannemers - beschreven in een brief aan het Derde Rijk als niet in staat te zijn "gezien de maatstaven van beschaving zoals wij die kennen in Duitsland '-. om de streek te verkennen van de grens met Frans Guyana en stuurde informatie over hoe de nazi's zou kunnen infiltreren en te beginnen om het land te koloniseren Er werd geopperd dat de plaats zou het begin kon worden van het grote Derde Rijk Zuid-Amerika.
Natuurlijk is dit niet gebeurd.
Greiner, stierf aan malaria, op de expeditie, en Kampfhenkel nam zijn verslag mee naar het Rijk. Ten slotte was het niet malaria of de jungle, die eindigde met de uitbreidingsplannen van de nazi's voor Brazilië, maar de bureaucratie en gebrek aan interesse. 'Op een punt zou het plan weer kunnen worden gepresenteerd ", schreef Heinrich Himmler, die was verantwoordelijk voor het goedkeuren van de plannen.
(gelukkig is, noot mijnerzijds) Vandaag de dag is alles wat er overblijft van dit plan, de graven van de nazi's, die stierven 'on the job', hetgeen op de begraafplaats bekend staat als het 'nazi-kerkhof.'
Bizarre photo van plaatselijk Indianen bij het houten kruis
NOV. 2011 BEZOEK AAN 'MUSEU DE ARTES E OFICIOS' BELO HORIZONTE DEEL I
In het oude treinstation (Estaçâo Central de Belo Horizonte) is een cultureel museum ingericht wat een beeld geeft van het Brazilië van meer als een eeuw geleden, eigenlijk van 18de tot 20ste eeuw. Het laat de werk methoden en instrumenten zien die toen gangbaar waren. Tevens is de geschiedenis een belangrijk onderdeel. Het geheel omvat 9.200 m2. Ik liep er minstens vier uur rond en maakte dus enkele fotos.
het is gelegen aan de Praça Rui Barbosa s/n, Centro, BH
Bumba-Meu-Boi - feest koe die in de traditionele cultuur van Maranhâo tot uiting komt
zadel met uitrusting van de Vaqueiros/Pioniers/Bandeirantes
Ik bekijk een ijzeren brandkast die de pioniers overal meesleepten net als de kookpot
NOV. 2011 BEZOEK AAN 'MUSEU DE ARTES E OFICIOS' BELO HORIZONTE DEEL 2
koffiebonen schiller
kop voor op de boeg van schip (veelal op de Rio Sâo Francisco) hadden de Vikings deze ook niet 1000 jaar eerder?
De maniok, bijna zeker een inheems gewas, was de belangrijkste voedselbron voor de indianen- voor de eerste blanken hier aankwamen... het waren later ook de Bandeirantes(pioniers/Indianen slaven halers) die maniok velden aan legden, waarvan ze gebruik maakten als ze terugkeerden om aan te sterken en te werken in de mijnen, en nieuwe wegen te gaan tegen hun strijd met de Indianen... Het is het meest populaire gewas in Brazil, en wordt voor verschillende doeleinden gebruikt, het meest gebruikte is de 'Farinha' (meel)...
Brazilië weet geen raad meer dan 400 miljoen gebruikte autobanden. De bedrijven die ze moeten ophalen, kijken er niet naar om. De autobanden worden zo broeihaarden voor infectieziekten.
Volgens een studie van de Polytechnische School van de Universiteit van São Paulo weet Brazilië sinds 2002 geen raad met de afgedankte autobanden. Het gaat nu al om 425 miljoen banden, die samen 2,1 miljoen ton wegen. Volgens ingenieur Carlos Lagarinhos, auteur van de studie, ligt het probleem deels bij de fabrikanten en invoerders, die hun verplichtingen niet nakomen, en deels bij de consumenten.
De Braziliaanse wetgeving verplicht de sector de banden op te halen en te verwerken, maar door de hoge kosten die dat met zich meebrengt, leven veel bedrijven die verplichting niet na. Een derde van de consumenten bewaart zijn oude autobanden nadat die vervangen zijn. "Om de situatie te veranderen is het van belang die consumenten van het probleem bewust te maken", zegt Lagarinhos.
De afgedankte autobanden betekenen een flink gezondheidsrisico. "Vaak worden de banden gestapeld in open lokalen en worden ze zo kweekplaatsen voor muggen die ziekten overdragen", zegt Lagarinhos.
Onder meer de Aedes aegypti, een mug die dengue (knokkelkoorts) overdraagt, plant zich graag voort in plassen die in afgedankte autobanden zijn ontstaan.
Jaarlijks raken wereldwijd 50 miljoen mensen besmet met dengue (knokkelkoorts), een ziekte die vooral bij kinderen dodelijk kan zijn als ze niet meteen wordt behandeld. Vorige lente werd in de Braziliaanse deelstaat Rio de Janeiro een nieuwe opstoot van (dengue) vastgesteld.
Het ging om een virustype dat meer dan twintig jaar niet meer was opgedoken.
In Brazilië, een land met 200 miljoen inwoners, is de autoverkoop de laatste jaren spectaculair gestegen. Sommige analisten voorspellen dat Brazilië dit decennium nog de grootste automarkt ter wereld zal worden. (ips/gb)
Niemeyer ontwierp de belangrijkste toeristische attractie en symbool van de stad Niteroi, het Museum van Hedendaagse Kunst. "Het is niet de rechte hoek, noch de harde, onbuigzame, gemaakt door de mens aantrekt die mij aantrekt. Wat mij aantrekt is de vrije en sensuele ronding, de curve die ik in de bergen van mijn land vind, in de loop van de kronkelende rivieren, de golven van de oceaan, en het lichaam de vrouw als voorkeur. 'De zinsnede, geuit door Oscar Niemeyer. Een overzicht van de concepten zijn te vinden in de werken van de architect, die 104 jaar vewezelijkt.
Als een van de meest invloedrijke namen in de internationale moderne architectuur, Oscar Niemeyer heeft een speciale band met Niteroi, de stad die op een na het grootste aantal van zijn werken huist.
Met een unieke stijl van de rondingen in het beton is Niemeyer bekend om het ontwerpen van de hoofdstad van Brazilië, Brasilia. In het Federale District, ontwikkelde hij de Planalto Paleis, de Kathedraal van Brasilia en het Nationaal Congres. In Niterói ontwierp hij 15 jaar geleden het symbool van de stad het Museum van de Hedendaagse Kunst (MAC). Nog steeds is Oscar Niemeyer een fervent communist.
In het noorden van Brazilië, hebben wetenschappers een bewijs gevonden van een enorme, 6,000 kilometer lange, ondergrondse rivier die vier kilometer (bijna 2,5 mijl), onder het oppervlak stroomt en de loop volgt van de Amazone rivier . De ontdekking werd gedaan door een team van wetenschappers van de Braziliaanse Nationale Geofysica Observatory, onder leiding vanDr Valiya Hamza.
De ondergrondse rivier, net als de oppervlakte Amazonas, stroomt Oost naar West, van oorsprong uit de Andes en komt uit in de Atlantische Oceaan bij Amapá .
Het is echter aanzienlijk breder, variërend van 200 tot 400 kilometer, in vergelijking met de Amazone die een 1 tot 100 kilometer breed bereik heeft, en stroomt veel langzamer, slechts een millimeter per seconde ten opzichte van vijf meter per seconde.
Het team deed de ontdekking tijdens het bestuderen van temperatuurvariaties in 241 inactieve putten die in de jaren 1970 en '80 geboord door de Braziliaanse staatsbedrijf oliemaatschappij Petrobras , op zoek naar koolwaterstoffen in het Amazonegebied.
De nieuwe rivier is benoemd tot de Rio Hamza ter ere van Dr Hamza, die de regio voor bijna vier decennia bestudeerd.
Bij de inhoud zijn alleen de laatste 200 items weergegeven, mocht u zoeken naar onderwerp doe dit via 'zoeken in blog' op de linkerbalk. Het 14-delig verslag van mijn bezoek aan de Xavante stam kunt u opzoeken IN DE LINKER zoek BALK
Berichten die niet getoond worden zijn bereikbaar via het archiefvia de pijltjes onder aan het blog
van de Araguaia-guerilla in de jaren 70. 
op de foto, Paulo Cesar Pereio (achter), Norma Bengel e Jardel Filho (1927-1983) participeerde in de beweging tegen het militaire regime
THE STORY GOES ON,
ingang van het restaurant
foto Wayn Pieterz
