De Maas is een regenrivier die een groot variërend debiet heeft, van minder dan 10 m3 tot wel 3000 m3 per seconde. Bij lange lage waterstand kunnen de grindbanken in de maas uitdrogen, waardoor plantengroei kan verdwijnen.
Nu de beide landen, België en Nederland, plannen ontwikkelen om waterkrachtcentrales te bouwen op Albertkanaal en Maas, zal heel wat water dan, via het kanaal, worden afgeleidt met lage watertoevoer tot gevolg voor de Maas. Dreigen er dan langere periodes van extreme laagwaterstanden op de Maas te ontstaan? De Maas voedt de kanalen: Albertkanaal, Zuidwillemsvaart en het Julianakanaal alvorens af te dalen aan de stuw van Borgharen in de onbevaarbare Maas. Om extreme laagwaterstanden te voorkomen, zal het schutwater op het Albertkanaal voor een deel (50%) terug opgepomt worden.
.
De Maas die oorspronkelijk een rivier is die grind en zand afvoert, is door stuwdammen herleid tot een afvoer van enkel water en zet nog alleen maar slib af. De vaargeul wordt er steeds dieper en snijdt zich steeds verder in in het Maasdal.
Ook de plaatselijke baggerwerken in het verleden hebben daartoe bijgedragen.
De Maasoevers zijn, door de leemafzetting door de eeuwen heen, zeer geschikt voor landbouw. In onze streek settelden zich dan ook jager/landbouwers en landbouwers. Een deel van die vruchtbare gronden zal nu i.v.m. het grensmaasproject afgegraven worden. De afgraving komt er om grote overstromingen tegen te gaan zoals in de jaren 90 het geval waren.
Vanaf vandaag 5 april zal het beeld van de Maas in Smeermaas met de dag veranderen door de afgravingen ter plaatse. 230 hectaren groot is het deel dat tussen Borgharen en Itteren afgegraven zal worden. De oplevering zal eind 2015 plaats gaan vinden volgens de verwachtingen. De werken namen in Itteren een aanvang medio mei 2008. Het doel van de afgraving is drieledig. Bescherming tegen Hoogwater, Grindwinning die kostendekkend zou zijn en natuurontwikkeling. Kostenplaatjee voor het gehele traject (11 locaties) worden rond de 500.000.000 euro geraamd.
Een geluidswal is het eerste waarmee begonnen wordt, om de bewoners van Borgharen te vrijwaren van de geluidsoverlast van de voertuigen voor transport en afgraving.
De Smeermazenaren zullen de komende tijd moeten leven met die overlast, omdat het niet mogelijk zal wezen aan de Maaszijde een geluidswal aan te leggen. De kosten zowel aan Belgische als Nederlandse zijde worden door Nederland bekostigd, omdat zij er ook het nut van hebben door de kiezelwinning.
Tevens zijn ze aan de overzijde begonnen met het opruimen van al de rommel die de Maas achtergelaten heeft na de hoge waterstand afgelopen winter, waarbij , volgens kenners, de stand lager gebleven is, dan hij zou zijn wanneer de werken, langs de Maas tot nu toe, niet plaatsgevonden zouden hebben. Boeren, aan de Nederlandse zijde, ruimen hun landerijen zelf op, voor de overige plaatsen worden er verenigingen gezocht die een centje bij willen vedienen.
En wat betreft het oude gemeentelijke vuilstort langs de Maas, wordt vanaf mei een begin gemaakt met de volledige opruiming. Het is maar te hopen dat de wind dan niet van de overkant komt.
Het begin van de geluidswal in Borgharen tegenover Smeermaas
De grondverzetmachines boren zich in de akkers
Verkeer Borgharen-Itteren gaat over de speciaal aangelegde brug en de transporteurs gaan er onder door.
Opruimen van wat de Maas gratis achterliet
Stuw Borgharen waar een Waterkrachtcentrale gepland is nadat er kort geleden een dure vistrap aangelegd werd
Tags:grensmaasproject,smeermaas,borgharen,
|
