Ik heb toch weer wat nieuws voor jullie !!! Vandaag even over :

De Turkse wetten die je nog minder goed kan vatten dan de Belgische, en als je de taal dan nog niet echt goed meester bent ... dan ben je de pineut ! Toen ik vorig jaar naar de autokeuring ging moest er een nieuw inschrijvingsbewijs, OK, veel weg en weer geloop en gerij- plus overal betalen, maar dankzij Hale kwam alles voor elkaar op 1 dag, een groot sukses naar Turkse normen.  Maar, WAT stond er vermeld op dat nieuw inschrijvingsbewijs ? : “Enkel aan de eigenaar, de echtgenoot en de kinderen wordt toegestaan met deze auto rijden”. Waarom ? Omdat we als buitenlanders een MC nummerplaat hebben (speciale nummerrplaat voor de buitenlanders).  Nu ja, we hadden dat gezien vorige zomer, maar tilden daar niet zo zwaar aan, we dachten “het is onze auto, we lenen die toch uit aan wie wij zelf willen’’.  HA HA HA , niets is minder waar : NIEMAND mag nog met onze auto rijden met risico dat de auto definitief aangeslagen wordt .. zomaar, zondermeer.  Nu  is er grondige politiecontrole op.  Reden : Geen flauw idee, de auto is in Turkije aangekocht en wij betalen evenveel taksen en verzekeringen als een allochtoon.  Oplossing ? geen vragen stellen en braafjes ondergaan. Een volgend probleem : de auto staat op mijn naam omdat den Ali Baba op moment van de aankoop nog geen taksnummer had (na 5 jaar weten we nog steeds niet waartoe dat taksnummer eigenlijk dient)  DUS als Ali Baba alleen op weg is met de auto ... hoe kan hij bewijzen dat hij mijn wettige echtgenoot is sinds meer dan 36 jaar ?  Dit gegeven komt niet meer voor, noch op onze identiteitskaart, noch op ons paspoort of rijbewijs. Nu zullen we onze trouwboek nog moeten kopieren en laten vertalen door een notaris, anders ... TATA ... dada

Laatste - ? - probleem : normaal brachten onze Turkse vrienden ons naar Dalaman-vliegveld, zij gebruikten de Tata terwijl wij weg waren  en kwamen ons stipt afhalen bij thuiskomst : een goede regeling voor beide partijen in volle vertrouwen.  NU ... kan en mag dat niet meer. Alternatief : zelf naar Dalaman rijden en daar de auto op de parking achterlaten ? Is niet echt een optie, is stronteduur en we hebben er geen vertrouwen in.  Nu zullen we moeten een taxi regelen voor onszelf aan 100 euro enkel ... en onze auto in Selimiye achterlaten. En misschien bij aankoop van een volgende auto  ... die op de naam van een Turk laten zetten ­­...

Daardoor dacht ik aan Vlaamse gaaien, zo voelden we ons na dit bericht. En uiteindelijk heb ik nog nooit iets verteld over deze vogels. Het zijn de meest voorkomende in de streek, samen met de Mussen, de Turkse Tortels en de Distelvinken.  Ze zijn heel mooi, maar maken geluiden die je niet voor mogelijk schat, soms denk je echt dat het om een miauwend katje gaat.  En, vermits we ons Turks-tortel-koppeltje dagelijks voeren, komen de Vlaamse gaaien ook gretig af op de broodkruimels.  Maar ze zijn zo snel en schichtig !  Eindelijk kon Ali Baba enkele superfoto´s schieten.

Morgen, verkiezingen ... ik ben speciaal naar het dorp geweest om de sfeer te proeven ... maar die was er helemaal niet.  Alleen auto´s die de hele dag de baai op en af reden met posters aan de ruiten gekleefd, meer niet.  Nu even afwachten en hopen dat de meerderheidspartij - de AK partij – niet teveel groeit, anders ... moet ik hier straks met een hoofddoek rondlopen en is er geen alcohol meer te verkrijgen. Twee ernstige redenen om een nieuwe heimat te zoeken.

Ter info, in Turkije hebben vrouwen stemrecht sinds 1934, in Belgie was het wachten tot 1948.

Verder is het aftellen naar onze Belgische vakantie en genieten van de zon en een helblauwe hemel  - sorry, we proberen een stukje mee te smokkelen, beloofd

Veel groetjes

Hilde en Ali Baba

Hallo Iedereen !

We klagen niet echt hoor, maar .... t'is niet zoals anders.  De bloemen bloeien nochtans overal hartstochtelijk, zoals elke lente, maar toch harde wind, niet genietbaar. De schildpadden rennen weer overal rond, maar de hagedissen vinden het nog te frisjes en .. wij ook.

Ook weer in elke overblijvende plas duizenden kikkervisjes, of puudekopjes zoals wij ze noemden - hoeveel zullen er overleven ?  Het is een ware jeugdherinnering .. waar vind je ze nog in Vlaandrenland ? Het geluid van de kikkers is ook zoveel aangenamer dan autogeluid. De kikkers hier kwaken niet gewoon maar, ze geven een echt concert - vooral 'avonds is het zo leuk ernaar te luisteren.

De verkiezingscampagnes in Selimiye beperken zich voorlopig tot de woensdag - marktdag.  Ik kreeg een foldertje van de CHP (republiekijnse partij) en vond het leuk dat Selimiye gebruikt wordt in hun propaganda tegen de AK partij (fundamentalistische partij), die al jaren een bouwplan belooft aan de dorpen, maar er niet aan werkt en de dorpelingen liever doet boete betalen ... waarna de huizen toch dreigen gesloopt te worden. En of dat slopen alsnog zal doorgaan blijft een vraagteken.  Er wordt veel verteld, maar blijkbaar zouden er - na de verkiezing - toch enkele huizen plat gaan. Afwachten dus.

en dan een rondrijdend busje met luidsprekers die galmen door de baai, deze keer van de MHP (nationalistische partij)

Onze bron werd recent vernieuwd ! Of er nu meer water zal doorkomen tijdens de zomer weet ik nog niet - wat uiteindelijk het belangrijkste is - maar het geheel ziet er al wat "deftiger" uit. De oude Helleense stenen werden gedeeltelijk hergebruikt, maar enkele ervan hebben toch ''pootjes'' gekregen ...

vroeger :

             nu :

Ik vraag me meer en meer af wie er eigenlijk mij blog leest ! Ik zit aan een gemiddelde van 10 bezoekers per dag - niet slecht he, want ik praat enkel over de mensen die lezen in mijn blog !!! De bedoeling was uiteindelijk aan familie en vrienden wat nieuws door te geven maar ... ik krijg eigenlijk meer respons van mensen die ik nog nooit gezien heb !!! Wel heel leuk die nieuwe contacten.

Verder nieuws voorlopig niet, we tellen af tot Belgie .. nog 2 weken en jaja dan hoop ik weer helder naar alles te kunnen kijken !!!

Veel groetjes,

Hilde en Ali Baba .... die ondertussen zijn buikje kwijtraakte ...
 

Hallo allemaal !

Hopelijk bij jullie alles onder controle ? Hier ??? Dit was onze natste en koudste winter tot nog toe.  Maarrrrrr de lente is in zicht, je hoort het aan de vogels en aan de bijen die zoemen van bloem tot bloem.  De bijenboxen staan weer strategisch opgesteld en met wat geluk zie je er een imker bij - lijkt meer op een Marsmannetje. (op de foto staan de bijenboxen bij een privebegraafplaats en rechts staat een imker - dichter inzoomen kon ik spijtig genoeg niet, want .. de batterij van mijn fototoestel was plat)

In de bergen zie je ook nog "berenverschrikkers" - het ziet eruit als de klassieke vogelverschrikkers, maar het is wel de bedoeling de beren af te schrikken. BEREN ??? JA ! Hoewel de laatste in de omgeving jaren geleden gesignaleerd werd, gelooft de bevolking nog steeds dat er overlevenden zijn.  Nu, als je het landschap bekijkt - met bergen en bossen - dan KAN het wel.  Wie weet zien we er ooit eentje. En dan maar hopen dat we snel genoeg kunnen lopen ....

En zodra de bloemen hier uitgebloeid zijn, worden de bijenboxen - 's nachts , omdat de bijen dan rustiger zijn - geladen op vrachtwagens en weggebracht naar een andere streek waar de bloemen wel nog bloeien. Tussen haakjes : wie van jullie weet hoeveel km een bij moet vliegen om 1 pot honing te maken ? Duizelingwekkend !!! Niet moeilijk dat honing duurder is dan eieren.

We wachten nu op wat sensatie bij de verkiezingen.  Van de eerste verkiezingen die we meemaakten (nationaal), hebben we niets gemerkt. Einde deze maand zijn het regionale verkiezingen plus gemeenteverkiezing.  Ik heb al een minibusje langs de weg zien rijden met publiciteit van de AK partij - helemaal beschilderd - de chauffeur knikte me heel vriendelijk toe, maar .... ik heb geen stemrecht - en moest ik dat wel hebben zou ik toch voor een andere partij kiezen.

Indien ik leuke foto's van de gebeurtenissen kan sprokkelen, komen ze zeker op de blog.

Veel groetjes en tot ?? wie weet

Hilde en Ali Baba

Toevallig ... kwam ik op de blog terrecht van Marc en Sevim.  Ze wonen sinds een jaar nabij Izmir.  Hij Belg, zij Turkse.  Meer vertel ik er niet over : de blognaam staat hieronder vermeld voor de geinteresseerde lezers.  Toen ik DIT artikel las, voelde het zo verwant ... en heb ik gevraagd of ik het op mijn blog mocht publiceren ... JA dus, en dankewel Marc en Sevim !

"Ja, ik ben een vreemdeling hier. Maar ik voel me niet uitgesloten, niet gediscrimineerd. Integendeel, de mensen ontvangen me overal met open armen. Ze vinden me misschien wel een beetje raar maar maken graag een babbeltje. Vriendschap en de gastvrijheid – toch wel essentiële mensenwaarden – zijn hier heilig.

Als ik betaal in een winkel en ik heb vijf of tien kuros te weinig dan zeggen ze, laat maar zitten. Blijkbaar heeft niemand hier klein geld. Als ik betaal met 100 TL dan vragen ze of ik geen gepast geld heb. Heb ik het niet, dan zeggen zij, betaal het dan de volgende keer. Echt waar. Zelfs in winkels waar ik maar af en toe kom. Ik herinner me dat ik na mijn terugkeer uit België nog een krant moest betalen. Toen ik dat zei haalde de man zijn schouders op. 'Niet belangrijk'.  Ik herinner me toen Sevim in de Colruyt afrekende en ze twee cent !!! te weinig bij zich had. De bediende zei – overigens heel onvriendelijk – dat ze dan maar iets moest terugleggen in de rekken want dat zij het zeker niet zou betalen.

Een andere mentaliteit, dat is zeker. In ons land wordt alles gemeten met geld, met tijd. Hier nemen de mensen nog tijd. In de zomer doen we onze inkopen bij een ouder koppel dat groenten verbouwt. Je zit er minimum één uur, je drinkt er thee of Turkse koffie en dat behoort tot die mensen hun gastvrijheid, of je nu iets koopt dat 1 TL of 5 TL kost. Het maakt niet uit. Je bent hun gast en ze behandelen je met vriendschap en respect.

Respect, iets dat zeer belangrijk is. Een van onze schrijnwerkers was een heel gelovige moslim en telkens de moskee opriep tot gebed ging hij bidden. Dat respecteer je. Waarom niet.

Als ik de mensen hier vertel over deontologische code bij de stad halen zij hun schouders op. Het eerste dat zij vragen is of politici ook een deontologische code hebben en dat doen ze met leedvermaak. Als ik hun vertel over een prikklok dan kijken ze me ongelovig aan. Tijd betekent iets anders voor hen.

Natuurlijk is het goed dat er regels zijn maar zijn we niet een beetje overgeregeld. Wat er hier te weinig is, is er in België teveel. Dat wordt gedragen – ook bij de stad – door een categorie van personeelsleden die door de doorsneewerkers – de luxepaarden – genoemd worden. Zij staan niet in voor het doorsnee werk zoals onze arbeiders en een groot deel van de lagere bedienden. Zij hebben vrijheden die het 'voetvolk' niet kent. Het zijn de 'kleine baasjes' die spreken over 'de missie van het personeel'.

De overgrote meerderheid wil echter zijn/haar job goed doen. Zij hebben geen boodschap aan hoogdravende woorden of missies, voor hun gaat dit terug naar de koloniale tijd. Zij willen enkel gerespecteerd worden en dat is hun volste recht.

Dit is het echte Turkije, waar ik zoveel van hou"

Geschreven door Marc en Sevim

Hallo jullie allen !!!

Hopelijk alles okee in de Lage Landen.  Dankzij de Internet krant weten we nog wat ginder gebeurt, want veel persoonlijk nieuws krijgen we niet meer – al bijna 5 jaar weg en soms voelen we ons een beetje vergeten ... Hoe is het spreekwoord ook alweer  ?  “ uit het oog, uit het hart” ? Misschien wat hard gezegd, maar elk berichtje doet plezier als je ver woont.

Vandaag en juistgeteld over 1 maand zijn we weer in Belgenlandje :  van 5  tot 23 April. En nu wil ik niet horen “oh, we wisten niet dat jullie zouden komen “!

We blijven wat langer dan normaal - spijtig genoeg - want het is de beste tijd van het jaar. Reden ?  Ik heb dringend een cataract- ingreep nodig want mijn zicht vermindert elke dag.  Heb de onderzoeken hier laten uitvoeren, maar dat is een ander verhaal. Ik heb dus besloten om alles in Belgie te regelen.  Ten tweede :  Lieve komt in ons huis in Ichtegem wonen en we willen haar en Kia helpen met verhuis enzovoort.  Ons huis zal weer een thuis worden ...

Nee, geen ander nieuws hier, tenzij het klassieke weerbericht. Na 2 dagen van puur lentegevoel met om en bij de 20 graden, is er nu weer harde storm – fluitende wind enz .., maar de pannen op het dak liggen gelukkig stevig vast.

Veel groetjes en tot binnenkort

Hilde en Ali Baba