emigreren verloopt met ups en downs, maar tot nu toe meer ups dan downs. Moesten we terug voor de keuze staan, doen we het weer
Over mijzelf
Ik ben Hilde
Ik ben een vrouw en woon in Selimiye Koyu/Marmaris - Turkije () en mijn beroep is vroeger boekhouder, maar nu blij te kunnen kiezen wat te doen.
Ik ben geboren op 12/12/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: bloemen, natuur, handwerk (kantklossen, haken) en alles wat creatief is.
als je ooit droomt om naar het buitenland te gaan wonen : DOE het en laat je droom waarheid worden
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
01-09-2013
Bloedneus
Normaal het noemen niet waard, maar ik had in heel mijn leven nog geen bloedneus gehad ! Rond 9 uur 's morgens snuit ik mijn neus en ... het was of er een varken ter plekke geslacht werd ! Pfff en dàt tot 5 uur in de namiddag - zoveel bloed, langs beide neusgaten, door mijn keel ... en van geen ophouden weten. Alle hulpmiddeltjes geprobeerd die ik vond al googelend (één hand met een kleenex aan mijn neus en de andere hand aan de computermuis), maar niets hielp. Ruth raadde me aan naar een dokter te gaan (Marmaris). Maar Doris belde meteen de ambulance in Turgut op toen ze hoorde dat ik dreigde flauw te vallen (NIET mijn gewoonte). Binnen de 10 minuten stond de ambulans hier met zwaailichten aan.
En zoals je het altijd ziet : het bloeden was gestopt !!!!
Een heel jong vriendelijk vrouwelijk doktertje leidde me de wagen binnen en ik werd op de brancard gelegd : bloeddruk, hartcontrole enz. Nu, gelukkig was alles in orde en ik kreeg de raad naar het ziekenhuis te gaan moest het bloeden herbeginnen. (wat gelukkig niet gebeurd is tot nu toe). Bij het verlaten van de ambulance .... stonden alle buren in de tuin en wensten me "geçmis olsun" (beterschap) Zoooo lief ! Ze waren natuurlijk ook wel nieuwsgierig, maar dat is hun vergeven, het voelde zo warm aan.
Vandaag voelde ik me nog wat zwakjes, heb veel gerust en niks gedaan en ga weer vroeg in bed. Dankzij de steak uit Symi die Ali Baba vanavond voor me klaargemaakt heeft komt de kracht terug.
En net vandaag hebben ze het brandhout voor deze winter geleverd. Het zal toch enkele dagen moeten wachten voor het op zijn stapelplaats terecht komt : 2.000 kg warmte voor deze winter aan 288 euro.
De temperaturen zijn gelukkig aan het dalen - vorige week enkele dagen van 38 graden - en iets minder is leuker.
Veel groetjes en tot volgende, Hilde en Ali Baba
PS. Noch ik noch Ali Baba had de tegenwoordigheid van geest om een foto te maken van de "ambulans". De foto hierboven heb ik dan maar van Internet geplukt ...
Even bijna een hartstilstand gehad .... Het zwemgerief wordt na de douche altijd aan de lijn gehangen ... en blijft er meestal tot het volgende zwemmeke 's anderendaags. Maar NU NIET MEER !
Ik trok het broekje van mijn tankini aan (2-delig badpak - ter info) ... en met een gekrijs van jewelste kwam er een cicade uit. PFFF was me dat even schrikken. Nu, ik begrijp dat diertje, hij of zij is zeker zoveel geschrokken als ik ...Nog geluk gehad, een vriendin van ons had er een schorpioen in zitten ... met de gevolgen vandien.
Raad van tante Kaat : de was niet buiten laten hangen 's nachts.
Nu wachten tot de Hodja - of Imam roept dat de vasten voorbij is. Er is overal veel beweging : weg en weer geloop naar familie, buren en vrienden en morgen zal het er niet beter op worden. Deze morgen reeds werden we vergast op oliebollen die wij al opgesmuld hebben, maar zij moeten nog even wachten.
Een uur nadien kwam een 2e portie oliebollen eraan ... fijn voor de lijn !!!.
Vermits we in de buurt van de begraafplaatsen wonen zagen we al veel mensen met bloemen en takjes voorbijgekomen. Suikerfeest is voor hen als Kerst en Allerheiligen voor ons op één dag. Nu we tussen de echte bewoners leven verwachten dat er morgen kinderen langskomen om snoep en/of centjes te vragen - als ze niet afgeschrikt worden door onze wreedaardige Mutlu.
Ik vertelde reeds over de restauratie van het oude moskeetje vlak voor onze neus. Nu, de roep gaat dat er ... goud in de muren zit. Een bekende toonde me de mooie ronde gaten (binnenin een terracotta buisje) ... en dààr was het goud ... niet meer.
Maar de moskee waar voorheen niemand meer belangstelling voor had, trekt nu heel veel bezoekers. Zelfs als het donker is zie ik er zaklantaarns rondlopen ... idee waarom ?
De restauratie zelf loopt niet vlot. 2 man komt eraan : ze hebben een half uur nodig om koffie te zetten (ondanks de Ramadan), dan nog een half uur om de koffie op te drinken ... en dan gaan ze aan het werk. Tegen de middag wordt het te warm en vertrekken ze weer. Ik twijfel of we de complete restauratie nog zullen meemaken.
Het kalebas beginsel van mijn vorig bericht is nu reeds uitgegroeid tot .. 15 cm !! Zo leuk en zo snel
!
En er komen steeds nieuwe bij. Wat we ermee zullen aanvangen ? (niet eetbaar) Weten we nog niet, maar je kan er heel mooie verlichtingsarmaturen van maken. Met wat werk krijg je een prachtig schijnsel op plafond en muren. Een vaasje kan ook, maar dan enkel voor droogbloemen. Of een bloempot voor zaaibloemen. Misschien volgt er nog inspiratie eens de kalebassen groot zijn.
En de laatste foto is van een bezoeker deze morgen. Hij verschool zich direct tussen de tomatenplanten. Ik heb gezegd : smakelijk jongen , we hebben er toch genoeg !
Niet klagen hé, de zon geeft energie en de warmte geneest de rheuma botten !
De laatste weken konden we genieten (?) van 14 gegarandeerde zonne-uren per dag. Maar, het ergste is voorbij, nu nog maar 13 uur en vanaf eind volgende week slechts 12 uur. We zijn blij als de zon ondergaat (dan begint het sproeiwerk, maar spijtig dat het zo vroeg donker wordt.
Even een foto van Mutlu en Pluisje - lang uitgestrekt op de grond waar de meeste ventilatie is
De dieren met hun dikke pels hebben het harder te verduren dan wij. Tijdens de warmste uren zit ik met mijn voeten in een waterbadje - helpt hoor ! Lukt natuurlijk enkel bij zittend werk (lezen, klossen, enz ...) Met een beetje oefening misschien ook bij het afwassen of andere bezigheden ? Een tip : eten klaarmaken in oversisede korte laarsjes gevuld met water ....
De was ophangen is nu een harde karwei : zodra het laatste stuk aan de lijn hangt is het eerste droog en ik ... doornat ...
Woensdag : Suikerfeest ! Ben benieuwd hoe we dit zullen ervaren in onze nieuwe omgeving. Het dorp zelf lag er tot nu toe erg rustig bij - weinig toerisme ondanks de nieuwe (en oude) pensions. Vandaag zijn er echter weer een heel aantal dure-dikke auto's Selimiye binnengereden ... belooft voor de komende vakantieweek !
Heb weer een uitstapje naar Symi gemaakt deze week. Ruth en Dean (de Amerikanen), ikke en 3 koppels Turken en 3 kinderen op een heel mooi luxueuze gület. Leuk !!! De Turken spraken allemaal Engels en en het gezelschap werd één. Enkele kiekjes :
Het zicht als je uit Symi wegvaart : in de verte zie je het Bozburun-scheireiland.
Op de terugweg kregen we een zwem-stop van de kapitein : verrassing !!! Een prachtige baai die ik nooit voorheen zag, maar er ten volle genoot van het zwemmen met het hele gezelschap.
Een negatief puntje : alle aankopen op Symi worden aan boord geleverd, maar deze keer was de slager het vergeten. Pfff en dat merk je dan eens je terug op Turkse bodem bent. Dan denk je : geen vers spek, geen dikke steaks (die in Turkije verkrijgbaar zijn maar de smaak hebben van versleten schoenzolen). Heel veel weg en weer getelefoneerd met Griekenland en uiteindelijk vond Ruth DE oplossing : ze vond een boot die vertrekkensklaar stond voor Symi en die heeft het vlees vandaag keurig afgeleverd. Wel ingevroren en voor den Ali Baba een hele taak om het in eetbare pakketjes te kunnen invriezen.
De tuin gaat goed vooruit (natuurlijk niet snel genoeg naar mijn zin), maar de evolutie is goed. Enkele foto's :
En ik heb ook kalebas zaad in de grond gestopt : 4 planten !! Leuk omdat het zo snel groeit. De bloemen : heel mooi, maar oh zo snel verwelkt
en aan dezelfde plant komen mannelijke en vrouwelijke vruchten, de vrouwelijke zien er zo uit
en hebben kans uit te groeien tot een kalebas.
De mannelijke hebben niet dat 2e bobbeltje en sterven gewoon af - nutteloos spul. Nu spannend of we de vruchten tot volwassenheid kunnen brengen.
Ook nog even vermelden : de winter kenden we reeds in ons groen huis, maar nu we in het heetste van de zomer zitten kunnen we stellen dat we hier goed terecht gekomen zijn. Het huis wordt prima geventileerd, we hebben geen slapeloze nachten door de warmte en vooral : we zijn heel TEVREDEN !
Samen genieten van de zon - heerlijk ! Bij ons een gemiddelde tussen 30 en 35 graden, bij jullie iets minder, maar ben blij dat jullie eindelijk zonnestralen zien ... hier vluchten we ervan weg : leve de schaduwbomen !
Wat nieuws hier : we hebben de eerste begrafenis - live- meegemaakt sinds we hier wonen. Het was een oude man, dus geen gehuil, enkel aanvaarding. De lijkwagen komt eraan met de familie en de kist wordt op het altaartje voor de moskee ruïne geplaatst. De Imam doet zijn gebed en dan wordt het lijk naar het graf gedragen en uit de lijkkist geschoven. Het lijk is gewikkeld in een doek van 7 meter en gaat zo de grond in. De kist wordt weer op de lijkwagen gezet voor verder gebruik. Voor ons even raar, maar hier normaal.
EN we kunnen stellen dat de levensverwachting hier heel hoog ligt : via de blog van Conny vond ik dit graf
misschien halen we ooit deze leeftijd als we hier blijven ???
Er is een aanvang gemaakt met de restauratie van de oude moskee. Mijns inziens niet de moeite waard, maar voor hen lijkt het belangrijk. De fundering van de muren werden reeds verstevigd met beton -
wat er verder zal gebeuren weten we nog niet, maar ik denk dat het iets van lange duur zal zijn, want (haha) ze hebben eerst een plateau gemaakt in de schaduw van een amandelboom... zodat de opzichter niet in de zon moet toekijken terwijl de arbeiders werken in volle zon .....
Ons opgevreten vijgenboompje herleeft !!! Ook de andere fruitbomen krijgen verse blaadjes. Nu er draad staat hopen we dat er geen roofdieren meer binnenkomen.
We krijgen steeds meer katten, het kattenvoer gaat zo snel vooruit ! Ons An zei " zou er hier een kattenkrantje rondgedragen worden waarin staat : groen huis = eten?" maar we zijn blij dat die diertjes er stilaan heel veel beter uitzien en met open ramen en deur kan je ze toch niet buiten houden.
Jullie zullen wel gehoord hebben van de "rellen in Turkije". Misschien komt het niet meer in het Europese nieuws, maar het rommelt voort. Het begon met een dispuut over het Gezi park in Istanbul, maar het liep uit. Een heel deel van de bevolking wil een einde stellen aan de Islamitische regering. Meer commentaar zal ik niet geven want (haha) wie weet wordt mijn blog nog geschrapt. Wij hebben in alle geval geen last van de rellen. Raad van tante Kaat :Wie in Turkije vakantie neemt : neem geen deel aan betogingen en vermijd plaatsen als Taksim in Istanbul en het centrum van Ankara. EN ! Tata is weer door de autokeuring geraakt !!! Super garage en super Tata !!! Ze is wel al 9 jaar oud, maar heeft nog maar 65.000 km. Ik heb de lijdensweg - voor het eerst zonder assistentie - onder 35 graden dapper doorstaan, maar was zo blij dat het gelukt was en heb mezelf dan enkele planten (oranje Kana's) cadeau gedaan ! We verzuipen in de tomaten ... die zomaar uit de grond kwamen. Ze krijgen water van de buren die hun spoelwater op onze grond lozen. Den Ali Baba heeft maar werk om er saus en soep van te koken. Courgettes en aubergines krijgen we in overvloed van de buren : superlief, maar teveel is teveel, nu, we delen verder met vrienden !
Weer tijd om even te slapen goede nacht en tot volgende Hilde en Ali Baba
Sorry, kom jullie weer eens lastig vallen. Ik ben boos. Waarom ? Vandaag is er een geit in de tuin geweest terwijl ik met Mutlu een zwemmetje ging doen. Resultaat ???? ALLE boompjes afgevreten !!! Die geit heeft zijn/haar visitekaartje achtergelaten : overal geitenkeuteltjes. Morgenvroeg zullen we de berg afzetten met draad, anders blijven die monsters komen. Een geit is pas goed als die op de barbecue ligt ! Dedju dedju, en ik was nog zo blij dat het vijgenboompje (zonder toekomst) die we uit de rotsen gebeiteld hebben nieuwe blaadjes kreeg en vol leven was.
Na de drukte .. was het even tot rust komen. We verwachten voorlopig geen bezoek meer, want het is ondertussen weer warm geworden. Gegarandeerd 14 uur zon op één dag met een gemiddelde van iets boven de 30 graden.
Drukte ? De zus van Ali Baba was hier samen met haar man Franky. Zo'n bezoek is altijd welkom !!! Waarom ? Ewel, Franky heeft bij ons alle mogelijke en onmogelijke klusjes geklaard - mèt de glimlach. Foto van Jaklien die altijd geniet van een kattenknuffel
en ééntje van Franky die het nog ziet zitten om aan de BBQ te staan na een zware dagtaak.
Enkele dagen na hun vertrek kwamen de dochters eraan ! An had al een verblijf in ons nieuw huis achter de rug (december) en was blij er weer te zijn.
Voor Lieve was alles nieuw en ze vond het super om de nieuwe omgeving uit te kammen. We vonden zelfs een prachtige eeuwenoude tuin-zithoek !!! Maar ... het zit er nier direct in om die hier te brengen, spijtig.
Nu we geen waterproblemen meer hebben had Lieve gevraagd : komt er een zwembadje ???? En jahoor, den AliBaba had er eentje gekocht bij zijn laatste Marmaris shopping. We hebben genoten van de verfrissing, want de tweede week werd het serieus warm : een frisse duik was aangenamer dan een stapje in de omgeving.
Ons Pluisje ziet er misschien wat sullig uit .. ze vond de valies van Lieve een heerlijke slaapplaats
maar het is een SUPER jager, vogels en sprinkhanen hebben haar voorkeur, maar ze bracht ook al andere slachtoffers mee
Het is ondertussen bijna 2 uur in de nacht. Even gaan slapen zou wel goed doen. Er is nog veel te vertellen, misschien wacht ik nu niet zo lang meer voor verder nieuws. DUS : jullie ook : slaap lekker en tot binnenkort veel groetjes, Hilde en den Ali Baba
Hallo allemaal ! Deze keer geen foto's, enkel even berichten dat we goed THUIS gekomen zijn. Ik weet dat velen niet begrijpen dat we dit als onze thuis ervaren ... maar toch is het zo. Zowel heen als terugvlucht waren SUPER ! Van deur tot deur : 11 uur - korter kan het niet. Wel heel vermoeiend vermits beide vluchten onze nachten afsnoepten. Op onze leeftijd vraagt dat wel enkele dagen recup. België was weer KOUD ! Afgezien daarvan was het heerlijk dat An ook in Ichtegem was : weer eens met ons 4 samen - 16 dagen lang. Medisch onderhoud is weer gebeurd en we hopen dat we de volgende 6 maanden overleven zonder medische hulp. Mutlu was heel blij ons te zien, Pluisje idem dito en Felix .... was teruggegaan naar de toren. Gelukkig kent ze de weg naar Jos waar ze hondenvoer kreeg, maar gelukkig blaft ze niet en heeft ze de 16 dagen kunnen overleven. Ik ben haar natuurlijk gaan ophalen en nu blijft ze lekker weer thuis. De tuin ? Eén vraag : waarom groeit onkruid sneller dan bloemen ? De geplante cactussen, agave's en aloë vera waren gewoon onzichtbaar geworden ! De tuin voor het huis was niet beter, maar na 3 dagen werk ziet alles er weer netjes uit. De rest van de tuin ligt er nog steeds bij om de benen te breken. De tuinman van Doris besteld (4 weken geleden - maar nog niet gezien, begin deze week bij het buur-bouwbedrijfje tractor gevraagd - pfff ook zonder resultaat. Ben nu zelf begonnen met de moed der wanhoop. Elke dag een stuk en het zal ook wel lukken zeker ? Sinds we terug zijn zit de tuin vol met duizenden parende kleine rode weekschildkevers, ook wel soldaatje of rode weekschild (Rhagonycha fulva) genoemd. Ellende ! Ze zitten dan ook op de was te paren en laten een vies spoor na. Mijn bed roept en mijn benen, voeten, handen enz ... zullen blij zijn te rusten na het gekap in die harde kleigrond en het rapen van stenen (jullie kunnen je niet voorstellen hoeveel er in de grond zitten - spitten kan zelfs niet, er zitten altijd stenen in de weg) Slaap lekker allemaal en ik hoop dat het mij ook lukt Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
hallo hallo ! Vandaag op de markt : bomen en bloemen te koop ! Net wat ik wou : een moerbeiboom was erbij ! Is reeds geplant en we hopen dat hij snel groeit, want dit is een heel goede schaduwboom ! Ik vond een moerbeiboom altijd al leuk - mijn grootvader had er één in zijn Belgische tuin - maar nu stel ik me de vraag of de zijderupsen zullen komen. Neehoor, ik zal ze niet plukken, want ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om die ongeboren diertjes in kokend water te gooien. Een boom planten is niet niets hier... het kost bloed en tranen ... pikhouweel, XXXX stenen uit de grond halen tot het gat groot genoeg is om de boom erin te zetten en de grond errond los te maken, en dan maar hopen dat de wortels van die boom sterk genoeg zijn om door die harde grond en tussen de stenen verder te kruipen.
Dit zijn de bladeren die de zijderupsen eten en ... waardoor we het genot van zijde kennen.
Een olijfboompje heb ik enkele weken reeds geplant : het heeft al nieuwe bladeren en ziet het leven zitten ... we hebben het gevoel... dat hij/zij langer zal leven dan wij ... Of we ooit de olijven zullen kunnen plukken heeft geen belang, we willen het zien groeien, en olijven verkopen ze op de markt.
Voila, dat wou ik even kwijt. Ik wil samen met die bomen verder leven ... en haha ook met mijnen Ali Baba
Hallo hallo LIEVE lezers, Ondanks mijn stalkertje (die dringend medische hulp nodig heeft), heb ik beslist toch verder te schrijven. HET verhaal bespaar ik jullie vermits het geen leuk verhaal is. De laatste maanden voelde ik me een beetje zoals deze amandelboom .... was beetje heel veel moe van de problemen, maar nu sta ik weer recht en ik leef weer !!!
We missen ons super panorama, maar we hebben al heel wat kijkwerk gehad naar het bouwbedrijfje beneden (nu rustig, maar met zoveel nieuwe gebouwen in Selimiye was het tijdens de winter heel druk) Een grote vrachtwagen komt aan ... vol bakstenen. Die worden MET DE HAND opgestapeld. Nadien komt een tractor die MET DE HAND gevuld wordt. En (hahaha) dan moet die tractor MET DE HAND leeggemaakt worden op de plaats waar gebouwd wordt, waar ze MET DE HAND ter plaatse gebracht worden. PFFF tijdverspilling ? Arbeidsuren ??? Sociale lasten ? 3 man werken en ... 3 man kijken ...
D
Onze naaste buren zijn oh zo lief. Elke dag roept de buurvrouw me PSCHT zegt ze, en dan geeft ze een potje youghourt (zelf gemaakt), of melk vers van de koe, of eieren die nog warm zijn. Eigenlijk houden we van de sfeer in dit gehucht van Selimiye, het is anders dan vroeger, maar het voelt goed aan. De conversaties met de buren zijn heel beperkt (omdat we dat turks niet onder de knie krijgen), maar ze aanvaarden ons en vinden het leuk dat er Jabanci (vreemdelingen) tussen hen wonen. De oude huisjes in de buurt waren gedeeltelijk gebouwd met stenen van een vroegere beschaving ... zonde ! In het "ruïneke" in vlakbij zit een prachtige steen
en veelal werden die oude, recht gekapte stenen gebruikt als hoeksteen (wel handig, dan moest er niet meer gekapt worden)
)
Toen we hier kwamen wonen was er nog één authentiek huisje echt bewoond ... ik was te laat om een foto te nemen, want te snel kwam de bulldozer, de betonmixer enz... Het nieuwe huis is bijna af, maar ondertussen woonden de 2 oudjes in hun halve oude huisje
Door de omstandigheden was ik even vergeten dat ik een foto beloofd had van ons huis met de bloeiende amandelbomen : hier istie ! Ook in deze buurt volop amandelbloesems, maar het is zo snel voorbij. Enkele weken nadien werden de çala's geplukt (onrijpe amandelen die duur verkocht worden) en nu rijpen de overige tot ze in juli/augustus geklopt worden. Het gebouw op de top werd gebouwd door ... .....uit Azerbeidzjan. We hadden nog niet het genoegen kennis te maken ... ze lijken onzichtbaar of willen onzichtbaar zijn.
E
en ondertussen is de tuin in evolutie, veel werk maar leuk ... de dagen zijn tekort .Foto's volgen zodra de bloemetjes bloeien. Het bovenverdiep wordt niet verhuurd (hoewel er even spraak van was). Wij gebruiken het niet, want de beneden is groot genoeg voor ons, maar zo blijven we tenminste "baas in eigen tuin" en ... dankzij de verdieping en dak komt ergeen regen binnen bij ons !!!
Nog iets leuk : vorig jaar heb ik me rot gezocht naar olijfhout voor een blogvriend. PFF de laatste keer dat ik brandhout ging ophalen zat er heel veel olijfhout tussen. Denk nu niet dat WIJ dit opbranden !!! Veel te mooi !!! En den Ali Baba krijgt meer en meer inspiratie !!! Olijfhout is zo mooi, hoe kan je dit opbranden om even warmte te hebben waar je er met een beetje werk jaren kan van genieten ???
Deze badkamerkapstok is gemaakt van een gesnoeide oleander (gevonden langs de straat tijdens een wandeling met met Mutlu)
Ook een foto van een wilde bloem die we rond de toren niet zagen
,,,,,,,,,,,,,,
Hoeveel graden we hebben vertel ik niet, hoeveel zon ook niet, maar voel met jullie mee tijdens deze (...) winter. Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
sorry sorry sorry Ik schrijf bewust niets meer (voorlopig). Er is een stalker op mijn blog. Hopelijk komt alles voor elkaar, PFFF. Wie meer details wil, schrijf me maar persoonlijk. Toch wil ik mijn eerste kantklos-sjaal even tonen. Ben reeds halfweg met de 2e ... voor de jongste dochter.
En, als de weergoden meewerken : TUINWERK !!! Veel groetjes en misschien kan ik volgende keer meer schrijven. Hilde en den Ali Baba
Hallo hallo ! Wandelweer, dus HET moment om de nabije omgeving stap voor stap te verkennen. Mutlu vergezelt me vol enthousiasme, want ze vindt overal nieuwe snuffeltjes. Ver moet ik niet lopen : vlakbij de "eski cami" of oude (in onbruik geraakte) moskee, die waarschijnlijk in vroegere tijden een christelijk kerkje was. Het is ook gebouwd met prachtstenen uit uit lang vervloden tijden.
Opgravingen errond zijn gedaan en reusachtige megalieten uitgespit. Net vandaag kwam een auto met ambtenaar-uitziende mannen - ze hadden uitgebreide plannen bij zich die wegwaaiden door de harde wind ... misschien kunnen we verdere opgravingen van dichtbij meemaken ... SPANNEND ! Afgezien daarvan is de omgeving weer een revelatie, zoveel moois op zo'n korte afstand. Natuurlijk vooral HET kasteel dat Selimiye overheerst
maar ook heel mooie natuurlijke rotsformaties
MET een ventje ertussen
Ondertussen geniet ik van nieuwe klanken van vogels die ik nog niet ken. Weer iets waar ik werk moet van maken.
De lente is aangekomen samen met de wilde bloemetjes. Een foto van de kleinkinderen van de buurman (gekend als de messentrekker - maar nu beetje oud en moe) die zich tooien met een krans van lentebloemen
De natuur geeft ons ook weer de nodige inspiratie bij het inrichten van onze thuis ... een tak kan een prachtige kapstok worden ...
en den Ali baba begint zelf verlichtings armaturen te maken en ik vind ze zeker leuk !
We vervelen ons niet hoor en genieten van de lekkere temperaturen en van de ontluikende amandelbloesems. Veel groetjes en tot volgende met veel meer nieuwe ervaringen Hilde en Ali Baba
Goeieavond allemaal, Onze Lieve maakte me erop attent dat er nog steeds geen foto van ons huis - zoals het er nu uitziet - op de blog gekomen is. Bij deze : een foto hierbij, maar het zal een heel ander zicht worden eens de planten en bloemen beginnen te groeien en te bloeien. Ik stuur dus een foto het moment dat we het huurden én een foto van nu ... klein verschilleke hé Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
Hallo hallo !!! Jahoor, (3/1/2013) TOEN was internet er ... maar de dag erna ... pfff weeral foetsie ! De hele buurt zat zonder telefoon/internet aansluiting - kapotte kabel. Misschien worden jullie dat wel moe te horen dat we zonder het één of ander zitten, maar dat is de werkelijkheid. Na een 10-tal dagen kwam het in orde. En gisterenavond wou ik mijn blog bijwerken omdat alle nutsvoorzieningen werkten ........ en dàn ???? viel de electriciteit uit HAHAHA, ECHT waar !!!.Nu hopen we weer dat "alles" even blijft tot dit bericht op de blog kan verschijnen. Ondertussen zijn de woonruimtes heel leuk ingericht en, ik weet het, jullie hebben lang moeten wachten op foto's van ons nieuwe nestje. Even enkele sfeerbeelden van de woonkamer - let niet op de stopcontacten, want die staan allemaal scheef ... DIT is Turkije !
Groot nieuws ? Niet echt, we genieten van de temperatuur (gemiddeld om en bij de 15 graden - boven nul). De eerste amandelbloesems laten zich zien en binnenkort kan ik een foto sturen van ons zicht op de 3 bloeiende bomen in onze tuin. Maar het weer zit niet echt mee : veel regen. De tuin blijft een rampgebied. Voor we hier kwamen had de eigenaar goede grond opgevoerd ... dit betekende : kleigrond, met als gevolg dat na een regenbui de modder tot je knieën kwam. Met behulp van ex-buurman Murad hebben we de eigenaar kunnen overtuigen een bulldozer te bestellen om die opgevoerde grond weg te halen. Weg ??? Nee dus, dit ligt nu op een berg zodat we het grootste deel van onze tuin bijna niet meer kunnen bereiken. Maar, geen probleem, we hopen op één week droog weer - ooit - en dan komt alles voor de bakker. Maar voor de zekerheid - om met droge voeten het huis in te kunnen hebben we 2 tractors pebbles laten brengen en we zijn er heel gelukkig mee, hoewel het mijn oorsponkelijke plannen dwarsboomde. Gelukkig had ik tijdig alle planten in potten gezet bij het begin van de regens, zodat ze niet onmiddelijk de grond in moesten. Slechts een 4-tal zijn bij verhuis uit de grond gehaald en onmiddellijk geplant .. en ... ze geven al teken van vernieuwd leven !!! Den Ali Baba heeft al veel gezaagd - hout bedoel ik - want we moeten toch met iets stoken ! Stookhout kopen zit er nog niet in omdat er geen stapelruimte is, maar er is hier zoveel afvalhout dat we er nog steeds warm van hebben. Verder houdt hij zich bezig met alle mogelijke klusjes hier en daar en hij doet het goed. Zijn opmerking de eerste week dat we hier woonden " we zijn weer in de bewoonde wereld terecht gekomen". En zo is het inderdaad, we hebben meer straat- en ander lawaai, maar we horen weer kinderstemmetjes en zitten dichter bij het leven. Maar ... ook bij de dood. Rondom zijn veel kerkhofjes (geen centraal kerkhof, maar stukjes grond waar mensen van dezelfde familie begraven worden) En, misschien vinden jullie dit raar, meer ik hou van begraafplaatsen en graven, voor mij geeft het een goed gevoel met het verleden te kunnen communiceren.
Vermits ik toch niet in de tuin kan werken is kantklossen DE optie !!! Eerst en vooral heb ik - samen met ons An - een selectie gemaakt van enkele nog niet weggegeven kloswerkjes en ze op een piepschuim bord gespeld en in mijn slaapkamer gehangen.
N
Nu ben ik eindelijk die sjaal begonnen die ik al zo lang wou maken.. Veel werk, maar leuk en spannend, want ik heb nog nooit met zoveel klossen tegelijk gewerkt. Ik hou de klosjes samen met de gehaakte afval-panty-kousenbandjes die Gisela me gaf (ik moet nog mijn eerste panty verslijten sinds ik hier woon en beschik niet over het materiaal om dit te maken).
Het eindresultaat komt op de blog zodra ik klaar ben en de sjaal is voor onze oudste dochter AN. Maar ... als je 2 dochters hebt ... ik maak er dan nog één, maar met andere kleuren voor onze Lieve.
Ondertussen hebben we een nieuw adoptiepoesje. Het was "een vogel voor de kat" of anders gezegd, het was niet meer in leven geweest. Heeft één oogje, maar ze is oh zo lief en is mijn beste leerling bij het klossen.
De verstandhouding met onze bijna 9-jarige poes Felix betert - nog geen echt goede vriendjes, maar ze maken elke dag vorderingen.
't Stoofke is uitgebrand, want ik was te druk bezig met de blog, maar 't is toch slapekestijd. Veel groetjes en tot volgende Hilde en Ali Baba
Ben terug online !!! Ik hoor weer bij de wereld !!!! Ik kan weer iedereen bereiken !!! - EINDELIJK ! Ondertussen is het nieuw huis een thuis geworden en we genieten ervan ondanks het minder goede weer. Toch wil ik jullie allen danken voor de wensen voor het nieuwe jaar en was zo spijtig dat ik niet onmiddellijk antwoord kon geven. Voor jullie ook van harte "alles Gute" in 2013. Ook dankewellekes voor de lieve verjaardagswensen op de uitzonderlijke datum van 12-12-12. Pfff weer een jaar erbij en volgend jaar : pensioen ! Binnenkort meer nieuws, want nu moet ik nog alle nieuwjaarswensen beantwoorden. Tot dan ! Veel groetjes en veel groetjes Hilde en Ali Baba
Hallo lieve lezers Aan allen die ons alle geluk wensten in ons nieuwe optrekje : dikke dankewellekes ! NU, onze laatste nacht in de toren - het voelt raar omdat we nooit echt gevoeld hebben dat we de toren huurden. De torendroom werd werkelijkheid en we hebben er bijna 9 jaar met volle teugen van genoten. Maar we bekijken het positief : Nu gaan we weer gewoon doen (haha), want ik kreeg altijd de kritiek dat ik een beetje "niet gewoon" was. Vanaf morgen leven we weer in een echt huis met als voordeel : geen trappen, ruime kamers en veel (zonne) licht en een grote tuin voor Mutlu en vele bloemetjes. EN toch weer buiten het dorpscentrum, waar het tijdens het seizoen oh zo druk is. Deze week nog vraag ik de nieuwe telefoonaansluiting aan en hoop op spoedige verbinding zodat ik snel weer online ben.. Veel groetjes en tot volgende met nieuwe ervaringen Hilde
Hallo hallo ! Hier ben ik met het beloofde nieuws. Niet dat het wereldschokkend is, maar het werd stilaan tijd terug een bijdrage te schrijven. Sinds meer dan een week wordt het Bozburun schiereiland geteisterd door aardbevingskens. Meestal kleintjes 2 à 3 op de schaal van Richter, maar af en toe 4 en méér. Belangstellenden kunnen even googelen naar http://www.koeri.boun.edu.tr/scripts/lst9.asp (laatste aardbevingen). We liggen er niet van wakker en als de aarde beeft, schudden we gewoon maar mee ...
Blijkbaar waren we niet de enigen die onze opzeg kregen van Bahri, sinds weken komen onze trouwe tortelduifjes niet meer eten. het brood op het muurtje ligt er 's morgens en ...'s avonds ligt het er nog. We missen hen, want ze waren er elke dag bij het ontbijt.
En, de tijd loopt, op 31 december moeten we uit de toren zijn. We zijn volop aan het inpakken. Het klein gerief brengen we stelselmatig naar het nieuwe huis - elke dag een volle Tata. Na bijna 9 jaar besef je niet hoeveel je wel in huis hebt (en dan nog in een klein torentje). Voor de meubels en de keukenapparaten vragen we een tractor met sterke mannen. Onze Felix is natuurlijk een heel hele hulp bij het verhuizen .
..
Het werk aan het huis verloopt stroef (allez, trager dan ik hoopte). De zonnecollectoren staan er al, maar het water is nog niet aangesloten. Ook de omheining : de draad staat er al, maar het werk moet nog uitgevoerd worden. Dàt zijn nu wel primordiale voorwaarden voor we in het huis kunnen wonen. Om wat druk te zetten heb ik zelf het hele huis gepoetst, maar dat heeft niet geholpen. En, iets heel leuk : in een hoekje van de woonkamer zit een gaatje .... heel handig als je het water naar buiten wil trekken want voor de deur ligt een dorpeltje om de tocht en de regen buiten te houden. (Turkse deuren staan altijd op minstens 2 cm van de grond af). Ik vind het heel inventief ... maar het gaatje is ondertussen al verstopt.
)
Het huis is proper en geschilderd : binnen wit èn buiten donkergroen. Dat valt best mee als je sommige huizen ziet in lila, roze, paars en andere pastelkleuren. Ik heb de schilder wel doeken gegeven om af te dekken. Blijkbaar wist hij niet dat hij op die manier properder werk kon leveren. Toch is hij er goed in geslaagd om vensterbanken, stopcontacten enz te bespatten. De stukadoor die het bovenste verdiep plakte ... de ruiten buiten vol cement. Mijn handigste werktuig : een glazenschrapertje !
Selimiye is weer in wintertooi. De mensen kunnen weer midden de straat een babbeltje doen, overal ligt een hoop zand en betonijzers - er wordt weer veel gebouwd - de boten worden aan wal gebracht, de winteroogst is er en de calamars en octopussen wachten tegen hun zin om gevangen te worden ...
.
D
De lekkere, verse broden, simits, açma's enzovoort van onze zomerbakker .... voorbij ! De bakker vond dat hij genoeg verdiend had om de winter mee door te komen en heeft de zaak gesloten. Zucht. Dit is Selimiye en nu maar hopen dat zijn geld op is tegen volgend seizoen.
Als laatste nog een foto van een intellectuele wandelende tak. Niet slecht hé, dat Turks diertje leest Nederlands !!!!
Vele groetjes en volgende bericht waarschijnlijk vanaf onze nieuwe stek. Hilde en Ali Baba
Hallo lieve lezers Misschien denken jullie dat ik altijd een uitvlucht zoek om niet te schrijven. Nochtans heb ik stof genoeg, maar we zaten weer bijna 3 weken zonder contact met de wereld. Telefoon en internet, OK, het lag aan een kapotte kabel ... en die is ondertussen hersteld ... voor hoe lang ??? Hierbij een foto van het herstelde deel ... misschien houdt het tot de volgende storm Ook de GSM gaf het op, niet het apparaat, maar de sim-kaart was geblokkeerd. We hebben onze bedenkingen erover, maar dat laten we in het midden. Gelukkig hebben we goede buren .... Meer nieuws volgt, maar na een dagje Marmaris zit het er nu niet in. Tot heel binnenkort en veel groetjes Hilde en Ali Baba
Hallo hallo ! Jahoor, we zijn weer in Selimiye .... in de regen ! Geloof het of niet : de laatste weken was het hopen op een druppeltje regen hier ... we komen aan in België en hebben maar één dag totaal droog weer gehad ... we komen weer hier aan en ... na een uurtje : regen regen regen. We zijn er toch blij om : de planten herleven en er is hoop voor de schapen en geiten die geen voedsel meer vinden. Ik bedoel : voor deze die niet geslacht werden ter gelegenheid van het Offerfeest dat morgen doorgaat. Het was weer leuk de dochters en hun knuffels terug te zien. Kijk eens naar Lieve's Pakota die me goede nacht wenst
en An's Phloxke die hetzelfde bedoelt maar haar afstand bewaart
Er was werk aan de winkel in de tuintjes dankzij de overvloedige regen. Iets heel merkwaardig en nooit voorheen gezien : in het voorjaar hebben we onze (mooie) slangenden (apenboom) laten omhakken. Mooie boom, maar hij werd veel te groot.
Er kwam een hoogtewerker aan te pas en 2 volgeladen vrachtwagens brachten de takken weg. Maar NU ??? ... kijk eens even naar dit wonder van de natuur
de boom wil dus helemaal niet sterven. We geven hem voorlopig zijn zin, maar zullen hem niet meer groot laten worden.
Zondagnacht om 2 uur aangekomen in Selimiye. 's Morgens lekker ontbijt gekregen bij buren Doris en Murad, Mutlu afgehaald bij Ruth en Dean en dàn waren we natuurlijk heel nieuwsgierig naar de toestand van ons nieuwe huis. BRAVO voor de eigenaar, hij heeft goed werk geleverd ! En eindelijk kan ik een foto doorsturen - vandaag gemaakt
Wij zullen op het gelijkvloers wonen met ruim terras ervoor. De eerste verdieping dient als "zolder" en opslagplaats voor de eigenaar. De reeds aangekochte planten staan te popelen om de tuin in bloei te zetten. Ik sta trouwens ook te popelen om aan huis en tuin te werken, en geduld is niet mijn beste deugd.
2 weken weg uit Selimiye en geen nieuws - wàt zou er hier kunnen gebeurd zijn - maar een verblijf in België voelt altijd langer aan. Veel meer heb ik dus niet te vertellen, misschien volgende keer beter ? Veel groetjes Hilde en Ali Baba
Hallo, Belofte maakt schuld, ik ben
er dus. Misschien even beginnen met een foto van Ali Baba vanavond
iets na 7 ... het blijft warm ..
Niet jaloers zijn,
zelf komen !!!
En dan zie ik op mijn broerke's website dat ik
"vroeger al een beetje gek was". Dàt is zijn commentaar
bij deze foto uit de oude doos - iets meer dan 40 jaar geleden
Ik voel me niet gek, ik geniet !!!
Vergeef
me, maar veel nieuws kan ik niet op de blog zetten - hoewel ik het
heel graag zou willen. De Turkse eigenaar(s) van de toren lezen mijn
blog via een Internet vertaalprogramma. Ze begrijpen er maar de helft
van en ... de andere helft verkeerd. En één van de broertjes vindt
het leuk om in het Nederlands commentaar te geven (even kijken naar
de reacties van ene Eddy Gissel - een valse naam gebruiken is niet
echt sympathiek) We blijven het spijtig vinden dat we hier weg
moeten, maar voor mijn part - zoals de zaken ervoor staan - hoe
sneller, hoe liever. Maar ik begrijp nog steeds niet hoe mensen
kunnen veranderen éénmaal ze geld ruiken,
De werken aan onze nieuwe woning vorderen goed : er
staat al een splinternieuwe keuken (heb zelf de kleur en vormgeving
mogen kiezen), er werden heel mooie binnendeuren geplaatst en nu zijn
ze bezig een dak erop te zetten. Alles komt dus goed en ik sta al te
trappelen om de nieuwe tuin aan te leggen.
De dochters waren
hier 2 weken. Natuurlijk SUPER. Afgezien van het dagelijks zwemmeke
dat uren kon duren, bleef alles rustig. Ze genoten van Ali Baba's
keuken en van het samenzijn. Wat bezigheidstherapie : An borduren
en Lieve decoraties maken met mozaïeken voor ons nieuw huis.
.
September is altijd de maand
van onverwacht bezoek. Vooral van blog-connecties, die dan opeens
blog-vrienden worden. Heel leuk ! Jetty en Kees (die een huis hebben
in de omgeving van Izmir) hadden zelfs een hele tas boeken bij voor
ons !!! En of ze welkom waren ! Toch nog vermelden dat het meestal
Nederlanders zijn ... waarom blijven de Vlamingen zo stroef in
contact nemen ? Den Eddy is weer helemaal "de
oude". Heeft heimwee naar de leuke jonge verpleegstertjes in het
ziekenhuis, maar hij mag er voorlopig niet meer naartoe. Zo, tot
volgende en vele groetjes ! Hilde en Ali Baba
Hallo hallo ja PFFFF, gisteren had ik een komplete tekst klaar, wou een foto bijvoegen en alles ... WEG !!! ALLES !!! Ondertussen was het 11.30, zijnde slaapekestijd. Dan zeg je DEDJU DEDJU en ga je lekker onder de lakens ... want dekens hebben we nog niet nodig. Vandaag naar Gökova gereden -- planten en bomen halen voor buurvrouw Doris en heb er ook enkele voor nieuwe tuin gekocht. Ben nu beetje bek-af, want het is toch een rit van 2 uur door en hetzelfde terug. Morgen verzamel ik alle moed om meer nieuws te geven. Vele groetjes en slaap lekker ! Hilde
Ik ben Hilde 
Even bijna een hartstilstand gehad .... Het zwemgerief wordt na de douche altijd aan de lijn gehangen ... en blijft er meestal tot het volgende zwemmeke 's anderendaags. Maar NU NIET MEER !
Hallo allemaal !
D
)
E
N 
Ben terug online !!! Ik hoor weer bij de wereld !!!! Ik kan weer iedereen bereiken !!! - EINDELIJK ! Ondertussen is het nieuw huis een thuis geworden en we genieten ervan ondanks het minder goede weer.
..
)
.
D
Hallo lieve lezers
Ik voel me niet gek, ik geniet !!!
