De laatste weken konden we genieten (?) van 14 gegarandeerde zonne-uren per dag.  Maar, het ergste is voorbij, nu nog maar 13 uur en vanaf eind volgende week slechts 12 uur. We zijn blij als de zon ondergaat (dan begint het sproeiwerk, maar spijtig dat het zo vroeg donker wordt.

Even een foto van Mutlu en Pluisje - lang uitgestrekt op de grond waar de meeste ventilatie is 

De dieren met hun dikke pels hebben het harder te verduren dan wij. Tijdens de warmste uren zit ik met mijn voeten in een waterbadje - helpt hoor !  Lukt natuurlijk enkel bij zittend werk (lezen, klossen, enz ...) Met een beetje oefening misschien ook bij het afwassen of andere bezigheden ? Een tip : eten klaarmaken in oversisede korte laarsjes gevuld met water ....

De was ophangen is nu een harde karwei : zodra het laatste stuk aan de lijn hangt is het eerste droog en ik ... doornat ...

Woensdag : Suikerfeest ! Ben benieuwd hoe we dit zullen ervaren in onze nieuwe omgeving.  Het dorp zelf lag er tot nu toe erg rustig bij - weinig toerisme ondanks de nieuwe (en oude) pensions. Vandaag zijn er echter weer een heel aantal dure-dikke auto's Selimiye binnengereden ... belooft voor de komende vakantieweek !

Heb weer een uitstapje naar Symi gemaakt deze week.  Ruth en Dean (de Amerikanen), ikke en 3 koppels Turken en 3 kinderen op een heel mooi luxueuze gület.  Leuk !!! De Turken spraken allemaal Engels en en het gezelschap werd één.  Enkele kiekjes :

Het zicht als je uit Symi wegvaart : in de verte zie je het Bozburun-scheireiland.

Op de terugweg kregen we een zwem-stop van de kapitein : verrassing !!! Een prachtige baai die ik nooit voorheen zag, maar er ten volle genoot van het zwemmen met het hele gezelschap.

Een negatief puntje : alle aankopen op Symi worden aan boord geleverd, maar deze keer was de slager het vergeten.  Pfff en dat merk je dan eens je terug op Turkse bodem bent.   Dan denk je : geen vers spek, geen dikke steaks (die in Turkije verkrijgbaar zijn maar de smaak hebben van versleten schoenzolen).   Heel veel weg en weer getelefoneerd met Griekenland en uiteindelijk vond Ruth DE oplossing : ze vond een boot die vertrekkensklaar stond voor Symi en die heeft het vlees vandaag keurig afgeleverd.  Wel ingevroren en voor den Ali Baba een hele taak om het in eetbare pakketjes te kunnen invriezen.

De tuin gaat goed vooruit (natuurlijk niet snel genoeg naar mijn zin), maar de evolutie is goed.  Enkele foto's : 

En ik heb ook kalebas zaad in de grond gestopt : 4 planten !! Leuk omdat het zo snel groeit.  De bloemen :  heel mooi, maar oh zo snel verwelkt

en aan dezelfde plant komen mannelijke en vrouwelijke vruchten, de vrouwelijke zien er zo uit

en hebben kans uit te groeien tot een kalebas. 

De mannelijke hebben niet dat 2e bobbeltje en sterven gewoon af - nutteloos spul.  Nu spannend of we de vruchten tot volwassenheid kunnen brengen.

Ook nog even vermelden : de winter kenden we reeds in ons groen huis, maar nu we in het heetste van de zomer zitten kunnen we stellen dat we hier goed terecht gekomen zijn.  Het huis wordt prima geventileerd, we hebben geen slapeloze nachten door de warmte en vooral : we zijn heel TEVREDEN !

Veel groetjes, Hilde en Ali Baba