... om weer eens ons vaderland te bezoeken.  Onze vlucht landt (normaal) in Brussel op 7 oktober en we pendelen tussen Ichtegem en Antwerpen tot 24 oktober. We hopen op een (klein) beetje goed weer, want ons lichaam staat nu nog ingesteld op 25 à 28 graden.

Het nieuws in Selimiye ?  We hadden een heel leuke tijd met An, maar mooie liedjes blijven niet duren en ze is alweer bijna 3 werkweken verder.

Het "seizoen" in Selimiye duurde ocharme 6 weken, daarna Ramadan en daarna één weekje weer opgepept door het Suikerfeest.  Nu zalige rust en maar enkele Istanbulianen, Ankarianen en Izmirianen blijven over.  De komst van deze stedelingen jaagt de prijzen in de hoogte : ALLES in Selimiye is veel duurder dan eender waar : voedingsmiddelen, restaurants, huizen en grond.  Het materialisme viert hier hoogtij en als je in het dorp rondloopt is het meest herkenbare woord : PARA (geld).  Voor wie het Selimiye kende van 10 jaar terug is betekent dit een echte neergang. Wie interesse heeft hoeft maar te googelen op "satilik Selimiye" en daar kom je prijzen tegen van 600.000, 500.000 en zelfs 948.000 Euro voor een huis.

En ... Turkse wetten ??? die zijn er om je voeten aan af te vegen.  Een voorbeeld : onze Amerikaanse expats wonen in een huisje aan zee, het WAS prachtig tot ... de grond onder de familie werd verdeeld en er een muur vlak voor hun neus kwam - gebouwd OP de nieuwe scheidingsgrens ! 

Ze hebben 10 jaar kunnen genieten van het prachtige leven daar, hun huurcontract is nu opgesoupeerd (de eigenaar vraagt eventjes een verhoging van 70 % !).  En het geluk is met hen, want ze vonden een prachtig nieuw optrekje.           

Maar bij ons op de heuvel valt alles nog wel mee.  "Het" hotel heeft ons (behalve met lichtvervuiling en overvloedig verkeer langs ons weggetje) niet teveel lawaai en last bezorgd.  Rondom zijn grondstukken te koop, maar zonder bouwvergunning, zodoende kunnen is ons panorama (voorlopig) nog gevrijwaard.  En dit betekent nog steeds genieten van alles wat de natuur vrijgeeft :

Vandaag geen zwembeurt, want het is de eerste regendag sinds begin juni. Hoewel, met zulk regenweer zouden jullie nog heel gelukkig zijn : een vlaagje van een half uurtje en temperaturen ad 26 graden.  Straks een bergwandelingetje met Mutlu, want ik ben al heel lang niet meer "boven" geweest. En ... ondertussen blijft den Ali Baba de ijverige kok...

Zo, tot binnenkort en veel groetjes

Hilde en Ali Baba

PS we stoppen onze valiezen propvol met zonnestraaltjes