emigreren verloopt met ups en downs, maar tot nu toe meer ups dan downs. Moesten we terug voor de keuze staan, doen we het weer
Over mijzelf
Ik ben Hilde
Ik ben een vrouw en woon in Selimiye Koyu/Marmaris - Turkije () en mijn beroep is vroeger boekhouder, maar nu blij te kunnen kiezen wat te doen.
Ik ben geboren op 12/12/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: bloemen, natuur, handwerk (kantklossen, haken) en alles wat creatief is.
als je ooit droomt om naar het buitenland te gaan wonen : DOE het en laat je droom waarheid worden
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
22-10-2008
Olijven komen eigenlijk niet uit een potje, maar .....
.... groeien aan een boom !!!
In vorige berichten mochten jullie al genieten van foto's van oeroude bomen die hun leeftijd niet meer kunnen uitspreken. Deze keer had ik het genoegen te mogen helpen bij de olijvenpluk van jonge boompjes (3 jaar oud) : veel gemakkelijker, want je kan ze gewoon afplukken zonder stok en/of ladder.
We zien op dit ogenblik dagelijks taferelen van mensen die in de bomen klimmen met een lange stok om de olijven eruit te kloppen. Niet echt boom-vriendelijk, maar ze werken zoals hun ouders en voorouders het deden, venieuwing zit er niet in. Nochtans moet het anders kunnen : onze Lieve hielp ooit een mee aan de olijvenpluk in Kreta, en daar hadden ze een soort stok met een "machientje" bovenop. Maar ja, gezien de Turks-Griekse verhouding zal deze "kunde" niet direct uitgewisseld worden.
Vandaag was dit ons probleem niet. Samen Met Dursun, zijn vader en echtgenote Nergis : 300 boompjes geplukt op een prachtig stuk grond van 17.000 m2 op weg naar Bozburun .... met een prachtig uitzicht over de baai van Selimiye
eerst werken ... en dan genieten
en de oogst ... mag er zijn !!!
prachtig toch, die rijke volle vruchten ! Misschien was ik toch beter landbouwer geworden ipv boekhouder. DIT is pas genieten (als je er niet moet van leven tenminste ...)
Tijdens het plukken was er wel een probleem ... wààr je voeten zetten om geen prille narcisjes te verpetteren : hier is het lente !... sorry
en nu … wat moet je ermee ??? Olijven zijn niet eetbaar in deze toestand ! Wordt dus vervolgd ….
Na een rit Eernegem-Zaventem, perfect verzorgd door Kia, (onderweg, langs de autostrade, even voor Gent, zagen we 2 mannen – zwart gekleed met bivakmutsen - de autosnelweg overlopen) …en na een stipte vlucht … en na een voorspoedige transfer, aangekomen in Selimiye om 14.30 uur.Heerlijk terug THUIS te zijn !
2 dagen terug was er noodweer .. dat hebben we dus gemist, maar nu hebben we weer zalige temperaturen en blauwe hemel.Ondertussen zien we overal gras en bloemen de kop uitsteken.
Dit inzoverre onze thuiskomst.Het was natuurlijk weer leuk familie en vrienden terug te zien, maar het was niet mogelijk iedereen een bezoekje brengen – beloofd voor volgende keer.
Vannacht ... voelde ik iets zachts aan mijn voeten ... niet zo verdacht vermits onze poezen heel dikwijls bij ons komen soezen. (de voordeur staat altijd open - dag en nacht) Maar deze keer voelde het anders: zachter en lichter. En Mutlu was al verhuisd naar de buren ... ik sliep dus zonder mijn beschermengel
Hallo allemaal, Even een laatste berichtje voor we Belgenland weer eens met onze aanwezigheid eren van 29 September tot 15 Oktober. (brrrrrrrrrrrrrr koud....). Hier ? Vannacht de eerste regenbui sinds 9 april. Maar het was dus wel de moeite hoor : gietregen, donder, bliksem en hevige windbuien. Even een uurtje in het holst van de nacht,méér niet, maarja weer electriciteit weg. De bui was zo hevig dat de dorre grond nieteens de kans kreeg wat water op te slorpen, dus : alles stroomde gewoon van boven naar beneden ... ons weggetje is weer helemaal ... oorspronkelijk geworden. Maar vandaag terug zon, blauwe hemel met enkele lieve kleine witte wolkjes, we klagen niet, integendeel : we moeten vandaag niet sproeien !!!! De verrassing ??? Gisteren SMSje van onze Lieve : heb een promotievlucht gevonden naar Dalaman : 123 euro, mogen we komen ? Antwoord : JAJAJA. Nu zitten we te wachten tot Lieve en Kia hier aankomen : een superleuke onverwachte verrassing ! Ik kan echter totaal niet akkoord gaan met de prijs van vliegtuigticketten. Op één en hetzelfde vliegtuig zitten mensen die 450, 400, 350, 300,...123 euro betalen voor dezelfde vlucht !!!! Op en trein of bus kost éénzelfde afstand toch éénzelfde prijs : vol of halfvol. Door de regen zijn de temperaturen gevoelig gedaald, maar nu wordt het een heerlijk wandelweertje !!! Groetjes Hilde en Ali Baba
Jeaninne van het blog "jeaninne 1969" schreef een reactie op vorig artikel .... "er zitten zeker 2 hazen tussen". Had ik eigenlijk zelf nog niet opgemerkt. Maar ... in Turkije heeft een konijn en een haas dezelfde naam : "Tawsan". Of .. misschien is het een andere soort ... Konaasjes offfff Haasnijnen ?
De vindingrijkheid van de Turken om de Toeristen te boeien
In vorig artikel zag je een foto van de plataan in Bayir ... maar er zijn heel wat oude platanen in de buurt. Als je wil kan je alle gekke wensen doen al lopend rond die bomen.
Maar ook dieren worden gebruikt om de toerist te behagen.
Op het eiland Kamerya werd een ezel geparkeerd, die de boten opwacht aan de steiger en er verwend wordt met sla en watermeloen. De toeristen verdringen zich rond dat beest om zelf een hapje te kunnen geven.
En dan hebben we het "konijneneiland". Zodra er een boot in aantocht is staan al die diertjes op hun achterpootjes om het lunchafval te verorberen. (nota : konijn wordt in deze streek niet als voedsel aanzien)
Aan de watervallen van Turgut (op 10 km van hier) hadden ze vroeger een aapje. Tja, het diertje werd een beetje aggressief en werd afgevoerd. Laatste nieuwigheid : een tamme kameleon, schattig dier, maar ik zie ze liever rond de toren in volle vrijheid.
Een 15-tal km van Selimiye ligt Bayir. Vroeger een rustig dorpje, maar nu ... verpest door het toerisme. Elke dag vertrekken 10 tallen jeeps vanuit Marmaris op Jeepsafari en komen onder andere langs Bayir. In het dorpscentrum staat een 2000 jaar oude plataan ... en daar lopen de toeristen 3 x rond en doen een wens ...
De winkeltjes met brik en brak ...
maar de honing is er superlekker, je kan kiezen Kekik (thym), Cicek (bloemen) of Cam (pijnboom)
Alweer méér dan een maand geleden dat ik nog wat nieuws vertelde.Maar, grote gebeurtenissen zijn er niet geweest, dus komt het er niet zo snel van iets aan de computer toe te vertrouwen.Ik kan toch niet altijd met het mooie weer pochen !
Geen enkele bezoeker gezien sinds ons Lieve vertrok, zijnde 11 juni. Maar ... vorige zondag kwamen onze Ichtegemse overburen wat leven in de brouwerij brengen : ouders + 2 kindjes.Leuk !!
We wisten niet goed hoe onze hond er zou op reageren, het dier is geen kindjes gewoon, maar alles viel best mee. En we brachten samen 5 heel mooie dagen door.Zwemmen was natuurlijk heel belangrijk gezien de warmte.Jonas vond een prachtwoord voor ons schiereiland, hij zei : “het is hier net een waterpretpark !!”Ja, logisch, overal waar je komt is er een stukje zee.
Maandag komt een Belgische vriend uit Ankara even langs,woensdag komt ons An en dan nog eens oud-klanten van mijn vroeger kantoor.
Van 29 september tot 15 oktober komen wij naar België om er de mensen te ontmoeten die niet naar hier konden komen …..
En Selimiye ??? Druk druk druk ! Alles volzet en iedereen klaagt.Nog een weekje en het seizoen is weer voorbij, want begin September is het weer Ramadan en midden September openen de scholen.
Hoe klein het dorp ook is, er zijn méér dan 50 eetgelegenheden ... Of ze winst maken is een andere zaak. Het "seizoen" duurt met moeite 2 maanden. Wij gaan niet zo dikwijls "naar beneden" om te eten. Ik heb mijn eigen kok : den Ali Baba. Zolang hij dat ziet zitten vinden we het allebei leuker om 's avonds in de toren te zijn dan beneden waar het meestal druk en vochtig is.
Maar ... ALS we dan toch eens beslissen buitenshuis
te gaan eten, kiezen we meestal voor "Falcon" en eten we er Pide, een Turkse vorm van pizza
Lekker, vers én klaargemaakt "in the time of a sigaret"
Ik denk dat Turkije een Super systeem heeft ontwikkeld voor het openbaar vervoer. Het is ook heel belangrijk vermits de meeste mensen nog geen auto hebben. Het verkeer van dorp naar stad wordt verzorgd door de "dolmusj" - betekent "gevuld". (Ik vond recent op een blog de naam "dolbusje" heel leuk gevonden, want de chauffeurs rijden soms als dollemannen). Zelfs het kleinste en verste dorpje is bereikbaar via de Dolmusj. In Selimiye hoef je geen uurwerk, je hoort het aan de Dolmusj : 7 uur, 8,30, 10, 12, 15 en 17 uur stipt : toet toet de baai rond en dan richting Marmaris. De Dolmusj dient niet enkel voor personenvervoer - je kan ook pakjes meegeven of laten meekomen. Er zijn ook geen vaste haltes, je gaat gewoon ergens langs de weg staan en je wordt opgepikt.
Eénmaal in stad kan je elke andere stad in dit hele grote land bereiken via luxebussen. Alles heel verzorgd hoor, steward aan boord, er wordt thee en water geserveerd, airco en toilet. Er is keuze tusen diverse maatschappijen die wedijveren om een klant te krijgen. Soms is het echt leuk om in de "autogar" rond te kuieren en het concurentiëel geroep te horen.
Treinen zijn er heel weinig. Er is een verbinding : Istanbul-Ankara, Istanbul-Izmir en verder nog enkele korte lijnen.
Het enige wat mank loopt met openbaar vervoer is ... de verbindingen van en naar de (ALLE)luchthavens. Naar verluidt ten gevolge van de taxi-maffia. Nu ja, de bevolking heeft niet direct deze trajecten nodig en het openbaar vervoer is duidelijk gemaakt voor de autochtonen, niet voor de toeristen.
Ja !!! Ik ben erin geslaagd zelf klosjes te maken : afgewaaide takken van een olijfboom, een breekmesje, schuurpapier en ... veel geduld. Méér is er niet voor nodig.
En nu ik toch ingelogd ben, nog een foto van de Ottomaanse fontein, nieuw gebouwd langs ons weggetje. Ik moet zeggen : toch wel leuk je even te kunnen opfrissen.
Ja ! Om 6.30 uur letterijk wakkergeschud door een aardbeving : 6.3 op de schaal van Richter - is niet niks. 't Was weer eens lang geleden. In Rhodos (vlakbij in vogelvlucht) één persoon gestorven. Bij een aardbeving zijn er altijd meer sterfgevallen door paniek dan door andere oorzaken. Den Ali Baba en ikzelf zijn gewoon maar in bed blijven liggen tot het voorbij was. En, geen nood : alles OK met ons en geen schade.
Die foto van gisteren ?? Dat waren mieren rond een lekje confituur. Mooi hé !
Alles Okee in regenlandje ?Hier – snif – weer geen druppel water.Deze week 2 x onweer in de verte en … 5 regendroppen (het kunnen er ook 6 geweest zijn, maar dat maakt geen verschil).Warm, maar een leuke wind (heeft een naam : Meltem) en de nachten zijn gelukkig koel zodat er geen slaapproblemen zijn.
Eigenlijk geen nieuws hier, maar ik wou toch van me laten horen omdat jullie zouden weten dat we nog in leven zijn.De bananenbomen hebben nu 2 bloemen en de druiven …
ja hoop voor volgende maand.
Ben nu begonnen aan de observatie van …..
Aan jullie te raden wat het is.Heel boeiend moet ik zeggen.
Frustrerend : zoveel jaren geschiedenis en er blijft zo weinig over
De baai waar we gaan zwemmen ... een 10-tal jaren geleden zagen we er een team mensen duiken .. de zone was afgeschermd ... Een gezonken schip werd bovengehaald. Boot en inhoud zijn te bezichtigen in Bodrum, in het kasteel die het zicht op Bodrum domineert. Interesse ? ... surf naar : www.diveturkey.com/inaturkey/selimiye.htm
Zo dicht bij Selimiye. Het is dan ook normaal dat heel wat van de bewoners enkele "restanten" gevonden hebben.
Ik ben Hilde 
Maar ... ALS we dan toch eens beslissen buitenshuis
