Hallo allemaal !

Ja, gisteren de tweede zondvloed deze winter !  Ongelofelijk hoeveel water op één dag kan vallen ! Mijn pluviometer (zijnde mijn kruiwagen) kon het niet slikken, ons weggetje was net een riviertje, muren vielen omver onder de waterdruk, alle huizen liepen onder water beneden in het dorp enz enz.

Ook de toren bleef niet gespaard : het water kwam binnen langs vensters en muren - alle handdoeken en dweils moesten eraan geloven - er kwam zelfs water door de vloer naar boven.  Brute ellende dus.  Maar ... zoals meestal, na regen komt zonneschijn.

Vandaag stralende zon en alle gebruikte doeken zijn droog.  Het leed is zo snel geleden eens je de zon terug ziet.   Het is nooit zo slecht dat het voor niets goed is, het was dus het ideaal moment om een grote kuis te starten - het water was er toch al.

Ik ben ook even op stap gegaan om foto's te maken van de tijdelijke watervallen van Selimiye : prachtig !  Tijdens de zomer is daar natuurlijk geen water, maar je kan de loop van het water zien als je de oleanders en wilde vlinderbloemen volgt.

Meer nieuws kan ik voorlopig niet sprokkelen, volgende keer misschien.

In alle geval veel groetjes, Hilde en Ali Baba

Hallo iedereen !

Gisteren was het weer afscheid van An : "güle güle" of  ga met een lach zoals de Turken zeggen.  Maar die lach geeft wel altijd een zure oprisping.  We hebben het wel leuk gehad de laatste dag. De dag voor de vlucht zijn we richting Dalaman gereden, eerst een aangenaam bezoekje gebracht aan blogvrienden die een schitterend stekje hebben in Gökova,

en daarna zijn we verder gereden tot Dalyan waar we genoten van een heerlijk dineetje en ons hoofd neerlegden in een plaatselijk hotelletje.  Stipt om 7 AM waren we aan de luchthaven.

Het was natuurlijk weer een leuke tijd met An samen en we konden samen genieten van de winterzonnestralen.  Eigenlijk had ze nog willen zwemmen - het zeewater is nog niet echt afgekoeld - maar er was meestal een fris windje waar je gemakkelijk een verkoudheid aan overhoudt als je nat bent.

Op 1 januari (JA op nieuwjaardag) waren we samen met onze Duitse buren uitgenodigd op een trouwfeest in het dorp.  Eigenlijk was het een pré-feest : de hele buurt was er om te eten en te roddelen, pas 's avonds zou het echte feest doorgaan.  De bruid kregen we niet te zien, want die was naar de kapper in Marmaris.  Maar het was gezellig en voor An de eerste keer dat ze dit meemaakte. Even enkele foto's van het eten, van de traiteur en van de koks. Zoals je ziet bestaat het bestek uit vork en soeplepel, een mes wordt niet gebruikt én iedereen eet rechtstreeks uit de bordjes. Het is een sociaal gebeuren : de buren helpen met koken, opdienen enz...

Iets anders nu : er wordt nogal wat geschreven over het rookverbod in België.  In Turkije is er ook rookverbod sinds vorig jaar, maar ... het zouden geen Turken zijn als ze er niets op vonden. 

De foto heb ik geleend van Marc (blog dagboek uit Mordogan). Nu, veel problemen geeft dit rokersverbod hier niet, je kan bijna altijd buiten eten - zelfs gisterenmorgen heb ik buiten op een terrasje ontbeten - ik zal maar braafjes verzwijgen hoeveel graden het was ... 

Veel meer nieuws is er niet, de lentebloemen komen open, de eerste amandelbloesems zijn er, de dagen lengen - met belofte van nieuw leven.

Tot volgende en veel groetjes, Hilde en Ali Baba