emigreren verloopt met ups en downs, maar tot nu toe meer ups dan downs. Moesten we terug voor de keuze staan, doen we het weer
Over mijzelf
Ik ben Hilde
Ik ben een vrouw en woon in Selimiye Koyu/Marmaris - Turkije () en mijn beroep is vroeger boekhouder, maar nu blij te kunnen kiezen wat te doen.
Ik ben geboren op 12/12/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: bloemen, natuur, handwerk (kantklossen, haken) en alles wat creatief is.
als je ooit droomt om naar het buitenland te gaan wonen : DOE het en laat je droom waarheid worden
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
11-01-2014
update
let op : als je na April 2014 naar Turkije komt : een visum kan niet meer gekocht worden in de luchthaven, enkel online.en dat kan je doen via : https://www.evisa.gov.tr/en/
En ik werk verder aan mijn pebbles terras, PFF nu 7 dagen. Ben wel naar de concurrentie moeten stappen om cement op te halen, want "morgen" heeft hier duidelijk een andere betekenis dan in Belgie. En, eigenlijk hebben ze gelijk, want elke dag is er een morgen ..(HAHAHA) Leuk werk maar het probleem is dat ik elke dag moet werken omdat de aansluitingen anders kraken. Maar, ben over de helft en hoop dat de weergoden me goedgezind blijven
Veel groetjes in ik duik sebiets in mijn beddeke !
Tot voor enkele weken was dit Palmetto Beach Hotel.
Wat brengt de toekomst ???
Goeie avond allemaal !
Jahoor, Turkije blijft in het nieuws komen, niet met positief nieuws : vandaag 350 (!!!) politieagenten ontslagen ! De link in het Belgische Laatste Nieuws : http://www.hln.be/hln/nl/16518/Rellen-in-Turkije/index.dhtml. Ook de Turkse Lira blijft op een dieptepunt van bijna 3 ten opzichte van de Euro ... leuk meegenomen voor ons. Vooral omdat mijn - eindelijk verwachte pensioen - gisteren NIET uitbetaald werd. Er is dus duidelijk iets misgelopen. Gelukkig kreeg Ali Baba zijn normale pensioen uitbetaald zodat we niet aan de bedelstaf geraken ...
Na een kalm begin beleeft Selimiye weer pure bouwgekte. Supergrote bouwwerken zonder vergunning - boete betalen lijkt geen probleem voor de bouwheren. In Turkije is een laag van de bevolking heel rijk en die investeren (lees : vernielen) dan pracht natuurgebieden.
Dan heb je nog buitenlanders die een spaarcentje over hebben ... Onze Azerbediyaanse bovenbuur (op de top van de berg) heeft een hotel aan zee gekocht ... om af te breken. Volgens de dorpsroddelgazet aan 4.000.000 lira. (aan de huidige goedkope koers slechts 1.350.000 Euro). Vroeger was het Kaya Lodge, nadien werd het verkocht en kreeg een andere naam, na enkele jaren werd het weer verkocht aan het aloude Palmetto en nu ... we wachten af wat het zal worden. Maar ondertussen is het hele strand verwoest door aan en afrijdende lastwagens, hydromeks enz.
Nee, wij waren niet alleen met ons probleem "buiten gegooid worden" of in andere woorden contractbreuk. Ongeveer tesamen met ons hadden ook Conny en Othmar hetzelfde voor. Enkele weken terug kregen ook onze Amerikaanse vrienden (die altijd voor Mutlu zorgen als we in Belgie zijn) hun opzeg. PFFF Reden ? Er is meer geld te verdienen met toeristenverhuur ...... Hoewel dit een eerlijker reden was dan die wij te horen kregen, betwijfel ik dat toch. Ze hebben gelukkig heel snel een prima huis gevonden in Sögüt - 14 km dieper het schiereidand in, maar de vertaling is een half uur rijden. Hun uitzicht en de dagelijkse zonsonderang ...onbeschrijfelijk mooi - we wensen hen alle geluk in hun nieuwe optrekje
En ... Mutlu blijft er welkom als we naar Belgenland gaan.
Er zitten nog steeds muggen in mijn kamer PFF, dus kruip ik diep in mijn fleecke en .... gelukkig heb ik nog nooit een muggenbeet in mijn neus gehad !!!! Na wat gegoogle zijn de muggen daar niet vies van HAHA, maar van die van mij wel !!! - gelukkig maar !
Dankzij het feit dat er vandaag geen cement voorhanden was heb ik even tijd om te schijven. Ik kan het echt niet laten om een pebblesterras te bouwen. Even een foto na dag één en dag twee ...
en als het weer meewerkt, zal het - naar schatting - na 10 dagen af zijn !!! .... als de cement maar geleverd wordt ...
Veel groetjes en vannacht droom ik van een hele berg cement !!!
Vandaag heerlijk weer - warmer buiten dan binnen – we haalden 18 graden in de schaduw. De vorige 3 dagen bibberkoud, zelfs ijs op de straatplasjes ! We hoorden dat heel Turkije ondergesneeuwd was, maar ... ons schiereiland gelukkig niet. De winterkledij werd snel opgediept want we hadden dàt en ons stoofke meer dan nodig.
De planten in de tuin hebben ook heel hard geleden, niet zozeer door de kou, maar vooral door de harde Noordenwind. Toch is er ééntje die er zich niets van aantrekt. De naam ken ik niet, maar het plantje is een boeket op zichzelf.
Het mooie weer vandaag overtuigde me om naar het strand te gaan met Mutlu. En, wat zag ik dààr ???
Jajaja, de stoomboot van Sint Niklaas die op weg is naar zijn geboortestad Patara. Normaal liggen er nooit boten in de baai tijdens dit seizoen, dit was dus echt een verrassing.
En niet enkel om het mooie weer was ik op uitstap gegaan. De hele dag was DE steenbreker aan het werk voor de deur PFFF zoveel lawaai
Deze week werden reuze stenen aangevoerd en vandaag was dé dag om die in bruikbare stenen te breken. Waarom ? Om muren te bouwen ! Even uit de oude doos : toen ik voor het eerst in Selimiye kwam (1995), kon je gewoon over en door ieders eigendom lopen. Je werd zelfs bij iedereen welkom geheten. Nu, zoveel jaar later – door het opkomend toerisme – heeft iedereen een muur, een omheining en een hek rond zijn eigendom. De murenbouwers van Selimiye beleven gouden tijden.
Onze ex-buren hadden planten teveel – bij het aanleggen van een tuin worden de planten meestal te dicht gezet ... met de gevolgen vandien. Ben dus gisteren de overtollige planten gaan ophalen, want ik heb nog altijd plaats. 2 gele oleanders (met oranje bloemen) of Peruaanse rinkelboom (heel giftig zoals alle oleanders, en de geiten weten dat !!!)
en een ficus. Jullie kennen allemaal de ficus die in Belgie als kamerplant verkocht wordt
nu een foto van de ficus die ik van Murad kreeg
en een foto van hoe hij hopelijk ooit wordt als ik al lang dood ben ...
We wonen we hier nu een jaar : 1e verjaardag gevierd op ... 11-12-13 ...we hebben een vol jaar meegemaakt en hebben bijgeleerd : van welke kant komt de harde wind en de striemende regen, waar moet ik water afvoergeultjes maken, welke plant zet ik best waar, wanneer komt de zon op en wanneer gaat hij onder ? We hebben hier 1 uur langer zon dan in de toren, leuk meegenomen tijdens de winter ! Er komt nergens meer water binnen en het huis is heel goed te verwarmen.
Ondertussen ben ik ook (eindelijk) pensioengerechtigd (pff lelijk woord). Maar wanneer ik de eerste storting zal ontvangen is een andere vraag, want de administratie heeft een probleempje gevonden. We overleven het wel, de Turkse Lira blijft dalen en de prijs van de sigaretten is van 65 Lira naar 50 Lira gezakt.
Nog even foto van ons groene huis (rechts in het midden) en omgeving die ik nam tijdens een stappeke met Mutlu. 50 meter stappen en we hebben weer vol zicht op zee !!!
En als laatste : een wasbak tafereel : wandelend takje gered !!!
Weinig nieuws verder, veel groetjes en tot volgende, Hilde
Na zonneschijn komt regen ... Inderdaad, vrijdag was het zondvloed. Marmaris stond compleet onder water, de net vernieuwde weg van het vasteland naar Marmaris liep onder door de watervallen die overal uit de bergen kwamen (denk dan maar eens aan alle stenen die met het water mee op de weg komen liggen) enz. Selimiye (haha) had dezelfde problemen, maar veel verkeer is er nu toch niet. Bij ons ? Wateroverlast niet echt een probleem, maar met dat noodweer ... ik weet het, het is een afgezaagd thema ... geen stroom, geen telefoon, geen internet en sinds we hier wonen ook geen leidingwater vermits het water aangevoerd wordt door een hydrofoorpomp ... die stroom nodig heeft.
Maar, de ellende duurde maar 1 dag en 1 nacht - gelukkig maar. Ik had de weerberichten goed bekeken vooraf, want ik wou de inkom trap vernieuwen en dat lukt niet op 1 dag vermits het de normale toegang is om in en uit het huis te komen. Mutlu begreep de situatie en sprong telkens over de net gemetste trap - flink hé. Ze is wel haar flinkertjes (hondensnoepjes) komen opeisen en ging bij haar "flinkertjeskast" staan. Even foto van ervoor (ik noem het een urgentietrap, maar niet te onderhouden)
en foto na mijn werk. De gebruikte breukstenen waren afval dat hier voor het hek lag. Toen ik vroeg bij het bouwbedrijfje hoeveel ik moest betalen ... NIKSKE ! Leuk meegenomen
Gisterenmorgen - de regen was gelukkig gestopt - zagen we de buurvrouwen werklustig aankomen bij onze dichtste buren die de verloving zouden vieren van één van de 9 (NEGEN) kinderen. We hoorden heel veel getater en gesnij van groenten (Jeroen Meus zou het niet beter doen). Tegen de middag kwam een volgeladen lichte vrachtwagen aan met plastieken stoelen en tafels (heel veel). Toen begon mensen van her en der aan te komen (ik zat op het terras te klossen, dus op de eerste rij om alles te zien). En toen kwam de buurman bij ons binnen om ons uit te nodigen om mee te eten. Weigeren was niet mogelijk, maar den Ali Baba gaf forfait. Ik ben er naartoe gegaan en heb het me niet beklaagd. Ik had de fotomachine bij, maar ik vond het niet gepast om foto's te nemen. Iemand bracht me eten : grote plateau met erop : kommetje frieten, kommetje rijst, 2 kommetjes vleesbereiding, kommetje gemengde sla en kommetje asjure + zakje brood en zakje oliebollen ........... PFFF lekker hoor, maar met mijn klein maagje kon ik de helft nog niet op ! En klaargemaakt door de vlijtige buurvrouwen en familie. NIET vergelijkbaar met de door ons gekende "traiteurs", maar vooral het sociale gebeuren is een revelatie. Bij het weggaan drong buurman aan dat we 's avond ook moest komen om "het gebeuren" mee te maken.
Tegen 6 uur 's avonds kwam de autokaravaan eraan mèt de verloofde van ons buurmeisje. TUUUUUUUUUUUUUUUUUT TUUUUUUUUUUUUUT, je zou bijna gaan denken dat de brandstof hier geen geld kost ... tot je zelf gaat tanken. (duurder dan België). In een minimum van tijd waren alle plastiek stoelen bezet en werd de eerste dans van de verloofden ingezet. Vuurwerk !!!! (daarom is de foto zo beneveld)
En ondertussen werden duizenden glitter-papiertjes gegooid die gedeeltelijk in de grond verdwenen omdat die zo zacht was na de regen, - dat was goed als grond-verharding
zodat ik er niet teveel moest oprapen bij ons in de tuin. De life muziek : 3 man, maar ze maakten evenveel lawaai als de cycaden tijdens de zomer. De sfeer was er en het verliefde paar was gelukkig. Ikzelf had de vorige nacht nauwelijks geslapen door het noodweer (zoveel decibels aan donderslagen), en ben vroeg onder dek gegaan met oordopjes erin.
Eigenlijk zou ik het huis moeten kuisen na al die regen. Heb het geprobeerd, maar der is er ééntje die me serieus tegenwerkt ....
Deze keer was het écht lang geleden. 2,5 weken België, waar we zeker 10 dagen genoten van de najaarszon ... en daarna van de regen. Dan 2,5 weken An op bezoek en dan komt schrijven er niet van. Ik had mij voorgenomen de blog bij te werken de dag van haar vertrek, maar ja : onweer = geen stroom en dus geen internet.
We zijn aangekomen met storm en onweer : dank aan de piloot die ons kundig aan de grond zette ondanks de zeer zware turbulentie en de rukwinden.
Eigenlijk had An enkel de dag van aankomst en de dag van vertrek storm en regen. Alle andere dagen waren gevuld met zonneschijn. Ze zwom zelfs verschillende keren dapper in zee (!) terwijl ik met Mutlu op het strand bleef. Dan waren er ook nog enkele uitstapjes
Ciftlik
Taslica
Serce Limani
Het was leuk samen. Tussen de uitstapjes vulden we de tijd met lezen en/of handwerk. Voor mij natuurlijk klossen en voor An : kijk maar naar het afgewerkt stuk.
En ramp o ramp : de wasmachine deed het niet meer. Niet te verwonderen : al wat we hebben is 10 jaar geleden aangekocht. Ik denk dat het een aanvaardbare leeftijd is - na zoveel jaar is alles zo goed als "voorbij". Een nieuwe besteld bij onze BEKO-man en 's anderendaags stond er al een verse van 240 euro te draaien.
We hadden ook een vliegenplaag. Ongelofelijk hoeveel van die beestjes aan de meegebrachte vliegenvanger gingen plakken. Foto van de vliegenvanger na één enkele dag ! Nochtans staat er op de verpakking : "6 weken doeltreffend" PFFFF, dan moeten we de vliegen vragen een beetje op te schuiven.
Een veelgestelde vraag tijdens ons verblijf in het thuisland :"wat is er ondertussen met de toren gebeurd ?" Wel, die staat nog altijd leeg - te koop aan 185.000 $ én te huur aan 630 Euro per week. De eigenaars doen er af en toe wat werk. Kijk eens hoe mooi ze de inkom gemaakt hebben ..... Ooit zette ik een foto op de blog zoals die was als wij er woonden.
Ons Pluisje heeft een vriendje ! Gelukkig werd ze al heel jong gesteriliseerd na een (voor ons) ongewenste zwangerschap. Pamuk (katoen) is een zwerfkat die ons geadopteerd heeft en meer thuis in de zetel ligt dan Pluisje
Selimiye kende de laatste drukke dagen tijdens het Offerfeest. Nu zijn bijna alle restaurants en pensions alweer gesloten. Heerlijk rustig dus ! Er wordt ook niet zoveel gebouwd als vorige winter. Volgend jaar wordt Selimiye bij Marmaris gevoegd en het zal geen zelfstandig dorp met burgemeester meer zijn. Wellicht is dàt de reden er wordt gevreesd voor : "nieuwe heren, nieuwe wetten". We zijn benieuwd.
Vandaag was het weer een heerlijke dag vol zonneschijn en boven de 20 graden. Tuinwerk gedaan, want het is ongelofelijk hoe snel het onkruid er is na de regen. Zo, genoeg geschreven voor vandaag. Tot volgende en veel groetjes !
Hilde
PS. Gevonden ! Verklaring voor de data op het graf uit mijn bericht dd 13 juli. An had hier ook enkele graven gezien met +/- 1300 als geboortedatum. Toen dacht ik "dat kan toch niet, eenzelfde fout als in Gökova". Toen viel onze Euro : een verschil van iets meer dan 600 jaar. Google erbij en ja, voor de geboortedatum wordt de Islamitische kalender gebruikt, voor sterfdatum de Gregoriaanse kalender. Dit is door Atatürk gewijzigd.
én wààr gaan we met vakantie ??? Belgenland natuurlijk. We vertrekken eind deze week en komen midden oktober terug samen met onze dochter An ... voor wie de vakantie dàn begint. Spijtig dat we altijd deze periode moeten kiezen - reden : laatste rechtstreekse vluchten - want nu begint de mooie tijd van tuin-en ander werk. Maar het zal toch weer eens fijn zijn om familie en vrienden terug te zien èn het medisch onderhoud moet ook gebeuren.
Minder goed nieuws : onze poes Felix is al méér dan een maand niet meer thuisgekomen. Ik denk dat we moeten afscheid nemen van haar. Ze was 9 jaar bij ons - sinds ze kitten was - en heeft ons heel veel vreugde en vriendschap gegeven. Ze was zo guitig en lief. Daarom nog een foto van haar.
Nu iets anders : toen we hier kwamen wonen zag ik dat de afloop van de buiten wasbak van de buren op ons terrein liep. En dan heb je 2 mogelijkheden : ofwel maak je ruzie met de buren en wil je dat die afloop verdwijnt... ofwel gebruik je die natte grond voor planten die ervan genieten. Ik koos voor de 2e optie en ... kijk eens naar de bananenbomen !!!!
en naar de papyrus of parapluutjes !!!
en een foto van onze lieve buurvrouw die poseert bij de parapluutjes.
En niet te vergeten : de overvloed aan tomaten die we konden oogsten dankzij dat spoelwater !
In alle geval zorgen die planten dat we geen wateroverlast meer hebben.
Recent kocht ik een nieuw boompje om ééntje te vervangen dat gestorven was. De naam is OYA in het Turks. Als daarop googel zie ik dat de officiële naam LAGERSTROEMIA is. PFFF kent iemand de naam in het Nederlands ? Net nu we gaan vertrekken begint het te bloeien. Hopelijk zal het bij terugkomst nog mooi staan.
Zoals het om de 2 jaar gebeurt werd de straat weer "hersteld". Leuk om zien : eerst komt een lastwagen die pek spuit, en onmiddellijk erna komt een lastwagen die steentjes strooit. Even foto's
en voor de rest moet het verkeer maar zorgen .... HET moment voor gesneuvelde auto voorruiten. En stof afnemen in huis is ook alweer nutteloos werk.
Als laatste 2 foto's van de zonnebloemen die zich tegoed deden aan de zon en ons hun prachtige kleuren lieten zien
Dàt was het voor vandaag. Tot binnen enkele weken en veel groetjes
Normaal het noemen niet waard, maar ik had in heel mijn leven nog geen bloedneus gehad ! Rond 9 uur 's morgens snuit ik mijn neus en ... het was of er een varken ter plekke geslacht werd ! Pfff en dàt tot 5 uur in de namiddag - zoveel bloed, langs beide neusgaten, door mijn keel ... en van geen ophouden weten. Alle hulpmiddeltjes geprobeerd die ik vond al googelend (één hand met een kleenex aan mijn neus en de andere hand aan de computermuis), maar niets hielp. Ruth raadde me aan naar een dokter te gaan (Marmaris). Maar Doris belde meteen de ambulance in Turgut op toen ze hoorde dat ik dreigde flauw te vallen (NIET mijn gewoonte). Binnen de 10 minuten stond de ambulans hier met zwaailichten aan.
En zoals je het altijd ziet : het bloeden was gestopt !!!!
Een heel jong vriendelijk vrouwelijk doktertje leidde me de wagen binnen en ik werd op de brancard gelegd : bloeddruk, hartcontrole enz. Nu, gelukkig was alles in orde en ik kreeg de raad naar het ziekenhuis te gaan moest het bloeden herbeginnen. (wat gelukkig niet gebeurd is tot nu toe). Bij het verlaten van de ambulance .... stonden alle buren in de tuin en wensten me "geçmis olsun" (beterschap) Zoooo lief ! Ze waren natuurlijk ook wel nieuwsgierig, maar dat is hun vergeven, het voelde zo warm aan.
Vandaag voelde ik me nog wat zwakjes, heb veel gerust en niks gedaan en ga weer vroeg in bed. Dankzij de steak uit Symi die Ali Baba vanavond voor me klaargemaakt heeft komt de kracht terug.
En net vandaag hebben ze het brandhout voor deze winter geleverd. Het zal toch enkele dagen moeten wachten voor het op zijn stapelplaats terecht komt : 2.000 kg warmte voor deze winter aan 288 euro.
De temperaturen zijn gelukkig aan het dalen - vorige week enkele dagen van 38 graden - en iets minder is leuker.
Veel groetjes en tot volgende, Hilde en Ali Baba
PS. Noch ik noch Ali Baba had de tegenwoordigheid van geest om een foto te maken van de "ambulans". De foto hierboven heb ik dan maar van Internet geplukt ...
Even bijna een hartstilstand gehad .... Het zwemgerief wordt na de douche altijd aan de lijn gehangen ... en blijft er meestal tot het volgende zwemmeke 's anderendaags. Maar NU NIET MEER !
Ik trok het broekje van mijn tankini aan (2-delig badpak - ter info) ... en met een gekrijs van jewelste kwam er een cicade uit. PFFF was me dat even schrikken. Nu, ik begrijp dat diertje, hij of zij is zeker zoveel geschrokken als ik ...Nog geluk gehad, een vriendin van ons had er een schorpioen in zitten ... met de gevolgen vandien.
Raad van tante Kaat : de was niet buiten laten hangen 's nachts.
Nu wachten tot de Hodja - of Imam roept dat de vasten voorbij is. Er is overal veel beweging : weg en weer geloop naar familie, buren en vrienden en morgen zal het er niet beter op worden. Deze morgen reeds werden we vergast op oliebollen die wij al opgesmuld hebben, maar zij moeten nog even wachten.
Een uur nadien kwam een 2e portie oliebollen eraan ... fijn voor de lijn !!!.
Vermits we in de buurt van de begraafplaatsen wonen zagen we al veel mensen met bloemen en takjes voorbijgekomen. Suikerfeest is voor hen als Kerst en Allerheiligen voor ons op één dag. Nu we tussen de echte bewoners leven verwachten dat er morgen kinderen langskomen om snoep en/of centjes te vragen - als ze niet afgeschrikt worden door onze wreedaardige Mutlu.
Ik vertelde reeds over de restauratie van het oude moskeetje vlak voor onze neus. Nu, de roep gaat dat er ... goud in de muren zit. Een bekende toonde me de mooie ronde gaten (binnenin een terracotta buisje) ... en dààr was het goud ... niet meer.
Maar de moskee waar voorheen niemand meer belangstelling voor had, trekt nu heel veel bezoekers. Zelfs als het donker is zie ik er zaklantaarns rondlopen ... idee waarom ?
De restauratie zelf loopt niet vlot. 2 man komt eraan : ze hebben een half uur nodig om koffie te zetten (ondanks de Ramadan), dan nog een half uur om de koffie op te drinken ... en dan gaan ze aan het werk. Tegen de middag wordt het te warm en vertrekken ze weer. Ik twijfel of we de complete restauratie nog zullen meemaken.
Het kalebas beginsel van mijn vorig bericht is nu reeds uitgegroeid tot .. 15 cm !! Zo leuk en zo snel
!
En er komen steeds nieuwe bij. Wat we ermee zullen aanvangen ? (niet eetbaar) Weten we nog niet, maar je kan er heel mooie verlichtingsarmaturen van maken. Met wat werk krijg je een prachtig schijnsel op plafond en muren. Een vaasje kan ook, maar dan enkel voor droogbloemen. Of een bloempot voor zaaibloemen. Misschien volgt er nog inspiratie eens de kalebassen groot zijn.
En de laatste foto is van een bezoeker deze morgen. Hij verschool zich direct tussen de tomatenplanten. Ik heb gezegd : smakelijk jongen , we hebben er toch genoeg !
Niet klagen hé, de zon geeft energie en de warmte geneest de rheuma botten !
De laatste weken konden we genieten (?) van 14 gegarandeerde zonne-uren per dag. Maar, het ergste is voorbij, nu nog maar 13 uur en vanaf eind volgende week slechts 12 uur. We zijn blij als de zon ondergaat (dan begint het sproeiwerk, maar spijtig dat het zo vroeg donker wordt.
Even een foto van Mutlu en Pluisje - lang uitgestrekt op de grond waar de meeste ventilatie is
De dieren met hun dikke pels hebben het harder te verduren dan wij. Tijdens de warmste uren zit ik met mijn voeten in een waterbadje - helpt hoor ! Lukt natuurlijk enkel bij zittend werk (lezen, klossen, enz ...) Met een beetje oefening misschien ook bij het afwassen of andere bezigheden ? Een tip : eten klaarmaken in oversisede korte laarsjes gevuld met water ....
De was ophangen is nu een harde karwei : zodra het laatste stuk aan de lijn hangt is het eerste droog en ik ... doornat ...
Woensdag : Suikerfeest ! Ben benieuwd hoe we dit zullen ervaren in onze nieuwe omgeving. Het dorp zelf lag er tot nu toe erg rustig bij - weinig toerisme ondanks de nieuwe (en oude) pensions. Vandaag zijn er echter weer een heel aantal dure-dikke auto's Selimiye binnengereden ... belooft voor de komende vakantieweek !
Heb weer een uitstapje naar Symi gemaakt deze week. Ruth en Dean (de Amerikanen), ikke en 3 koppels Turken en 3 kinderen op een heel mooi luxueuze gület. Leuk !!! De Turken spraken allemaal Engels en en het gezelschap werd één. Enkele kiekjes :
Het zicht als je uit Symi wegvaart : in de verte zie je het Bozburun-scheireiland.
Op de terugweg kregen we een zwem-stop van de kapitein : verrassing !!! Een prachtige baai die ik nooit voorheen zag, maar er ten volle genoot van het zwemmen met het hele gezelschap.
Een negatief puntje : alle aankopen op Symi worden aan boord geleverd, maar deze keer was de slager het vergeten. Pfff en dat merk je dan eens je terug op Turkse bodem bent. Dan denk je : geen vers spek, geen dikke steaks (die in Turkije verkrijgbaar zijn maar de smaak hebben van versleten schoenzolen). Heel veel weg en weer getelefoneerd met Griekenland en uiteindelijk vond Ruth DE oplossing : ze vond een boot die vertrekkensklaar stond voor Symi en die heeft het vlees vandaag keurig afgeleverd. Wel ingevroren en voor den Ali Baba een hele taak om het in eetbare pakketjes te kunnen invriezen.
De tuin gaat goed vooruit (natuurlijk niet snel genoeg naar mijn zin), maar de evolutie is goed. Enkele foto's :
En ik heb ook kalebas zaad in de grond gestopt : 4 planten !! Leuk omdat het zo snel groeit. De bloemen : heel mooi, maar oh zo snel verwelkt
en aan dezelfde plant komen mannelijke en vrouwelijke vruchten, de vrouwelijke zien er zo uit
en hebben kans uit te groeien tot een kalebas.
De mannelijke hebben niet dat 2e bobbeltje en sterven gewoon af - nutteloos spul. Nu spannend of we de vruchten tot volwassenheid kunnen brengen.
Ook nog even vermelden : de winter kenden we reeds in ons groen huis, maar nu we in het heetste van de zomer zitten kunnen we stellen dat we hier goed terecht gekomen zijn. Het huis wordt prima geventileerd, we hebben geen slapeloze nachten door de warmte en vooral : we zijn heel TEVREDEN !
Samen genieten van de zon - heerlijk ! Bij ons een gemiddelde tussen 30 en 35 graden, bij jullie iets minder, maar ben blij dat jullie eindelijk zonnestralen zien ... hier vluchten we ervan weg : leve de schaduwbomen !
Wat nieuws hier : we hebben de eerste begrafenis - live- meegemaakt sinds we hier wonen. Het was een oude man, dus geen gehuil, enkel aanvaarding. De lijkwagen komt eraan met de familie en de kist wordt op het altaartje voor de moskee ruïne geplaatst. De Imam doet zijn gebed en dan wordt het lijk naar het graf gedragen en uit de lijkkist geschoven. Het lijk is gewikkeld in een doek van 7 meter en gaat zo de grond in. De kist wordt weer op de lijkwagen gezet voor verder gebruik. Voor ons even raar, maar hier normaal.
EN we kunnen stellen dat de levensverwachting hier heel hoog ligt : via de blog van Conny vond ik dit graf
misschien halen we ooit deze leeftijd als we hier blijven ???
Er is een aanvang gemaakt met de restauratie van de oude moskee. Mijns inziens niet de moeite waard, maar voor hen lijkt het belangrijk. De fundering van de muren werden reeds verstevigd met beton -
wat er verder zal gebeuren weten we nog niet, maar ik denk dat het iets van lange duur zal zijn, want (haha) ze hebben eerst een plateau gemaakt in de schaduw van een amandelboom... zodat de opzichter niet in de zon moet toekijken terwijl de arbeiders werken in volle zon .....
Ons opgevreten vijgenboompje herleeft !!! Ook de andere fruitbomen krijgen verse blaadjes. Nu er draad staat hopen we dat er geen roofdieren meer binnenkomen.
We krijgen steeds meer katten, het kattenvoer gaat zo snel vooruit ! Ons An zei " zou er hier een kattenkrantje rondgedragen worden waarin staat : groen huis = eten?" maar we zijn blij dat die diertjes er stilaan heel veel beter uitzien en met open ramen en deur kan je ze toch niet buiten houden.
Jullie zullen wel gehoord hebben van de "rellen in Turkije". Misschien komt het niet meer in het Europese nieuws, maar het rommelt voort. Het begon met een dispuut over het Gezi park in Istanbul, maar het liep uit. Een heel deel van de bevolking wil een einde stellen aan de Islamitische regering. Meer commentaar zal ik niet geven want (haha) wie weet wordt mijn blog nog geschrapt. Wij hebben in alle geval geen last van de rellen. Raad van tante Kaat :Wie in Turkije vakantie neemt : neem geen deel aan betogingen en vermijd plaatsen als Taksim in Istanbul en het centrum van Ankara. EN ! Tata is weer door de autokeuring geraakt !!! Super garage en super Tata !!! Ze is wel al 9 jaar oud, maar heeft nog maar 65.000 km. Ik heb de lijdensweg - voor het eerst zonder assistentie - onder 35 graden dapper doorstaan, maar was zo blij dat het gelukt was en heb mezelf dan enkele planten (oranje Kana's) cadeau gedaan ! We verzuipen in de tomaten ... die zomaar uit de grond kwamen. Ze krijgen water van de buren die hun spoelwater op onze grond lozen. Den Ali Baba heeft maar werk om er saus en soep van te koken. Courgettes en aubergines krijgen we in overvloed van de buren : superlief, maar teveel is teveel, nu, we delen verder met vrienden !
Weer tijd om even te slapen goede nacht en tot volgende Hilde en Ali Baba
Sorry, kom jullie weer eens lastig vallen. Ik ben boos. Waarom ? Vandaag is er een geit in de tuin geweest terwijl ik met Mutlu een zwemmetje ging doen. Resultaat ???? ALLE boompjes afgevreten !!! Die geit heeft zijn/haar visitekaartje achtergelaten : overal geitenkeuteltjes. Morgenvroeg zullen we de berg afzetten met draad, anders blijven die monsters komen. Een geit is pas goed als die op de barbecue ligt ! Dedju dedju, en ik was nog zo blij dat het vijgenboompje (zonder toekomst) die we uit de rotsen gebeiteld hebben nieuwe blaadjes kreeg en vol leven was.
Na de drukte .. was het even tot rust komen. We verwachten voorlopig geen bezoek meer, want het is ondertussen weer warm geworden. Gegarandeerd 14 uur zon op één dag met een gemiddelde van iets boven de 30 graden.
Drukte ? De zus van Ali Baba was hier samen met haar man Franky. Zo'n bezoek is altijd welkom !!! Waarom ? Ewel, Franky heeft bij ons alle mogelijke en onmogelijke klusjes geklaard - mèt de glimlach. Foto van Jaklien die altijd geniet van een kattenknuffel
en ééntje van Franky die het nog ziet zitten om aan de BBQ te staan na een zware dagtaak.
Enkele dagen na hun vertrek kwamen de dochters eraan ! An had al een verblijf in ons nieuw huis achter de rug (december) en was blij er weer te zijn.
Voor Lieve was alles nieuw en ze vond het super om de nieuwe omgeving uit te kammen. We vonden zelfs een prachtige eeuwenoude tuin-zithoek !!! Maar ... het zit er nier direct in om die hier te brengen, spijtig.
Nu we geen waterproblemen meer hebben had Lieve gevraagd : komt er een zwembadje ???? En jahoor, den AliBaba had er eentje gekocht bij zijn laatste Marmaris shopping. We hebben genoten van de verfrissing, want de tweede week werd het serieus warm : een frisse duik was aangenamer dan een stapje in de omgeving.
Ons Pluisje ziet er misschien wat sullig uit .. ze vond de valies van Lieve een heerlijke slaapplaats
maar het is een SUPER jager, vogels en sprinkhanen hebben haar voorkeur, maar ze bracht ook al andere slachtoffers mee
Het is ondertussen bijna 2 uur in de nacht. Even gaan slapen zou wel goed doen. Er is nog veel te vertellen, misschien wacht ik nu niet zo lang meer voor verder nieuws. DUS : jullie ook : slaap lekker en tot binnenkort veel groetjes, Hilde en den Ali Baba
Hallo allemaal ! Deze keer geen foto's, enkel even berichten dat we goed THUIS gekomen zijn. Ik weet dat velen niet begrijpen dat we dit als onze thuis ervaren ... maar toch is het zo. Zowel heen als terugvlucht waren SUPER ! Van deur tot deur : 11 uur - korter kan het niet. Wel heel vermoeiend vermits beide vluchten onze nachten afsnoepten. Op onze leeftijd vraagt dat wel enkele dagen recup. België was weer KOUD ! Afgezien daarvan was het heerlijk dat An ook in Ichtegem was : weer eens met ons 4 samen - 16 dagen lang. Medisch onderhoud is weer gebeurd en we hopen dat we de volgende 6 maanden overleven zonder medische hulp. Mutlu was heel blij ons te zien, Pluisje idem dito en Felix .... was teruggegaan naar de toren. Gelukkig kent ze de weg naar Jos waar ze hondenvoer kreeg, maar gelukkig blaft ze niet en heeft ze de 16 dagen kunnen overleven. Ik ben haar natuurlijk gaan ophalen en nu blijft ze lekker weer thuis. De tuin ? Eén vraag : waarom groeit onkruid sneller dan bloemen ? De geplante cactussen, agave's en aloë vera waren gewoon onzichtbaar geworden ! De tuin voor het huis was niet beter, maar na 3 dagen werk ziet alles er weer netjes uit. De rest van de tuin ligt er nog steeds bij om de benen te breken. De tuinman van Doris besteld (4 weken geleden - maar nog niet gezien, begin deze week bij het buur-bouwbedrijfje tractor gevraagd - pfff ook zonder resultaat. Ben nu zelf begonnen met de moed der wanhoop. Elke dag een stuk en het zal ook wel lukken zeker ? Sinds we terug zijn zit de tuin vol met duizenden parende kleine rode weekschildkevers, ook wel soldaatje of rode weekschild (Rhagonycha fulva) genoemd. Ellende ! Ze zitten dan ook op de was te paren en laten een vies spoor na. Mijn bed roept en mijn benen, voeten, handen enz ... zullen blij zijn te rusten na het gekap in die harde kleigrond en het rapen van stenen (jullie kunnen je niet voorstellen hoeveel er in de grond zitten - spitten kan zelfs niet, er zitten altijd stenen in de weg) Slaap lekker allemaal en ik hoop dat het mij ook lukt Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
hallo hallo ! Vandaag op de markt : bomen en bloemen te koop ! Net wat ik wou : een moerbeiboom was erbij ! Is reeds geplant en we hopen dat hij snel groeit, want dit is een heel goede schaduwboom ! Ik vond een moerbeiboom altijd al leuk - mijn grootvader had er één in zijn Belgische tuin - maar nu stel ik me de vraag of de zijderupsen zullen komen. Neehoor, ik zal ze niet plukken, want ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen om die ongeboren diertjes in kokend water te gooien. Een boom planten is niet niets hier... het kost bloed en tranen ... pikhouweel, XXXX stenen uit de grond halen tot het gat groot genoeg is om de boom erin te zetten en de grond errond los te maken, en dan maar hopen dat de wortels van die boom sterk genoeg zijn om door die harde grond en tussen de stenen verder te kruipen.
Dit zijn de bladeren die de zijderupsen eten en ... waardoor we het genot van zijde kennen.
Een olijfboompje heb ik enkele weken reeds geplant : het heeft al nieuwe bladeren en ziet het leven zitten ... we hebben het gevoel... dat hij/zij langer zal leven dan wij ... Of we ooit de olijven zullen kunnen plukken heeft geen belang, we willen het zien groeien, en olijven verkopen ze op de markt.
Voila, dat wou ik even kwijt. Ik wil samen met die bomen verder leven ... en haha ook met mijnen Ali Baba
Hallo hallo LIEVE lezers, Ondanks mijn stalkertje (die dringend medische hulp nodig heeft), heb ik beslist toch verder te schrijven. HET verhaal bespaar ik jullie vermits het geen leuk verhaal is. De laatste maanden voelde ik me een beetje zoals deze amandelboom .... was beetje heel veel moe van de problemen, maar nu sta ik weer recht en ik leef weer !!!
We missen ons super panorama, maar we hebben al heel wat kijkwerk gehad naar het bouwbedrijfje beneden (nu rustig, maar met zoveel nieuwe gebouwen in Selimiye was het tijdens de winter heel druk) Een grote vrachtwagen komt aan ... vol bakstenen. Die worden MET DE HAND opgestapeld. Nadien komt een tractor die MET DE HAND gevuld wordt. En (hahaha) dan moet die tractor MET DE HAND leeggemaakt worden op de plaats waar gebouwd wordt, waar ze MET DE HAND ter plaatse gebracht worden. PFFF tijdverspilling ? Arbeidsuren ??? Sociale lasten ? 3 man werken en ... 3 man kijken ...
D
Onze naaste buren zijn oh zo lief. Elke dag roept de buurvrouw me PSCHT zegt ze, en dan geeft ze een potje youghourt (zelf gemaakt), of melk vers van de koe, of eieren die nog warm zijn. Eigenlijk houden we van de sfeer in dit gehucht van Selimiye, het is anders dan vroeger, maar het voelt goed aan. De conversaties met de buren zijn heel beperkt (omdat we dat turks niet onder de knie krijgen), maar ze aanvaarden ons en vinden het leuk dat er Jabanci (vreemdelingen) tussen hen wonen. De oude huisjes in de buurt waren gedeeltelijk gebouwd met stenen van een vroegere beschaving ... zonde ! In het "ruïneke" in vlakbij zit een prachtige steen
en veelal werden die oude, recht gekapte stenen gebruikt als hoeksteen (wel handig, dan moest er niet meer gekapt worden)
)
Toen we hier kwamen wonen was er nog één authentiek huisje echt bewoond ... ik was te laat om een foto te nemen, want te snel kwam de bulldozer, de betonmixer enz... Het nieuwe huis is bijna af, maar ondertussen woonden de 2 oudjes in hun halve oude huisje
Door de omstandigheden was ik even vergeten dat ik een foto beloofd had van ons huis met de bloeiende amandelbomen : hier istie ! Ook in deze buurt volop amandelbloesems, maar het is zo snel voorbij. Enkele weken nadien werden de çala's geplukt (onrijpe amandelen die duur verkocht worden) en nu rijpen de overige tot ze in juli/augustus geklopt worden. Het gebouw op de top werd gebouwd door ... .....uit Azerbeidzjan. We hadden nog niet het genoegen kennis te maken ... ze lijken onzichtbaar of willen onzichtbaar zijn.
E
en ondertussen is de tuin in evolutie, veel werk maar leuk ... de dagen zijn tekort .Foto's volgen zodra de bloemetjes bloeien. Het bovenverdiep wordt niet verhuurd (hoewel er even spraak van was). Wij gebruiken het niet, want de beneden is groot genoeg voor ons, maar zo blijven we tenminste "baas in eigen tuin" en ... dankzij de verdieping en dak komt ergeen regen binnen bij ons !!!
Nog iets leuk : vorig jaar heb ik me rot gezocht naar olijfhout voor een blogvriend. PFF de laatste keer dat ik brandhout ging ophalen zat er heel veel olijfhout tussen. Denk nu niet dat WIJ dit opbranden !!! Veel te mooi !!! En den Ali Baba krijgt meer en meer inspiratie !!! Olijfhout is zo mooi, hoe kan je dit opbranden om even warmte te hebben waar je er met een beetje werk jaren kan van genieten ???
Deze badkamerkapstok is gemaakt van een gesnoeide oleander (gevonden langs de straat tijdens een wandeling met met Mutlu)
Ook een foto van een wilde bloem die we rond de toren niet zagen
,,,,,,,,,,,,,,
Hoeveel graden we hebben vertel ik niet, hoeveel zon ook niet, maar voel met jullie mee tijdens deze (...) winter. Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
sorry sorry sorry Ik schrijf bewust niets meer (voorlopig). Er is een stalker op mijn blog. Hopelijk komt alles voor elkaar, PFFF. Wie meer details wil, schrijf me maar persoonlijk. Toch wil ik mijn eerste kantklos-sjaal even tonen. Ben reeds halfweg met de 2e ... voor de jongste dochter.
En, als de weergoden meewerken : TUINWERK !!! Veel groetjes en misschien kan ik volgende keer meer schrijven. Hilde en den Ali Baba
Hallo hallo ! Wandelweer, dus HET moment om de nabije omgeving stap voor stap te verkennen. Mutlu vergezelt me vol enthousiasme, want ze vindt overal nieuwe snuffeltjes. Ver moet ik niet lopen : vlakbij de "eski cami" of oude (in onbruik geraakte) moskee, die waarschijnlijk in vroegere tijden een christelijk kerkje was. Het is ook gebouwd met prachtstenen uit uit lang vervloden tijden.
Opgravingen errond zijn gedaan en reusachtige megalieten uitgespit. Net vandaag kwam een auto met ambtenaar-uitziende mannen - ze hadden uitgebreide plannen bij zich die wegwaaiden door de harde wind ... misschien kunnen we verdere opgravingen van dichtbij meemaken ... SPANNEND ! Afgezien daarvan is de omgeving weer een revelatie, zoveel moois op zo'n korte afstand. Natuurlijk vooral HET kasteel dat Selimiye overheerst
maar ook heel mooie natuurlijke rotsformaties
MET een ventje ertussen
Ondertussen geniet ik van nieuwe klanken van vogels die ik nog niet ken. Weer iets waar ik werk moet van maken.
De lente is aangekomen samen met de wilde bloemetjes. Een foto van de kleinkinderen van de buurman (gekend als de messentrekker - maar nu beetje oud en moe) die zich tooien met een krans van lentebloemen
De natuur geeft ons ook weer de nodige inspiratie bij het inrichten van onze thuis ... een tak kan een prachtige kapstok worden ...
en den Ali baba begint zelf verlichtings armaturen te maken en ik vind ze zeker leuk !
We vervelen ons niet hoor en genieten van de lekkere temperaturen en van de ontluikende amandelbloesems. Veel groetjes en tot volgende met veel meer nieuwe ervaringen Hilde en Ali Baba
Goeieavond allemaal, Onze Lieve maakte me erop attent dat er nog steeds geen foto van ons huis - zoals het er nu uitziet - op de blog gekomen is. Bij deze : een foto hierbij, maar het zal een heel ander zicht worden eens de planten en bloemen beginnen te groeien en te bloeien. Ik stuur dus een foto het moment dat we het huurden én een foto van nu ... klein verschilleke hé Veel groetjes, Hilde en Ali Baba
Hallo hallo !!! Jahoor, (3/1/2013) TOEN was internet er ... maar de dag erna ... pfff weeral foetsie ! De hele buurt zat zonder telefoon/internet aansluiting - kapotte kabel. Misschien worden jullie dat wel moe te horen dat we zonder het één of ander zitten, maar dat is de werkelijkheid. Na een 10-tal dagen kwam het in orde. En gisterenavond wou ik mijn blog bijwerken omdat alle nutsvoorzieningen werkten ........ en dàn ???? viel de electriciteit uit HAHAHA, ECHT waar !!!.Nu hopen we weer dat "alles" even blijft tot dit bericht op de blog kan verschijnen. Ondertussen zijn de woonruimtes heel leuk ingericht en, ik weet het, jullie hebben lang moeten wachten op foto's van ons nieuwe nestje. Even enkele sfeerbeelden van de woonkamer - let niet op de stopcontacten, want die staan allemaal scheef ... DIT is Turkije !
Groot nieuws ? Niet echt, we genieten van de temperatuur (gemiddeld om en bij de 15 graden - boven nul). De eerste amandelbloesems laten zich zien en binnenkort kan ik een foto sturen van ons zicht op de 3 bloeiende bomen in onze tuin. Maar het weer zit niet echt mee : veel regen. De tuin blijft een rampgebied. Voor we hier kwamen had de eigenaar goede grond opgevoerd ... dit betekende : kleigrond, met als gevolg dat na een regenbui de modder tot je knieën kwam. Met behulp van ex-buurman Murad hebben we de eigenaar kunnen overtuigen een bulldozer te bestellen om die opgevoerde grond weg te halen. Weg ??? Nee dus, dit ligt nu op een berg zodat we het grootste deel van onze tuin bijna niet meer kunnen bereiken. Maar, geen probleem, we hopen op één week droog weer - ooit - en dan komt alles voor de bakker. Maar voor de zekerheid - om met droge voeten het huis in te kunnen hebben we 2 tractors pebbles laten brengen en we zijn er heel gelukkig mee, hoewel het mijn oorsponkelijke plannen dwarsboomde. Gelukkig had ik tijdig alle planten in potten gezet bij het begin van de regens, zodat ze niet onmiddelijk de grond in moesten. Slechts een 4-tal zijn bij verhuis uit de grond gehaald en onmiddellijk geplant .. en ... ze geven al teken van vernieuwd leven !!! Den Ali Baba heeft al veel gezaagd - hout bedoel ik - want we moeten toch met iets stoken ! Stookhout kopen zit er nog niet in omdat er geen stapelruimte is, maar er is hier zoveel afvalhout dat we er nog steeds warm van hebben. Verder houdt hij zich bezig met alle mogelijke klusjes hier en daar en hij doet het goed. Zijn opmerking de eerste week dat we hier woonden " we zijn weer in de bewoonde wereld terecht gekomen". En zo is het inderdaad, we hebben meer straat- en ander lawaai, maar we horen weer kinderstemmetjes en zitten dichter bij het leven. Maar ... ook bij de dood. Rondom zijn veel kerkhofjes (geen centraal kerkhof, maar stukjes grond waar mensen van dezelfde familie begraven worden) En, misschien vinden jullie dit raar, meer ik hou van begraafplaatsen en graven, voor mij geeft het een goed gevoel met het verleden te kunnen communiceren.
Vermits ik toch niet in de tuin kan werken is kantklossen DE optie !!! Eerst en vooral heb ik - samen met ons An - een selectie gemaakt van enkele nog niet weggegeven kloswerkjes en ze op een piepschuim bord gespeld en in mijn slaapkamer gehangen.
N
Nu ben ik eindelijk die sjaal begonnen die ik al zo lang wou maken.. Veel werk, maar leuk en spannend, want ik heb nog nooit met zoveel klossen tegelijk gewerkt. Ik hou de klosjes samen met de gehaakte afval-panty-kousenbandjes die Gisela me gaf (ik moet nog mijn eerste panty verslijten sinds ik hier woon en beschik niet over het materiaal om dit te maken).
Het eindresultaat komt op de blog zodra ik klaar ben en de sjaal is voor onze oudste dochter AN. Maar ... als je 2 dochters hebt ... ik maak er dan nog één, maar met andere kleuren voor onze Lieve.
Ondertussen hebben we een nieuw adoptiepoesje. Het was "een vogel voor de kat" of anders gezegd, het was niet meer in leven geweest. Heeft één oogje, maar ze is oh zo lief en is mijn beste leerling bij het klossen.
De verstandhouding met onze bijna 9-jarige poes Felix betert - nog geen echt goede vriendjes, maar ze maken elke dag vorderingen.
't Stoofke is uitgebrand, want ik was te druk bezig met de blog, maar 't is toch slapekestijd. Veel groetjes en tot volgende Hilde en Ali Baba
Ik ben Hilde 
Even bijna een hartstilstand gehad .... Het zwemgerief wordt na de douche altijd aan de lijn gehangen ... en blijft er meestal tot het volgende zwemmeke 's anderendaags. Maar NU NIET MEER !
Hallo allemaal !
D
)
E
N 
