Vervolg op vorig bericht : "de geruchten" vertellen dat "de machine" morgen naar Selimiye komt.   Ze zouden beginnen op onze heuvel om de recent gebouwde huizen plat te leggen - pers en TV aanwezig. Ellendig gevoel. Ik hou jullie op de hoogte, afwachten dus. Maar, de mentaliteit is zo anders hier : de mensen blijven verder bouwen ondanks de dreiging dat de boel tegen de grond gaat.  Wij, Westerlingen zouden eerder redden wat er  te redden valt.

Op dit ogenblik is het de tijd van het jaar voor de "çintar", een soort paddestoelen én een delicatesse. Overal zie je mensen langs de straat die ze aanbieden.  Wel niet goedkoop naar Turkse normen : 4 euro per kilo.  Ze zijn moeilijk te ontdekken, ooit ging ik eens met Bahri op zoek ... hij vond ze allemaal en ik niet ééntje ! Die krengen verstoppen zich het liefst onder dennennaalden ... en dat wist ik toen nog niet

. 

Deze week was ik in Mugla (2 uur rijden) en kon deze foto van de groentenmarkt sprokkelen  ... een heerlijkheid aan verse groeten en fruit


                                       

Hallo allemaal !

Kerst en Nieuwjaar zijn weer voorbij en we hopen allemaal op een nieuw superjaar.   Soms lukt dit, soms niet ...spijtig genoeg.

We hadden een heerlijke tijd met ons An hier, ze genoot met volle teugen van ietwat kouder weer, maar meestal zonnig en ... dus heel genietbaar. De eerste dag na aankomst zelfs BUITEN ontbijt !!!

en heel veel wandelen stond ook het programma

Ze is nu weer in Belgenland aangekomen en bibbert.. zoals jullie allen, sorry.

Maar nu even wat over de titel : PANIEK.  En met reden !  De "Regering" in Ankara vindt dat de Zuid-Westkust niet genoeg stemmen oplevert ... en na onderzoek zagen ze dat er hier in de streek heel erg veel aan wildbouw gedaan wordt ... Dààr hebben ze gelijk in, maar ware het niet beter wildbouw op te schorten zonder voor drama's te zorgen ?  NU : de hele streek zit onder spanning : Taslica : 12 huizen, Sögüt : 92 huizen, Bozburun : weetikniet, Selimiye 175 huizen, Orhaniye : 120 huizen, Hisarönü : 300 huizen ............................. Het hele schiereiland zal eruitzien alsof er oorlog was .... indien DAT doorgaat.  Na wat schudden en beven van schrik .. zou de toren niet op de vernietigingslijst staan, maar, je weet het nooit hier.

Kunnen jullie dàt voorstellen ? .. de "machine" komt eraan en legt gewoon je huis plat ! ALS de regeringsplannen doorgaan ... mag het hele schiereiland alle toerisme vergeten ... En het ergste vind ik nog dat er zoveel autochtonen op "de lijst" vermeld staan.  Hun hele bezit en leven zou gewoon weg zijn.

Vorige Maandag is de machine begonnen in Taslica : eerste dag : 2 huizen plat  (die wel gebouwd waren op grond van de staat) ... hoe en waar zal het eindigen ?

Spannend, maar niet leuk.  Nu afwachten en zien ... Het énige positieve eraan is dat ... Selimiye misschien Selimiye zal blijven ... even toch.

Veel groetjes,

Hilde en AliBaba

we wensen jullie een heel fijne en warme Kerst...

en een heel gelukkig tweeduizend en ....


 
   

Tot vorig jaar zagen we de houten ploeg met een ossenspan,...

Dit jaar enkel nog tractors.

Een Selimiyaanse akker, pas gezaaid en geploegd ... een Vlaamse boer zou zich de haren uit het hoofd trekken, en toch begint het graan binnen de 2 weken boven te komen dankzij de vruchtbare grond.  De productiviteit zou  wel serieus kunnen opgevoerd worden als er iemand het zou zien zitten die stenen weg te brengen. Nu ja, bij de volgende ploegbeurt komen weer evenveel stenen boven ... waarom zou je je de moeite getroosten ?


           

Oef, net terug elektriciteitstoevoer !!! 36 uur NIKS tengevolge van een zeer zware (droge) storm.  Ik moet wel zeggen dat het heel lang geleden was sinds we het nog zolang zonder stroom hebben moeten stellen.  Gevolg, de zaken een beetje verwaarloosd : oplaadbare lampen maar half opgeladen, gaslamp ... geen gas meer, dus, dan maar  "dinner by candlelight" en vroeg in bed. 

Dan ben je natuurlijk vroeg wakker - en uit bed - en kan je genieten van het prachtig rood aan de hemel voor de zon opkomt ...
   

                  

In ons Belgenlandje zou zo'n toestand een halve revolutie uitlokken ... maar hier  ... ondergaan ze het gelaten - uiteindelijk kennen ze elektriciteit pas sinds 1987.  En wij hebben er eigenlijk ook niet zo'n probleem mee.  Gelukkig maar dat de vrieskast heel dapper is ... anders konden we heel wat vlees voederen aan de dieren.  Maar, de vreugde die je voelt als er terug stroom is ... ken je niet als je altijd stroom hebt !!!

Hier zijn ze, de stekels van het "stekelvarken' - eigenlijk hoort het diertje bij de rattenfamilie - vanwaar de naam ? Weetnie.  Ik vind ze overal bij wandelingen in de bergen, maar de dieren zelf ? .. die lopen enkel 's nachts rond.

Wij zagen ze slechts één keer toen we in de late avond van Marmaris naar huis kwamen - 2 exemplaren liepen over de weg zomaar voor onze auto !  Natuurlijk geen fotoapparaat bij de hand en ... trouwens alles ging veel te snel.  Maar we waren allebei onder de indruk van die prontige diertjes.

De foto's hieronder heb ik afgesnoept van ZOO.NL bij gebrek aan eigen mogelijkheden


      

En wees erzeker van : de stekels zijn enorm scherp en pijnlijk.  Het verhaaltje gaat dat deze dieren hun stekels "afschieten" bij dreiging.  Dit blijkt niet juist te zijn : ze vallen aan als volgt : zetten hun achterste stekels op "achteruit" en proberen zo hun aanvallers af te schrikken.

zie je nog altijd een stukje blauwe hemel ...

Selimiye dorp in herfstkleuren

Het is onbegrijpelijk dat er geen vluchten zijn naar Dalaman/Bodrum tijdens de winter.  De toeristen worden opgezadeld met een DOR Turkije, en het écht mooie wordt hen onthouden.

Hallo allemaal !

Nee, weinig nieuws hier.  Bij jullie blijkbaar ook niet, maar ... geen nieuws - goed nieuws ?

Tot vorige week geen waterdruppel (tenzij uit de kraan) gezien sinds onze aankomst op 15 oktober.  Dus weer sproeien om de planten in leven te houden - weliswaar minder dan tijdens de zomer, want de planten krijgen nu toch een beetje nachtvocht waardoor ze kunnen overleven.  Nu, sinds enkele dagen, wisselvallig weertje, maar valt best mee.  Nog steeds zonnige perioden tussen de vlagen door en temperaturen tussen 15 en 20.  We klagen dus niet ..... zeker niet als we horen dat julle in de sneeuw zitten.  Ik zou wel willen een sneeuwman maken, maar de kou die erbij hoort zie ik niet meer zitten.

En HET seizoen van de citusvruchten is aangebroken !! Heerlijk weer vers geperst sap  's morgens !!! Zo'n overvloed !!! Gevallen vruchten worden nieteens opgeraapt... Bij elke wandeling ... kom je een of ander vrouwtje tegen ... en die heeft net een mandarijn gepeld ... ze biedt je de vrucht aan en is heel ongelukkig als je weigert.  En ... waarom zou je weigeren ? Het heel verfrissend en lekker !

Tot volgende en veel groetjes,

Hilde en Ali Baba

Een jaar terug kwam er een "boomdokter" aan op de heuvel ... per scooter om een olijfboom te enten.  Het resultaat ?  Misschien nog even afwachten ?

                       Met olijfhout kan je zoveel mooie dingen maken (nuttige en andere). 

Deze fruitschaal heb ik gemaakt ik met : houtbeitel, hamer, schuurmachine enz...  Hij is niet erg handig omdat er maar weinig in kan, maar ik vind hem wel mooi.  Ik ben dus op jacht naar vers gesnoeide olijftakken en afgehakte bomen om er leuke dingen van te maken.  Nota : het vraagt wel veel werk en geduld, maar ik doe het heel graag. De vorm van de tak en de tekening van het hout bepalen het uitzicht.

Ik was even naar de "eerste" foto's aan 't kijken.  We kwamen aan en waren zo gelukkig er eindelijk te zijn - niets leek een probleem ("problem yok" zeggen de Turken).  Zeg zelf, het verschil is  ... aan jullie er een naam aan te geven ... NU vertegenwoordigt onze inkom de typische Turkse ontvangst "Hosj geldiniz" of ..  WELKOM !

                                   

           op land ....  

                                                           en op zee

Even een onverwacht interval door die blogspot-uitval, maar ik was eigenlijk bezig over de bestemming en de toekomst van de olijven.

Het verschil tussen de groene en de zwarte olijven berust op hun mate van rijpheid. De groene olijven worden geplukt nog voor ze rijp zijn en de zwarte olijven rijpen aan de tak.De olijf is een uiterst bittere vrucht die zonder bewerking niet kan worden geconsumeerd. Ontbitteren is dus de boodschap. Er bestaan verschillende methodes. Afhankelijk van het type behandeling worden de olijven in water ondergedompeld, in een pekelbad (=water met een zeer grote concentratie zout) of in natriumcarbonaat (sodawater) voor de groene olijven. Deze stap schakelt de oleuropeïne, die de olijf bitter maakt, geheel of gedeeltelijk uit.

Maar … de meeste olijven gaan de “pers” in … om de heerlijke olijfolie

klaar "in the time of a cigaret"

Het afval gaat niet verloren bij het persen : het wordt gerecycleerd als brandstof voor de persmachines

Olijfolie is goed voor : de spijsvertering: de lichte verteerbaarheid ervan zorgt ervoor dat je zelfs van een digestieve werking kan spreken. Hart- en vaatziekten: 30 jaar geleden deed men voor het eerst onderzoek naar de invloed van olijfolie op hart en bloedvaten, omdat men constateerde dat de mensen die rond de Middellandse zee woonden, merkelijk minder hartziekten hadden.

Olijfolie is ook goed voor de huid : olijfoliezeep, smeersels, lotions enz

Een geschenk van de goden …. de natuur geeft véél meer dan wij beseffen want ... het moet toch niet allemaal uit potjes komen om goed te zijn ?

Groetjes, Hilde

  Volgens de mythe stak Pallas Athene, dochter van Zeus, een olijftak in de grond op de Akropolis. Hieruit ontsproot een olijfboom die volgens de overlevering in de tijd van Perikles nog steeds de berg sierde. Het maakte haar tot beschermvrouw van de stad die rond de berg werd opgebouwd en die haar naam zou dragen. De gift van de godin Athene, de olijfboom, werd het teken van overwinning, vrede en welvaart. De heilige olijfbossen rond de Olympus leverden de olijftakken waarvan de slingers werden gemaakt voor de winnaars van de Olympische spelen. Verslagen soldaten van vijandelijke legers kwamen om clementie smeken en droegen daartoe in wol gewikkelde olijftakken. Ook in het logo van de Verenigde Naties zien we nog steeds de olijftak als symbool voor vrede. In veel godsdiensten, mythes en legenden is de olijfboom een heilig symbool voor wijsheid, vrede en voorspoed.

Geplukt uit : http://www.panathea.nl/html/olijfboom.html

Sorry, ik was eigenlijk een beetje vergeten te vertellen van “hoe het begint”.  Je hoort nooit praten over olijfbloemen … en toch komt er een vrucht ! Juist, de olijfboom geeft bloem, maar dan wel onbetekende wit-crème bloemetjes.  Noch de bloem, noch de geur is bijzonder.  De bestuiving gebeurt door de wind en door de insecten (lees : bijen). Van alle bloemetjes wordt maar 10 % een OLIJF.

Het is een boom die honderden jaren oud kan worden. Al in het eerste bijbelboek wordt over de Olijfboom gesproken, zo lang is deze al op aarde. Het verhaal is dat Noach na de zondvloed een duif liet uitvliegen om te kijken of de aarde drooggevallen was. Bij de derde vlucht kwam de duif terug met, naar aangenomen wordt, een olijfblad in de snavel.

Een olijfboom verliest zijn bladeren niet : gedurende de 4 seizoenen zie je de blijvende groen/grijze bladeren.
 

.... groeien aan een boom !!!

In vorige berichten mochten jullie al genieten van foto's van oeroude bomen die hun leeftijd niet meer kunnen uitspreken. Deze keer had ik het genoegen te mogen helpen bij de olijvenpluk van jonge boompjes (3 jaar oud) : veel gemakkelijker, want je kan ze gewoon afplukken zonder stok en/of ladder.  

We zien op dit ogenblik dagelijks taferelen van mensen die in de bomen klimmen met een lange stok om de olijven eruit te kloppen.  Niet echt boom-vriendelijk, maar ze werken zoals hun ouders en voorouders het deden, venieuwing zit er niet in.  Nochtans moet het anders kunnen : onze Lieve hielp ooit een mee aan de olijvenpluk in Kreta, en daar hadden ze een soort stok met een "machientje" bovenop.  Maar ja, gezien de Turks-Griekse verhouding zal deze "kunde" niet direct uitgewisseld worden.

Vandaag was dit ons probleem niet.  Samen Met Dursun, zijn vader en echtgenote Nergis : 300 boompjes geplukt op een prachtig stuk grond van 17.000 m2 op weg naar Bozburun .... met een prachtig uitzicht over de baai van Selimiye

eerst werken ... en dan genieten

en de oogst ... mag er zijn !!!

prachtig toch, die rijke volle vruchten  ! Misschien was ik toch beter landbouwer geworden ipv boekhouder.  DIT is pas genieten (als je er niet moet van leven tenminste ...)

Tijdens het plukken was er wel een probleem ... wààr je voeten zetten om geen prille narcisjes te verpetteren : hier is het lente !... sorry

en nu … wat moet je ermee ??? Olijven zijn niet eetbaar in deze toestand ! Wordt dus vervolgd ….

De jeugd voorop !

         

               naar het eiland Kamerya ... met de ruïne van een Byzantijns kerkje

        

                                     bewonder de prachtige mozaïekvloeren

     

      en .. de wensboom : je kan een strikje aan deze boom binden en wensen dat ........

         

                                             terwijl de boot op ons wacht

                        en de visjes zich tegoed doen aan onze broodresten

Hallo Hallo !!

Na een rit Eernegem-Zaventem, perfect verzorgd door Kia, (onderweg, langs de autostrade, even voor Gent, zagen we 2 mannen – zwart gekleed met bivakmutsen - de autosnelweg overlopen) …en na een stipte vlucht  … en na een voorspoedige transfer, aangekomen in Selimiye om 14.30 uur.  Heerlijk terug THUIS te zijn !

2 dagen terug was er noodweer .. dat hebben we dus gemist, maar nu hebben we weer zalige temperaturen en blauwe hemel.  Ondertussen zien we overal gras en bloemen de kop uitsteken.

Dit inzoverre onze thuiskomst.  Het was natuurlijk weer leuk familie en vrienden terug te zien, maar het was niet mogelijk iedereen een bezoekje brengen – beloofd voor volgende keer.

Veel groetjes, 

Hilde en Ali Baba

Vannacht ... voelde ik iets zachts aan mijn voeten ... niet zo verdacht vermits onze poezen heel dikwijls bij ons komen soezen.  (de voordeur staat altijd open - dag en nacht) Maar deze keer voelde het anders: zachter en lichter.  En Mutlu was al verhuisd naar de buren ... ik sliep dus zonder mijn beschermengel



               

Hallo allemaal,
Even een laatste berichtje voor we Belgenland weer eens met onze aanwezigheid eren van 29 September tot 15 Oktober. (brrrrrrrrrrrrrr koud....). Hier ? Vannacht de eerste regenbui sinds 9 april. Maar het was dus wel de moeite hoor : gietregen, donder, bliksem en hevige windbuien. Even een uurtje in het holst van de nacht,méér niet, maarja weer electriciteit weg. De bui was zo hevig dat de dorre grond nieteens de kans kreeg wat water op te slorpen, dus : alles stroomde gewoon van boven naar beneden ... ons weggetje is weer helemaal ... oorspronkelijk geworden.  Maar vandaag terug zon, blauwe hemel met enkele lieve kleine witte wolkjes, we klagen niet, integendeel : we moeten vandaag niet sproeien !!!!
De verrassing ??? Gisteren SMSje van onze Lieve : heb een promotievlucht gevonden naar Dalaman : 123 euro, mogen we komen ? Antwoord : JAJAJA. Nu zitten we te wachten tot Lieve en Kia hier aankomen : een superleuke onverwachte verrassing !
Ik kan echter totaal niet akkoord gaan met de prijs van vliegtuigticketten. Op één en hetzelfde vliegtuig zitten mensen die 450, 400, 350, 300,...123 euro betalen voor dezelfde vlucht !!!! Op en trein of bus kost éénzelfde afstand toch éénzelfde prijs : vol of halfvol.
Door de regen zijn de temperaturen gevoelig gedaald, maar nu wordt het een heerlijk wandelweertje !!!
Groetjes
Hilde en Ali Baba

Jeaninne van het blog "jeaninne 1969" schreef een reactie op vorig artikel .... "er zitten zeker 2 hazen tussen".  Had ik eigenlijk zelf nog niet opgemerkt.  Maar ... in Turkije heeft een konijn en een haas dezelfde naam : "Tawsan". Of .. misschien is het een andere soort ... Konaasjes offfff Haasnijnen ?

In vorig artikel zag je een foto van de plataan in Bayir  ... maar er zijn heel wat oude platanen in de buurt.  Als je wil kan je alle gekke wensen doen al lopend rond die bomen.

Maar ook dieren worden gebruikt om de toerist te behagen.

Op het eiland Kamerya werd een ezel geparkeerd, die de boten opwacht aan de steiger en er verwend wordt met sla en watermeloen.  De toeristen verdringen zich rond dat beest om zelf een hapje te kunnen geven.

En dan hebben we het "konijneneiland".  Zodra er een boot in aantocht is staan al die diertjes op hun achterpootjes om het lunchafval te verorberen. (nota : konijn wordt in deze streek niet als voedsel aanzien)

Aan de watervallen van Turgut (op 10 km van hier) hadden ze vroeger een aapje. Tja, het diertje werd een beetje aggressief en werd afgevoerd.  Laatste nieuwigheid : een tamme kameleon, schattig dier, maar ik zie ze liever rond de toren in volle vrijheid.